Advies cosleeping mama’s die borstvoeding geven

Onze dochter is ook altijd een “slechte” slaper geweest… ze is nu bijna 2,5 Ze slaapt beter op haar eigen kamertje… na 15 mnd 2-3-4-5-6 keer per nacht wakker was ik ook echt op. Toen stilletjes aan in haar ledikantje gaan slapen en sindsdien slaapt ze door. Wel is het zo… wordt ze wakker snachts omdat ze bijv ziek is… ze staat altijd gelijk aan… Onze andere 3 kinderen kwamen altijd lekker bij ons liggen en sliepen ook altijd weer verder… Alleen zij dus absoluut niet. 🤷🏼‍♀️

Hier een dochtertje van bijna 17 maanden oud. Ze slaapt wel bij mij naast me, maar begint in eigen bedje en vaak ergens begin of halverwege de nacht in ons bed erbij. Tijdens ziek zijn of een sprong kan ze idd wat vaker komen, maar hier komt ze normaal gesproken eigenlijk soms 1 keer als we net in bed liggen, en dan 1 keer in de nacht. Ze slaat de late avond ook weleens over. Als ze in een sprong ofzo zit dan hooguit 2 keer per nacht, misschien 1 of 2 keer voorgekomen dat ze een derde keer kwam. Mijn eerlijke reactie is dat als ik in jouw situatie zat, ik het cosleepen zou stoppen. Voor je eigen nachtrust, maar vooral voor je kindje. Een nacht met zoveel onderbrekingen kan niet goed zijn en hij zal nooit in een diep genoeg slaapt komen. Co sleepen kan geweldig zijn en heel fijn, maar kan ook niet werken voor sommige kindjes (of ouders). Slaap is zo ontzettend belangrijk voor een mens en een kind heeft slaap nodig voor ontwikkelen en groeit letterlijk ook van slapen. Ik zou dus zelf kiezen voor een betere nachtrust voor iedereen.

Met 10,5 maanden gestopt met co sleepen omdat het niet meer te doen was. Ze wordt nog steeds wakker in de nacht, maar het gaat zoveel beter dan toen we samen sliepen, toen was ze zo'n beetje ieder half uur wakker. Sommige nachten slaapt ze nu zelf door!!

Dank voor je reactie 🙏. Waarom denk je dat je dochtertje zoveel vaker wakker werd met cosleeping? Ik ben bijvoorbeeld echt een super stille slaper, dus van mij wordt m’n zoontje niet wakker (hij en ik slapen samen). Hij heeft veel last van een rommelende buik waar hij veel wakker van wordt, dus ik denk dat dat op een eigen kamertje hetzelfde gaat zijn. En door cosleeping krijgen we beide de meeste slaap. Maar we zijn wel aan het onderzoeken wat de oorzaak kan zijn van de onrust in z’n buik, om te zien of we daar vooruitgang kunnen boeken

Dank je voor je reactie 🙏. Mag ik vragen of jij ook borstvoeding geeft? Want van de vele cosleeping borstvoeding kanalen die ik volg zie ik veel mama’s wiens peuters nog vaak wakker worden. Niet per se om te drinken maar puur even voor de verbinding en nabijheid. En dat ik in het boek zachte nachten las dat regelmatig even wakker worden in de nacht voor de borst biologisch normaal is. Maar was dus even benieuwd hoe vaak normaal is, en wat niet meer normaal is

Dank voor je reactie 🙏. Denk je dat je dochtertje van jullie vaak wakker werd, en dat het alleen slapen daarom beter werkt? Want ik denk namelijk dat m’n zoontje van mij niet wakker wordt, omdat ik een hele rustige en stille slaper ben

Ik vermoed ergens dat het komt omdat ze mij steeds kon ruiken.

Yes geef idd borstvoeding. Ze komt dus wel altijd 1 keer, of 2 per nacht om te drinken.

En dat vind jk trouwens acceptabel. Zou ze veel vaker komen, zou ik zelf ook gaan oefenen met slapen op een eigen kamer. Maar voor nu heeft dat hier dus niet.

Ah ja oké, dat zou zeker kunnen inderdaad. Ik ben even gaaan experimenteren met een extra matras naast het bed om te kijken of mn zoontje dan beter slaapt, maar dan wordt hij vaker wakker. Als ik nabij ben wordt ie soms wel wakker maar slaapt door wanneer hij me ziet. Ik ben niet per se voor- of tegenstander van cosleeping, ben vooral een voorstander van wat ons beide de meeste slaap oplevert. En voor nu lijkt dat dit te zijn. Maar ben al met een online programma aan het voorbereiden op de overstap naar de eigen kamer. Dank iig voor het meedenken!

Oke 🙏. Ik zit persoonlijk niet per se met het feit dat m’n zoontje geregeld even wilt drinken. Het zijn een paar slokken en dan is hij gelijk weer weg en ik ook. Dus op die manier vind ik het goed vol te houden. Maar met tandjes en sprongen duurt het vaak wel wat langer. Maar goed, dan lees ik online dat mensen vaak ook met kids halve nachten op zitten terwijl daar hebben wij dan nooit last van. Dus dan denk ik, dan is het cosleepen en borstvoeding geven zo slecht nog niet. Als hij namelijk even wakker wordt is hij nog dusdanig slaperig dat ik hem dus altijd met de borst wel weer in slaap krijg. Maar het blijft natuurlijk lastig om echt te weten welke situatie de meeste slaap oplevert! Ben wel bezig met voorbereidingen om hem op termijn op z’n eigen kamer te krijgen, maar ik heb er op het moment geen enorme haast mee

Ik snap het hoor, en de eerste nachten zullen even pittig worden. Maar als het uiteindelijke resultaat meer kwalitatieve slaap oplevert, zou ik het waard vinden. Het even kort drinken zelf is misschien voor jezelf vol te houden, maar ik ben echt van mening dat je zoontje geen kwalitatieve diepe slaap ervaart met zovaak wakker worden. Ik vind het belangrijk dat een kindje op z'n minst 3 a 4 uur diep slaapt zonder onderbrekingen. Met het aantal drinkmomenten (of ws eerder tutten dan drinken?) van je zoontje wordt zijn slaap zo ontzettend vaak doorbroken dat hij nooit in deze diepe slaap komt. Dus met deze insteek zou ikzelf in jouw situatie wel iets gaan veranderen.

Ik waardeer je meedenken, maar ik weet niet helemaal of dit klopt. Uit het boek zachte nachten weet ik nu dat alle kindjes na elke slaapcyclus even wakker worden. En zo’n slaapcyclus van een kind van 17 maanden is driekwartier tot een uur. Kindjes die alleen slapen, slapen mss makkelijker door en kindjes die samen slapen vragen wat vaker om hulp (of dat nu gewoonte is of omdat het kindje echt even hulp nodig heeft). Dus volgens mij kan een kind niet urenlang een diepe slaap hebben. Maar goed, mss heb ik het verkeerd hoor. Maar tegelijk denk ik ook, van oudsher hebben we altijd met kinderen samen geslapen en in veel culturen is dit ook het gangbare om te doen. Dus ik kan het me dan niet voorstellen dat het vaker even wakker zijn echt een probleem is voor de ontwikkeling van een kind. En mijn zoontje ontwikkelt zich verder super goed. Hij is in alle opzichten gemiddeld of sneller dan gemiddeld. En dat heb ik ook wel eens gelezen, dat kindjes die sneller zijn met ontwikkeling ook vaker wakker zijn en even hulp nodig hebben omdat ze zoveel te verwerken hebben. Nogmaals, ik waardeer je meedenken maar ik merk soms op fora dat er ook aannames worden gedaan waarbij ik me soms afvraag welke wetenschappelijke onderbouwing dat heeft

Mmm wat een lastige situatie. Hier slapen we ook samen (gedeeltelijk eigen bed op onze kamer) en bij ons in bed. Ze wordt meestal tussen de 1 en 3 x wakker. Ik merk wel dat onze dochter vaker wakker wordt als wij beiden in bed liggen omdat ze meer ruimte nodig heeft. Ook merken we dat nu ze 16 maanden is ze ineens soms 2,5 uur wakker is snachts dit kennen wij ook niet. Maar de adviezen die anderen geven hoeven natuurlijk niet te werken voor jullie en als ik het zo lees heb jij op dit moment ook niet de behoefte om jullie slaapsituatie te veranderen (klopt dit?) heb je bijv al eens overwogen om misschien een consult met de schrijfster van het boek te doen? Dit vond ik zelf erg fijn. Het kost wel iets maar dan heb je misschien meer adviezen die passen bij jullie. Je mag me een berichtje sturen als je info wil! Veel succes iig!

Ik slaap ook nog samen met mijn kindje van 14 maanden. Ze wordt ook nog veel wakker, maar ik merk wel dat er periodes zijn waarin het beter of slechter gaat. Afgelopen maand was het bijvoorbeeld drama omdat ze veel ziek was of doorkomende tanden, dus dan is ze elk uur wakker. De laatste dagen gaat het iets beter en wordt ze maar 2x wakker voor even aan de borst (dat is wel echt luxe, was nog nooit zo goed 😅). Ik vraag mij ook continue af of we een slaapprobleem hebben of dat het normaal is, maar ik hoor van veel moeders om mij heen dat het bij hun ook drama is en die kindjes liggen wel in hun eigen bed. Ik denk zelf in elk geval niet dat wat vaker wakker worden en snel inslapen problemen geeft voor de ontwikkeling. Ik denk ook dat het juist heel natuurlijk is en zelfs goed is voor de ontwikkeling om samen te slapen.

Dank je voor je reactie 🙏. Ik was inderdaad vooral op zoek naar hoe het bij anderen is, om een beetje in te schatten wat ‘normaal’ is (als je dat überhaupt ooit echt kan inschatten met jonge kinderen 😅). Ik wil niet per se met cosleeping stoppen inderdaad, maar hoop wel op iets minder waken (vooral voor mezelf). Dus ben momenteel vooral onderzoek aan het doen met verschillende zorgverleners wat de oorzaak kan zijn (het lijkt iets met z’n buik te zijn, en één hulpverlener denkt dat het een wat ontregeld zenuwstelsel kan zijn. Maar het blijft nog wat gissen). Ik dacht er inderdaad over na een keer een consult met de schrijfster boeken! Omdat ik nu met een traject bezig ben met een osteopaat en kinderfysio wil ik er nog even mee wachten, maar als het over een maand niet veranderd is, wil ik een keer een holistische slaapcoach spreken, zoals de schrijfster van zachte nachten. Jij hebt haar dus gesproken, en dat was fijn? Als je er iets over zou willen delen, heel graag (kan zeker ook privé!)

Dank je voor het delen! En ahhh ja zo lastig he, het is zo lastig om te weten of je nou moet accepteren en loslaten of echt actief op zoek moet gaan naar een verandering. Iedereen heeft bovendien een mening en (goedbedoeld maar soms ongevraagd) advies, wat soms voor veel gepieker (bij mij) kan zorgen. Maar inmiddels probeer ik vaker in te voelen bij mezelf, en me af te vragen, is er echt een probleem? Zolang je kindje blij is en goed ontwikkelt, en je het als ouder(s) een beetje volhoudt, denk ik dat het oké is. Niet dat dat betekent dat je niet op zoek kunt gaan naar een mogelijke verbetering, maar het helpt wel om het gepieker en het zorgen maken los te laten. Daarbij ben ik het met je eens dat samen slapen denk ik heel goed is voor een kindje! (En de mama/papa)

Je vroeg naar ervaringen, geen bronnen of wetenschappelijke onderbouwingen of onderzoeken. Dus ik reageerde vanuit mijn ervaring en gedachtes. Ik vind zo extreem veel wakker worden zelf niet wenselijk voorheen kindje, en daarom zeg ik wat ik in jouw geval zou doen. Eerlijk gezegd hou ik me zelf ook niet heel erg bezig met boeken of onderbouwingen, want er zijn ook altijd weer andere wetenschappers of mensen die weer wat anders zien of constateren. Ik vind het belangrijk juist te kijken naar je kindje, het feit dar je dot topic opent zegt dat je zelf ook twijfelt of dit de juiste "way to go" is voor jullie, met het vele wakker worden. Dus ik zou, als ik je nog 1 advies mag geven, juist wat meer afstappen van boeken en theorieën van pedagogen of wat dan ook en meer kijken naar wat je kindje nodig heeft. Je kan altijd iets proberen he, het is niet definitief. Wel is het altijd zo dat iets uitproberen wel even nodig heeft om te wennen, en niet de eerste nacht gelijk een wonder gebeurd.

Even door de spelfouten heen lezen 😉

Ja en ik waardeer het feit dat je meedenkt en de tijd neemt om te reageren! En ik snap waarom je boeken en onderbouwingen soms naast je neerlegt, omdat ook daar inderdaad niet altijd consensus is. Al denk ik dat dat komt omdat er enerzijds onderzoek is dat puur kijkt naar gedrag (is iets wenselijk, vaak voor de ouders) en anderzijds onderzoek dat echt kijkt naar de biologische ontwikkeling van een kind, en de behoeftes die daarbij horen. Ik ben van mening dat dat tweede kamp (die dus de biologische behoeftes van een kind onderzoekt) het vaak bij het juiste eind heeft. Waarom ik wel kies om m’n opmerkingen te onderbouwen, is omdat je op fora wel tienduizend verschillende meningen tegen komt. In het begin van mijn moederschap liet ik me daar zó (negatief) door beïnvloeden. Ik weet dat je opmerking over slaap en ontwikkeling goed bedoeld is, maar het is ook goed om te beseffen dat het moeders het gevoel kan geven dat ze iets heel erg fout doen, en dat ze met hun keuzes een negatieve invloed heeft gehad op de ontwikkeling van hun kind. Met enorm veel zorgen, piekeren en mogelijk onwenselijke veranderingen als gevolg (zoals aggressieve slaaptraining bijvoorbeeld (niet dat jij dat voorstelt hoor!)). Pas toen ik me echt goed ging verdiepen in de biologische ontwikkeling van een kind, realiseerde ik me dat het niet per se ongewoon is dat een kindje vaak wakker wordt in de nacht en toen vond ik meer rust. Maar je hebt helemaal gelijk dat ik benoem dat ik me soms afvraag of er meer speelt dan alleen een lastig slapend kind, en dat dat de indruk kan wekken dat ik graag advies ontvang van anderen. Echter denk ik dan dat de overstap naar een eigen kamer niet per se meteen de oplossing is (of althans niet de eerste stap hoeft te zijn), maar proberen te achterhalen waarom een kindje vaak wakker wordt (bijvoorbeeld pijn, trauma, nachtmerries?). En zeker, naar je kindje kijken is altijd stap 1. Dus als ik problemen had gezien in zijn gedrag of ontwikkeling, dan had ik natuurlijk direct aan de bel getrokken. Maar omdat ik dat niet zie, ga ik er vanuit dat er niet een heel groot probleem is