Ik moet een nare keuze maken… hond & baby?

Ik lees twee verschillende dingen in je bericht, namelijk het gedrag van de hond en je eigen gevoel. Mijn ouders hebben altijd husky's gehad. Ik ken husky's als liefdevolle maar lompe weirdo's, die de helft van de tijd niet doorhebben hoe groot of krachtig ze zijn. Dat wat je omschrijft met haar poot ken ik bijvoorbeeld als stoeien, wat binnen een sociale groep belangrijk is om te leren, groeien en bvb grenzen te leren aangeven. Vanuit de hond is dat heel natuurlijk en goed bedoeld, maar voor een mensenbaby kan dat er natuurlijk ruw aan toe gaan. Een hond heeft daar ook begrenzing in nodig en moet dat ook leren. Hetzelfde geldt voor het "happen", als waarschuwing is dat ook een manier van grenzen aangeven wat ook voor jouw kindje leerzaam is in omgang met elkaar, maar je wilt niet dat het escaleert. Ik denk dat een expert in hondengedrag dit wel goed kan begeleiden en jullie handvaten kan geven. Aan de andere kant lees ik je angst en zorgen. Dat creëert spanning en dat voelt een hond absoluut. Wanneer jij je al angstig opstelt in interactie met de hond, breekt dat de veilige situatie en voelt je hond dat zij op haar hoede moet zijn. Dan voedt jullie gedrag elkaar. Ik denk dat er met een goede begeleider zeker wel wat te halen kan zijn, maar volg ook je buikgevoel. Het blijft een dier dat onvoorspelbaar kan reageren. Als je het niet vertrouwt is dat echt lastig te herstellen en is dat een valide gevoel. Zoals je zelf zegt, de veiligheid van je kind (en jezelf) staat voorop.

Ja heel eerlijk zou ik zelf de hond weg doen, hoe moeilijk die keuze ook is. Als jouw hond op deze manier niet gelukkig is door strikte scheiding (wat ik ook zou proberen) dan is dat voor haar ook niks. Is een muilkorf een optie om te proberen? Mocht dat niks zijn zou voor mij zelf de enige optie zijn de hond weg te doen, je vergeeft het jezelf nooit als je hond je kind iets aandoet.

Als jij dat voelt als moeder dan zou ik hem ook wegdoen.. als j voelt dat je hond onvoorspelbaar gedrag toont aan een klein kind.

Honden zijn nooit te vertrouwen. En niet omdat ze bijvoorbeeld niet opgevoed zijn of omdat het een bepaald ras is. Maar puur omdat je nooit weet wat een kind in de hond kan losmaken en wat voor (grote) gevolgen dit kan hebben. Mijn ouders hebben ook honden, Golden Retrievers, ze hebben al heel wat kleine kinderen meegemaakt en er is nog nooit een situatie geweest dat het dreigde mis te gaan. Maar dat betekent niet dat het nooit kan gebeuren, hoe alert wij ook altijd zijn en ondanks wij de kinderen nooit alleen laten met de honden. Normaal gesproken zou ik kijken wat voor mogelijkheden er nog zijn. Maar in dit geval zou ik je adviseren om je hond te laten herplaatsten. Er zijn al heel veel signalen dat de hond op deze manier niet op haar gemak is en je geeft zelf aan dat ze ook niets van kinderen wil hebben. Ook jij hebt inmiddels serieuze angst dat er iets gebeurt en dat voelen kinderen en honden ook aan. Hoe verdrietig het ook is, ik denk dat het voor jullie allemaal een moeilijke , maar ook liefdevolle keuze is om haar weg te doen.

Ik zou het risico niet lopen denk ik. Maar ik heb dan ook geen hond en hoor soms dat dieren als kinderen kunnen aanvoelen. Sterkte!

Kijk eens naar het instagramaccount dogmeetsbaby. Naast concrete tips bieden zij geloof ik ook trainingen om kind & hond samen te laten leven. Onze hond wil ook niet met de kinderen spelen, dus wij doen ook geen enkele poging om dit te laten ontstaan. Hele duidelijke regels voor hond, kinderen & onszelf hebben rust gebracht.

Zal gelijk even kijken! Hoe hebben jullie ervoor gezorgd dat kinderen niet naar hond gaan om te spelen/aaien etc?

Ze is ook zo liefdevol en zooooo een gevoelig hond. Als het echt pure agressie was zou ik misschien niet eens getwijfeld hebben, maar ze is zo een schatje en zo gevoelig.. oh en sinds komst van baby plast en poept ze ook in huis.. was vergeten dat te vermelden. Er is vanuit mijn kant een enorme angst en spanning idd.. probwwr het niet te laten merken maar ze zijn slimmer dan we denken.. maar dan moet ik alsnog wel zeggen dat in het begin ik niet bang was en juist haar vrij heb gelaten met wat ze doet, ze mocht komen snuffelen, kusjes geven etc etc. Tot ze dus begon met grommen .. Dat poot gedoe is idd niet perse als aanvl bedoeld! Dat is echt pure lomp gedrag haha. Soms komt ze zelfs op me schoot zittn, zo lomp is ze 😂 echt een schatje ook. Doet me zoveel pijn voel me zo erg in een hoekje geduwd… wil vooral niet van die mensen zijn die opeens haar hond verwaarloosd omdat ze een bby heeft , want ik geef super veel om haar, maar ook om mijn zoontje natuurlijk 🥹 Training is een goeie optie !

Honden zijn onbetrouwbaar, zeker rond kleine kinderen want die zijn vaak ook niet voorspelbaar. Ja, ook kleine keffertjes. Dus ik zou de hond wegdoen. Maar goed, ik ben misschien ook niet de juiste persoon om hierop te antwoorden want ik heb een hekel aan huisdieren.

Muilkorf heb ik niet aan gedacht, weet nu niet 1 2 wat ik daarover moet vinden, ze is al 9 , zou xe daar nog aan kunnen wennen? Nou iig ik zal me even inlezen daarover, thanks voor je tip! En idd zal me zelf dat nooit vergeven… had hele andere dromen met me zoontje en meissie (mn hond) had echt verwacht dat ze goeie vriendjes zouden zijjd

Je hond heeft al 2 of 3x gewaarschuwd met happen. Een husky beet kan een baby letterlijk doodbijten of zeer ernstig verminken. Ik zie slechts 2 opties: continu die 2 scheiden met een fysieke grens (bijv hond in de ene kamer, baby in de ander) of de hond herplaatsen. Ik zou deze hond nooit meer in de buurt van mijn kind laten.

OM vervolgt moeder van baby die werd doodgebeten door hond - https://nos.nl/l/2523132 Als het misgaat kan je zelfs vervolgd worden. Ik denk dat je de hond moet wegdoen. Misschien kan je die tijdelijk, als in, voor vijf jaar oid, bij iemand anders onderbrengen?

Voor nu in ieder geval een fysieke grens creëren tussen hond en kind. Hond en zowel kind daarmee beschermen. Je hond geeft aan dat hij het niet leuk vindt, wat ook heel normaal is denk ik (ik ken weinig honden die baby’s echt leuk vinden). Dus als de baby op de grond speelt, hond in de bench. Dit is dan zijn veilige rustplek en daar hou je de baby ook weg. Dit zal al veel stress schelen en is in mijn inziens ook niet zielig maar juist beter voor iedereen. Op het moment dat de baby slaapt of in de box ligt oid, kan het deurtje vd bench los en kan de hond lekker zn gang gaan. Je kunt ook een professional inschakelem om je hierbij te helpen. Ik lees dat je hond heel gevoelig is, juist dan is het heel belangrijk om haar ook duidelijkheid te geven en in bescherming te nemen en dus je baby daarmee ook. Je hond is je natuurlijk ook super dierbaar dus ik zou die niet 123 wegdoen maar gaan kijken of je op een bepaalde manier alle risico’s kunt vermijden. Ook je verwachtingen aanpassen, dus je had verwacht dat ze dikke vriendjes zouden zijn maar dit is echt vaker niet dan wel het geval met huisdieren. Heel veel sterkte en succes!!

Heb je al contact gezocht met een trainer? Ik zou dat eerst doen en niet te snel je hond weg doen. Ik heb ook iets gelezen over je hond begeleiden richting je kind bij de geboorte, hier moet ik me alleen nog in verdiepen omdat wij een hond hebben en een kind gaan krijgen, en dus vooral niet strikt gescheiden houden. Nu is dat voor nu misschien te laat, maar kan dat met een gedragsdeskundige alsnog? Persoonlijk zou ik in ieder geval niet zomaar mijn hond weg doen, zoals velen hier zeggen, en eerst onderzoeken met een gedragsdeskundige waar dit gedrag vandaan komt en wat je eraan kan doen. Ik heb een beetje het idee dat 95% van de mensen die reageert geen hond heeft en je vooral bang probeert te maken.

Waarom stuur je dit?

Ik denk dat het happen een waarschuwing is en dat is ook ergens weer goed, maar ik begrijp absoluut dat dat niet veilig voelt. Ik zou een honden gedrag expert / trainer laten komen om mee te denken. Het zijn altijd wel heel moeilijke keuzes, maar inderdaad veiligheid kind voorop.

Ik snap echt niet waarom je reageert als je 'een hekel aan huisdieren' hebt, in wat voor zin is dit dan zinvol en meelevend advies? Dit gaat dan gewoon puur om je mening spuien...

Ik hoop echt diep vanuit mijn hart dat het jullie lukt! Wij hebben dat ook geprobeerd, maar ook toen ik zwanger was nam ze afstand van me, alsof ze alles al aanvoelde. Heel gek allemaal.. nu komt ze ook naar me alleen als ik bezig ben met kleintje, zoals verschonen/omkleden/voeden. Dus net die momenten dat me handen vol zijn.. en ik vind dit zo zielig, want ze is duidelijk jaloers en zij is ook gewoon mijn baby🥹🥹 In het begin heb ik ze ook niet strikt gescheiden gehouden, absoluut niet. Was juist heel chill.. tot hij begon te kruipen en ze op hem ging springen , pootje op zijn hoofd deed. Dan nog was ik eigenlijk niet gelijk van ; nú gescheiden houden. Maar vooral nadat ze begon te happen& grommen. Oh nog vergeten tr zeggen, ze gromt ook wanneer hij alleen maar langsloopt. Nik ben ook echt niet iemand die toelaat dat kind alles mag flikkn bij u

Lastige situatie zit je in 🥺 die poot zou ik me niet zo druk om maken. Dat doet onze lompe hond ook vaak. Kinderen leren ook met die lompheid omgaan. Mijn dochter viel ook vaak doordat onze hond per ongeluk met haar kont haar omver duwde. Nu weer ze dat ze dan even aan de kant moet. Het happen zou ik niet fijn vinden. Al is het wel goed dat je hond duidelijk een waarschuwing geeft. Maar teveel waarschuwingen kan uiteindelijk irritatie worden en een echte hap. Ik zou denk ik ook geen risico hierin nemen. Het hoeft maar 1x fout te gaan en je kan niet meer terug 😓 maar het is wel heel lastig zeg, vooral omdat je hond al 9 jaar is zal het ook lastig zijn een fijn plekje te vinden denk ik. Veel sterkte met je beslissing 💕

Ik heb zelf ook een huskey gehad, dat zij in huis poept en plast kan ook prima zijn omdat ze niet goed tegen de veranderingen die zijn gekomen met de komst van je zoontje ( extra dramatisch huskeys haha) Dat ze al 2/3 keer een waarschuwing heeft gegeven vind ik wel een ding. Ik zou ondanks het moeilijk is een nieuw plekje voor haar zoeken zonder kinderen.