Burn out ervaringen

Allereerst, wat balen en veel beterschap! Ik heb vorig jaar ook thuis gezeten met een burn-out. Achteraf kijk ik er echt positief op terug omdat ik er echt veel beter uit ben gekomen dan ik erin ging. Dat is dan ook mijn tip, neem echt de tijd en kijk echt wat er mis is gegaan en hoe je dat kan voorkomen in de toekomst. Bij mij was het vooral wat vaker aan mezelf denken en nee zeggen, wat ik echt heb geleerd in die periode en daar pluk ik nog steeds de vruchten van. Probeer je er niet tegen te verzetten en zie het niet als iets dat je hebt gefaald, zie het als een kans, je lichaam die even de pauzeknop voor je indrukt. Ja, het zal waarschijnlijk lang duren, en in het begin is alles zwaar en lukt misschien helemaal niks, maar vertrouw erop dat je lichaam die rust nodig heeft en het echt beter gaat worden. Ga het niet haasten, blijf liever wat te lang thuis dan te kort, en voel je ook niet schuldig als je zo nu en dan iets ‘leuks’ gaat doen, want dat heb je juist nodig. Zelf werd ik nogal opgejaagd door mijn werk, dat was echt heel naar. Achteraf ben ik echt blij dat ik op mijn strepen ben gaan staan, en ga niet zomaar weer taken op je nemen zonder overleg met de bedrijfsarts. Veel beterschap en houdt vertrouwen (:

Wat een goede tips, heb ik ook iets aan. Zit nu 3 kwart jaar thuis... en ben nog nooit ziek thuis geweest. Opbouwen lukt nog niet dus het blijft bij af en toe koffie drinken. Dat kost me al veel energie. Aan het werk lag het niet, altijd met plezier gewerkt en was ook mijn passie. Nu mis ik het helemaal niet. Denk er niet eens over na. Dat beangstigd me soms wel, waarom voel ik dat niet meer? Heb altijd 40 uur (op papier, in werkelijkheid gemakkelijk 10 of 20 meer) gewerkt. Voel me soms zo waardeloos en wanhopig omdat ik nergens meer grip op lijk te hebben.

Hoi hoi! Ik heb chronische migraine gekregen tijdens mijn burn-out, achteraf bleek dit het begin te zijn. Ik heb 3 jaar doorgemodderd met mijn burn-out. Bij 1 werkgever gestopt omdat ik daar beschuldigingen kreeg waar je u tegen zegt. Een nieuwe werkgever begonnen, weer over mijn grenzen gegaan. Zo moe dat ik de trap niet meer op kon, gestopt en 2 maanden uren ingeleverd om zo maar even te zeggen. Wederom een nieuwe werkgever, goed grenzen aangegeven en uiteindelijk ging zij hier nog overheen. Toen heb ik mij ziekgemeld en heb ik er 8 maanden uitgelegen. Opnieuw naar de psycholoog gegaan, kwam niks uit dan batterij is leeg dus je moet opladen. Ik begon steeds vaker niet meer uit mijn woorden te komen, noem maar op. Weer aan de bel getrokken bij de huisarts, doorverwijzing gekregen en opnieuw getest. Blijk ik ADD/ADHD te hebben :). Deze therapie heeft mij echt geholpen, zij heeft ook aangegeven dat ik niet 3 korte burn-out heb gehad maar 1 hele lange van een aantal jaar en misschien nog niet helemaal hersteld was (vorig jaar feb). Behandelaar kent me niet anders dan zwanger, door de hormonen ging het heel goed. Nu nog hoor maar wel dat ik medicijnen wil gaan gebruiken voor de ADD/ADHD! Wat ik wil zeggen is neem echt je tijd, ga niet dezelfde fout maken als wat ik deed. Zoals iemand anders al zei; ga na waar het ‘mis’ is gegaan. Wat kan je evt anders doen, ga echt goed je grenzen aangeven noem maar op! Maar neem echt je tijd want het is niet niks!

Ik moet me idd ook testen op adhd omdat ik al 6 jaar aan modder van depressie naar overspannen naar burn out etc.. ik vergeet woorden, doe alles op de automatische piloot en ik kan niet meer slapen. Idd veel migraine enz. Bedankt!

Veel sterkte! ❤️‍🩹 misschien heb je ook iets aan dit topic: https://community.24baby.nl/forum/mama-jij/welke-tips-bij-burnout-kreeg-jij-die-echt-hielpen-wL57wvY

Dankje!

Duur van burn out ligt aan hoe erg de burn out is. Bij mij zat ik na 7 maanden herstel en reintegratie weer op mijn oude uren qua werk. Nog steeds wel rustig aan doen en niet over mijn grenzen heen gaan. Ik heb eerst 1 maand helemaal niks gedaan en vooral veel geslapen en gewandeld. Daarna begonnen met opbouwen met 1x 2 uur per week, was vooral computer opstarten en weer naar huis. Bedrijfsarts zei na het werk mag je best even moe zijn, maar nog wel energie overhouden om dingen te doen. Dan pas weer opbouwen met uren. Bij burn out zijn je reserves ook helemaal op, dus je moet ook je reserves weer aanvullen. Mijn valkuil met opbouwen van uren was dat ik op een gegeven moment mij wat beter begon te voelen en overmoedig werd en op kantoor bleef tot ik moe was. Bedrijfsarts heeft toen gezegd, dat dat niet goed is, dan ben je al te laat. Bij mij hielp: voldoende rust en ontspanning + voldoende beweging en naar buiten naar het bos of iets. Daarnaast is het belangrijk om goed na te denken over wat de reden is dat je een burn out hebt gekregen. En daar aan te werken. Ik heb nu ik mij wat beter voel de keuze gemaakt om ander werk te zoeken.

Ohh dat is echt niet fijn! Hopelijk vallen er snel wat puzzelstukjes op zijn plek. Dat heeft bij mij ook veel geholpen :)

Ik kan dus totaal niet ontspannen en niet slapen. Voel me vooral heel onrustig en opgefokt, dus ik laad niet op..

Ik heb meerdere burn-outs gehad. Geef het vooral de tijd die het nodig heeft, anders val je met dezelfde vaart terug.. Ik heb cognitieve gedragstherapie gehad, dat leek te helpen maar deed niet voldoende. Schematherapie loste een volgend groot deel van de puzzel op. Bij mij bleek dat uiteindelijk niet voldoende, omdat er ongediagnosticeerde ASS onder zat. Toen ik eindelijk die diagnose had vielen de laatste puzzelstukjes op hun plaats en sindsdien gaat het echt goed met me. Maar het belangrijkste is om jouw gezondheid nu op één te zetten, en het herstel tijd te geven. Je hebt er jaren over gedaan om op dit punt te koment, dat gaat niet in weken opgelost worden (maar jaren hoeft het gelukkig ook niet te duren).

Heb je energie om te bewegen? Misschien helpt dat juist beter voor je dan thuis op de bank. Bijv. Fietsen, hardlopen, zwemmen. Of juist boksen dan kan je ook even alle frustraties eruit rammen! En wat mij soms ook helpt is om als ik ergens in het bos alleen ben even lekker hard te schreeuwen. Lucht altijd erg op en dan kan ik daarna beter ontspannen. Yin yoga vind ik zelf ook heel prettig, doe ik nu 1x in de week en ik ga daar altijd heel ontspannen weer naar huis (lichaam en geest).

Dan wordt het eerst een zoektocht naar waar jij energie uit haalt. Misschien een boek lezen, de natuur in, gamen, met vriendinnen afspreken, het is voor iedereen anders. Maar door juist dat soort dingen te doen kan je langzaam loskomen van de continue stress stand.

Als er veel spanning in je lijf zit dan zou een osteopaat ook kunnen helpen om hier meer ontspanning te krijgen.

Ook ik ben vorig jaar overspannen geweest. Luister goed naar je eigen lichaam en durf je grenzen aan te geven bij je arbo arts. Neem eerst thuis echt de tijd en zodra het wat beter gaat je weer wat werk 'moet' oppakken, doe dan vooral de dingen die je leuk vindt. Die je energie geven. Maar hier ben je nog lang niet denk ik ;) toen ik thuiszat hielp het heel erg om te letten op de balans tussen mentale inspanning(een boek schrijven in mij geval)/ontspanning(Kleurboek voor volwassen) en fysieke inspanning(wandelen/huishouden)/fysieke ontspanning(op de bank serie kijken/slapen). Veel sterkte!

Bedankt voor de reacties iedereen. Ik ben inderdaad langzaam aan het uitvogelen waar ik energie van krijg. Ik ben de laatste jaren mezelf zo verloren in het moeder zijn dat ik niet echt meer weet wat ik leuk vind.. dus dat zoek ik nu uit. Maar ik vind het heel pittig om mezelf opnieuw te leren kennen.. gelukkig past mn moeder een paar dagdelen op de kinderen.. ik ga wat dingen proberen en ik hoop dat ik straks een diagnose krijg. Helaas 5 maanden wachttijd..

Hier nog een burnie. Ik ben sinds maart ziek gemeld en merk nu pas dat ik het geaccepteerd heb. Ik vraag me wel steeds af hoelang dit duurt en hoe ik concreet beter ga worden. Ga naar de POH, bedrijfsmaatschappelijk werk en m’n zoon gaat naar de opvang 2/3 dagen in de week. Ik ben alleenstaand moeder dus dit is mijn moment om dan rust te pakken. Ik vind het heel ingewikkeld allemaal en heb t gevoel net een soort van terugval te hebben gehad. Ben blij met dit topic, ga meelezen met de tips!

Moeilijk he. Ik kan het moeilijk accepteren en als de kids bij mijn moeder zijn 2 of 3 dagen dan blijf ik of daar hangen of ik ga thuis het huishouden doen. Het voelt zo erg als falen.. ik heb het er echt moeilijk mee

Denk dat we vooral niet streng moeten zijn voor onszelf. We zijn niet voor niets op deze plek beland, neem de tijd om te leren wat er te leren valt. Ik zeg dit vaak tegen mezelf, neem de tijd en doe wat met de lessen die je nu tegenkomt.