Zelfstimulatie?

Misschien vindt ze het vervelend om zo vast te zitten in een relatief kleine omgeving? Ken zelfstimulatie wel van een peuter in mijn omgeving, die deed dit voor het slapengaan steevast.

Ja heel herkenbaar! Onze dochter deed dat ook al op hele jonge leeftijd. Inderdaad in de kinderstoel voornamelijk en in de kinderwagen. Heb me heel lang afgevraagd wat het kon zijn en toen viel inderdaad het kwartje van zelfstimulatie. Toen ze zo jong was, was het wel in fases. Ze leek het veel meer te doen wanneer ze even minder goed in haar vel zat. Inmiddels is ze bijna 3 en doet het trouwens nog af en toe wanneer ze inderdaad ergens vast zit (bijv Ikea stoel, zon baby schommel, of heel af en toe in de autostoel). Je hoort er inderdaad vrij weinig over, heb ook het idee dat er een taboe op zit.

Wat fijn om te horen dat het herkenbaar is! Het lijkt alsof ze het inderdaad doet als ze niet helemaal in haar hum is (moe, honger, beperkt in bewegingsvrijheid etc). Ze huilt ook vrijwel nooit dus misschien ook een manier om haar onvrede te uiten ofzo? Op welke leeftijd begon jouw dochtertje hier mee? En hoe gingen/gaan jullie er mee om?

Ik vermoed ook ergens tussen de 6-9 maanden (ik zie dat ik ook met 9 maanden een topic heb geopend ivm het overstrekken in de kinderwagen). Heb het idee dat mn dochter het nu echt doet als ontprikkeling/ontspanning. Toevallig sinds vorige week heeft ze ook in bed ontdekt dat ze het fijn vind tegen een knuffeltje aan te 'rijden'. Ik ben nog best zoekende in hoe hiermee om te gaan en wilde dit toevallig tijdens het 3 jaar consult bespreken met cb. In het bedje laat ik gewoon, maar vind het in het openbaar nu wel een ding worden. Ze doet het bijvoorbeeld ook wel eens in het winkelwagentje. Ik denk wel dat ik wil gaan benoemen dat het niet erg is dat ze het doet, maar dat dat iets is dat ze moet doen wanneer ze alleen is ofzo. Maar daar is jullie kindje nu nog te jong voor natuurlijk. Op die leeftijd probeerde ik altijd af te leiden met iets. Soms lukte dat goed, soms niet.

Dit klinkt misschien een beetje stom, maar mijn hondje doet dit ook door haar kruis te likken. Het is ook bij haar zo dat het gebeurt wanneer ze heel moe is, of echt een drukke dag heeft gehad. Neem me niet kwalijk dat ik hier deze vergelijking maak; maar we zijn natuurlijk beide zoogdieren en jonge kindjes hebben net als honden helemaal geen besef van context oid. Het is inderdaad heel normaal gedrag en eigenlijk best een goede manier van het reguleren van stress. Nou ja, hoop dat mijn inbreng juist wat opluchting geeft en niet het tegenovergestelde. Mijn hondje doet dit trouwens ook vrolijk waar visite bij is of wanneer we op visite zijn. Dat levert eerlijk gezegd wel grappige blikken op😅

Onze dochter begon rond die leeftijd met iets dat er een beetje op lijkt. Ze deed t meestal aan tafel: ze pakte dan het tafelblad vast of maakte haar hand tot een vuistje en ging ineens alles aanspannen en kracht zetten. Wij zochten daar nooit iets ernstigs achter en vonden het eigenlijk heel grappig eruit zien , dus we moesten vaker lachen. Dat had ze door en dan deed ze het nog erger en ondertussen lag ze zelf ook helemaal in een deuk. Toen heeft ze nog een tijdje de fase gehad dat ze dit ging inzetten om contact te maken met anderen/ons voor aandacht. Nu, 2 maanden later, lijkt ze er een beetje overheen te zijn gegroeid. Ik denk omdat kindjes op de opvang hier niet zo lacherig op reageren zoals wij thuis ..

Ken je het boek ‘kleine mensen, grote gevoelens’? Dat vind je misschien wel interessant om te lezen. Ik werk op een basisschool en hoor van collega kleuterjuffen dat er altijd wel kindjes (vaak van 4 jaar oud) met hun handje in hun broek zitten of zitten te wiebelen op hun stoel wanneer er een verhaal wordt verteld of wordt voorgelezen. Heel normaal gedrag 🙂 Je kunt een kind vanaf 3 jaar wel rustig leren dat hij of zij dat niet in het openbaar doet, maar dat je je lichaam altijd mag ontdekken als het even alleen bent. Dat is een hele normale ontwikkelingsstap 🙏🏼 Jouw kindje is nog wat kleiner TS maar ik reageer op iemand met een peuter

Ja ik denk dat onze dochter ook ongeveer op dat moment is begonnen! Een vriendin van mij vertelde dat haar zoontje van 3 ook sinds kort heeft ontdekt dat het fijn is om ergens op te rijden. Ik heb haar toen gevraagd hoe zij er mee om ging en ze zei hetzelfde als jij: helemaal goed om te doen, maar het is iets voor jezelf dus doe het maar alleen in je kamer. Daar moet ze hem wel vaak aan herinneren ;) maar het werkt wel! Hopelijk heeft het CB nog “tips” al denk ik dat het er wel een soort van bijhoort? Ze ontdekken hun eigen lichaam en eigenlijk zijn wij het als volwassenen die er iets “raars” van maken omdat het als iets seksueels wordt gezien terwijl onze kids daar helemaal niet zo over nadenken, die vinden het gewoon fijn & that’s it. Is makkelijk gezegd want ik vind haar zelfstimulatie nu soms ook al lastig. Niet omdat ik me er aan stoor maar eigenlijk alleen omdat ik bang ben dat anderen haar raar vinden. Stom hoe dat werkt 😅

Joh maak je niet zo druk wat anderen ervan vinden. Je kind is nog een baby en heeft 0 besef van wat ze doet. Wellicht denken mensen dat ze moet poepen haha. Er is denk ik weinig wat je eraan kunt doen behalve het niet groter proberen te maken dan wat het is.

Haha ja daar lijkt het ook wel op ja 😉 Ik vind het ook zeker niet erg dat ze het doet hoor, het hoort er nu bij en dat is prima. Ik merk dat anderen (schoonmoeder vooral) het soms vreemd gedrag vind & van daar uit ontstaat de “angst” dat anderen haar raar vinden ofzo. Maargoed, als dat is dan is dat zo indd :-)

Ik heb hier nog nooit eerder van gehoord, maar nu ik de link lees valt het kwartje ;) dit heeft mijn dochter vroeger ook een tijdje gehad. Wij dachten ook dat ze niet lekker zat of eruit wilde of wat dan ook haha. Is vanzelf over gegaan ;) Ik zou me er niet te druk om maken, het kan geen kwaad toch?

Zelf geen ervaring mee, maar ik heb er eerder een topic over gelezen: https://community.24baby.nl/forum/baby/zelfstimulatie-aanvallen-kxkrj3 Misschien heb je daar iets aan :)

Klopt, ik zie het ook als een normale ontwikkeling. Maar inderdaad volwassenen seksualiseren het soms toch op een bepaalde manier. En ik heb hetzelfde als jij, maak me vaak meer druk over wat anderen ervan vinden/erover denken. Ook omdat ik en zo weinig over hoor van anderen en het me in het openbaar bij andere kindjes nooit is opgevallen. Tot nu toe denken mensen altijd dat onze dochter gewoon niet lekker zit oid.

Fijn om te horen dat het op school veel herkend wordt. Ergens weet ik dat ook wel, en weet ik ook dat het normaal is. Maak er dus ook niet zon groot probleem van. Maar omdat ik het nooit om me heen zie en mijn dochter het heel regelmatig doet, ga je je soms toch afvragen of ze er niet in 'doorslaat' 😅

Ik kan mij dit nog wel herinneren van een jong kindje (meisje van onder de 1 jaar) die dit op de opvang deed toen ik daar stage liep. Was inderdaad ook zelfstimulatie.

Deze had ik gevonden inderdaad, maar wilde toch zelf even checken omdat haar gedrag wat anders is.. Toch bedankt voor het meekijken!

Fijn dat het een nieuw inzicht heeft kunnen geven :-) Het kan - voor zover ik weet - inderdaad geen kwaad!

Hoi! Ik wil hierin ook nog wel even mijn ervaring delen, misschien heb je er wat aan. Wij hebben een eeneiige tweeling, twee meiden. Zij doen dit ook ongeveer vanaf 9 maand. Ze zijn nu 3 en zijn het alleen maar meer gaan doen. Hier doen ze het niet echt om hun lichaam te ontdekken (wat vaak word gezegd) maar juist om te ontspannen en prikkels te verwerken. Volgens de kinderarts is zelfstimulatie eigenlijk niet het juiste woord omdat je er hele andere associaties bij krijgt. (Je hebt natuurlijk kinderen die ergens tegenaan schuren, maar dat staat los van deze trekkingen/spanningen). Sommige kinderen gaan bijvoorbeeld gooien met spullen of worden boos bij veel prikkels, hier doen ze dit. Het ziet er soms erg naar uit, heeft wat weg van epilepsie. Terwijl ik toch veel gewend ben (verpleegkundige). Zelf vinden wij het erg vervelend dat wij hierin niet echt geholpen worden en het gewoon moeten laten gebeuren. De meiden zijn ontzettend blauw aan de armen door het vele afzetten aan tafelranden etc. Ze doen zichzelf soms echt pijn. Ik herken dus je punt van; is het niet extreem haha Mij is verteld; veel dansen (als ze die leeftijd eenmaal heeft) en uiteindelijk touwtje leren springen als ze dit nog doet op latere leeftijd). Misschien is het tegen die tijd al lang over ☺️

Hi Bo! Sorry voor m’n verlate reactie, ik zie nu pas je berichtje. Bedankt voor het delen van jouw verhaal en ervaringen! Ik kan me voorstellen dat het enorm frustrerend is dat je hierin niet wordt ondersteund / ook niks kan doen om de meiden te helpen. Denk dat dat laatste ook hetgeen is waar ik nu vooral tegenaan loop; het feit dat ze blijkbaar van emoties af moet die ze anders niet kwijt kan… Heb jij wel eens gesprekken met de meiden over waarom ze het doen? En hoe reageren jullie er op?

Hoi mama's, Ik ben nieuw op dit forum en dat is omdat wij vandaag na een lange zoektocht met onze dochter van net 1 jaar een antwoord hebben gekregen van de kinderarts/kinderneuroloog dat zij zelfstimulatie aanvallen heeft. Zij heeft dit ongeveer vanaf 9 maanden toen ze zelfstandig kon zitten het viel ons op in de kinderstoel, autostoel en kinderwagen dus alleen in zit zeg maar. Dit is erger geworden en nu ook met spelen in zit stand heeft ze continu aanvallen dat erg lijkt op epilepsie. Armen strak naar achter, rug helemaal hol, afwezig maar maakt wel oogcontact en dan soort gekke bewegingen met haar bekken. Heel naar om te zien. Ze komt er soms ook echt niet zelf uit en dan duurt het de heledag. Het is extemer als ze koorts heeft of moe is. Ik was echt sprakeloos en kan het nu een beetje laten bezinken maar omdat er niets aan te doen is en ik het heel lastig vind om haar de heledag in vam deze aanvalletjes te laten en toe te kijken ( want ze huilt er vaak ook wel bij) ben ik toch opzoek naar herkenning of tips misschien. Tot welke leeftijd was dit bij jullie kindjes? En is het minder als ze gaan kunnen los lopen?