Overleden oma

Hi! Ik ben helaas ook mijn vader verloren. Onze dochter is nu 1 jaar, wij hebben hier een foto van hem staan in de woonkamer. Ik ga er nu al regelmatig met haar naar kijken en vertel haar over opa die er niet meer is, maar dan weet ze wel van hem. Heb je zoiets ooit gedaan? Ik denk dat ze niet te oud of te jong hiervoor is - je kan altijd over oma vertellen en ook dat haar oma hier niet meer is, maar bijvoorbeeld een sterretje is die altijd mee kijkt?

Mee eens dat ze nooit te oud of jong ervoor is… Ik gebruik ook foto’s en benoem de naam. Onze oudste heeft herinneringen, onze jongste niet. Helaas kunnen we dat niet veranderen, maar het is wel fijn als ze straks de naam van oma zegt voor jou

Of heb je een boekje, kleding of iets dergelijks wat je van je moeder gekregen hebt? Hoe klein dat ook? Dat is ook een mooie herinnering en tastbaar ♥️

Bij ons is het vanzelf gekomen. Mijn zoon is 4,5 jaar en begon ruim half jaar geleden zelf verbanden te leggen. Besef dat wij ook een ‘papa’ en ‘mama’ hebben en dat dan opa en oma is. Dus ook al snel het besef waar mijn mama dan is en waar papa’s papa is. Hij vind het nu vooral nog lollig (mama? Jou mama is toch dood? Hahahah’) en ik kan er ook wel om lachen. 🫣 we houden het luchtig. Het besef begint nu wel steeds meer te komen wat dood zijn inhoudt. Hij maakte laatst een grapje over levende oma en dat die dood zou gaan. Toen zei ik dat ze dan nooit meer terug zou komen. Toen zei hij gauw ‘Ooh nee ik wil niet dat oma dood gaat’. Laatst vroeg hij uit het niks wat de naam is van mijn mama. Ik denk niet eens dat je heel veel hoeft te doen om het onderdeel uit te laten maken van je leven en daarmee ook die van je dochter. Het komt vanzelf.

Wij kijken regelmatig in foto albums van vroeger. Op deze leeftijd kan je dan ook uitleggen wie wie is.

Hier ook een foto van mijn mama met m’n dochter op schoot in de woonkamer. Mijn dochter was 9/10 maand toen ze overleed, dus ze weet er ook niks meer van. Ze weet al wel dat het oma is sinds ze kan wijzen en begon met praten (‘amma’) 🥰 Ze weet ook dat ze er niet meer is, maar hoe en wat verder snapt ze vast nog niet.

Mijn zoontje is bijna 3 en ik praat nog vaak met hem over ‘oude opa’ (mijn opa, overleden toen hij 4 maanden was), waarbij we ook foto’s kijken. Hij weet dat oude opa dood is, maar hij ‘weet’ ook dat oude opa dol op hem was, met hem nog een keer in de Beekse Bergen is geweest en het boompje aan z’n muur gekregen heeft van oude opa (en oma). Hij heeft laatst toevallig gevraagd waarom oude opa dan dood is gegaan. Toen gezegd dat oude opa een wondje had in z’n buik waar veel bloed uit kwam en dat hij omdat hij heel oud was tegen de dokter heeft gezegd dat ze hem niet beter hoefden te maken. 😅 Sowieso hebben wij de mening dat de dood erbij hoort dus we schermen hem niet teveel af ook bv met diertjes die andere diertjes eten ofzo. Of als er dood muisje of molletje ergens ligt.