Boodschappen doen met een peuter🫨😵‍💫

Ja ik vind dit ook een ding🙈 loopt gewoon niet meer mee en als er een speelhoekje is kan ik de verdere boodschappen ook wel vergeten. Was gezellig toen ze nog meeliep. Ze blijft nu thuis bij papa als ik de wekelijkse boodschappen haal. Alleen voor een kleine boodschap gaat ze mee en dan vaak een eigen karretje. Er zal vanzelf weer een leeftijd komen waarop het weer beter zal gaan🙈 helaas geen tips. Ik blijf wel meelezen hier 😉

Ik deed vaak daarom een boodschap voor ik hem ophaalde uit de opvang. Scheelde me gewoon 30 minuten tijd. Met kerst heb ik het 1x gedaan, boodschappen met de peuter. Ik ben tig keer omgeroepen of “de moeder van…hem kon ophalen bij de service balie.” Meneer zag overal gratis snacks en ging er steeds vandoor. Dan had ie zijn snack en dan vroegen ze “weet je waar mamma is?” Waarop ze een “nee” kregen en dan mocht ik weer naar de balie. 🤯

Ik probeer ook altijd zonder kinderen te gaan. Lukt dat niet? Dan heb ik nog wat niet pedagogisch verantwoord advies: lang leve YouTubeKids. Lukt dat ook niet? Dan heb ik wat asociaal advies: pak een broodje bij de broodafdeling en geef die alvast. Zijn ze vaak ook stil. Niet ideaal .. maar af en toe rustig boodschappen doen is ook wenselijk 😂

Ik vind het ook niet ideaal maar blijf het wel gewoon doen. Ik doe hem in het winkelwagentje en geef m crackers haha.

Ik ga elk weekend met zoon van bijna 2 boodschappen doen. Meestal rond 11 uur. Hij gaat in het karretje en hij blijft rustig zitten met de belofte dat hij dan een worstenbroodje/ croissantje krijgt. Hij eet, ik doe de boodschappen. Allebei blij. Als we tussendoor even wat kleins moeten halen laat ik hem wel eens zelf met een karretje lopen of zit hij gewoon in de buggy en neem ik een rijstwafel of dergelijke van thuis mee. Ook gewone winkel zoals hema/ kruidvat neem ik altijd een snackje mee. En uitgebreid winkelen doe ik gewoon niet met een peuter, daar doe ik niemand aan plezier mee 😂

Gewoon blijven oefenen, komt op den duur helemaal goed :-) Hier maak ik van te voren duidelijk wat ik vooraf verwacht, dus we blijven bij mama als we lopen of je gaat vandaag mee in de kar etc. Als je niet bij mama blijft, ga je in de buggy. Als ze tijdens de boodschappen weer weg loopt of alles pakt wat ze maar wil, herinner ik haar aan de afspraak. Bij niet meelopen bijvoorbeeld gaat ze in de buggy. Dan geef ik aan dat het zo niet gaat en we het op een andere dag weer opnieuw proberen. Dat ging in begin met een complete driftbui (krijsen, brullen, liggen) en ook wel eens een pot pindakaas vergoed en moeten opruimen 😅 Nu gaat het vaak prima en weet ze wat we gaan doen en waar ze aan toe is en dat ze niet alles maar mag hebben wat ze ziet. Hetzelfde bij de action of speelgoedwinkel waar alles mooi is. Daar heeft ze weleens krijsend in een gangpad gelegen. Heb haar op een wat veiligere plek neergelegd zodat iedereen er weer langs kon en aangegeven en dat ik snap dat alles mooi en leuk is en je mag balen dat je niet alles nu mag hebben. Verder wacht ik dan gewoon tot we verder kunnen. Nu loopt ze gewoon mee zonder problemen. Denk dat het vooral belangrijk is om zelf de rust in de chaos te bewaren. En lekker laten wat anderen ervan vinden, je doet het toch nooit goed wat dat betreft want over opvoeden heeft iedereen wel een mening 😄 Als ik zelf al moe ben of een rot dag heb zoek ik dit niet bewust op. Dan doe ik later boodschappen als papa thuis is of op een ander moment zonder haar. Anders merk ik dat ik het zelf ook moeilijk vind om geduld te houden.

Ik doe boodschappen met een peuter en dreumes. Bij kleine boodschappen mogen ze beide een kleine kar. Luisteren ze niet, ben ik heel simpel en pak ik de grote kar waar ze verplicht in moeten en is het feest voorbij. Ik loop ook geregeld met een of twee schreeuwende kinderen in de winkel. Ik ben altijd blij met het bakje fruit voor kinderen aan het begin van de winkel. Dat leidt ze vaak vlot af 😂 Mensen die er last van lijken te hebben, hebben vaak zelf geen kinderen dus daar verwacht ik geen begrip van. Heb doorgaans wel schijt want tsja, kinderen maken nou eenmaal lawaai en ik ga ze geen filmpje geven om ze rustig te houden.

Wanneer ontstaan de driftbuien? Heb je een idee van de oorzaak?

Hier gaat het heel goed met een tweeling van ruim 20 maanden. Volledig in de twee is nee fase overigens. Wat ik doe is van te voren duidelijke afspraken maken en vertellen dat ze mama gaan helpen. Helpen is het toverwoord. Ze luisteren beide heel goed en gaan keurig mee. Ze krijgen 1 waarschuwing en als ze dan nog niet luisteren, gaan ze direct de kar in. (Wat een uitdaging is, want als ze beide niet luisteren, is mn kar erg vol) Maar eigenlijk gaat het 9/10x goed. Kwestie van oefenen. De eerste keer lag er een buiten de winkel te brullen en 1 binnen. Did not like that. Maar sindsdien dus wonderbaarlijk goed.

Wat herken ik dit! Ik vind weekboodschappen doen met onze zoon van 2 een enorme uitdaging. Hier eindigt het wel eens in een driftbui en ik moet heel goed opletten waar hij loopt. We proberen zo veel mogelijk te vermijden om samen met hem de weekboodschappen te doen. Meestal gaat één van ons de grote boodschappen doen, laten we het bezorgen of gaan we als onze zoon bij opa en oma is. Als het niet anders is, dan gaan we vaak op een rustig tijdstip boodschappen doen (bijv. rond half 9 in de ochtend) en doen we dat ook samen. De één kan dan boodschappen doen en de ander houdt onze zoon in de gaten. We maken hem duidelijk wat de regels zijn (bij papa en mama blijven, nergens aan zitten, etc.). Als hij echt niet luistert, moet hij in de kar zitten of geven we hem een stuk fruit wat vaak voorin de winkel ligt voor kinderen

Mijn dochter 1, 5 gaat gewoon hop in de kar. Ik geef haar wel altijd iets te snacken moet ik zeggen. Van die cheesestrips of de mango snoepjes van de babyafdeling... heb er geen kind aan 😂

Ik laat hem helpen terwijl hij in het karretje zit. Ik geef hem de spulletjes aan en hij gooit ze achter zich in de kar.

Ik zeg Picnic😂👌🏻

Hoort erbij, ene kind (veel) meer dan de andere kwamen we bij de tweede achter 😅 Blijven oefenen en nu ik erover nadenk, gaat het echt goed nu (net 2). De maanden ervoor regelmatig op de grond gelegen in de winkel. Ja, de typische drama, al krijsend op de grond liggende dreumes 🤣 Niet alleen daar, ook op het schoolplein bij ophalen van de oudste (voor alle ouders, juffen/meesters) 🥲 Met bijbehorende opmerkingen in dergelijke situaties; "Nou, nou, moet dat nou zo?" "Die heeft er ook geen zin in vandaag" etc. Ik lig er eerlijk gezegd niet wakker van. Probeer het los te laten, bij te sturen of om te buigen (helpen is leuk!) en soms gewoon te laten zijn (want er is geen andere optie). Het wordt echt beter! 😁

Ik doe alleen kleine boodschappen met de kinderen. De grote laten we bezorgen of haal ik alleen 's avonds. Maar het verschilt ook erg per kind. Ik kon vroeger jaloers kijken naar ouders die bij de kassa stonden met hun 2 jarige naast hen. Mijn kind stond nooit. Rende en wiebelde altijd. Ik dacht soms wat doe ik verkeerd of wat doen zij goed, maar elk kind is gewoon anders. Bij mijn tweede kreeg ik ook zo'n kind. Heerlijk! Ik kan hem gewoon even neerzetten of met me mee laten lopen en ik kan gewoon op het pinautomaat mijn pincode intoetsen en dus 2 seconde niet kijken. Was echt niet haalbaar bij mijn eerste

Ahh het is nog maar een dreumes lees ik uit je verhaal 😄 toen mijn zoontje een dreumes was kon ik ook echt geen boodschappen doen met hem. Het was alleen maar schreeuwen en huilen. Dus heb ik boodschappen doen met hem erbij vermeden. Nu hij een peuter is, gaat het een stuk beter. Hem los laten lopen gaat echt niet want die rent alle kanten op. Maar ik probeer hem wel zoveel mogelijk te betrekken bij het boodschappen doen. Zo liep ik laatst in de supermarkt achter de kinderwagen en hij hield heel braaf het boodschappenmandje vast 😂

Hier precies hetzelfde! Vandaag wilde ik heel graag zelf even naar de winkel voor de grote boodschappen en toen baalde onze peuter dat hij niet mee mocht. Ik uitleggen: mama moet heeeeeel veel kopen, lang in de winkel zoeken, naar 2 winkels, etc. Maar hij bleef voet bij stuk houden: ik wil heel graag mee mama. Dus toen heb ik gezegd: je moet dan heel lang stil zitten in de grote kar en heel lang wachten, wil je dat? JA! En het ging zowaar super vandaag, hij is hier net 3 jaar en ik was dik 1.5 uur van huis. Geen onvertogen woord gevallen.

Ja hierin heb je zeker gelijk Ik ga ook echt de winkels vermijden want stel dat Want uiteindelijk maakt het niet uit waar we zijn ik denk niet dat het mijn dochter uit maakt waar en wanneer ze een driftbui krijgt Poef 🪄ineens gebeurt het Vandaag stonden we in de supermarkt en ze besloot dus te gaan gillen etc 1 man bleef ons aan kijken Het was gewoon wachten tot iemand iets zei😅 Ik heb laatst een artikel gelezen dat er een vergelijkbare situatie was en een random persoon heeft een 2 jarige peuter bij de keel gegrepen omdat hij/zij het niet aan kon horen 😐

Oh dat kan ieder moment gebeuren Wanneer ze iets niet mag Wanneer ik haar vasthoud Wanneer ze in de kar zit Thuis maakt ze ook scene dus het is denk ik niet logisch te verklaren Hoort bij de leeftijd denk ik

Misschien is anderhalf hier net te jong voor, maar zoals eerder genoemd is “helpen” hier ook het toverwoord. Ze mogen de handscanner vasthouden en bedienen. Ik laat ze bedenken wat we we nodig hebben (wat voor fruit zullen we halen?). Ik laat ze bij een schap vertellen wat ze zien, en wat ze het lekkerst vinden. Ze mogen de spullen in de tas doen. Etc. We doen er langer over, maar boodschappen doen wordt zo wel een uitje. Met anderhalf konden mijn beide kinderen nog niet lopen en zaten ze gewoon in de kinderwagen. Dat scheelt wel. Wellicht hebben we die moeilijkste fase daarmee overgeslagen 😳