Vraag voor vriendin

Dat is echt ontzettend afhankelijk van de situatie. Wellicht: Ga langs en neem een maaltijd mee, zodat ze niet hoeven te koken. Wellicht ook nog een portie voor in de vriezer. En bied concrete hulp aan: "zal ik je ramen zemen/ was opbouwen/ badkamer boenen/ vloer zuigen en dweilen/ onkruid wieden en planten snoeien?" Net wat van toepassing is en hoe dichtbij je staat. En dan ook bij vertrek gelijk aanbieden wanneer je weer komt. "Vind je het goed dat ik volgende week weer om dezelfde tijd er ben? Mag jij bedenken wat ik dan voor je kan doen"

Dit zijn wel goede tips idd! Ik vind het heel lastig als ik eerlijk ben en ik voel me ook een slechte vriendin. Ze is altijd mijn beste vriendin geweest. Haar partner mijn beste vriend. En dat zijn ze nog steeds. Zij heeft de diagnose MS nu zo'n 10 jaar. Het afgelopen jaar gaat het hard. En ik kan haar niet meer peilen. Ene moment is ze heel redelijk en voor rede vatbaar en andere moment is ze totaal onrealistisch in wat ze van iemand verwacht. Terwijl ze haar verwachtingen niet uitspreekt. En soms zelfs hetgeen wat je voor haar doet is dan niet goed genoeg. En dit bedoel ik allemaal niet vervelend over haar maar ik vind het heel lastig de laatste tijd met haar om te gaan en dat neem ik mijzelf kwalijk.

Misschien kan ze ook wel gewoon het niet meer zo goed (rationeel) aangeven? Pijn doet veel met je en ongeacht al jouw goede bedoelingen zul je hetgene wat ze waarschijnlijk het liefst weg wilt, die pijn, niet van haar kunnen wegnemen. Ik denk dat alle kleine dingen die je voor haar kan doen uiteindelijk wel door haar gewaardeerd worden. Al zal ze het misschien niet meer zo goed kunnen aangeven of zal ze het op het moment zelf niet herkennen of als welkom ervaren. Misschien een beetje de verwachtingen bijstellen van jou kant? (Wat heel moeilijk is!)

Ja dit zal het vast ook zijn. Ik was er vandaag en ze zei dat ze de laatste tijd vooral boos was. Boos op alles. En ook op haarzelf. En dat is vooral ook wat ik bedoel met dat ze met momenten echt voor rede vatbaar is en dat ze dan zelf benoemd dat ze dingen verwacht die niemand waar kan maken. Maar toch voelt het, door mij, alsof ik steeds verder af kom te staan van haar. En voel ik mij al vaak te veel. Ze geeft ook aan vaak geen hulp te willen omdat iemand om haar heen hebben haar al teveel is. Dus ik weet het echt allemaal niet goed en voel me machteloos 😢. We zijn nu bijna 20 jaar vrienden maar ik heb mij nog nooit zo afstandelijk gevoeld

En wat als je haar partner vraagt? Of hij ergens hulp bij nodig heeft? Boodschappen halen en dan aan hem afgeven en weggaan. Zodat je vriendin niet sociaal hoeft te doen, omdat teveel energie kost.

Heb ik idd ook gedaan. En ook vaker met hem erover gesproken. En hij wilt eigenlijk alles doen. En ook om hem te ontlasten wilde ik wat overnemen maar ze gaan er niet echt op in. Hij is vooral op zoek naar afleiding. Even niet met thuis bezig zijn. Ik vind het een lastige situatie ook omdat ik er zelf niet in zit natuurlijk en iedere dag anders kan zijn

Heb jij een partner? Zo ja, kan jouw partner ook goed met deze vrienden? Misschien eens zo: jouw partner gaat met hem een aantal uren weg, en in die tijd neem jij zijn taken van dat moment over. Wat een moeilijke situatie voor jullie allen!

Dat is wel een goed idee idd. Dat ik daar zelf niet opgekomen ben 😞 Ja het is heel lastig. Ik wil veel maar ergens lukt het niet

Wat een lastige situatie en wat verdrietig ook voor je vriendin. Hebben ze ook kinderen? Je schrijft dat ze soms totaal onrealistisch is in wat ze van iemand verwacht. Wat spreekt ze op dat moment wél uit dat ze (had) verwacht? Is ze van zichzelf uit ook al wat meer introvert? Misschien trekt ze zich vanwege haar pijn het liefst steeds meer terug in haar eigen bubbel (dan zit ze misschien minder te wachten op iemand die vanalles doet om haar heen - wat misschien daarnaast ook confronterend kan zijn of iets triggert omdat ze dat misschien mogelijk zelf niet meer (fijn) kan? Ik roep maar iets... Wíl ze wel dat je praktisch helpt? Of kun je op een andere manier bijdragen om het haar zo comfortabel mogelijk te maken als je bij haar bent (door er te zijn, theetje te maken, te luisteren/ruimte geven om te spuien of juist samen afleiding zoeken door iets leuks te doen als film/serie kijken ofzo (zijn er nog ontspannende dingen die ze kan doen?)? Wat waren eerder dingen waar ze/jullie blij van werd(en)? Misschien dat als vertrekpunt nemen? Ik roep maar wat dingen... moeilijk hoor!

Ik zou vooral proberen om haar toch te blijven bezoeken.( dat is ook je intentie) Je kan ook gewoon in stilte bij haar zijn. Haar misschien voorlezen? Samen een relax muziekje aan en daarvan genieten onder het genot van een theetje. In een ruimte waar ze niet is kun je evt. Wat opruimen en schoonmaken.

Je omschrijft haar eigenlijk idd zoals ze is. Introvert. En nu trekt ze zich juist nóg meer terug. Dingen die we vroeger deden kan helaas niet meer. En iets plannen ook niet want op een slechte dag kan ze echt helemaal niks 😢. Ze verwacht dat dingen die eigenlijk helemaal niet reeel zijn. Ik heb even geen voorbeeld concreet te benoemen want vaak gaat het dan over anderen en niet specifiek over mij. Maarnik betrek het dan wel op mij 🙊