Hoogsensitieve (HSP) kinderen begrijpen en begeleiden - lotgenoten

Een deel van ons verhaal: Onze dochter is 2,5j en vanaf de geboorte was al duidelijk dat zij anders was dan leeftijdsgenoten. Zij sprak met haar gezichtsuitdrukkingen, was zeer alert en vloog als een sneltrein door alle mijlpalen heen! Maar wanneer iets niet lukte, dan waren de emoties extreem en haar begeleiden/ helpen werd niet gewaardeerd. Nu lopen wij (al een hele tijd) tegen de zindelijkheid aan, niet verschoond willen worden, geen kleding aan willen, de sfeer in de ruimte kunnen voelen, alle kleine details worden opgemerkt (overal en altijd), het willen eten van één bepaald eten, de vele vragen en herhaling, het uitspugen van drinken en eten, objecten likken, in regenplassen willen liggen en eenmaal eruit overstuur zijn door de kou/ nattigheid en wel opnieuw in het water willen liggen, modder vies vinden en zand is wel goed, het gooien van objecten, compleet autonoom willen zijn, de sterke emoties en sterke eigen wil. Wij hebben bij een ergotherapeut gelopen voor 6 maanden. Wij hebben een onderzoek gedaan naar welke prikkels triggers zijn, advies gekregen over oefeningen die wij samen konden doen en vooral erkenning gekregen. Veel verder in de opvoedvaardigheden en adviezen in de ontwikkeling zijn wij niet verder gekomen. Ook is het niet dat wij voor alle levensfasen bij de ergotherapeut willen blijven lopen. Als kind was ik ook hoogsensitief. Ik kan mij herinneren hoe het als kind was; heel zwaar, had weinig aansluiting/ vriende en veel had al impact op mijn gecoel. Ook weet ik van mijn moeder hoe zwaar zij de opvoeding vond. Dit heeft zij dagelijks benoemd. Soms vind ik het lastig met onze dochter. Ze is ambivalent in wat zij wil, kan in emoties zo omslaan door de sfeer, geluid, de wind, kleur, textuur, etc. Ik vind het lastig dat ze elke dag haar drinken en eten uitspuugt, maar dan wel oplikt. Eten niet wil proeven terwijl ze dit wel lekker heeft gevonden, maar dan de geur anders is of de temperatuur anders is... Geen kleding aan willen en het liefst in haar blootje wil zijn. De drama omtrent kleding aantrekken: niks is goed! Of de luiers verwisselen. Een en al drama. Niet op het potje willen, maar dan de ene keer wel uit zichzelf erop plassen en dan de andere keer expres ergens anders plassen. Dat ze hier heel enthousiast over is en zodra je er iets van zegt is de reactie wisselend; of overstuur dat je een standje geeft, of ze lacht je vierkant uit...

Ze heeft ook veel krachten: gaat zeer snel in ontwikkelingen, praat uitmuntend, is zeer empathisch en heeft een groot inlevingsvermogen, heeft een eigen fantasiewereld/ -spel, kan samen spelen en delen, duidelijk grenzen aangeven, is behulpzaam, voert veel taakjes met grote verantwoordelijkheid uit, merkt alle veranderingen op, kan alle kinderliedjes zingen, is heel vrolijk, kan zichzelf goed vermaken, kan met iedereen goed overweg, kan emoties herkennen, begrijpen, benoemen en op anticiperen, kan zich heel veel herinneren (van toen zij 6mnd was) en benoemen, ze heeft veel lef en moed.

Hmm moet eerlijk zeggen dat ik sommige dingen wel herken van mijn oudste dochter en mezelf. Maar heel veel dingen ook totaal niet. Weet je zeker dat er niet nog meer aan de hand is? Ik kan me moeilijk voorstellen dat al deze dingen voortkomen vanuit hsp eerlijk gezegd... Daarnaast denk ik dat het goed is om je zorgen te uitten bij cjg en om daar een hulpvraag te gaan doen wat betreft opvoeding en gedrag.. Ik ga er vanuit dat ze nog niet schoolgaande is? Want dan kan je ook bij de leerkracht de hulpvraag doen en zo de juiste passende hulp hierbij krijgen.

Ze is momenteel 2,5 en hebben onlangs de onderzoeken gehad bij de ergotherapeut, die is ingezet vanuit GGD, waar wij 6 maanden hebben gelopen. Hier is HSP uit gekomen met daarbij welke prikkels haar triggeren. Wij hebben dus al jeugdhulp ontvangen en afgerond. HSP kan verschillend tot uiting komen en ook de gevoeligheid van verschillende prikkels.

HSP is niet echt vastgesteld. Maar wel vermoeden vanaf de peuterspeelzaal. Onze dochter is vermoedelijk HSP met een sterke eigen wil, ook wel vuurkinderen genoemd. Bij onze dochter werkte het BABA model goed. En ze heeft externe diepe druk nodig of fysiek 'zwaar' werk om te ontprikkelen. Op de PSZ ging dit goed. Helaas op de basisschool nu nog niet voldoende. Zijn nog aan het zoeken naar een werkwijze die ook voor de juffen werkt.

Ja, zware druk en bepaalde druk oefeningen (met ruggen tegen elkaar aan, ronddraaien, druk op armen, benen en voeten leggen, massageballen / -egels gebruiken) werden hier ook aangeraden om fysiek te ontprikkelen. Ook voor 's nachts een slaaptunnel of zo'n Ikea eistoel voor sensorische ontprikkeling. Draakje Vurig is een interessant kinderboek. Voor ons als ouders werd mij het boek Vurig Sensitief Opvoeden geadviseerd. Hier is het ook zoeken in het dagelijks leven met name qua bejegening en in de drukte van dag toe te passen... Gaan jullie nog onderzoeken doen op welke gebieden sprake is van de hooggevoeligheid? Wij hebben alles doorlopen: vragenlijsten, video-hometraining, observatie door behandelaar op de peuterspeelzaal, kindgesprek met oefeningetjes en veel oefeningetjes gekregen zoals de fysieke ontwikkeling om mee te oefenen. Hier is het niet beter geworden. Behalve op rustige momenten, dat wij er ook echt de tijd voor kunnen nemen. Maar op bijvoorbeeld de peuterspeelzaal zien wij ook dat ze er tegenaan loopt, in de stad, maar ook in de drukte van de dag (kookmoment, klaarmaken voor peuterspeelzaal of de deur uit gaan, de temperatuur, geluiden en allerlei factoren buitenaf waar wij geen invloed op hebben). Hoe oud is jullie dochter nu? Heb je al een idee op welke gebieden zij sneller overprikkeld raakt?

Het is inderdaad een zoektocht. Thuis hebben we inmiddels redelijk in de gaten wat werkt en wat niet. Onze dochter is 4 en gaat sinds de zomer naar de basisschool. Ze heeft een zeer sterke eigen wil en gaat best heel ver om haar wil gedaan krijgen. Wij merken dat bij haar vooral de stoppen doorslaan als we in de macht gaan staan. Dan blokkeert ze en is ze onbereikbaar soms. Wat wel werkt is 'samen' met haar een andere oplossing zoeken. Dan heeft ze het gevoel dat ze inspraak heeft. We hebben al sensorische integratie therapie ingezet. Op PSZ en die is meegegaan naar school. Helaas kan school de tips en trics niet voldoende inzetten. Alsof het allemaal nog niet genoeg is heeft ze ook nog een bovengemiddeld goed werkend paar hersenen. Wat er ook voor zorgt dat mw de neiging heeft om de uitzonderingen die zij heeft op school lekker maximaal uit te buiten. Maar buiten dat is ze een onwijs creatief kind. Heel behulpzaam en empathisch! Groot in al haar emoties, dus ook in haar blij zijn. Ze danst meestal vrolijk door het leven. Gelukkig.

Toen in als eerste over hsp hoorde dacht ik; dat ben ik! En toen mn eerste kind er was dacht ik; zij is het ook. Maar wat me triggert is; "vloog door mijlpalen heen" en "autonoom" Mijn dochter bleek nml ook een iq ver boven gemiddeld te hebben. Dat komt altijd met zeer gevoelige signalering van zintuiglijke waarnemingen. Oftewel hsp. Kenmerken van hoogbegaafdheid zijn naast een hoog iq ook zaken als: sterke wilskracht, groot gevoel voor rechtvaardigheid, zeer autonoom, creatief denkvermogen, etc. Heb je jezelf al eens verdiept hierin? Ik snap dat 2.5 nog jong is hoor, je hoeft het echt nog niet "zeker te weten". Maar vaak voel je wel of het "klikt", ook voor jezelf. Intelligentie is nml erfelijk.