Drama met naar bed gaan

Geen gouden tip maar wel herkenning.. Onze dochter van 3,5 had exact hetzelfde tegen het einde van mijn 2e zwangerschap, en hier was alles weer rustig en als "normaal" 4 weken na de bevalling.. Het zal een combinatie zijn van de leeftijd en misschien spanning om wat gaat komen/veranderen, kindjes voelen dat toch aan.. Maar onthoud; het komt ècht goed! You got this 💪🏼

Heb je een lampje op haar kamer? Dat was hier DE oplossing. Ze droomde heel veel en wou snachts dann ook alleen maar mama. Man is op zolder gaan slapen en dochter bij mij. Dit hebben we zon 1,5 week gedaan totdat ik dacht, misschien is een nachtlampje prettig. En tot nu toe is dit bij ons DE oplossing geweest

En anders, lekker een nachtje bij jullie laten slapen? Zodat jullie allemaal even uitrusten?🥰

Wij hebben soortgelijke situatie meegemaakt toen ze iets jonger was. Dingen die effect hadden; - een foto van ons bij haar op de kamer - laten weten dat je nog even boven bent (ik ging dan bewust rommelen, wasgoed wegvouwen, even met de droogtrekker door de douche etc) en dan benoemen dat ik naar beneden ging om een kopje thee te drinken en dan terug kom om even bij haar te kijken. (Dit de eerste paar keer ook echt doen) Volgens mij begon ik zelfs met was op ruimen zelfs in haar kamer. Zodat ze vertrouwen kreeg dat ik nog wel eens terug kwam, en dat ik zei; Ooh maar papa en mama komen als jij slaapt nog heel vaak bij jou even kijken. - nachtlampje idd, zoals al eerder genoemd - pop in een poppenbedje naast haar zodat ze niet alleen is, en als pop verdrietig is mag ze pop troosten - een muziekje op de overloop was nog een tip die we zelf nooit gebruikt hebben, evenals een luisterboek af laten spelen - benoemen dat we haar via de camera kunnen horen en zien, als er echt wat is dat we dan heel snel bij haar zijn - misschien nog boekjes voorlezen over zelfstandigheid/slapen etc? In elk geval veel succes 🍀

Na het boekje lezen ga ik even nog bij haar zitten om nog even te kletsen. Als ik dan de deur uit loop, kan ze tijd gaan rekken (ik wil een andere knuffel oid), ze mag 3x iets vragen/doen, na de 3e keer is het klaar, zo zeg ik dat ook vaak. Mijn dochter heeft het wel nodig dat ik haar hierin begrens, anders zou ze ook eeuwig door blijven gaan. Als ik merk dat ze echt niet wilt slapen, dan mag ze miniboekjes meenemen in bed en zelfstandig ‘lezen’ en valt ze alsnog snel in slaap. Ik gok het erop dat jij haar elke nacht naar bed brengt, of wisselen jullie elkaar wel af? Je man zou haar regelmatig kunnen blijven herhalen bij het naar bed brengen dat zij ook papa mag roepen. En een andere optie is dat jij even een 1 of 2 nachtjes weggaat en papa en dochter thuis laat. Zal ze snel genoeg leren dat papa er ook is voor haar ;) bij ons heeft het gewerkt. Ze roept nog steeds snachts en ‘s ochtends om mama, maar het is (meestal) niet meer zo erg als papa ook komt.

Hier werkte het inderdaad ook heel goed om te zeggen dat we later nog even komen kijken! En van tevoren heel duidelijk aankondigen hoe je het aan gaat pakken, zodat ze van tevoren al weten waar ze aan toe zijn :) en dan ook consequent zijn, natuurlijk