Constante en heftige driftbuien 18 mnd oud

Zo herkenbaar! Mijn zoon (20m) was de zoetste baby ooit. Volgens mij is hij rond de 13 maanden door een beest met hondsdolheid gebeten, want sindsdien stormt ie als een bloeddorstige tiran door het huis. Mijn beeld van hem is dat ie aan het keukenhekje hangt en schudt en heel hard "NEEEEEEE" antwoordt op elk voedsel dat ik voorstel. En als ik dan toch een bakje neerzet dat niet naar wens is, vliegt dat bakje met volle kracht door de kamer en krijgt z'n zus een ram. Het voelt alsof ik werk in een huis met een extreem onredelijke baas. Maar ik heb tegengif gevonden. Netflix. Of is het medicijn erger dan de kwaal? Ik weet het niet, maar ik moet af en toe in vrede een broodje kunnen smeren, zonder dat m'n huis wordt afgebroken. En nu met het warme weer kunnen de tuindeuren open en zit meneer plots uren zoet met bakjes water te spelen, zolang ik me er maar niet mee bemoei en braaf op commando nieuw water aanlever. "MEEEEER!" Wij corrigeren uiteraard, maar willen om voorkomen dat hij alleen maar negatieve feedback krijgt. Dus we proberen m ook uit te dagen en spelletjes te spelen met 'm en wat meer te richten op wat wel goed gaat. En als ie dan straks echt goed kan praten, zo belooft iedereen mij plechtig, zal hij wat tammer worden. En die van jou dan zeker ook. We gaan het zien...

Met alle respect moet ik echt lachen om de beschrijving die je geeft 😂 buiten dat is het natuurlijk super vervelend. Ik heb hier twee net peuters formaat dreumes die echt overal boos om worden. Alles wat ze moeten, is brullen. Vooral: alles wat ik ze ‘aandoe’ is vreselijk. Krijssssssssen daar word je bang van. Ik denk zelf dat het een soort paniekreactie is op het feit dat ik ze een jaar lang onder dwang gevoed heb, terwijl ze koemelkallergie bleken te hebben en we daar dus zeer laat achterkwamen. Ik laat ze hier maar gewoon uitrazen en pak hun hand vast zonder iets te zeggen. Ik hoop dat het hier beter wordt als we iets van therapie hebben en als ze kunnen praten.

Haha zeker herkenbaar! Houd je vast, want die van mij is nu 2,5 jaar en praat er ook nog eens goed bij 🥲 Ik dacht dat ze heftig was met 18 maanden, maar dat was vooral het begin. Niet om je bang te maken, want met de juiste aanpak kan je best wel veel bereiken. Mijn grootste tip: blijf kalm en neutraal! Laat je niet verleiden tot boosheid en frustratie. Dat voedt het gedrag. Ik zie dat je het ook hebt over ‘corrigeren’, maar vergeet niet dat hij pas 1,5 jaar is en dat vraagt om een andere aanpak. Ik volg Big Little Feelings (Amerikaans) en How to Talk (Nederlands) op Instagram. Zij hebben hele fijne en goede tips en inzichten over hoe om te gaan met driftbuien en de peuterpuberteit. Geen idee of je een slimmerik hebt, maar die van mij heeft iets meer uitdaging nodig dan haar gemiddelde leeftijdsgenootjes. Dus we bieden vaak net iets te moeilijk speelgoed aan of leren haar iets dat ze nog niet kan. Zolang ze zelf gemotiveerd blijft met het spel/handeling, zit je op het goede niveau (ook al kunnen ze het spel of handeling niet). Uitdaging helpt hier om haar genoeg te prikkelen in ieder geval. Succes! 🍀 Het is even handig worden in het opvoeden van / samenwonen met een peuter haha, maar stiekem is het ook heel leuk.

Die van mij zijn nu 19 maanden en hebben nu ook al zo'n 2 maanden driftbuien. Niet zo heftig als jij beschrijft maar wel ook om de kleinste dingen soms. Dan slaan ze hun voorhoofd keihard op de grond omdat je zei dat ze niet op een stoel mochten gaan staan ofzo. Wat wij doen is gewoon negeren. Veel plezier met je driftbui, ik ben even wat anders doen. Vaak is het dan na een paar minuutjes wel weer klaar. Nu hebben ze een fase dat alles wat ik doe stom is, mijn man moet alles doen. Ik mag hun neus niet afvegen, geen schone luier doen of de slaapzak aantrekken. Ze knijpen, gillen en bijten. Helaas zijn luier verschonen en slaapzak aantrekken wel echt dingen die gewoon moeten gebeuren, dus negeren is hier weer de optie. Niet boos worden, niet steeds opnieuw nee zeggen, gewoon die luier en slaapzak aantrekken alsof er niks aan de hand is. Het zorgt er helaas niet voor dat ze het niet meer doen, maar hierdoor zijn ze wel sneller klaar met de driftbui en is het minder intens!

Yes heel herkenbaar.. En ja, ik voel en begrijp je helemaal! Onze zoon is inmiddels 4 jaar en pfff, heel pittig. Heeft echt nog zeer weinig controle over zijn emoties en kan wanneer hij moe is en teveel prikkels heeft gehad (hij is net begonnen op school) echt bizar, bijna agressief reageren (schreeuwen, slaan, met spulletjes gooien). We hebben nog een dochter die 8 jaar is en die is echt contra haar broertje. Wij hebben als ouders nu de beslissing genomen om laagdrempelig hulp te zoeken om zo handvatten te krijgen om met bepaald gedrag en gedram om te gaan. Een sterke eigen wil is een hele mooie eigenschap, maar het kan die kleintjes, en ook de rest van het gezin, soms ook zo in de weg zitten. Maar probeer positief te blijven en samen op 1 lijn te blijven staan en met veel liefde komt echt allesl goed! Jullie doen het al heel erg goed ❤️

Ja bij onze zoon begon het ook met 1,5 jaar. Vanaf 4 jaar ging het ongeveer beter met hem. Nu richting de 7 jaar af en toe weer driftbuien maar dat schijnt normaal te zijn. Ik weet nog heel goed hoe zwaar de terrible two fase was (die dus vanaf 1,5 begon). Sterkte!

Dat klinkt wel heftig voor jullie! Heb je al hulp gevraagd via het consultatiebureau?

Paar tips die hier werken: - geen schermtijd - veeeel naar buiten en daar lekker zelf aan laten rommelen - pick your battles: alleen corrigeren als iets echt niet mag omdat het gevaarlijk is - waar het kan een grapje of spelletje van maken ipv ergens toe dwingen - zo veel mogelijk zelf laten doen of zelf laten proberen - veeeel boekjes lezen (ook over gevoelens en die benoemen) en liedjes zingen. Mijn kind kan zich daardoor steeds beter uiten wat voor minder frustratie zorgt - en als iets echt moet beschrijven dat je snapt dat hij boos of verdrietig is

Heel herkenbaar! Onze peuter is nu 3,5jr en de extreme driftbuien worden ietsje minder nu hij beter kan praten. Wat hier nu helpt is zeggen: wil je ....(van 6hoog van de trap springen, op de tafel lopen, 20 koekjes etc.. en als hij dan ja zegt dan heb je een momentje contact omdat hij reageert op je vraag en pikt hij makkelijker een 'nee'. Toen hij jonger was liet ik hem uitrazen of afleiding geven. Consequent zijn en afleiding geven is wat hier hielp op die leeftijd, nu lijkt erover praten iets makkelijker. En als het kan na de driftbui een dikke knuffel want ik zie dat hij met die heftige emotie ook zelf geen raad weet, het lijkt hem te overvallen ofzo. Succes!