Postpartum depressie

❤️ het komt echt goed. Het zijn de hormonen, die gieren door je lijf. Geef het wat tijd. Het wordt minder en verdwijnt. Sterkte!

Lieve Pien, voor mij is het alweer een poos geleden dat ik daar last van heb gehad. Geef jezelf de tijd en neem vooral de rust die je omgeving eventueel kan bieden. Heb vertrouwen in jezelf en wees vooral lief voor jezelf. Het is harstikke knap wat je allemaal doet. Ook al is het allemaal heel bijzonder (een kleintje) ; het is ook allemaal best heftig. Je gaat je draai uiteindelijk vinden. Het komt goed 😘

Mag ik vragen hoe jij hieruit bent gekomen?

Heel veel sterkte! Misschien kun je alvast met de praktijkondersteuner bij de huisarts praten

Bij de huisarts word ik van het kastje naar de muur gestuurd. Ik heb om de dag begeleiding gehad vanuit een crisisteam. Zij kunnen alleen niet aan mijn hulpvraag voldoen. Nu ben ik teruggestuurd naar de huisarts en praktijkondersteuner. Daar kan ik pas 1 december terecht.. van heel veel begeleiding naar ineens 4 weken niks.

Wat vervelend zeg! En dan mis je ook "het warme bad"van je verloskundige waar je op t laatst best geregeld kwam. Ik denk dat t goed is dat je momenten voor jezelf regelt en het huis uit blijft gaan. Het is niet hetzelfde maar ik ben op t moment ook aan t navigeren naar hulp. ik ben 11 maanden geleden moeder geworden en door de gebroken nachten ben ik ook wat somber geworden en voelde me erg alleen en de zorg was zwaar. Ik kon gelukkig terecht bij de praktijkondersteuner en die kon mij een verwijzing geven voor een psycholoog (nog niet mee begonnen ivm eigen risico). Maar misschien is 1 gesprek met een psycholoog wel wat voor jou, ik mag hier vast geen link plaatsen maar als je googled op matrescentie psycholoog dan kom je uit op psychologen die gespecialiseerd zijn in moeders en waar zij mee worstelen. Ook tijd voor mezelf en even ziekmelden heeft mij veel goed gedaan, even geen "gezorg" "niet alweer een schone luier, of alweer mama, of alweer gehuil, alweer een voeding"

Ik heb zelf een therapeut gezocht. Eerst via verwijzing huisarts een therapeut gehad maar persoonlijk geen klik. De weg uit een depressie is heel persoonlijk, maar wat mij uiteindelijk heeft geholpen is dat ik weer ben gaan wandelen/hardlopen buiten. Daar kon ik uiteindelijk alles even loslaten en opladen. Want dat is het...ik was alleen maar aan het moederen, de verantwoordelijkheid voor de kleine en de angst dat er iets met haar zou gebeuren was zo groot....het slokte mij helemaal op.

Kan het crisisteam er niet voor zorgen dat de wachttijd voor de pop-poli minder word? Ik heb tijdens mijn zwangerschap psychische klachten ontwikkeld (ik had een HG zwangerschap en sliep helemaal niet meer) en kwam via de crisisdienst bij een intensieve behandeling aan huis team (IBT, ter vervanging van een opname) terecht. De wachttijd voor de pop-poli was toen zij zich er tegenaan gingen bemoeien 'oppeens' nog maar zes weken, ipv vijf maanden. Na de bevalling is de 'shitshow' btw doorgegaan en heb ik een postpartum depressie ontwikkeld (bij mij startte dit ook binnen een week) en werd gelukkig direct hulp vanuit de pop-poli (waar ik nog steeds liep) opgestart (medicatie, pider baby interventie aan huis, gesprekken met een psycholoog en traumabehandeling in de vorm van EMDR) Nu ben ik ruim 9 maanden postpartum en begin ik eindelijk mezelf weer een beetje mezelf te voelen. Heel veel sterkte, het komt uiteindelijk echt wel goed 🫶

Hi Pien, Hier hetzelfde. Ik heb onrust in m’n lijf en last van heftige hormonen. Het beïnvloedt m’n slaap en ik gebruik lorazepam. Ben nu 5 weken geleden bevallen. Baal er zo van dat ik niet van m’n kindjes kan genieten en voel mij zo schuldig. Klinkt alsof we hetzelfde hebben. Mijn man draait de nachten met m’n moeder en heb vanaf volgende week een nacht nanny voor een aantal dagen. Kan ook echt niet bevatten hoe dit heeft kunnen gebeuren , het is zo’n zwaar proces. Ben wel echt zo blij om te horen van anderen in dit berichtje dat het uiteindelijk over gaat. Maar de weg ernaar toe is zo zwaar…

Vind je het een idee om met elkaar in contact te komen zodat we elkaar kunnen helpen?

Hi Pien, ja heel graag dat is wel heel fijn om het samen te kunnen delen. Voelt zo eenzaam dit proces. Kan ik jou een privé bericht sturen oid? Hoe werkt dat precies binnen deze app? Zit er nog maar net op namelijk.

Hier helaas 2x gehad. Beide keren totaal niet verwacht…. 2e keer duurde het iets langer voor ik “last” kreeg maar ik ging hard en diep erin. Gelukkig kreeg ik snel hulp en ik heb ook acupunctuur gedaan. Met het idee van ik moet wat en baat het niet dan schaad het niet. Voelde voor mij heel fijn. Wat ook hielp was eerlijk zijn tegen de mensen om je heen. Een aantal vinden dit heel moeilijk want je “moet” genieten en kunnen niet omgaan met het antwoord dat het niet goed gaat. Maar er zijn ook mensen om je heen die wel echt helpen. Zo kon ik moeilijk alleen zijn beide keren en kreeg ik daar angst van. Dan kwam er iedere dag iemand een uurtje langs zodat dat de dag brak bijvoorbeeld. Ik zette mezelf ook aan het werk dus toch die ronde gaan lopen ondanks dat ik er zo tegenop zie. Toch even hier of daar heen. Het was zwaar en de omstandigheden waren bij de 2e zo anders dat ik nooit had verwacht dat het weer zou gebeuren maar helaas. Sowieso hadden we van tevoren zoiets van 2 kinderen en dan zijn we compleet maar na die 2e depressie was dat helemaal zo. Ik ga dit noooooit meer doen. Ondertussen zijn ze 2 en 5 en is het gelukkig allemaal al een hele tijd over en niks meer van een depressie te bekennen maar ik zal nooit het schuldgevoel en de radeloosheid vergeten. Heel veel succes! Ooit wordt het beter, echt waar!!