Peuter 3 jaar luistert niet....

Heel consequent zijn en probeer rustig te blijven. Makkelijker gezegd dan gedaan...

Herkenbaar echt wel pittig kan het zijn. Ik loop erbij weg. Soms met een smoes (broodjes smeren of iets pakken ofzo) maar soms benoem ik, mama is met 2 minuten bij jou terug. Was bij ons werkt is dat m'n dochter ons heeel graag wil helpen. Dus haar een taak geven om het vervelende gedrag voor te zijn. Ik vraag dan 'wil jij mama helpen, of ik heb jouwn hulp nodig met.xxx... Ik heb het idee dat mijn dochter graag gezien wordt wanneer ze vervelend gedrag vertoond en dit werkt zeer merkbaar voor ons. Ook helpt het bij ons om naar buiten te gaan.

Dit is de leeftijd dat kindjes vaak zelf controle en verantwoordelijkheden willen hebben. Jagen, verzamelen opvoeden is hier een mooi boek over. Helpt je kindje bijvoorbeeld al met klusjes in huis? Tafel dekken, helpen met koken, was opvouwen etc. Kan zij dat hij daar heel erg aan toe is.

Hij zoekt grenzen, die geven hem veiligheid. Maar ook frustratie. Ik benoem wat niet mag "je mag poes niet slaan, dat doet pijn" en daarna wat wel mag "je mag poes wel aaien". Vervolgens blijf ik hem consequent tegen houden als hij toch wil doen wat niet mag. Ik benoem zijn emoties, bijv. "boos, je bent boos! Je wil slaan!" Ik probeer te verwoorden wat hij nog niet kan zeggen. Verder, als je deze fase heel vermoeiend vindt, zorg dan ook dat je genoeg momenten voor jezelf hebt. Oma, een vriendin, een oppasmeisje, hebben vast allemaal heel veel geduld met hem. En dan kan jij ondertussen even opladen.

Heel herkenbaar.. ben hier ook doorheen gegaan met mijn oudste. Ik heb veel gehad aan het boek ‘het boek waarvan je wilde dat je ouders het hadden gelezen’. De podcast lieve moeder. Het hoort ook een beetje bij de leeftijd en het is echt zwaar vermoeiend.. maar op een dag is het voorbij😅

Dankjewel voor al jullie tips!! Het is al fijn om te weten dat ik niet alleen ben

Heel herkenbaar, wij zijn GESLOOPT na weer een weekend met onze peuter (dik 3,5 nu). Niet luisteren, wegrennen, zeuren, niet zelf spelen, drama met naar bed gaan, de hond terroriseren en een enorm slecht humeur de hele dag. Geen tips helaas.. Ik probeer nu vooral consequent te zijn (en dat lukt heel vaak niet).

Ik lees even mee. Kijk al beetje op tegen morgen met peuter van 3.5 en baby van 10 weken🥲

Rond deze leeftijd veel mee laten helpen? Ik las eens dat je bij verveling/verveeld gedrag juist verantwoording kunt geven door ze iets te laten doen (voor jou). Buiten vegen met een bezem, zodat de tuin netjes is, tafel mee helpen dekken, dingetjes mee helpen snijden met een kindermes zoals fruit of bij het koken, enz. Merk hier dat het echt effect heeft. Op deze leeftijd willen ze vaak ook helpen en 'er toe doen'. Boek jagen, verzamelen en opvoeden is ook nog mooi en toepasbaar voor deze leeftijd. O ja. En het schijnt dat kinderen als je zegt 'je mag niet ...dit of dat...' ze het woord 'niet' vaak niet eens horen dus het niet binnenkomt. Je schijnt dan beter een positieve formulering te kunnen maken als 'Je doet het zo' / 'Dit is geen slim plan, laten we..' o.i.d.

Hoe is de fase van het slaan aangebroken (hij is 3 jaar en 8 maanden). Het is een lief en zacht mannetje die we af en toe even niet zo goed herkennen. Het is een laaaaangeeee adem. Wij benoemen ook constant wat hij wél mag doen en we bieden afleiding. Hij wilde zijn zusje vanmiddag ineens slaan, we waren net op tijd door hem af te leiden. Hier treedt het ook heel erg op bij vermoeidheid en hij wil inderdaad zelf de controle hebben en de grenzen opzoeken. Goed natuurlijk, want daar leert hij weer van. Geduld, geduld, geduld en veel naar buiten werkt hier ook. Dat gaat wel eerst met een flinke tegenzin. Hij zegt niet naar buiten te willen etc. Maar met weer veel geduld komen we buiten en is hij in zijn element. Hij ging eigenlijk nooit zomaar op zijn loopfiets ervandoor of heel snel vooruit, maar dat doet meneer nu ook ineens. Dus als ik alleen met hem ben dan mag hij lopend mee naar buiten en als mijn man en ik samen zijn dan gaat de loopfiets mee. Ik kan er niet zo snel in mijn eentje achteraan met nog een kleintje van net 1 in de kinderwagen

Oh help, ik herken dit allemaal heel goed, maar dan van mijn peuter van 2j8m... ik heb nog een lange weg te gaan zie ik, maar ik ben nu al kapot 🫣 Ik kom de laatste tijd amper ergens. In winkels wordt alles uit de schappen getrokken, dus zelfs even snel naar HEMA voor een panty is al iets waar ik tegenop kan zien.

Verder ook overal een strijd en een discussie van willen maken, overal tegenin gaan, ons knijpen, aan de haren trekken, expres met voorwerpen tegen de nieuw gestucte muren schrapen: uittesten, uittesten, uittesten. Ik bespreek het wel vaak naderhand: dat ik vandaag veel boos was, dat ik bv niet mijn stem had mogen verheffen, dat ik haar lief vind, ook als ze stout doet, maar dat ik stout doen niet leuk vind. Etc etc. Dat lijkt wel wat te helpen, in elk geval voor onze band 🫠

Word er ook gek van en lijk steds te gaan schreeuwen😞

Hoe gaat het nu bij jullie? Zit hier nu midden in 😅