Vriend heeft tijd nodig, advies gevraagd

Bijzonder dat hij dat zegt. Meid, laat hem gaan en kies voor jezelf. Je verdiend meer dan dit!

Ik zou het doen onder de voorwaarde dat ie ook in therapie gaat in die tijd. En dat jullie na, bijvoorbeeld, 3 maand herevalueren of jullie deze situatie allebei nog zien zitten. Dat betekent dat jij ook tijd hebt om te bedenken of je dit wil niet en dat hij genoeg tijd heeft om vooruitgang te zien in therapie. Als hij therapie niet ziet zitten, zou dit voor mij het einde van de relatie zijn.

ik denk niet dat jullie voor elkaar zijn bestemd ❤️

Geen ervaring mee, maar je kan er wel voor gaan staan dat er dan ook iets van verandering in die periode moet komen. Dus waarin jullie/hij in therapie gaat zodat jullie hier samen een vooruitgang in boeken. Anders blijft het altijd afvragen wanneer de volgende 'pauze' komt als je dit niet ziet aankomen en je wil denk ik wel bouwen aan een fijne toekomst samen. Als hij jouw behoefte hierin niet kan meenemen is ook de vraag of je niet voor jezelf te kiezen hebt.. een relatie waarin jij ook als prioriteit gezien wordt is wel wat je jezelf mag gunnen. Veel sterkte!

Ik heb enkele jaren min of meer dezelfde situatie gehad. Ik zat in een relatie en hij wou ook "tijd voor zichzelf" en elkaar dus veel minder of niet zien. Ik wist dat ik z'n situatie niet zou kunnen, mede door de onveilige hechting vanuit mijn jeugd. Daarnaast was en ben ik nog steeds van mening, dat ik meer verdien en heb dus de relatie verbroken en voor mezelf gekozen.

Bedankt voor je reactie! Ik heb het met hem inderdaad gehad over psychologische hulp of iets in die richting omdat het volgens mij iets is dat heel diep zit & zonder professionele hulp niet kan opgelost worden.. zijn antwoord hierop was dat hij dat nog moet ondervinden of het al dan niet zonder hulp kan... dus ik sta er compleet machteloos tegen..

Klinkt niet als een situatie gebouwd op vertrouwen. Dat terzijde, laat alsjeblieft niet je leven van hem afhangen en bouw wat voor jezelf op. Leer eerst vertrouwen/bouwen/plezier hebben met jezelf voor je dat zo verlangd van een man. Zeker deze man gaat je nooit zekerheid geven. Sterkte

Ervaring mee. Meerdere malen uit elkaar geweest als het mij even tegenlag (ook tijdens mijn zwangerschap). Na 3/4 maanden kwam hij dan weer terug. Was ook dat hij depri was zogenaamd blablabla traumas blabla jeugd bla. Kijk even in zn telefoon zou ik zeggen als hij weer terug is 😉. Het gaat je pijn doen en misschien voel je je er niet goed bij maar als je de echte redenen wilt weten gewoon doen

Helaas deels herkenning. Het feit dat JIJ hiermee zit en hulp zoekt ipv hijzelf zegt genoeg. Hij is een volwassenen man. Als hij wilt dat iets verandert dan moet HIJ er iets mee en aan doen. Jij kan hem daarbij niet helpen. Hooguit hem steunen in de keuzes die hij maakt. Het is voor jezelf ook goed om na te denken wat JIJ wilt. Als je jezelf in de spiegel aankijkt, kan je dan jezelf in de ogen aankijken dat dit ik wat je wilt. Hoe graag je hem ook wilt helpen, door jezelf te verliezen en je eigen grenzen niet te bewaken verlies je jezelf. Het is een grote stap en keus, helemaal qua sociaal gezien. Maar blijf je niet aanpassen voor een ander.

Ja, zo klinkt het allemaal lekker simpel 🙃. Maar als je echt van iemand houdt en je zit er middenin, dan is het helemaal niet zo makkelijk als ‘laat hem gaan’. Gevoelens werken helaas niet met een aan/uit knop.

Ik heb ook in zo'n situatie gezeten en ook veel te lang gedacht dat ik hem echt nodig had, dat het persé goed moest komen, etcetera. Volgens mij is er maar een ding dat je kunt doen en dat is een plan maken om los te komen van deze man. Je hoeft niet weg te gaan, want dat doet hij al. Maar: boek een groepsreis, liefst lekker afzien, een wandelreis in Nepal of de Kilimanjaro beklimmen? Even iets helemaal voor jezelf bereiken, je afzonderen van je huidige situatie, meteen nieuwe sociale contacten opdoen. Als het dichter bij huis moet: trainen voor een (halve) marathon met een loopgroep, een nieuwe avondstudie doen, wat je ook maar goed lijkt voor jezelf. Niet nog een omgangsregeling van een maand, wat een zielig gedoe. Of het daarna nog weer goed komt, dat zie je dan wel weer. Hij gaat in elk geval niet terugkomen doordat je in je zwarte gat gaat zitten wegkwijnen. Kom op, je kunt het! Als je nu weinig hebt voor jezelf, dan ga je dat regelen. En dan vind je vanzelf wie goed voor je is, deze man of iemand anders

Dat is ook wat mij erg bezighoud inderdaad. Ik probeer daar zo min mogelijk aan te denken en die gedachtes te negeren om het mezelf niet nog moeilijker te maken. Maar je zou wel eens gelijk kunnen hebben..

Ik ben altijd van mening: het is graag of niet. En dan ben ik heel hard, kies ik voor mezelf en is het ook per direct klaar. Inmiddels weet ik dat de pijn vanzelf minder word en ik heel goed m'n eigen boontjes kan doppen. Je mag erop vertrouwen dat jij dat ook kan!

Toch klinkt het wel alsof je vriend oprecht tijd nodig heeft om dingen voor zichzelf uit te zoeken. Als je hem die ruimte geeft, kan dat uiteindelijk juist duidelijkheid brengen voor hem, maar ook voor jou. Het is moeilijk, maar hem nu proberen vast te houden kan de druk voor hem groter maken. Wat misschien kan helpen, is om ondertussen goed voor jezelf te zorgen en je aandacht ook te richten op dingen die jou energie geven al is het iets kleins. Zo houd je jezelf staande in deze periode.

Ja ik vermoed ook wel dat hij oprecht die tijd nodig heeft, maar hem nu loslaten voor onbepaalde tijd is heel moeilijk voor mij. Vooral omdat ik niet weet of hij effectief terugkomt daarna, had ik die garantie gehad dan was het veel minder moeilijk geweest.. Wat mezelf betreft, ik denk dat het voor mij een goed idee is om een hobby te zoeken waarmee ik me een beetje kan afleiden, helaas ben ik niet zo creatief dus dat word nog een hele opgave.

Ik snap je helemaal en ik heb er echt lang over gedaan om niet in zijn telefoon te kijken en oprecht te geloven dat hij met zichzelf zat. Ik geloof nog steeds dat hij met zichzelf zit want een zelfverzekerd man zal niet continu een break vragen om vervolgens zijn ego te strelen met andere vrouwen. Dat hij dus behoorlijk met zichzelf zit geloof ik dus graag. Maar het bleef knagen. Uiteindelijk erachter gekomen dat hij meerdere malen dus vreemd is gegaan, zelfs tijdens mij zwangerschap. En het ergste is dat hij zich verdedigde door te zeggen dat het geen vreemdgaan was omdat we uit elkaar waren en dus deed alsof het niets was. En dan nog heb ik hem terug geaccepteerd (totaal geen zelfrespect maar he ik ben 1 week geleden bevallen van zijn zoon). Wat ik wel merk aan mezelf is dat bij elke keer dat hij weg is gegaan het minder pijn doet, en dat ik inmiddels weet dat het nog een keer zal gaan gebeuren en dat ik er dan steeds meer klaar voor ben. Ik zie dit nu echt als mijn laatste optie om van hem af te komen. Niet de beste maar wel een voorbereiding om niet de pleister er meteen af te trekken. Ik kan je dus helaas geen advies geven want ik weet eigenlijk wat je (en ik) moet doen, maar het lukt mijzelf ook niet

Even vanuit een andere hoek, maar doen jullie dingen zonder elkaar? Je schrijft heel bang te zijn dat hij wegvalt omdat je gerder niemand hebt, voelt hij zich hierdoor misschien wat verstik in jullie relatie? Het is sowieso wel goed en nodg dat jij alleen kan zijn en meer mensen hebt om op te steunen, met of zonder hem.

Om heel eerlijk te zijn, doen wij meer dingen zonder elkaar dan met. Dit komt mede doordat hij ‘s nachts werkt waardoor hij dus overdag vaak slaapt. Vandaar vermoed ik dus niet dat hij zich echt verstikt voelt.

Oh wow dat is heel heftig! Mag ik vragen hoe jij dan omging met die periodes toen hij weg was? Ik wens je alvast heel veel sterkte want ik weet perfect hoe je je voelt, maar iets loslaten waar je van houdt is ontzettend zwaar..

Op mij komt het over dat je erg afhankelijk bent van je partner. Hij lijkt ook te bepalen hoe hij het wil hebben. Elkaar 1x in de week zien om af te bouwen naar een periode elkaar helemaal niet meer zien? Wat is dit? Een verzachtende manier om een relatie te beëindigen? Lieve meid, kom voor jezelf op. Jij bent er ook nog, hè? Ik zou zeker gaan investeren in een sociaal leven voor jezelf, zonder hem. En wie weet komt daar een man die tegen jou zegt: ik vind je leuk en ik wil bij jou zijn. Dat is wat je verdient!