Advies nodig. Dilemma…

Pff wat lastig zeg. Zelf zou ik het wel zeggen omdat ik dat andersom ook op prijs zou stellen en me anders toch bezwaard zou voelen. Dat je rechten anders zijn, realiseer ik me. Het is dus een heel persoonlijke overweging. Eerlijkheid duurt vaak het langst en hopelijk waarderen ze dat. Veel succes met je keuze en ik hoop dat hè uiteindelijk, hier of ergens anders, een leuke passende functie vindt!

Lief, dankjewel! Waarom zou je het andersom zelf op prijs stellen als ik vragen mag? Het is iets wat letterlijk geen relevante factor is of mag zijn bij het aannemen van iemand, dus wat is dan eigenlijk de toegevoegde waarde om het wel per se te vertellen?🫣

Maar dit tweede geplande gesprek is toch nog niet het arbeidsvoorwaarden gesprek? Dus heb je niet zelf al je antwoord gegeven 🤗

Klopt, het is nog niet het arbeidsvoorwaardengesprek. Mijn insteek was dat ik het dus niet het eerste, maar het tweede gesprek wil vertellen eventueel. Maar nu zijn er drie gesprekken en vertel ik dus twee keer achter elkaar niet. Hopelijk snap je een beetje wat ik bedoel😅

Ik heb er laatst voor gekozen om het niet te vertellen, maar dit pas te doen toen ze het contract gingen aanbieden. Vooral omdat inderdaad zwangerschapsdiscriminatie nog heel veel voorkomt en omdat ik niet zou willen dat dit m’n kansen op de baan zou beïnvloeden en omdat je er dan ook niet zeker van kunt zijn of je de baan niet hebt gekregen vanwege de zwangerschap of omdat de andere kandidaat toch geschikter bleek. Veel succes!

Juist, dat is precies ook waar ik tegen aan loop. Vooral omdat er dus nu erg getwijfeld wordt tussen mij en een andere kandidaat, waarbij is voorgesteld om ons beiden nog op gesprek te vragen. Hoe werd er bij jou op gereageerd? En had je 1 of 2 gesprekken voorafgaand aan het gesprek over de arbeidsvoorwaarden? Er zijn ook mensen die het zelfs na de proeftijd vertellen, wat natuurlijk helemaal prima is. Maar dat is mijn geval erg lastig en daar voel ik me sowieso niet prettig bij.

Ik heb er onlangs voor gekozen het te vertellen aan het einde van het eerste gesprek. Er waren 50 kandidaten voor de functie en ze hebben er 3 weken over gedaan om iemand te kiezen. Tot mijn verbazing had ik de baan! Ze gaven aan het prettig te vinden dat ik er mee kwam omdat het volgens hen aangaf dat ik genoeg vertrouwen had in de organisatie en de onbevooroordeelde keuze die zij zouden gaan maken (en zeiden dat het verder niet is meegewogen, zoals het hoort). Zou je wel ergens willen werken waar je afvalt omdat je zwanger bent?

Ja snap ik. Maar ik zie het tweede gesprek als een verlenging van de eerste. En als je al voornemens was om het in een arbeidsvoorwaardengesprek te vertellen waarom zou je het nu dan wel in het tweede gesprek doen?

Ik zou het absoluut niet vertellen. Gewoon wachten tot het arbeidsvoorwaardengeesprek. Waarom zou je het jezelf moeilijk maken?

Volgens mij geef je hier zelf je antwoord al.

Ik zou het zeker wel vertellen! Eerlijkheid duurt het langst. En voor een bedrijf die je niet aanneemt omdat je zwanger bent wil je niet eens werken! En als ik je zou aannemen en je verteld het daarna pas zou ik het ook erg lastig vinden om je te vertrouwen…..wat ga je dan nog meer achterhouden? 🤷‍♀️

Als je van plan bent er langer te werken, zou ik het zeker wel vertellen. Als ik iemand aan zou nemen die een zo ver gevorderde zwangerschap niet benoemt en dus op korte termijn er vier maanden uit is, dan baal ik. Je neemt iemand aan omdat je iemand nodig hebt. Als je dan iemand aanneemt om in te werken, vervolgens vier maanden te missen en dan weer te moeten inwerken… ben je bijna een jaar verder, terwijl je nu iemand nodig hebt. Als dat bovenstaande niet geldt, dan is het nog in ieder geval zo dat je toch op eerlijke voet zou willen beginnen. En dat zou inderdaad voor hen geen factor moeten zijn alleen omdat je zwanger bent, maar als dat het wel is en je het wel moet vertellen als je wordt aangenomen? Dan nog kunnen ze na een maand proefperiode zeggen, het wordt hem niet, en dan de ander benaderen.

Wat heeft vertrouwen ermee te maken? Iemand die het niet vertelt of niet in beginstadium, doet toch helemaal niks verkeerds of illegaals? Het is niet voor niks in de wet opgenomen als iemands recht om het pas met 33 weken te vertellen? Dus wat houdt iemand precies achter?😂

Waarom zou je haar niet meer vertrouwen als ze iets niet vertelt dat wettelijk gezien geen rol mag spelen bij je besluit om haar wel of niet aan te nemen?

Wel delen. Je moet niet willen werken voor een bedrijf wat je daarom niet aanneemt. En echt als jurist ligt het werk voor het oprapen momenteel. Bij ons zouden we bij gelijke geschiktheid gewoon twee aannemen ook al vragen we er maar één. Bij ons nemen we ook gewoon aan met zwangerschap. Of je nou zwanger bent tijdens het gesprek of net na aannemen is eigenlijk een verschil van niks. Je wordt aangenomen vanwege de toegevoegde waarde op lange termijn.

Jaa ik vind dat ook echt een heel vergaand oordeel om iemand als onbetrouwbaar te bestempelen omdat zij in haar eerste gesprekken niks over haar zwangerschap vermeldt, een factor wat letterlijk niet meegewogen kan worden in dat proces

Als ik voor mijzelf de keuze zou moeten maken dan zou ik het zeggen. Als je dan zijn/haar reactie ziet, weet je meteen met wat voor mensen je te maken hebt. Mochten ze hier niet openminded/ positief op reageren zou je er dan wel überhaupt voor willen werken?

Maar een hele andere vraag, kan je het nog verborgen houden dag je zwanger bent überhaupt? Ik ben nu ruim 16 weken zwanger en dit kan ik haast bij niemand meer ontkennen door m’n groeiende buik😅

Oh ik dacht dat je al 25 weken was? Dat is niet echt beginstadium toch? En ik vind het zelf nogal een ding om niet te vermelden dat je van plan bent om op de korte termijn er vier maanden uit te gaan.. of mij ben je vooral op zoek naar geruststelling om het niet te vertellen?

Yes, dat is zeker waar. Helaas komt zwangerschapsdiscriminatie vaak voor, vandaar dat de wetgever hier wat mee heeft gedaan. Uiteraard blijft het echt lastig, want je wilt meteen alles delen, maar je bent bang dat dat in je nadeel werkt. Vooral in mijn geval: twee kandidaten die heel erg aan elkaar gewaagd zijn. Stel dat dit dan net het doorslaggevende factor is: ‘oh we twijfelden al zo enorm, maar het regelen van vervanging of het missen van een relatief nieuwe werknemer, kunnen we er eigenlijk even niet bij hebben’.