>35 en traject voor 1ste

Bespreek het eens met je behandelende arts. IVF geeft niet altijd meteen meerwaarde en dan is het zonde zo'n zwaar traject meteen te starten, dus vraag je kansen eens na. IVF geeft dacht ik ook net een vergrote kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en geeft helaas geen kleinere kans op een miskraam. Ik snap je wel, maar je hebt echt nog tijd hoor! Fijn dat je nu hulp krijgt! Een miskraam is inderdaad wat verloren tijd als je het zo ziet, maar je kan vaak meteen weer door en het maakt je kans niet kleiner. Kans is sowieso groter dat je geen miskraam ofzo krijgt ❤️ Geen ervaring met je leeftijd, maar wel heel veel positieve verhalen gelezen hier! Zelf ben ik jonger, maar had een miskraam en het duurde wat langer om zwanger te worden. Je vergeet het echt allemaal zodra je je kindje vast hebt. Hopelijk mag dat moment snel voor je komen!

Ik kan je geen tips geven, dan er volledig blanco in te gaan. Ik was ook 36,5 toen ik begon met IUI. Ik kan je alleen wel aanraden om niet meteen na 3x IUI over te stappen naar IVF. Zodra je met IVF begint ga je niet meer terug kunnen naar IUI. Wel jezelf zo goed laten informeren en misschien onderzoeken te laten doen als dat niet al gedaan is. Wellicht om ook met de arts te bespreken wat de opties zijn vanwege de endometriose. Ik heb zelf 8 rondes gehad, waarvan 1 afgebroken en 1 “cadeau”, maar helaas allen mislukt. Wij zouden overstappen op IVF, maar dag voor de intake had ik een positieve test, dus spontane zwangerschap. Helaas is ons kindje afgelopen januari stilgeboren na 42 weken. Dus ik snap je gevoel qua “tijdsdruk”, want ben inmiddels 38 en sta weer onder aan die ladder. Ik moet ook nu de keus maken, toch IUI of toch meteen IVF. Je bent echt nog niet te laat meis! Vooral als ik maar mijzelf kijk. Maar nogmaals, het beste is dit ook voor te leggen aan je arts.

Ik ben op mijn 38e in een ICSI traject beland en met 39 bevallen van mijn dochter. Veel geluk gehad dat het de 2e jaar raak was. Ik voelde ook enorm de druk van leeftijd en het heeft mij erg geholpen dat de fertiliteitsarts haar schouders ophaalde en zich er helemaal niet druk maakte. Bespreek het eens met je arts, misschien helpt het jou ook!

2e jaar = 2e keer

Hey, ik herken het gevoel van tijdsdruk, ik kwam mijn partner pas tegen toen ik 37 was en daardoor was er al vanaf het begin en gevoel van haast. Ik heb helaas nog niet zwanger geraakt ondanks lang proberen en ivf. Wel heb ik in deze jaren geleerd dat het ondanks alles belangrijk blijft om naar je eigen grenzen te blijven luisteren en af en toe wel pauzes in te lassen. Dat heb ik zelfs na mijn veertigste nog gedaan. Omdat gezond blijven en naar jezelf luisteren wat mij betreft nooit ondergeschikt mag worden, je hebt jezelf zo hard nodig in dit proces. En wat ivf betreft, ik zou denk ik ook niet meteen overstappen, het is erg pittig en geen wondermiddel of quick fix. Ik geloof dat investeren in je eigen rust en gezondheid minstens zoveel kan doen. Succes!

Jeetje wat pittig! Heel veel sterkte met het verlies. Ik kan me niet eens bevatten hoe erg dat is ❤️

Tijdsdruk voelen is zeker héél vervelend, toch heb je nog wel even iets van tijd. Na ruim een jaar zelf inseminatie met een donor, ben ik doorverwezen naar een fertiliteitskliniek. Vanwege mijn leeftijd en omdat alle onderzoeken goed waren, mocht ik toen gelijk door naar IVF. Dat wilde ik ook, want was al 40 en zag iui en het wachten niet zo zitten. De eerste poging was gelijk raak, maar helaas bleek mijn dochter niet levensvatbaar en heb ik de zwangerschap afgebroken met bijna 20 weken. Toen moest ik verplicht een aantal maanden wachten voor ik verder mocht. Dit voelde echt als een eeuwigheid, maar mijn arts bleef er vrij kalm onder. Poging 5 was toen ook weer raak, maar werd helaas een missed abortion. Dit had een wat langere nasleep en betekende dus ook weer een verplicht aantal maanden wachten. Daarna moest ik een geheel nieuwe ivf ronde in en van poging 2 ben ik nu 31 weken zwanger op mijn 42e. Ik voelde net als jou dus enorm de tijdsdruk en zag al voor me dat ik nooit een kindje zou krijgen. Het wachten na de 2 afgebroken zwangerschappen duurde voor mijn gevoel echt heel lang, maar achteraf ben ik heel blij dat ik die ruimte verplicht moest nemen, want je moet toch wel het een en ander verwerken. Wat ik je vooral kan aanraden is om met je arts in gesprek te gaan hier over. Spreek je angst en onzekerheid uit en laat ze vertellen hoe het zit met iui en/of ivf en jouw onderliggende endometriose. Zwanger worden op latere leeftijd kan dus zeker wel, dus laat je niet geheel afschrikken. Al snap ik ook wel dat je liever vandaag dan morgen zwanger bent.

Ik heb nog nooit een positieve zwangerschapstest gehad. Open eileiders, goede resultaten bij zowel mijn man als bij mijzelf en na 3 IUI rondes nog niet zwanger. Ik weet wel dat ik alle IUI rondes die ik mag doen wil proberen. IUI viel me de 2de ronde heel zwaar, maar in de 3de ronde zoveel afleiding gezocht door leuke dingen te doen in de prikperiode dat ik de hormonen veel minder erg ervaarde. Hopelijk is het bij jou sneller raak en gaat het goed met de hormonen! Mijn volgende stap is kijkoperatie voordat ik weer verder mag met IUI. Succes🍀

Net de eerste datum gehoord van de iui. Helaas maar 1 eiblaasje dus mocht het niet lukken gaan de hormonen omhoog. Vind het nu toch best spannend worden opeens. Hopelijk lukt t mij ook goed om afleiding te vinden. En uiteraard hoop ik voor jou ook op een positieve test op snelle termijn :-)

Waar gaan ze eigenlijk naar kijken?