Metaal/hormonen uit balans, normaal??

Twee weken? Is het niet 9 maanden op, 9 maanden af?

Precies, bij mij duurde het maanden voordat die hormonen weer een beetje gestabiliseerd waren en ik me weer helemaal blij voelde.

Bij mij duurde de huilbuien en onzekerheid ook veel langer! Het is zo wennen allemaal een het is veel allemaal bij elkaar. Houd het vooral in de gaten dat het niet negatieve wordt en dat je somberder wordt. Dan zou ik aan de bel trekken. Komt echt goed, het wordt beter!

Ja dat zegt iedereen wel idd, maar volgens internet heb je met die klachten na 2 weken al een depressie😵‍💫 en moet je hulp zoeken. En daar wordt ik beetje bang van.. straks heb ik dat maar nog heel licht en niet in de gaten ofzo en pas in de gaten als het heel erg is... maar ik moet zelf altijd erg wennen aan verandering etc dus lijkt mij dat het meer komt door die factoren en niet een depressie...

Dankjewel voor je antwoord! Ik kan van mezelf goed piekeren haha maar het wordt klein beetje bij beetje wel beter en niet erger gelukkig.. soms is mijn hoofd weer even lastig maar gaat daarna weer over naar positievere dingen🍀

Hou goed in de gaten dat emotioneel anders is dan depressief. Dan voel je bijna continu niets of erg somber en kan je ook niet meer goed genieten

Ja ik ken dat. Ben ik gevoeliger en angstiger aangelegd dan gemiddeld. Ik was ook bang voor postpartum depressie, maar bij mij ging het ook steeds wat beter. Fijn dat er ook ruimte is voor positieve dingen en ik vond de verandering van moeder worden heel groots en intens. Het is de meest heftige verandering die ik ook Ooit heb meegemaakt dus voor mij was het tijd geven heel belangrijk. Goed dat je wel nadenkt hierover want je mag natuurlijk altijd om hulp vragen en houd jezelf goed in de gaten. Je doet het goed!

Volgens Internet? Welke bronnen raadpleeg je dan? Internet zelf is geen bron.

Hier ook maanden last van gehad. Voor m’n gevoel was ik met een maand of 6 pas weer de oude mentaal gezien. Ik was met vlagen somber, had twijfels en stress over alles, en was erg snel geïrriteerd. Heb in het verleden depressie en angststoornis gehad met behandelingen, dus was er extra alert op, maar het voelde niet zoals toen voor mij. Hormonen zijn gewoon heftig 😅 Zeker wel in de gaten houden, vooral als de somberheid overheerst en je geen goeie momenten meer hebt. Maar 3 weken is echt nog vroeg. Ik snap niet dat er 2 weken genoemd wordt, is naar mijn mening niet heel realistisch, vooral met dat slaapgebrek!

Plus het is goed om te beseffen dat de overgang naar moederschap nog los van de hormonen één van de grootste veranderingen in je leven is. Je hele systeem is ingesteld op je hechten aan dat kleine nieuwe leven, en dat maakt je emotuoneel gevoeliger, meer open om geraakt te worden, zowel in positieve als negatieve zin. Nog los van slaapgebrek, wat je ook emotioneel gevoeliger kan maken. Je kleintje kan je bijvoorbeeld alerter maken op gevaar, of angstiger om te verliezen wat zo dierbaar is, of intens dankbaar. Het kan misschien helpen om emoties in de basis niet als goed of slecht te beoordelen, maar gewoon als zijn. Ze niet te veroordelen maar te accepteren. Je hebt emoties, maar bent niet je emoties. Als 1 bepaalde emotie lastig voor je is omdat hij overmatig aanwezig is of niet lijkt te matchen bij wat er om je heen gebeurt, zou ik beginnen met erover delen met naasten of lotgenoten om er- en herkenning te krijgen, en eventueel hulp vragen

Het vierde trimester is the real wild one.

Een kind krijgen is echt life changing. Er is een leven voor kinderen en een leven na het krijgen van kinderen. De eerste periode is heel hectisch en heftig.

Je kunt altijd je schildklierwaarden laten checken. Heb een half jaar gehuild, bleek achteraf door een op hol geslagen schildklier te zijn. Dat kan dus na een zwangerschap!