6 Reacties

2 weken geleden
Mijn gevoel zegt dat het er zeker niet 'bij hoort' als in, niets aan doen en gaat vanzelf over. Wel hoort het bij veel kindjes rond die leeftijd en met goede begeleiding gaat het vaak weer over. Dus als je het goed begeleid komt het zeker goed!
Verder denk ik dat boos worden en frustratie uiten zeker geen zin heeft. Het lijkt erop dat je kindje niet met de emoties van teleurstelling om kan gaan. Dat mag nog geleerd worden. Daarin is het gezien voelen en luisteren naar het kind hier iets wat het beste helpt. Woorden geven aan de emotie. Dus wanneer er zo'n uitbarsting is, op schoot nemen en zeggen; 'ik zie dat je boos/teleurgesteld/verdrietig bent' meestal krijg ik hier dan wel het verhaal waarom ze zo reageert. Prikkelverwerking is heel goed en daar zou ik zeker mee doorgaan! Maar ook kijken naar hoeveel prikkels jij kindje überhaupt aankan. Voor het al compleet overprikkeld is..
En verder begrijp ik je gevoel van opgelaten, schuldig ed heel goed! Dit is niet nodig maar dat zal je met je verstand vast wel weten. Gevoelsmatig voel je je nou eenmaal verantwoordelijk voor het gedrag van je kind.
Je bent al goed op weg! En als je echt voelt dat je het niet alleen kan, tegenwoordig is er in zoveel verschillende vormen hulp voor te krijgen. (Hier ook gedaan) en achteraf zeggen we, hadden we maar werder hulp gezocht. Want vaak is het met een paar kleine veranderingen opgelost..
Heel veel succes lieve mama!

VRIEND
2 weken geleden
Wat lastig. Zelf een temperamentvolle damen die gelukkig niet bijt maar heeft ontdekt dat ze kan spugen...
Is het een idee een keer een pedagoog te laten meekijken (thuis of op opvang) Dit kan mogelijk ook via de opvang geregeld worden. Dan kan een professional misschientips geven.