3.5 jarige begint te slaan

Ik doe zoiets: ik pak de handjes vast en zeg: ik hou deze handjes even vast want ze slaan. Je bent boos en je handen willen slaan. Je kunt wel in een kussen slaan, maar geen mensen. Zijn je handjes alweer rustig? Dan laat ik ze los.

Het klinkt alsof hij moet leren met zijn frustraties om te gaan op een andere manier. Heel normaal trouwens voor die leeftijd. Weet je waar de frustraties vandaan komen? Heeft hij meer nood aan autonomie, ontprikkelen, ..?

Mijn zoontje doet dit ook steeds meer.. (wordt bijna 4). Hier is het puur uitdagen en vervelen denk ik. Is toe aan school. Ik zeg en herhaal continu dat hij niet mag slaan. Houdt hij niet op? Sla ik zachtjes terug. Vaak begint hij dan te huilen omdat het zeer doet. Dan ga ik in gesprek dat het bij mij ook zeer doet. Is mss niet de 'juiste' opvoedi manier, maar mijn kind moet leren dat slaan ook consequenties heedt. Zowel pijn, als eventueel 'straf'. Even op de trap zitten oid...

Boekentip waar dit volgens mij ook naar voren komt (ik weet het niet zeker hoor): Jagen, verzamelen en opvoeden. Gaat ook over een hele temperamentvolle peuter ;)

Ik zou wegblijven van straffen voor als je kindje slaat of duwt. Ook spullen wegnemen voor een aantal dagen is niet iets wat echt in verhouding staat of een logisch verband met elkaar heeft. Slaan, duwen, bijten e.d. zijn allemaal een teken van moeite met emotieregulatie en geen adequate manier nog kunnen vinden om emoties te uiten. Ook is impuls controle nog niet iets wat ze beheersen. Ik zou je aanraden om iedere keer als hij slaat of duwt aan te geven dat je ziet dat hij zich boos, gefrustreerd of verdrietig voelt (en dan de reden waarom hij dit voelt), zijn handjes vasthouden en uitleggen dat je het niet kan toestaan dat hij jou slaat en dus zijn handen even moet vasthouden om dit te voorkomen. Zonder boosheid, zonder veroordeling, slechts begrip voor zijn frustratie in het moment en gebrek aan controle, maar wel duidelijk een grens trekkend met wat een acceptabele manier is om deze emotie te uiten. Daarnaast zou ik als hij kalm is uitleggen dat als hij het gevoel heeft te moeten/willen slaan of duwen dit mag, maar dat je niet toe kunt laten dat hij een persoon slaat of duwt. Geef hem een alternatief, zoals een kussen of de bank bijvoorbeeld (of te schreeuwen in een kussen, zichzelf heel stevig te omhelzen, enz) en laat zijn frustratie er daar uit. Door dit vaker te oefenen kun je in het moment zelf dat hij gaat slaan/duwen hem dan ook helpen om dit gevoel er op een veilige manier er uit te kunnen laten.

Die van ons is hier ook mee begonnen, ipv je mag niet slaan hebben we haar een alternatief gegeven. Ze mag dan als ze boos is haar handen vasthouden (vinger om vinger weer ff niet hoe ik t moet omschrijven) dat hebben we afgesproken. Vind ze leuk om te doen ook

hoe moet een kind leren niet te slaan als jij als ouder terug slaat

Eh ja. En hoe moet een kind op deze manier leren dat emoties er mogen zijn? En dat je daar op een andere manier mee om kunt gaan dan slaan..

Bij ons werkt, hoe moeilijk ook soms, negeren van het gedrag. Ze vindt het leuk als we erop reageren. We zeggen heel vaak aaien, en op de momenten waarop ze dat doet zijn we super enthousiast. Verder helpt et hier om ineens te gaan fluisteren geven haar of te roddelen met de knuffeltjes over wat ze aan het doen is in een gek stemmetje. Succes.

Een kind mag wat mij betreft gerust leren dat je mag terugslaan als iemand echt niet stopt nadat je dat een paar keer hebt aangegeven. Dat heet zelfverdediging😉

Bij een eerste keer komt het vaak onverwachts, dan zeg ik stop, slaan doet pijn. We slaan geen mensen. Zou ze doorgaan, dan houd ik haar handen tegen, nogmaals in dezelfde rustige maar ferme toon en laat dan los. Je kan wel een ander alternatief aanbieden, zoals slaan op een kussen, schreeuwen in een kussen. Met deze leeftijd kunnen ze nog niet de associatie leggen tussen het wegnemen van een speelgoed en het slaan. Proberen ten alle tijden rustig te blijven, praten kan gewoon zo kort en op een duidelijke toon. Evt even een sport of andere activiteit aanbieden om zijn prikkels te reguleren en energie kwijt te kunnen.

Ik pak het boekje ‘Anna niet slaan’ er dan bij en ga dat rustig lezen. Voor mijn zoontje werkt dit heel goed, hij begrijpt door dit boek heel goed dat je niet mag slaan en handjes zijn om mee te zwaaien etc.

Whut? Ga je dit een klein kindje al leren? Slaan los je niet met slaan op. Als een kindje gepest wordt of vaker geslagen door een ander kindje, kan dat als uiterste maatregel (nadat je al veel andere dingen hebt geprobeerd) vast een keer helpen. Maar dit is toch niet de basis? Ik erger me rot aan de kinderen die andere kinderen slaan en nergens op worden aangesproken. Een kind van 2 begrijpt echt niet dat dat onder zelfverdediging valt. Maar als ik zie dat het hier getolereerd wordt (want zelfverdediging) of een kind wordt terug geslagen door ouder (zoals bij een andere reactie) begrijp ik waarom kinderen slaan.

Ik erger me uiteraard niet aan het kind, want hij of zij kan in deze context er dan niks aan doen. Ik irriteer me aan die ouders uiteraard.

Ik bedoel met mijn reactie niet dat ik dat zomaar doe oid. Maar wel op een ZACHTE manier als ik mn zoontje er al meerdere keren op heb Aangesproken. Mijn kind mag altijd zn emoties uiten en kan ze ook kwijt , maar moet wel leren dat bepaald gedrag niet altijd kan. Nou dit klinkt wel als een hele strenge ouder, maar zo is het niet 😅 Ik vind het zeker heel belangrijk om te praten en mn kind ergens op aan te spreken en dat doe ik dan ook zeker. Maar dit werkt dus niet altijd. Ik wil hier ook geen discussie over uitlokken over wat wel of niet goed is..

Uitleggen waarom iets niet mag? En dat hij best even buiten een rondje mag rennen . Ik zeg tegenwoordig wel vaak nou dan huil je er even om😂 ik ben het zo gewend de drama. Prima hoor. Het is niet dat ze haar zin dan krijgt maar dan kan de emotie er wel uit. Rondje rennen in de tuin helpt ook. Zowieso sorry zeggen. En echt uitleggen waarom iets niet mag . Ik verzacht het vaak door te zeggen dan mag het wel of jij mag wel wat anders..

Ze zijn eigenlijk nog maar heel klein en hun impuls controle is nog absoluut niet volledig ontwikkeld. Het is geen excuus maar wel een reden waarom je dit vaker ziet. Ik zou proberen je kind niet te omschrijven als moeilijke peuter. Hij doet niet moeilijk, hij heeft het moeilijk heeft mij hierin heel erg geholpen! Ook is dit een kwestie van een lange adem en leren. Speelgoed voor langere tijd afpakken heeft denk ik weinig zin omdat dat wel een lange en ontastbare consequentie heeft. Ik zou het tweeledig aanpakken. Aan de ene kant de emotie regulatie zelf. Je kan met hem boekjes lezen als die dat leuk vindt over niet slaan (daar zijn veel boekjes over) dat dat niet leuk is etc. Op een rustige moment met hem praten over wat hij voelt. Kleurenmonster heeft hier thuis geholpen om gevoelens te benoemen. Praat met hem wat je anders kan doen dan slaan en duwen. Mss wil hij wel gillen in een kussen bijv. Of heel stevig een knuffel vast houden. Hij moet zn emotie kwijt maar hij weet niet hoe. Online kan je wel veel vinden over hoe je slaan kan sturen naar iets anders fysieks met zn lijf. Op het moment zelf zou ik allereerst begrip tonen "Ik zie dat je boos bent want X, maar we gaan niet slaan, dat doet namelijk zeer" Vervolgens zou ik hem een minuut op de gang laten staan. En elke keer weer als die slaat hetzelfde doen. Het kan even duren maar ik zou die consequentie wel direct doen ipv speelgoed afpakken voor X dagen. Morgen weet ie half niet meer wat er vandaag is gebeurd. Blijf vooral zelf rustig en kalm, niet schreeuwen, zou hem ook niet slaan. Erken zn emoties. Het is een super moeilijk stuk van opvoeden vind ik zelf. Maar blijf consistent en consequent!

Als hij slaat met speelgoed zou ik dat speelgoed voor die dag (en dat is al lang voor een peuter) wegnemen. Langer overzien ze niet. Het boekje Anna niet slaan gebruiken ze hier op de psz als kinderen veel slaan. Ik zou zeker niet terugslaan, al is het zacht. Ze begrijpen het niet.

Uit de situatie helpt hier wel als ze iets doet wat niet mag. 3-5 minuten op de trap zitten, erna erover praten.

Heb je al geprobeerd hem iets anders te laten slaan, bijvoorbeeld een kussen? Of hard te stampen op de grond? Vaak heeft die fysieke energie wel en uitlaatklep nodig. "Ik zie dat je je boos voelt, slaan doen we niet. Hoe hard kun jij eigenlijk stampen?!" En dan voordoen? Misschien helpt dat om die vurige energie een andere uitlaat te geven.