Emotioneel tijdens etentje

Ik neem aan dat je voor dat de rekening kwam hebt aangegeven dat je graag je eigen kosten wil betalen? En ik neem aan dat je tijdens het etentje hebt aangegeven de gesprekken niet prettig te vinden? Je kan het niet vooraf tegen je broer zeggen en verwachten dat hij het voorkomt. Je bent er zelf bij en hebt zelf een mond gekregen om aan te geven wat je wel en niet prettig vind.

Wat vervelend zeg, en veel tegelijk voor je. Zwanger is zo'n avond heel intens kan ik me voorstellen. Ik zou er misschien met je broer over hebben hoe je het hebt ervaren. Qua geld zou ik het laten zitten, maar ik kan natuurlijk niet in jouw portemonnee kijken. Misschien wel als ee opnieuw een etentje is van te voren zeggen dat je liever voor jezelf betaald.

Ik tel 8 mensen, maar het wordt gedeeld door 6? Of is het een typfoutje van jou? Ik zou met de kosten achteraf niks meer doen. Weet niet waar je op uitkomt als je jouw bedragen optelt, maar probleem is dat er vaak meer mensen bijzitten die wat lager zitten en ook een paar die een stuk hoger zitten. Qua gevoel vind ik hem ook lastig, maar misschien eens bespreken met degene uit de groep die je het meest vertrouwd en voorleggen of jouw ervaring ook is hoe diegene het ziet. Je kan het dan gebruiken om jouw eigen gevoel te checken en te laten rusten ipv als het starten van een discussie of verwijten.

Ik snap je punt, maar ik heb niet gevraagd dat iemand (of specifiek mijn broer) de situatie moest voorkomen, ik vroeg om steun. Het was een emotioneel zware avond en niet iedereen in de groep is even mondig.

Wat ontzettend naar dat je een etentje wat gezellig hoort te zijn zo hebt ervaren. Men heeft duidelijk niet goed aangevoeld dat je er niet over wilde praten. Jammer dat je broer niet even ingreep, maar ik kan me voorstellen dat hij dit ook bij jou zelf wil laten. Je kan het zeker even bespreken met iemand die er ook was, iemand waarvan je denkt die het zal begrijpen. En degene die zegt 'je moet stabiel zijn' heeft weinig emotionele en sociale intelligentie.. dus ik vraag me af of je dat nog moet bespreken. De praktische dingen kan je zeker bespreken. Welke afspraken worden er altijd gemaakt wat betreft te kosten? Hoe lang kunnen etentjes duren voor je tijdens een zwangerschap met je energielevel. Je mag gewoon zeggen 'mensen, ik pak nu mijn rust voor mezelf en de baby, tot de volgende keer'. Maar ook 'daar wil ik het nu niet over hebben'. En zoals je deed je broer inlichten en misschien meer om wat steun vragen.

Het klinkt idd als een vervelende avond. Van te voren waren er al dingen die je had kunnen regelen, zoals de verdeling van de kosten en bij het restaurant navragen of ze ook voldoende aanbod hebben voor zwangeren. Ook had je natuurlijk eerder naar huis kunnen gaan, zwanger zijn is een prima reden daarvoor. Jouw moeder is ook zijn moeder? Dat zijn altijd moeilijke onderwerpen. Jammer dat ze zich niet in je konden inleven. Echter weet jij nu goed waar je grenzen liggen en hoop ik dat je daarmee beter voor jezelf op kunt komen. Je kan daarbij niet echt de verantwoordelijkheid bij het gezelschap leggen, vind ik.

Laten we niet doen alsof TS volledig verantwoordelijk is voor deze situatie. Mensen beginnen over dingen, mensen zeggen onhandige dingen, dan wordt je al emotioneel en is dat heel moeilijk terug te draaien. Je hebt wel gelijk dat het haar zou helpen direct een grens te trekken, maar zo makkelijk is dat niet voor iedereen. Ik kan me ook voorstellen dat een groep mensen een zwangere even wat steunt als je ziet dat het emotioneel erg zwaar is, ze amper eet en gewoon moe is. Iedereen kan bedenken dat zon lange avond dan heel zwaar is en iemand gesloopt is als er die dag wel drie dingen spelen bij haar die niet mals zijn. Een simpele knuffel had al geholpen. Of even hulp aanbieden. Moeilijk is het niet, misschien met alcohol op wel. Persoonlijk was ik naar huis gegaan ipv mensen herinneren waar mn grenzen liggen

Ik snap je reactie, maar voor sommige mensen is voor jezelf opkomen lastig, zelfs tegenover familie. Ik herken het heel erg. Ontzettend naar dat je zo over je grens voelt gegaan. Kan je het tegen je broer zeggen? Ik heb vorig jaar toen ik zwanger was iets soortgelijks meegemaakt. Omdat het een afstudeeretentje van mijn zus was heb ik het toen gelaten voor wat het was en meebetaald aan de alcohol, maar daar heb ik achteraf spijt van. Ik zie overigens dat je je account verwijderd hebt, toch hoop ik dat je dit antwoord leest. Veel liefs ❤️

Waar komt die €70 vandaan. Want je was dan toch met 8 man? 6 personen jij en je broer.

Wat vervelend dat het etentje zo is verlopen. Dat klinkt niet fijn. Misschien kan je er nog eens over hebben met je broer? Aan de ene kant zijn je grenzen wat overschreden, dat is niet leuk. Aan de andere kant, je was er zelf ook bij en had het ook kunnen aangeven er niet over willen te praten als ze je een vraag stelden. Het kan natuurlijk lastig voor je zijn grenzen aangeven, maar dat is iets van jou, vrienden kunnen er rekening mee houden, maar een ander weet ook niet altijd waar die grens ligt, dus aangeven als die bereikt is, is niet gek. Over de rekening, ik zou dat na de tijd niet meer doen. Een volgende keer het vantevoren bespreken. Is nu een beetje te laat. En hopelijk komen er weer lekkere etentjes! Vast wel. Maar snap het zure nasmaakje zeker!

Kan voor 2 van de 8 een cadeau geweest zijn? Maar ik vindt 70 euro rekenen aan een zwangere absurd, het bier van een ander betalen

Het is al verwijderd lid🥹

Snap ik, na de eerste reactie hier..

Oh helemaal mee eens hoor. Maar dat is wel iets wat ik direct zou benoemen ipv wachten tot de tikkie komt.

Niks gemeens bedoeld hoor. Ik denk gewoon dat al je je eigen wensen en grenzen benoemd het een stuk makkelijk wordt voor jezelf en andere. Als je niet zelf aangeeft dat je liever niet wil splitsen, dan weet de rest dat niet als dat bijvoorbeeld normaal wel gebruikelijk is. En ja op de overlijdensdag van een ouder van iemand zou ik, juist uit respect voor de kinderen, er even bij stilstaan om te laten zien dat ik aan ze denk en het niet vergeet. Als je zelf niet duidelijk bent dan weten de andere het ook niet. En als ze zo moe was had ze iedereen toch kunnen bedanken voor de avond en kunnen gaan. Duidelijk communiceren maakt het leven echt veel makkelijker.

Allereerst, super vervelend dat je je zo voelt en voelde dat je broer niet voor je opkwam zoals je had gehoopt. Emoties mogen er zijn en alles komt extra hard binnen als je zwanger bent, althans zo heb ik het ervaren. Zo’n avond is dan slopend! Ik zou het zelf zien als een leermoment: niet meer met grote groepen tot laat iets doen als je dat te veel energie kost. Wat betreft de kosten zou ik het ook zo zien… even balen van deze keer, maar mocht het nog een keer voorkomen dan vantevoren of na het etentje alvast aangeven. De anderen hadden duidelijk niet de sociale en/of emotionele skills en die kan je ze dan waarschijnlijk niet veranderen. Is de energie niet waard denk ik zo. Misschien wel als feedback naar je broer, maar alleen als je je daar zelf gemakkelijk bij voelt! Wees vooral lief voor jezelf! Succes 🫶

In mijn eerdere reactie lees je ook dat ik het eens ben op het gebied van grenzen aangeven. Maar, ik denk dat TS hier ook weer voor steun kwam. 'Je hebt zelf een mond gekregen', dat zeg je toch niet tegen iemand die haar verhaal even komt doen. Het is totaal de manier waarop je je reactie neerzet. Eerst 2 vragen waarvan je al weet dat ze dit dus waarschijnlijk niet gedaan heeft. En dan iets van je bent er zelf bij, dus eigen schuld? Zo komt het op mij over. Degene die haar een tikkie van 70 stuurt is hier net zo schuldig aan, dat verwacht je toch ook niet? En als mensen zeggen 'je hebt hulp nodig je bent niet stabiel', hoe zou jij je dan voelen? Diegene had mogen zeggen 'ik ken een goede therapeut, kan je vast helpen, praat daar eens mee om alles deze dingen op een rijtje te zetten'. Zij heeft niet om zulke opmerkingen gevraagd door onduidelijk te zijn ofzo..

Ze is alweer weg hoor.....

Oef je bedoelt het misschien goed en er zit ook een waarheid in maar je reactie klinkt zo onaardig en hard terwijl ze juist steun nodig had en verdiende. En niet iedereen weet direct z’n grenzen aan te geven, pas achteraf bedenk je dat je enorm over je heen hebt laten lopen etc. Dus daarom mag je ook achteraf dingen duidelijk maken. Qua jouw eerste bericht: Het is de toon die de muziek maakt maar jouw toon heeft haar weggejaagd (kan ook door iets anders zijn! Maar is wel erg toevallig). Ik hoop echt dat ze alle lieve en helpende reacties nog kan lezen!

Ik vind het dan helemaal niet onaardig klinken. Dat is soms ook best moeilijk op een forum, je kan je toon niet lezen.