Misbruik

Volg je hart en doe A.U.B. aangifte!! Je geeft aan hiervoor zelf ook al argwaan te hebben, en nu is jou dierbaarste door hem misbruikt! WAT! Weg ermee voor hij/zij het bij andere ook doet!! Heel veel sterkte!!

Doe alsjeblieft aangifte... dit is ook een sterk signaal naar je kind, dat je je kind gelooft en achter hem staat! Maar ook omdat het kan zijn dat jouw kind niet het enige slachtoffer is of dat er later meer volgen. Ookal komt er geen veroordeling, dit moet gemeld en geregistreerd zijn. Heel veel sterkte want dit lijkt me echt een vreselijke nachtmerrie ❤️

Ook al heb je misschien geen bewijs, doe zeker aangifte. Dit is zo ontzettend belangrijk. Zowel voor de omgeving van de persoon, jezelf als voor je kind!

Het is heel erg ingewikkeld want wat als ik te sturend heb gevraagd en hij daardoor dacht dat ik t wilde gore of wat als t echt fantasie is. Ik wil t gewoon niet geloven, dat t waar is. Ik had het zo niet verwacht van degene…. :(

Alsnog aangifte doen ook al is het ingewikkeld! Voor andere kinderen maar ook voor je eigen kind, die zich later anders zal blijven afvragen waarom zijn moeder destijds dit niet heeft gedaan. Sterkte!!

Ik weet niet wat je kind gezegd heeft maar kinderen kunnen in die richting echt nog niet zelf dingen verzinnen.. plus je eigen onderbuik gevoel bij deze persoon zegt ook genoeg.

Hij heeft het word “spelen” en “piemel” in dezelfde zin gebruikt en plassen over bepaalde lichaamsdelen. En hij zei er bij dat hij t eigenlijk niet mocht zeggen. Ik kan ook echt niet voorstellen dat dit verzonnen is omdat hij t zo specifiek verteld heeft…

Wat schrikken zeg. Ik denk dat je het beste aangifte kan doen, wat de uitkomst ook mag zijn.

Geen idee of je het al gedaan hebt maar ik zou ook zeker contact opnemen met veilig thuis, hun zijn er om jou te helpen! Succes en sterkte

Een kind verzint dit niet. Aangiften doen en alle contact verbreken wat een verseljjke mensen zijn er op de wereld.... Ik wens je en je kindje onwijs veel sterkte 🍀

Wat ongelooflijk moeilijk moet dat zijn geweest om aan te horen 😘 Zou je kindje ook goed in de gaten houden om in te schatten of je voor hem hulp nodig hebt. Ook een kind voelt aan dat iets eigenlijk niet kan en dit kan zich diep in zijn systeem nestelen en later problemen geven. Dit hoeft overigens niet hoor! Maar eventueel met een speltherapeut samen kijken of je er iets mee moet lijkt me wel verstandig. Gelukkig heb je het contact met deze verwant verbroken, want deze mag echt nooit en nooit meer in de buurt van je kind komen! Als je aangifte echt echt niet ziet zitten, maak dan op zn minst een officiele melding bij de politie, zodat andere slachtoffers geloofd worden en dit iig bekend is. Maar nogmaals, aangifte is echt belangrijk. Niet om je een schuldgevoel aan te praten, maar hoe leg je uit aan je zoontje later dat je dit niet hebt gedaan? Als moeder en volwassene moet je voor hem opkomen 😘 Sorry als dit hard overkomt, ik zeg het uit liefde

Ik zou wel aangifte doen.. De kans dat het gebeurt is is heel groot. Je kind vergeeft je niet later als je het maar laat zitten en de kans dat hij/zij een ander kind gaat misbruiken is heel erg groot. Ook dat voorkom je wellicht met aangifte. Daarnaast is het verder aan de politie om het uit te gaan zoeken..

Wat naar voor jullie! Je hebt hem al geconfronteerd dus? Hoe reageerde hij? Zijn er andere kinderen in zijn omgeving (die dus mogelijk risico lopen)?

-Contact opnemen met veilig thuis, misschien kunnen die iets starten waarbij je bevindingen en die van je kind, vastgelegd kunnen worden. - maatschappelijk werk via school? - aangifte doen! Ookal kan het niet 'bewezen' worden, je weet nooit wat er bij iemand achter de voordeur vindbaar is. Vergeet niet dat je met jouw aangifte die persoon niks aan doet! Diegene heeft (mocht het gebeurd zijn) zelf de keus gemaakt met een aangifte tot gevolg

Het gaat om een vrouw. Vrouw reageerde vluchtend, minimaliserend en alsof ik gek ben. Want “hoe kan ik dat denken”. Ze moest ook huilen en was van slag door waar ik haar mee confronteerde. Er zijn verder geen kinderen om haar heen.

Ze zei ook meteen geen contact te willen en niet meer alleen te willen zijn met mijn kinderen

Heel heftig 😕

Naast wat hieronder is geschreven, zou ik niet alleen zelf met een psycholoog hierover praten, maar ook jouw kind naar iets van een kinderpsycholoog laten gaan. Zodat hij ook hierover kan praten/kan leren dat dit echt niet zijn schuld is. Er gaat zoveel om in die kleine kinderhoofdjes wat wij niet meekrijgen namelijk.

Wat zijn de andere dingen die zijn voorgevallen? Is dat ook op dit gebied?

Heftig! Ik herken vooral het stukje waarin je aangeeft over jezelf. Ik heb dit ook gehad met iemand in de eerste lijn . Onze dochter sliep hier toen ze klein was nog regelmatig. Dus er zit altijd een stukje angst dat er met haar iets is gebeurt. Zowel bij mij als bij mijn dochter wordt t ontkent. Als je er over wil praten mag je met alrijd een berichtje sturen, ik wil namelijk niet teveel details hier neerzetten. Ik wens je veel sterkte en kracht