5 Reacties

vorige week
Dit is volgens mij vrij normaal. In elk geval had onze baby dit ook. Door "vol te houden" kreeg papa hem uiteindelijk wel rustig maar echt veel moeizamer dan ik. Dan was het meteen goed. Wat wij hebben gedaan om het te doorbreken is: papa troosten/voeden terwijl mama er naast staat. Dus eigenlijk samen troosten/voeden. En op die manier de acceptatie van papa langzaam opbouwen terwijl hij mama ook ziet. En wanneer dat heel goed gaat, pas papa in zijn eentje troosten en voeden. Eerst was ik actief aanwezig, bijvoorbeeld door te praten en te aaien, en steeds inactiever, door er alleen naast te staan en niks te zeggen of doen.

vorige week
Reactie op GLJM93
Heeft verder niemand dit?
Ja, hier ook gehad. Ging vanzelf over, maar heeft wel een tijdje geduurd.
Dat was pittig voor ons allebei, maar het was helaas niet anders. En is bij elk kindje weer verschillend hoe lang het duurt.
Papa was sowieso t eerste half jaar/jaar bij bijna niks goed, want die had geen borsten 馃ゲ

vorige week
Onze dochter had dit ook, waardoor ik in de avonden nauwelijks kon douchen of ik werd de douche met shampoo nog in mijn haren uitgetrokken omdat ze haast blauw aanliep van het huilen. Vond het altijd erg pittig.. Enige wat hielp was als mijn man op momenten dat ik even weg moest, ook weg ging met bijvoorbeeld de kinderwagen.
Het is vanzelf opgehouden en hebben hier niet iets speciaals voor gedaan behalve de nabijheid blijven afwisselen. Nu is ze 2.5 en is het nog steeds veelal mama, maar ook papa is erg geliefd馃グ