Nare ervaring verloskundige, help

Nee dat is niet normaal. Je mag altijd bellen als je je zorgen maakt. Ik zou inderdaad overstappen naar een andere praktijk.

Mijn eerste reactie: 1) verloskundigen hebben een drukke praktijk, na 3 uur terugbellen lijkt me in zo’n situatie echt heel schappelijk. Daar zou ik niet zo zwaar aan tillen, je bent niet haar enige zwangere ;) 2) inderdaad totaal buiten de verhouding dat je haar moet kalmeren. Als ze dan overstuur is moet ze een collega bellen om tot rust te komen en op een later moment met jullie spreken over hoe je over bent gekomen. Emoties spelen een grote rol op zo’n moment, aan beide kanten. Vind ik dus echt niet professioneel. Dat ze de keuze bij jullie laat en je een zwaar gevoel geeft is ook niet oké. Mijn ervaring met de verloskundige is dat ze geruststellen en luisteren. Soms betekent dat wel dat ze iets zeggen wat je liever niet hoort (bijv dat het ziekenhuis echt niet nodig is). Maar ze zijn er voor duidelijkheid en rust, en zouden in zo’n situatie het niet erg moeten vinden om even te komen checken. Alles tezamen: denk goed na over of je er nog een goed gevoel bij hebt dat zij bij je zal zijn op een van je meest krachtige, maar ook kwetsbare momenten: je bevalling. Ik denk dat je het antwoord daarop wel weet en op basis daarvan moet je beslissen of je wel of niet gaat overstappen. Heel veel succes en wijsheid ❣️

Nee, dit is zeker niet normaal. Zij is als persoon blijkbaar getriggerd door iets als persoon en het is niet professioneel dat ze jullie opzadelt met haar emoties. Ze had inderdaad een collega moeten bellen en eerst rustig moeten worden. Haar emoties hebben waarschijnlijk een dieper liggende oorzaak, alleen hadden jullie net pech dat je op dat moment in contact met haar was. Als jullie je niet goed meer hierbij voelen moet je echt overstappen. Het is zo'n kwetsbare periode en straks met je bevalling wil je je echt gesterkt voelen door je team. 🩷

Nou, heftig voor jullie zeg. Hier mag je de spoedlijn zelfs al bellen voor 'ongerustheid'. En bij minder beweging kon ik de laatste keer binnen 2 uur op de praktijk komen om even te checken, zelfs toen ik het later toch weer beter voelde. Dus ik vind dit verhaal wel best bizar. Zou er niet zoveel vertrouwen meer in hebben...

Ik hink op 2 gedachtes. Aan de ene kant klinkt dit als een gekke afloop en niet helemaal zoals je het verwacht. Een verloskundige zal wel vaker hebben dat een aanstaande ouder in paniek is en niet helemaal rustig overkomt. Daar hoort ze doorheen te prikken. Wat ik wel raar vind aan de situatie, en dit een beetje jullie "fout" vind; Het gaan naar babypark en daardoor niet thuis zijn voor een check. Je belt omdat je je zorgen maakt en weet ook dat ze zou terugbellen. Dan is het eigenlijk niet meer dan logisch dat je wel thuis blijft of iig in de buurt omdat je wel weet dat ze gaat bellen en ook eventueel moet kunnen komen beoordelen/checken toch? En ook om dit zelf goed te kunnen monitoren (of je beweging voelt enz) zou je niet naar babypark moeten gaan maar thuis moeten blijven vind ik (ook al wilde je afleiding, maar ook die manier kan je het niet goed in de gaten houden). Dus als je dan vervolgens in de nacht in paniek opbelt, vind ik wel eigenlijk wat gekkig. Natuurlijk, altijd bellen bij zorgen. Maar had dan in de middag gezorgd dat deze zorgen hadden worden gecheckt en/of weggenomen. Ik denk dat dit in de hele afloop wel meespeelt. Uiteraard hoort het bij het werk om ook in de nacht te komen indien nodig! Alleen had dit wel voorkomen kunnen worden als jullie smiddags thuis waren gebleven. Ik denk dat dit (onbewust) wel meespeelt in haar emotie/gevoel. En dan helemaal als je een overstuur partner aan de lijn krijgt snachts, vaak worden ze wel wskker gebeld he voor dit soort dingen. Dan denk je misschien wel "ik had hier vanmiddag voor kunnen komen". Nogmaals, ze hoort met deze emotie om te kunnen gaan, maar ik voel wel een beetje begrip eerlijk gezegd. En uiteindelijk is het natuurlijk voor ons lastig om iets te zeggen van je man, want we weten natuurlijk niet hoe hij overkwam. Misschien kwam het wel echt heftig over, en tja zij is ook maar een mens en kan er van schrikken (maar dan bedoel ik dus wel als ie echt te "agressief" overkwam, met een beetje emotie moet ze om kunnen gaan).

Ik ben het hier eigenlijk wel mee eens. Ik heb mijn kindje wel eens 24 uur lang helemaal niet gevoeld en dan kon ik wel direct langskomen, maar rond die weken waar jij zit zeiden ze altijd “elke dag moet je de baby voelen bewegen, maar kan per dag verschillen hoeveel”. Maar ik snap wel voor jullie dat het niet de bedoeling was dat dit zo zou lopen en dat is natuurlijk wel vervelend. Misschien even op de praktijk zorgen dat je met deze verloskundige erover kan praten hoe het aan beide kanten ervaren is? Zodat het wel uitgesproken wordt.

Wij waren er niet bij en kunnen niet beoordelen hoe jouw man aan de telefoon was. Als jouw man ongepast heeft gereageerd aan de telefoon kan ik begrijpen dat ze daar even flink van kan schrikken. Daarnaast heeft ze 2 keer de optie gegeven om bij de praktijk langs te komen en 1 keer bij jullie thuis. 2 keer konden jullie niet en haar bezoek wilde jullie niet. Tja dat is ook niet zo slim natuurlijk. Als je echt ongerust bent blijf je natuurlijk beschikbaar voor een controle. Je bent toch binnen 5 minuten afgedroogd en aangekleed en had dan kunnen gaan? Dus ik denk dat het een combinatie is. Jullie die toch niet zo bezorgd oogden. Uiteindelijk besluiten midden in de nacht te bellen terwijl je overdag niet langskwam. Je man die zich toch ergens wel op een ongepaste manier heeft geuit. En dat dat bij de verloskundige even niet goed uitpakte. Is dat professioneel? Nee absoluut niet! Maar wij horen maar 1 kant van het verhaal. Ik zou een goed gesprek adviseren om alle vervelende gevoelens kwijt te kunnen, en dan door te gaan naar een andere praktijk.

Dit deel ik ook. Ook als je onder de douche staat zou ik denken: je drukt de kraan uit, snel afdrogen, trainingspak aan en gaan. Als je echt zorgen hebt, dan wil je zo snel mogelijk gaan. Desnoods kom je 5 min later aan bij de praktijk.. eigenlijk ligt er tot 2x toe een aanbod om je te laten onderzoeken. Ook is 23 weken echt nog best vroeg om frequent iets te voelen, je baby kan nog overal verstoppen, draaien, anders liggen en weegt maar zo’n 500 gram. Ik snap wel dat je niet op de spoedlijst stond in dit geval. Ik denk echter dat je band met je VK nu ernstig verstoord is en dat het verstandig is om een andere VK te zoeken, wellicht een iets grotere praktijk zodat je een grotere kans hebt om sneller geholpen te worden al dan niet doorverwezen. Heb je inmiddels wel een check gehad? Ik hoop dat alles goed is met de baby.

Idd, ook met de douche had je prima kunnen gaan lijkt mij. Daar had ik eigenlijk niet eens op gereageerd. Dus 2 keer de mogelijkheid tot checken afgeslagen. Enige is dat ik denk dat dit wel hersteld kan worden in een gesprek. Bied je excuses aan voor het niet laten checken overdag en de paniek in de nacht. Uit dat je haar emotionele telefoontje onprettig vond (daar zal zijn dan denk ik excuses over maken) en praat het uit. Ik denk dat het dsn wel uit de wereld is toch.

De VK is niet echt professioneel geweest met haar eigen emoties, maar de hulp die ze jullie bood hebben jullie meerdere keren afgeslagen. Als je echt zo bezorgd bent, ga je niet ver van huis of zorg je ervoor dat je je snel kan verplaatsen op vraag van de zorgverlener. Daarbij is de termijn idd nog niet zo dat beweging heel constant hier te zijn. Dus ik denk aan een ongelukkige samenloop van omstandigheden, waar beide kanten misstappen hebben gemaakt.

Eens met de meeste reacties. Dit had je zo helemaal niet bedoeld en gewild, ook je partner niet. Maar wat men soms vergeet is dat een verloskundige gewoon een mens is dat snachts hoopt te slapen. 23 weken is niet raar als je de baby langere tijd niet voelt. Maar als jij er ongerust onder bent is dat een reden om te bellen, heel prima. Maar ik vermoed dat de verloskundige niet zoveel urgentie bij jullie voelde om de gang van zaken (we zijn, niet ‘kunnen’ langskomen). En dan snachts op wellicht wat pittige manier uit haar bed gebeld worden. Tja… Uitpraten is de beste weg want jullie hebben duidelijk aan beide kanten dit anders beleefd. Ik zou niet meteen weglopen hiervoor maar als mensen elkaar aankijken en proberen te begrijpen en vertrouwen hervinden en uitspreken.

Alles is al gezegd geweest, maar hoe gaat het nu gezien je de controle helemaal afgezegd hebt? Klopt wel met 23 weken dat het normaal is je kindje eens niet te voelen, ze hebben nog alle ruimte om te draaien en een andere kant op te schoppen waar je het niet voelt. Ik vind eerlijk dat je verloskumdige niet verkeerd heeft gehandeld, maar wel gek natuurlijk dat ze plots zo emotioneel werd. Al weten we natuurlijk niet hoe het gesprek echt ging midden in de nacht met stress en vermoeidheid erbij.

Eens inderdaad met de meeste reacties. Daarbij vraag ik me af waarom je partner naar t ziekenhuis wilde? Hoe realistisch is dit na 2 eerdere aanbiedingen om langs te komen, terwijl je dit afwees/niet thuis was. Vraag is ook wat ze voor jullie had kunnen doen. Stel er is wel echt minder leven, je bent 23 weken zwanger. Je kindje is helaas nog niet levensvatbaar, waardoor hun beleid misschien anders is. Ik snap dat zij misschien enigszins geïrriteerd is geraakt. Ze had een drukke dag, biedt 2 momenten als afspraak aan en wordt vervolgens in de nacht wakker gebeld door iemand met paniek, die overdag op 2 momenten niet kon. Ik denk dat jullie een goed gesprek nodig hebben om je beide verhalen toe te lichten!

Eens met bovenstaande, en los daarvan, 2 uur liggen zou ik ook echt doen. Een half uur is dan gewoon niet genoeg. 2 uur op je linkerzij en dan moet je tien bewegingsmomenten voelen. Baby’s in de buik slapen ook, soms ook best lang, waardoor je echt langer moet blijven liggen dan een half uur.

Ik snap die verloskundige ook als je overdag twee keer niet beschikbaar bent en dan in de nacht ineens alles van de verloskundige verwacht. Die denkt ook ja hallo ik heb jullie twee opties geboden. Met 23 weken is je kindje nog niet levensvatbaar. 24 weken is een grens. Dat minder leven voelen met 23 weken is voor jou misschien spannend maar zegt niet zoveel. Met 28 weken moet je pas regelmatig wat voelen. Sommige vrouwen voelen hun baby met 23 weken nog niet eens. Goed gesprek aangaan met de verloskundige :-)

Eens met de voorgaande reacties. Ja, je mag (moet!) bellen als je je zorgen maakt. Ook 's nachts. Máár...jij hebt 2x een aanbieding afgeslagen voor een check. Ik snap wel dat ze dan geirriteerd is. Je bent zelf weggegaan naar babypark en ook die douche is natuurlijk niet echt een lekker excuus. Dan stap je eronderuit en ga je richting de VK als je je zorgen maakt. Ik zou niet nu overstappen, maar dit eerst uitpraten

Ik denk dat het een samenloop van omstandigheden is. Wij zijn niet bij het gesloten geweest, dus op welke toon er precies is gesproken, weten wij niet. De verloskundige had misschien niet zo aan de haal moeten gaan met haar emoties, maar aan de andere kant vind ik het ook goed dat ze wel benoemd dat ze zich bedreigd voelt. Het is niet zo dat ze niks met jullie hulpvraag heeft gedaan. Advies 2 uur wachten, en aantal keren aangeboden om naar het hartje te luisteren. Als ik de verloskundige zou zijn en zou horen dat iemand naar Babypark is gegaan, zou ik wel vraagtekens krijgen bij de noodzaak. En onder de douche staan; tsja.. ik had me afgedroogd en als het moest nog in mijn badjas naar de verloskundigepraktijk gereden. Ik zie niet perse een fout van de verloskundige, maar dus wel een samenloop van omstandigheden. Hopelijk voel je de baby inmiddels weer goed ;)

Over het stukje “de verloskundige is een mens dat snachts hoopt te slapen” ben ik het niet mee eens. Deze persoon heeft gewoon dienst en is aan het werk. Net zoals jij op jouw werkuren aan het werk bent. Het ís hun werk om de telefoon te beantwoorden etc. Heb het nu verder niet over de rest van het verhaal, maar je moet nooit niet bellen, omdat de vk snachts moet slapen.

Gesloten moet zijn gesprek 🤭

Dat zeker, maar er zit denk ik een verschil tussen een acute situatie en een al langer slepende situatie. We zijn er inderdaad niet bij geweest en weten ook niet hoe partner gereageerd heeft. Wat voor hun normaal/bezorgd klinkt, kan voor haar wel als vervelend overgekomen zijn. We weten niet in hoeverre er geëist is om naar t ziekenhuis etc te gaan. Nogmaals, een goed gesprek zal echt nodig zijn!