5 Reacties

4 maanden geleden
Dat klinkt inderdaad als pittig en niet zo gezellig. Ik herken het niet helemaal al zijn er hier ook genoeg momenten dat ik politie agentje aan het spelen ben. (Dochter van 5 en zoon van 2,5) Maar vaak is het op specifieke momenten dus kan het beter inschatten (denk aan honger, moe terug uit school/opvang etc).
Wat hier enorm helpt, is om er op uit te gaan. Als we thuis in zo'n negatieve spiraal komen, probeer ik even 'change of scenery' en dat helpt vaak enorm. Jas en schoenen aantrekken kan dan nog even duwen en trekken zijn, maar dan is het daarna vaak al vrij snel goed. En maakt eigenlijk niet uit wat je gaat doen. Even een boodschap, speeltuintje, rondje fietsen, of simpelweg het oud papier weggooien. Ik moet ook zeggen dat het nu de jongste 2,5 is, het ook langzaam makkelijker gaat. Zit een behoorlijke kop op, maar kan ook beter praten, beter meespelen en niet alleen maar alles kapot maken en er zijn steeds meer dingen die ze allebei leuk vinden, bijvoorbeeld bepaalde boeken. Dus dan krijgen ze beiden gelijk aandacht en niet 'eerst het babyboek en dan het boek voor grote kindjes' maar een boekje die ze allebei leuk vinden.
Succes, hopelijk is het een fase...

3 maanden geleden
Hoihoi. Ik herken dit ook met 2 zoontjes. Oudste bijna 4jaar. De jongste 1.5 jaar. Sommige dagen is het hier heel de dag gegil van de jongste en geschreeuw van de oudste. Ik probeer ook omstebeurt met ze te spelen. En zoveel mogelijk op pad te gaan buitenshuis. Het is jammer dat ze nog niet echt samen kunnen spelen, jonste wil doen wat oudste doet. Wil de oudste wat bouwen dan gaat de jongste het omgooien. Word hij weer boos op zijn broer natuurlijk. Wat vaak eindigd met schreeuwen naar zijn broer. Duwen ook soms.
De jongste praat nog niet dus die gilt veel uit frustratie. Wat ikzelf natuurlijk ook irritant vind maar kan begrijpen waarom hij dit doet. Zijn broer snapt dit natuurlijk niet en schreeuwd dan nog harder terug met zijn handen over zijn oren zegt dan ook dat hij er gek van word en zijn broer stil moet zijn.
Oudste gaat bijna naar school.. iniedergeval wat meer rust. Pfff .

3 maanden geleden
Mijn oudste dochter heeft bepaald speelgoed dat ze voor zichzelf wil houden zoals lego, op haar kamer. Daar mag ze zich even terugtrekken om rustig te spelen en ontprikkelen na school. Misschien werkt dit ook voor jou dochter?

vorige week
Ik was aan het zoeken op het forum en vond toen jouw topic, zo herkenbaar! Mijn dochter is bijna 5 en mijn zijn 1.5 jaar en het is hier ook ontzettend lastig met veel ruzie en gedoe. We proberen mijn dochter soms te stimuleren om dingen aan tafel of op haar kamer te doen en dat lukt redelijk. Maar ze is ook vaak in haar fantasiespel in de kamer en dan verstoort mijn zoon jaar spel. Soms helpt afleiding wel, dus met mijn zoontje spelen zodat hij wegblijft maar ik heb daar ook niet altijd zin in. Het ergst vind ik dat als hij net lekker speelt dat mijn dochter dan de boel komt verstoren en iets afpakt waardoor het weer brullen is. Gelukkig gaat mijn dochter naar school waardoor veel tijd apart. En inderdaad, op pad gaan en buitenshuis is het stukken beter. Een speelmaatje voor mijn dochter helpt ook, dan gaat ze makkelijker op haar kamer spelen en kan ze meer haar eigen ding doen.
Ik hoop echt dat het gewoon een fase is en dat als mijn zoontje wat groter is en meer begrijpt, ze meer hun eigen ding kunnen doen.

vorige week
Hebben jullie het boek jagen, verzamelen, opvoeden er al op nageslagen? Dit boek gaat ook veel over hoe je broertjes en zusjes goed met elkaar leert om te gaan.