Verwerking en herstel keizersnede

Ter aanvulling: ik lees bij vele anderen dat ze zo snel op de been zijn en dingen kunnen. Ik moet nog afwisselen met het liggen op bed etc.

Hoi! Het is en blijft een grote buikoperatie. De arts gaat door meerdere lagen spier vet en weefsel heen om bij de baby te komen. Dat is dus niet alleen een litteken van buiten, maar ook meerdere van binnen! Het is dus echt heftig. Ik heb zelf ook een spoed kz gehad, en het herstel was erg zwaar! Heel Intens. Probeer echt naar je lichaam te luisteren, niks forceren dat zit alleen maar je herstel in de weg. 5 weken is pas net geleden. Geef jezelf nog tijd. Het komt goed!

Bij de tweede ks veel langer pijn ennlanger herstel gehad dan bij de eerste. 2e keer ook tot week 5 of 6 nog aan de pijnstilling. Het lijkt soms wat eindeloos, dat gevoel van: he wanneer kan ik dat weer? Maar je lijf is hard aan het werk om te herstellen. En langzamerhand kan je steeds weer een beetje meer. Staan en lopen vond ik ook vervelend, maar gaat nu (11w pp) weer als vanouds. Nu de conditie nog ;) Oja borstvoeding, ik voed vaak liggend in bed. Sowieso de avondvoeding, nacht en ochtendvoeding. Kost minste energie. Bv kost je wel hoop energie. Maar staat herstel in principe niet in de weg. Tillen van je baby kan gewoon hoor als het goed voelt. Traplopen met baby deed ik pas met 6 weken

Dank je wel voor het delen. Wat voor pijnstillers had je? Jaa het lijkt idd eindeloos. Jaa idd staan en lopen is vervelend idd. Herken je ook dat zeurderig en trekkerig gevoel aan het litteken? Het plassen en ontlasting voel ik dan ook. Wat fijn dat het bij jou na 11 week beter en als van ouds gaat. Kan je het een beetje verwerken? Hebben ze foto’s gemaakt? Voedt je op je rug liggend of op je zij? Vanaf wanneer kan je op je zij liggen? Mijn baby is 4 kilo. Ik vraag mij af of dit te zwaar is voor de wond. Aangezien dat het pijn doet. Ik probeer al te beperken naar 1 a 2x per dag en laat haar aangeven door mijn vriend. Ik moet ergens opbouwen denk ik dan?

Ik kon met 10 dagen herstel pas een blokje om het grasveld voor het huis lopen. Met 4 weken voor het eerst auto gereden, geen andere optie. Echt inspanning is tot 1.5 jaar gevoelig geweest. Ik ben idd wel gestopt met borstvoeding na 3 maanden. Maar mijn dochter had altijd nog honger. Dus na de borst kreeg ze altijd bijvoeding. Kolven ben ik na 3 dagen gestopt, kostte me teveel energie. Ik vind het wel zorgelijk dat je nog pijnstillers gebruikt. Bij mij was dat na het ziekenhuis eigenlijk niet meer nodig. Wellicht eens kijken of je niet al teveel doet. Ik zat de eerste weken veel alleen maar op de bank met mijn dochter. En elk moment dat ze sliep probeerde ik ook mee te slapen.

Dank je wel. Misschien idd kijken of ik niet teveel doe. Naar mijn idee niet… ik geef borstvoeding, zelf douchen, ga 2x op en neer naar beneden met de trap, soms samen koken met vriend en als het lukt een keer de baby tillen. Ik slaap alleen ‘s middags 1 uurtje. Tot hoeveel weken sliep je mee met je kindje?

Dat heb ik echt zoveel mogelijk gedaan. Na een jaar kon ik niet mee slapen ivm stress door relatieproblemen. Maar ik rustte wel altijd als ze sliep. Zelfs toen ze 2 was.

Ik ben geen goed voorbeeld, want deed na drie dagen al veel te veel omdat het met mijn kindje niet goed ging. Heb mede daardoor lang last gehad van het litteken. Weet niet hoeveel diclofenac je gebruikt, maar mogelijk heb je bij het langdurige gebruik ook iets voor je maag nodig. Zou daarover contact opnemen met je huisarts. Hier werd bij ontslag uit het zkh gezegd dat je het alleen met paracetamol moest redden thuis, dus heb sinds toen niks sterkers meer geslikt

Wow pittig zeg. Hopelijk gaat het nu wat beter met je kindje. Ik gebruik 3x per dag 50 mg. Het ziekenhuis en huisarts zeiden zo lang het nodig is. Ik reageer niet echt op paracentamol. Dus dat zou voor mij helaas niet voldoende zijn. Ik slik idd maagbeschermer. Dank je wel voor het mee denken.

Qua verwerking dat je alles perfect wilde: misschien kun je voor jezelf/en voor je baby later op papier schrijven hoe de dag, de operatie, en de eerste uren verliepen. Ik heb hier zelf veel aan gehad, pas na een tijdje durfde ik de fotos die de verpleegkundige had gemaakt goed te bekijken. Uiteindelijk heb ik hier een klein fotoboek incl de tekst van gemaakt. Ondanks dat het niet de mooiste fotos zijn vond ik het wel fijn dat er fotos zijn gemaakt, zelf heb ik vrij weinig van de operatie meegekregen omdat ze mij niks vertelde en ik niks zag door het scherm. Het heeft tijd nodig. Misschien kun je er ook over praten met een vriendin. Wellicht kun je ook je verloskundige nog even om advies vragen wat betreft de pijn die je voelt bij het tillen van je baby. Het is een zware operatie: Blijf vooral rustig aan doen, goed dat je niet te vaak de trap op gaat omdat je je litteken voelt trekken. Het trekkerige gevoel is herkenbaar. Luister naar je lichaam, forceer niks en je hoeft nu nog niks "op te bouwen", eerst herstellen. Als het kan, probeer dan ook iets meer dan een uurtje overdag te slapen en eet voldoende. Krijg je nog ijzertabletten? Zo ja, let er dan op dat je het niet tegelijkertijd inneemt met zuivel, koffie of sinaasappelsap, en t schijnt dat om de dag een tablet innemen beter werkt dan dagelijks. Qua houdingen voor borstvoeding, als nieuwe moeder is het veel wat er op je af komt, veel nieuwe dingen en aangezien je baby groeit moet je ook steeds weer nieuwe houdingen uitvinden wat voor jou prettig werkt, weet dat dit normaal is. Ik gebruikte in het begin ook de rugbyhouding maar daarna de doorgeschoven houding om haar te helpen aanhappen en nu de Madonna houding. Als je aanvullend verzekerd bent kun je wellicht een consult bij een lactatiekundige boeken (ze komen dan aan huis) voor wat tips Op mn zij liggen kon ik denk ik pas na 5 weken, wat heb ik het gemist, wat wel werkte is op mn rug liggen, maar vanaf mn schouders toch een beetje naar mn zij draaien.

50 mg Diclofinac (later 25 en daarna 12.5) en paracetamol. Gaf aan bij nacontrole dat ik nog veel pijn had gehad. En gyneacoloog zei dat het echt zoooo erg verschilt per persoon, en dus ook per bevalling. Want vorige keer was herstel bijna zonder pijnstillers. Mn litteken trok aan de kant van de hechyingen, maar had meer last van wat hoger in mn buik. Ik had gekozen voor ks om meerdere redenen. 1e keer was na 30 uur een ks geworden omdat ontsluiting niet verder kwam en sterrenkijker. Dus wist wat me te wachten stond. En de verpleegkundige heeft heel veel fotos gemaakt. Bij de eerste een stuk minder, maar vond t prima. Had totaal niet bedacht om er uberhaupt fotos van te hebben. Maar wel mooi om tzt aan mn zoontjes te kunnen laten zien. Ik lig zelf wel op mn zij bij voeden. Eerst zittend en dan rugby of doorgeschoven od madonnahouding. Voelde eerst wel pijnlijk en ongemakkelijk op de zij, maar het gemak won. Ik had zon bedpapegaaij boven mn bed om je aan op te kunnen trekken. Dat was goud waard. Is pas net weer teruggebracht naar de verhuurder. Misschien even sparren met je verloskundige over je herstel?

Kindje is inmiddels een gezonde peuter, dus alles is gelukkig goed gekomen. Toen ik nog midden in het herstel zat leek het eeuwen te duren. Heeft bijv ook lang geduurd voor de wond (vooral waar het knoopje zat van binnen) geen pijn meer deed. Maar uiteindelijk wordt het echt beter, ik kon uiteindelijk alles weer. Nu weer zwanger dus om een andere reden wat beperkter. Bekkenfysio heeft hier goed geholpen. Kwam er voor andere klachten maar ze nam ook het litteken mee in de behandelingen. En qua mentaal heb ik uiteindelijk EMDR gehad met goed resultaat

Vergelijk jezelf aub niet met een ander! Niemand heeft hetzelfde herstel.. ❤️‍🩹 doe vooral rustig aan en luister naar jezelf! Qua verwerking: Hier ook een spoed keizersnede, ik krijg hulp vanuit het ziekenhuis. Trauma therapie met EMDR (paar behandelingen) daarvoor en daarna praten met een medisch maatschappelijk werkster gericht op bevallingen.. ik krijg de therapie vooral voor wat er voor en na mijn bevalling gebeurd is. Niet perse de bevalling of keizersnede zelf.. Je baby’tje is wel “zwaar” maar bij mij in het ziekenhuis zeiden ze dat je het gewicht van je baby’tje kan en mag tillen (dit betekent niet dat je meteen hele marathons met je baby samen moet lopen) Maar het kan inprincipe geen kwaad (uitzonderingen daar gelaten) Op je zij slapen komt vanzelf weer.. ineens ga je op je zij liggen en merk je dat het weer lukt! Ik kon eerst op rechts en later pas op links liggen.. schijnt te maken te hebben hoe ze gehecht hebben ofzo…

Wat een goed en mooi idee om een fotoboekje te maken zeg! Dat ga ik, als ik eraan toe ben, zeker ook doen! Bedankt voor het delen!