Peuter anderhalf en baby

Weinig slaap😂 Nee zonder gekheid, het ligt zo aan hoe je baby is. Ik had een hele makkelijke 2de baby en daardoor heb ik het als heel relaxed ervaren. Tuurlijk was het soms door slaapgebrek even pittig. Maar ook mijn oudste is heel makkelijk en kan zichzelf goed vermaken. En ik probeerde niet te streng voor mijzelf te zijn, af en toe wat meer beeldscherm of een koekje om om te kopen🫣

Ik vond het hard werken. Ingewikkeld dat je zo’n kleine dreumes nog niet echt alleen kunt laten, maar wel tijd nodig hebt om een baby naar boven/bed te krijgen. Veel schipperen tussen de baby toch maar in de drukte houden, of toch investeren in een dutje boven. (Onze tweede sliep het eerste halfjaar erg slecht overdag). Wat voor ons goed werkte was een duokinderwagen, en heel veel wandelen. Lekker naar buiten. Al wandelend werd er soms toch een beetje geslapen. Ondertussen aandacht voor de dreumes. Winwin. Ik kon wel janken als het te slecht weer was 😂 En over nog wat meer maandjes, dan ga je smelten als ze lief voor elkaar zijn. Hier zijn ze inmiddels ruim 3 en ruim anderhalf. Vanmorgen ging de oudste de jongste havermout voeren toen deze niet meer zelf wilde eten. Gefascineerd heeft ze de hele kom alsnog leeg gegeten, verliefd starend naar grote zus. En trots dat de oudste was dat zij de boel wel even geregeld had.

Chaos 😂. Maar het is ook heel lief en leuk. Wat hier geholpen heeft, is de laat laag houden. Niet teveel van jezelf eisen qua huishouden en sociale contacten, dat komt allemaal wel weer. Ik vond de grootste uitdaging inderdaad het slapen. Wat ik veel heb gedaan is de baby in de draagzak laten slapen, terwijl ik met de dreumes in de buggy aan het wandelen was. Was fysiek voor mij soms zwaar, maar er werd in elk geval geslapen en zo kreeg ik wel lekker veel beweging (want aan sporten kwam ik natuurlijk verder helemaal niet toe). Mijn oudste kon het overigens vrij snel aan om alleen een filmpje te kijken in een andere ruimte terwijl ik de baby ik slaap hielp, dus zo doe ik dat nu nog steeds. Succes! En heb vertrouwen, want het loopt echt wel los allemaal. Al doende leert men!

Ik vond/vind het enorm pittig! Nooit je handen vrij, in ons geval de slaapjes een hele tijd niet tegelijk dus er was altijd een kind om te verzorgen/ bezig te houden dus zelf even rusten was er niet meer bij! Hierdoor nu gewoon enorm moe; waar je bij de eerste zelf ook kon rusten zit dat we nu gewoon niet in. Samen zijn ze heel leuk, wordt steeds leuker nu de jongste ouder wordt (hij is 9 maanden nu)!

Als je het mijn vriend vraagt dan zegt hij heel pittig! De eerste weken waren wel echt aanpoten maar ik heb heel veel geluk gehad met mijn dochtertje, zij is zo’n tevreden meisje! Onze oudste van nog geen 1,5 liep met 10 maanden en houd ons heel de dag bezig, klimt overal op en af en je moet ogen in je achterhoofd hebben met hem. En hij zit vermoedelijk in een slaapregressie. Hij is sowieso een slechte slaper en zij is een engeltje tegenover hem haha. En inderdaad een goede duo wagen is top, hier probeer ik 2 keer per dag lekker naar buiten te gaan met de kindjes en hond, liedjes zingen met de oudste en de jongste kijkt haar ogen uit 🥰

Het scheelt heel veel als je partner veel thuis is de eerste tijd. Dat heeft het voor mij wel echt gered.. Zoals de meesten zeggen: een baby naar bed brengen met een kwakende dreumes aan je been is niet ideaal.

Ik heb daar echt van genoten. Maar de oudste was altijd heel makkelijk en de tweede was ook een tevreden baby die goed sliep. ‘s middags gingen ze samen tegelijk naar bed, wat een heerlijke tijd was dat 😉 en niet te streng zijn voor jezelf en het huishouden

Bedankt voor jullie reacties! Heel waardevol❤️ Mag ik weten welke duo-wagens jullie aanraden?

Wij kregen een tweeling toen onze dochter op een maandje na 1,5 jaar oud was. Wij hadden destijds een bugaboo donkey gekocht, echt een enorm fijne wagen. Verder zette ik onze oudste vaak in haar stoel met wat eten als ik iets met de broertjes moest doen. Kon zij zich vermaken en had ik de handen vrij. Als ik de jongens in slaap moest helpen, speelde ze in haar ledikant met wat boekjes. Daar kon ze zich ook wel even mee vermaken. Tussen de middag had ik ze op den duur alle drie op bed, dat was even een heerlijk zen momentje. De eerste 5 maanden sliepen ze beneden in de box, zodat ik niet steeds op en neer moest lopen naar boven. Vaak deden ze hun ochtendslaapje nog boven na de eerste voeding van de dag, dan kon ik rustig opstarten met de oudste en even 1-op-1 tijd hebben. Ik deed alles vanaf het moment alleen, want m’n man bleef gewoon 6 dagen per week werken. Ik had het geluk dat we een groot netwerk om ons heen hebben, die heb ik tot ze 7 maanden oud waren elke dag over de vloer gehad om me te helpen met de voedingen of om even wat leuks te doen met onze oudste. Toen ze een jaar en 2,5 jaar waren, vond ik het makkelijker worden. De nachten heb ik wel onderschat, in het eerste jaar was er altijd wel een (of twee of heeeel soms drie) kind wakker die iets van ons moest.

Dat is een dreumes met een baby, geen slaap, geen leven. Ff door de tropenjaren heen