Het raarste wat je schoonmoeder heeft gedaan - Deel 3

Ik reageer even in dit bericht. Mijn ouders zijn inderdaad net zo liefdevol alleen zijn minder van dat soort uitjes. Die hebben het over samen gaan vissen, samen naar de moestuin en dat zoontje dan kan helpen met een schepje (we hebben een grote familie moestuin). Dat soort dingen. Dat voelt voor mij veel vrijblijvender en minder beklemmend ofzo. Ik weet ook niet precies waarom ik dat zo voel. Los daarvan heeft mijn zoontje gewoon geluk met super lieve betrokken oma's en een opa. Over het baby zwemmen heb ik nu met m'n man afgesproken dat we dat gewoon zelf gaan doen enzo eventueel mee mag een keertje. Over die schoenen komt het vast goed. Ga ik gezellig mee tegen die tijd, ik moet er toch ook tegen aan kijken 🤪

Ik zou het hartstiike leuk vinden als mijn ouders vanalles willen doen met mijn baby maar niet zwemmen.

Snap je beklemmende gevoel wel hoor! Zou er ook niet om staan te springen. Af en toe een uitje, prima, maar t hoeft niet wekelijks. Misschien dat je je ook wel prettiger voelt bij datgene wat je eigen ouders willen doen omdat dit je misschien herinnert aan je eigen opvoeding? Overigens super leuke en leerzame dingen!

Ja eens hoor, dat zijn dingen die ik zelf ken haha. Wij gingen nooit heel veel echt "uitjes" doen maar wel veel naar het bos, lekker voetballen, naar zee en lekker ravotten in het zand, helpen in de moestuin. Meer dat soort dingen snap je wat ik bedoel?

Maar als jij er niet mee opgegroeid bent betekend het toch niet meteen dat ‘anders’ niet leuk is of niet goed is? Het is blijkbaar niet wat jij van vroeger gewend bent. Maar er zijn meer mogelijkheden om een jeugd fantastisch te maken! Zoals met je ene opa en oma naar de moestuin en met de andere opa en oma naar een (boerderij/attractie)park. Het hoeft niet altijd te gaan zoals jij het meegemaakt hebt vroeger. Laat ze genieten met je kindje. Het geeft jullie kindje fantastische herinneringen later aan zijn opa’s en oma’s. Pak ze die niet van hem af!

Klopt maar het heeft ook met normen en waarden te maken dat ik bepaalde dingen niet nodig vind. Die normen en waarden mag ik hebben. Ik vind het ook niet nodig dat hij bij elk bezoek een cadeau krijgt. Dat is gewoon hoe ik in het leven sta. Maar ik heb verder al genoeg geschreven en gehoord hierover in dit topic, dus voor nu laat ik het hierbij

Ik heb er weer een hoor. Opzich hele gezellig middag, maar ze moest wel weer ff zeggen dat haar moeder 6 miskramen heeft gehad en ik maar “3 minuten zwanger was”. Ik bijt dan wel van me af, maar pfff rot op met je opmerking. O ja en ook nog even vermelden hoe snel ze zelf zwanger was (wij icsi). Nou gefeliciteerd, wilde bijna zeggen het ligt aan je zoon hè 😈

Wauw, das wel echt heel ongevoelig... was je partner hierbij? Zo ja, zei hij er nog wat van? Wij hadden een missed abortion en m'n schoonmoeder (die een kindje verloren heeft met 20 weken) was juist de fijnste persoon om mee te praten erover.. het is wel duidelijk dat jouw schoonmoeder zich niet kan inleven😔

Hier was schoonmoeder ook weer op dreef. Dochter haar 2e verjaardag vandaag gevierd. Het lijken allemaal van die kleine dingetjes maar het zit hem vooral in de constante herhaling en ze bedoelt ze zo gemeen; - Ze zegt continue om de domste dingen dat onze dochter echt heel zielig is en dat stoort me mateloos. Dochter heefteen NY petje, vind ze fijn zitten en heeft ze dus heel vaak op. SM: Heeft ons ( naam kind) soms maar 1 pet? Owh wat zielig!! Hoorde ik al voor de 3e keer. - Haar nieuwe buren zijn echt fantastisch, ik hoor over een periode van 6 weken elke keer als ik haar ergens zie, continue dezelfde verhalen over de geweldige buren en hun kinderen. Leuk maar wij kennen die mensen niet. Maar ik weet hoe hele verbouwplannen, wie er over de vloer komen, hoelaat de bouwvakkers komen, welke klusjes hij zelf doet. Met de andere buren heeft ze ruzie dus ik ben benieuwd hoelang deze buren fantastisch blijven tot ze er ook weer ruzie meer heeft om de meeste uiteenlopende redenen. - Vervolgens begint ze te orakelen over dat buurman AL haar spullen wel fantastisch vind, dat is namelijk geen rommel maar vintage en wij hoeven ze niet te hebben. Belachelijk, schande.. etcetc.. ( een popje waar zij als kind mee speelde, kleding van de overleden schoonvader die 70+ was en 2 maten groter draagde dan man, maar zonde om weg te gooien dus man moet het maar aan trekken, een eettafel die zij wilde vervangen, oude kleding van haarzelf, schoenen die ze in de jaren 90 draagde maar nu niet meer aankan) vind ze echt belachelijk dan ik het niet wil hebben. Een vriendin zag mijn gezicht en zei heel adrem,; nou mooie bestemming voor al die spullen waar je vanaf wil dan (naam schoonmoeder). Dat was natuurlijk niet wat ze wilde horen dus een heel betoog over hoe duur haar kast en andere spullen wel niet waren 40 jaar geleden. Leuk voor je maar ik hoef je ouderwetse rommel niet. Ze snapt ook niet dat die buurman dat waarschijnlijk uit beleefdheid zegt. - Wij moeten het cadeau voor dochter uitzoeken, kopen, bij ons opslaan ( staat enorm in de weg wantchet moet wel een grote doos zijn), inpakken zodat madam op de dag alleen maar hoeft op te komen dagen. Roept dan de hele tijd: ja ik ben al heel lang uit de kleine kinderen dus ik weet het allemaal niet hoor. Zich verdiepen in wat dochter leuk vind of kinderen van 2 jaar leuk vinden is echt teveel moeite voor haar. Dan kijkt niet eens als dochter haar cadeau uitpakt maar vervolgens wordt er wel een show verwacht de aankomende weken met telefoontjes, foto's en video's hoe blij dochter wel niet is met haar cadeau. Zo niet wordt ze heel boos, zijn wij ondankbaar en of ze het geld overmaakt is nog maar afwachten want dat wordt ook regelmatig "vergeten". - Het was vandaag 31graden en ik ben bijna 38 weken zwanger maar we wilde toch dochter een leuke verjaardag geven met al haar oma's, opa's, tantes en neefjes. Dus ik heb me er maar overheen gezet en we hadden toch een leuke dag voor haar georganiseerd, ze slaapt nog 's middags dus feestje vanaf 14.30u en dan kob iedereen blijven eten voor een bbq. Man had tegen schoonmoeder gezegd, kom dan ook om 14.30u want dan snijden we ook bijna meteen de taart aan. Vorig jaar kwamen zijn 2.5 uur na de begin tijd en over de zeik dat de taart allang was aangesneden en we niet op hun hadden gewacht. Dus iedereen druppelt binnen rond 14.30u, man gaat dochter wakker maken en uit bed halen en ik ben druk bezig met koffie zetten, iedereen van drinken voorzien en de lekkere dingen op tafel te zetten. Ze heeft letterlijk 5x geroepen: ik moest hier om 14.30u zijn van ons (naam man) voor de taart aan te snijden en nu is het al 20minuten later en ik heb nog geen taart gezien! Ik word dan echt lislink en dan denk ik je ziet toch dat ik alkeen maar op en neer aan het lopen ben, ik zit niet lekker rustig op een stoel te chillen ofzo. Wat verwacht je nou? - Vervolgens later vragen wat ze eigenlijk te eten krijgt, man zegt: we hebben lekkere worstjes en hamburgers van de slager en zij zegt; is dat alles!? Mensen kijken haar aan, ze heeft door wat ze uitkraamt, kijkt mij aan en zegt dan tegen mijn moeder; kijk zo krijg je dr op de kast, dat is altijd zo makkelijk, kijk: hap, hap, hap. Altijd beet! Blijkbaar vind ze het fijn om een hoog zwangere vrouw op de kast te jagen.. Ik vind haar uitspraken vooral tenenkrommend. - Vervolgens van ALLES vragen of ze dat mag hebben. Mag ik een worstje? Of ze heb je er niet genoeg? Als dat niet mag moet je het ook zeggen? Zijn er wel genoeg witte broodjes? En dan alles in het negatieve, alsof ze bij alles wil zeggen: Er zal wel niet genoeg zijn dus ik offer me wel op. Ik negeer haar inmiddels gewoon. Want er liggen nog een stuk 25 worstjes op de schaal, meer dan er mensen zijn. Of dan zegt ze; Owh huzarensalade, dat vind ik wel lekker (mijn naam, zodat ze zeker mijn aandacht heeft), maar niemand heeft die nog gepakt, mag ik die dan pakken of moet je die nog bewaren voor morgen? Echt pffff wat denk jezelf, het staat op tafel in de hitte om te bewaren voor morgen? 🤨 Alles moet met zo'n theater ik word er echt helemaal gek van. Man irriteert zich ook maar zegt dan het is mn moeder, ze veranderd niet meer, heeft zelf maar half in de gaten wat ze uitkraamt, laat lekker gaan, neem het niet serieus.

Ohhh ik word al helemaal gefrustreerd als ik je verhaal lees.. Wat een vreselijk figuur die schoonmoeder 😖

Ohhhh dit mens verdient een high five, ✋🏻 Met een stoel 🪑 In het gezicht 🥴 Vreselijk! Knap dat je zo rustig kan blijven!

Wat vreeeeselijk irritant! 😩

Nee mijn partner hoorde het niet. Maar dat mijn zoontje van 2 heel hard ging huilen toen ze binnenkwam dat hij “niet die oma wilde” was wel een goede straf 😅 Fijn dat jij zo’n steun had aan je schoonmoeder ❤️

Wat een engelen geduld heb jij en dan ook nog eens 38 weken zwanger🙈 Ik krijg er helemaal de kriebels van

Oh wauw… Mooi voorbeeld van hoe het wél kan! Hier ook zo’n gedrocht als Banna, helaas. Wel in de familie-app melden dat ‘ze kapot is van de miskraam’ die ik in november had (zit niet eens in die familie-app, maar goed) en vervolgens geen enkele keer gevraagd hoe het gaat of rechtstreeks naar mij iets gezegd over de miskraam. Alleen tegen mijn man dat zij tussen hem en zijn zus ook een miskraam heeft gehad en hoe erg dat wel niet was en tralala… Terwijl mijn man toen ook vol verdriet zat. Vind het zo naar dat je niet eens naar de gevoelens van je eigen kind wil/kan kijken en alleen jezelf in het middelpunt van de belangstelling wil zetten. Pfff…

Mijn schoonmoeder die zo laat id avond griesmeel pudding komt langs brengen, omdat mijn man ziek en kiespijn heeft. Hij haat griesmeel pudding. Met een kommetje soep was hij blijer geweest😂

Wat is dit een vreeeeselijke vrouw en wat ben jij aardig gebleven. Ik heb met 38 weken zwanger de familie van mijn man de deur uit gezet toen ze vroegen of ik nou voor ze ging koken want ze hadden honger. Kwamen onaangekondigd langs en bleven ook nog heel lang hangen. Doei 😂

Hier een moeder die zichzelf zo in het middelpunt zet. Ik had inmiddels 5 miskramen gehad en moest me niet zo aanstellen, want zij had het misschien ook wel eens meegemaakt "dat wist je vroeger gewoon niet". Tuurlijk joh. Het moest ook maar eens over zijn met het verdriet, vond zij. De zesde zwangerschap heb ik wel mogen voldragen, maar dat was vanaf week 6 een zware hg-zwangerschap. Dat icm de angst voor weer een miskraam, daarna een slechte 20w-echo en constant misselijk tot aan de geplande keizersnede (want stuitligging). Maar ik moest vooral genieten van de zwangerschap, en alle "kwaaltjes". Dat was juist een goed teken. Tuurlijk, ik kon 8 mnd niets en was doodsbang, lekker van genieten!! Met ons kind is trouwens niets aan de hand. Ja, hij heeft amper contact met zijn oma (mijn moeder) omdat zij een manipulerende narcist is. Zoon is perfect. (Sorry, lang verhaal, iets met frustraties)

Ik vind dit wel een heel lief gebaar 🙈

Hahah ja het is meer raar en grappig voor ons🤪 Want dit gaat hij niet eten en hij heeft het tig keer aangegeven dat hij een hekel heeft aan griesmeel🫣