Co- ouderschap

Hoi Bij mij werd aangeraden dat de baby eerste tijd bij de moeder blijft en de vader op bezoek komt. Omdat de baby in jou buik heeft gezeten en de eerste tijd en periode heel erg wennen is voor de baby en jij het veiligste bent voor de baby. Mijn ex kwam uiteindelijk niet op bezoek. Uiteindelijk nu een regeling dat hij ze 1x pw ziet en mn kind is dol op hem. Pas na een tijdje gaat je kindje logeren.. maar jullie moeten doen wat voor jullie het beste is

Als jullie nog vriendschappelijk met elkaar om kunnen gaan, dan zou ik afspreken dat hij zijn twee weken geboorteverlof gewoon gebruikt en dan bij jou gaat logeren, in de babykamer of eventueel een logeerkamer. Zo kunnen jullie vanaf het begin samen de verzorging leren, kan hij een deel van de nachten doen, en kan hij wandelen of draagzakken met de baby als jij dat nog niet kan, zodat jij kan herstellen. Zo begint hij niet op achterstand qua band en vaardigheden, en krijg jij een beetje rust

Door wie werd je dat aangeraden? Ben je er bijvoorbeeld met instanties of de verloskundige over in gesprek gegaan?

Het is volgens mij niet de bedoeling dat een newborn meteen bij de vader gaat slapen. De 1ste maanden blijft de baby altijd bij de mama. En komt vader op bezoek

Dit lijkt me wel alleen een optie als je echt als hele hechte vrienden nog door het leven gaat. Ik zou er niet moeten denken ook al was ik prima met mijn ex. Je bent op z'n kwetsbaarst en dan hoef je die periode zeker niet met een ex partner te delen als je dat niet helemaal prettig vind.

Ik zou er dan weer niet aan moeten denken om die periode alleen te zijn, ik had denk ik een volledige week geen minuut geslapen. Iets om over na te denken in elk geval

Als je een manier weet te vinden om samen de kraamtijd te doen, zou ik dit zeker aanraden. Had dit ook niet alleen gekund! En het is voor de vader ook goed om gelijk een band te krijgen en te leren over de verzorging.

Door de praktijk ondersteuner. Het consultatiebureau en verloskundige

Heb absoluut geen ervaring met deze (gezins)situatie, maar probeer in je plan mee te nemen dat de baby een kans krijgt om een veilige hechting met jullie te ontwikkelen. In het begin zijn ze meer afhankelijk van reukvermogen dan misschien wel hun ogen. Ze kunnen natuurlijk niet scherp zien. Jullie lichaamsgeur en geur van thuis is het meest vertrouwelijke. Jullie zullen erg flexibel om jullie kind bewegen en aanpassen ipv dat het van het kind gevraagd mag worden om een gevoel van vastigheid te geven. Sorry op voorhand als de toon van mijn bericht te veel klinkt als de les lezen of je moet dit of dat, maar dat is echt niet mijn bedoeling omdat ik hoop dat iedereen er het beste uitkomt 👍

Ik denk dat wat mij het meest benauwd an wat je deelt dat ik er in de eerste paar weken 24/7 helemaal alleen voor sta (op de paar dagen met kraamzorg na). Hoe krijgt dat vorm, kun je daar misschien wat over vertellen?

Toen ik nog niet bevallen was, kon ik me echt totaal niet voorstellen hoe alles ging verlopen en hoe graag ik met mijn kindje wilde zijn. Voorheen had ik ook bedacht lekker fulltime te blijven werken, zag mezelf niet als een ‘huis’moeder. Ik had ook echt 0 ervaring met baby’s, ik heb alles van kraamzorg geleerd. Uiteindelijk ben ik hier 180 graden in gedraaid. Als moeder doe je in het begin het meeste met de baby, ivm borstvoeding (als je dit wil geven). Wat handig is, is om alvast eten in bakjes te maken (vriezer) of mensen die op kraambezoek komen te vragen om eten mee te nemen. Ook kan je het beste een verschoonmat, luiers, en doekjes op je eigen slaapkamer leggen, desnoods onder de co-sleeper (die van mij had zo’n handig mandje daaronder). In het begin hoeft je kleintje echt niet elke dag in bad, 1 of 2x per week is ruim voldoende. Alles gaat heel natuurlijk vanzelf, dat zegt ook iedereen maar dat is vooraf zo lastig voor testellen. Boodschappen lekker via een bezorgwinkel doen; AH of Picnic. Alles wat je mist omtrent je baby kan je ook bestellen en zal er rond 1/2 dagen zijn. Gelukkig heb je ook een flink aantal weken om samen aan een ‘structuurtje’ te werken. Ik zou in ieder geval echt niet al in de eerste weken de baby elders laten slapen dan bij jou. Ik zou dat ook niet kunnen met alle hormonen en gevoelens die je krijgt na je zwangerschap. Echter ken ik ook iemand die met een homostel een baby heeft gekregen en zij zijn wel heel vroeg begonnen met afwisselen, zij vond de rust zelfs heerlijk.

Lieverd, dat volgt vanzelf. Je krijgt er routine in. Echt waar. De 2e nacht is heeel heftig. Dan hebben ze door dat ze uit je buik zijn en willen ze alleen maar buidelen. Ik.heb de eerste weken een laag babynestje in mn bed gelegd en daar de baby in gelegd en zo sliep ze in mijn nabijheid. Zo kregen we beiden wat slaap. Het zal zeker slopend zijn. Maar bestel je boodschappen ipv fysiek naar de winkel De 2e was een huilbaby en huilde tot midden in de nacht. Daarnaast wilde ze elke 1.5 uur voeding en dan lag ik net weer in bed en kwam ze alweer voor de volgende fles. Ik ben een jaar niet op het werk geweest. Ik kon het niet meer. Ik ben ook nog moeder van een kindje van nu 3. Maar die zat in zon pittige fase dat ze niks meer wilde. Papa en mama uit elkaar, baby erbij. Hoe moet een kind van 2 dat nou processen. Ik gaf haar geeen ongelijk met haar pittige buien. Na een paar weken kon de baby in haar eigen bedje naast mij slapen en is ze met 6 weken naar haar eigen slaapkamer gegaan. Ondertussen moest ik met haar naar de manueel therapeut voor het vele huilen. Haar lichaampje zat vast. Kon door mijn stress zwangerschap komen. Ondertussen is ze 1.5 en heeft ze nog steeds wekelijks fysio omdat ze achterliep in haar grove motoriek. Kan allemaal door een stresvolle zwangerschap komen. Ze heeft een valse start gemaakt en voel mij daar nog zo schuldig om. Dus leg jezelf aub in de watten en pas goed opjezelf en zorg goed voor jezelf meid. Ze ging naar haar eigen kamer omdat, Ik kon niet meer, al die geluiden en voedingen etc. Ik stond amper nog rechtop. En smorgens weer aan staan voor de peuter. Maar ik.moest wel. Ze is nu 1.5 en komt nog 2x snachts. Maar het is beter dan dat het geweest is. Het is zo slopend. (Sorry wil je niet bang maken) Maar de baby ging met 5 maanden na de opvang. En toen kreeg ik pas iets meer rust. (3 dagen per week) waar mn dochter ook zat. Ik ging het werk weer opbouwen en ik werk nu weer 32 uur in 3 dagen. Het is pittig. Want je staat 24/7 aan Maar jij kan dit! En als het niet gaat meld je je ziek op je werk. Ik had nog forse bekkenklachten dus ik.viel nog onder het uwv. Maar als ik dan terugdenk aan hoe"makkelijk' ik 1 kindje vond ter vergelijking van nu met 2 kinderen, komt het goed met jou. Je kan je volle aandacht geven aan je kindje en je hoeft het niet te delen.

Ik had niet het idee om de baby uit logeren te laten gaan, maar vroeg me vooral af hoe dat zou gaan als je alleen bent met een netgeboren baby zowel overdag als snachts...hoe verantwoord dat is ofzo

Ja echt volledig eens met dit advies. De eerste weken dag en nacht alleen doen is enorm pittig. Daarnaast door dit samen te doen leert je ex ook alles waardoor jullie in een meer gelijkwaardige positie komen qua verzorging in de weken daarna

Misschien dat je via kraamzorg kan regelen om naar een kraamhotel te gaan direct na de bevalling. Misschien kan je overleggen of je wat langer kan blijven afhankelijk van je budget en het tarief wat zij hanteren.

En als het niet gaat met je ex, kun je evt vragen of moeder, zus of een goede vriendin oid in eerste weken af en toe bij je slapen om te helpen? Al is het maar voor je eigen gemoedstoestand dat je weet dat die optie er is!

Mijn ervaring met co ouderschap was niet oke. Vader deed bij de geboorte en de kraamweek etc heel rottig en vrijwel niets . Toen we het plan voor co ouderschap gingen opstellen heeft die niet nagedacht over ideeën en was ik diegene die het vorm had gegeven (waar vader zich niet aan hield)

Hmz, een kindje gaat natuurlijk niet 'uit logeren' bij zijn eigen papa... Die manier van praten zou ik proberen te voorkomen. Een kennis van mij had zijn date zwanger gemaakt (na proberen tijdens de zwangerschap bleek een relatie er niet in te zitten) en zij hebben toen de eerste drie weken samen bij haar gezeten om elkaar te ondersteunen en zodat papa ook een band kon opbouwen met de baby. Misschien kan zoiets? Ze hebben beide toen hun negatieve gevoelens aan de kant gezet om samen in het ouderschap te groeien. Zo zie je ook uit eerste hand hoe de andere ouder het doet, en kun je (hopelijk) op elkaar leren bouwen als ouders. Verder ben ik t.b.v. het kindje 100% voorstander van co-ouderschap 50/50 maar kan mij voorstellen dat die eerste maanden emotioneel zwaar zijn (vooral bij borstvoeding) en je eerst wil settelen in de situatie. Verder zou ik vader de ruimte geven om zo vaak langs te komen als hij wil (in overleg natuurlijk maar ook als je daar niet zo'n zin in hebt), want de kleine blijft waarschijnlijk eerst bij jou. Dat is dan wel zo eerlijk tegenover hem én jullie baby. Maar dan zou ik ook verwachten dat hij de zorgtaken mede op zich neemt als hij er is. Vergeet ook niet dat de kraamvisite van je ex dan ook bij jou langs komt, en ook na de kraamperiode zijn visite bij jou over de vloer zou moeten komen tot de kleine met papa mee gaat (als je goed co-ouderschap wil). Bovenstaande is natuurlijk slechts mijn mening. Succes en hopelijk vinden jullie een weg die bij jullie alle drie past!

Bij zo'n jong kind is co-ouderschap niet gewenst. Er is genoeg literatuur te vinden. Ik zou als ts juist duidelijke grenzen aan te geven en op te komen voor zichzelf. Juist de eerste maanden is ze kwetsbaar door bevalling evt borstvoeding en slapeloze nachten. Goed voor jezelf zorgen is daarbij erg belangrijk. Als dat betekend dat je duidelijke grenzen moet stellen naar de verwekker toe is dat helemaal oke. Mama's zijn voor baby's toch echt het belangrijkst. Voor de eerste dagen/weken kun je evt familie/vrienden regelen als je liever niet constant met je ex samen bent. Een kraamafdeling is idd ook een goede suggestie!

De verwekker? Sorry maar je klinkt met zulke woorden niet als iemand om naar te luisteren als je een 'gezonde' co-ouderschap relatie wil opbouwen met de andere OUDER van je kind 🤦🏻‍♀️. Gezond voor jezelf zorgen is ook de band met de vader gezond houden want eenmaal kapotgemaakt is die heel slecht weer te helen. Verder zeg ik ook duidelijk dat de eerste maanden de kleine waarschijnlijk toch wel bij de moeder is. Er is overigens ook genoeg literatuur die aangeeft dat een kind beide ouders evenveel nodig heeft, voor andere dingen. Ook zo jong al. Dus waarom zou je niet alles doen wat in je macht ligt om dat contact te faciliteren. Je hebt samen een kind gemaakt, dan ben je daar ook verantwoordelijk voor als het wat moeilijker wordt.