Ervaringen medicatie bij miskraam

Ten 1ste heel veel sterkte, wat een vreselijk nieuw. Ik heb ook net de muskraam achter de rug, maar bij mij hielpen de medicijnen wel. Ik zou vragen om een echo, en vind het ook raar dat ze dat zelf niet voorstellen. Zodat je kan zien of de miskraam eruit is, zo niet moeten ze over gaan op een curettage. Ik vind het raar dat ze je zo lang laten wachten. Ik zou een second opinion vragen.

Ik heb toen bij de verloskundige aangegeven dat mijn lichaam al een paar weken klaar was met deze baby en ik er ook klaar mee wilde zijn. Klinkt een beetje kil en gevoelloos, maar was er wel echt kapot van. Niet alleen dat ik weer een miskraam had (vlak ervoor ook al), maar ook dat het mijn lichaam niet eens lukte om een onsuccesvolle zwangerschap af te stoten. Dat ik wéér moest wachten tot ik schoon was, dan tot ovulatie, dan weer tot testen, dan weer tot de echo's en dan zou het hopelijk wel goed zijn. Werd ook bijna 35 en voelde echt een tijdsdruk. Het is toch een beetje een zachte grens. Mijn verloskundige heeft toen gelijk een afspraak weten te regelen in het ziekenhuis. Dat was 3 dagen na de echo waarbij we erachter kwamen dat ik een missed abortion had. Gynaecoloog heeft nog een echo gedaan om te kijken of er iets van groei zichtbaar was. Het vruchtje liep 3 weken achter qua groei én geen hartje waar dat al zeker wel zou moeten. Ik was heel zeker van conceptie datum, maar ze moeten het checken. Dan geven ze nog de optie om het nog af te wachten, nou dat wilde ik juist niet. Mijn lichaam wachtte toen al bijna 4 weken en er gebeurde niets. Toen medicijnen voorgeschreven gekregen. Ik kreeg één pil voor oraal gebruik en drie voor vaginaal gebruik. De pil voor oraal gebruik nam ik in de namiddag in en kreeg ik in de nacht echt een soort kleine weeën van. De vaginale tabletten bracht ik de volgende dag in. Ik moest dan minstens een uur blijven zitten zodat ze goed konden oplossen. Toen ik 2u later opstond (dacht voor de zekerheid, dat het maar echt goed werkt), gelijk naar de wc en daar in een keer alle weefsel verloren. Vruchtje en veel stolsels, slijm en bloed. De dagen nadien ben ik nog maar weinig bloed verloren. Ik denk ook maar een dag of 3. Voor deze MA, had ik een spontane miskraam. Hierbij ben ik veel langer bloed en weefsel verloren, wel zo'n 10 dagen. Mij beviel de miskraam met medicatie opwekken beter!

Omdat de miskraam met medicatie zo vlot verliep (alles in een keer kwijt, alleen beetje bloedverlies), heb ik ook nog contact met de gynaecoloog gehad. Ik dacht dat ik niet alles kwijt was. Toen hebben ze nog een echo gemaakt en toch gezien dat ik helemaal schoon was. Dat was wel fijn. Dat kon ook heel snel ingepland worden. Ik zou er zelf nog eens achteraan bellen. Hier helpt 'aandringen' wel.

Wat enorm verdrietig voor je en dan ook nog zoveel weken gerekt verdriet. Ik ben uiteindelijk ook 6 weken bezig geweest met driemaal medicijnen, maar teveel restweefsel houden waardoor ik uiteindelijk toch een curettage kreeg. Heel pittig en snap helemaal dat je ook pas echt aan verwerken toekomt als het “klaar” is. Volgens mij is een curettage nu nog de enige optie, dus je zou kunnen bellen daarvoor als je dat wil. Ik vond dat erg spannend, maar dat was onder een roesje zo gedaan en toen was ik er ook gelijk vanaf qua bloeden. Ik vond t vooral erg spannend of er niet iets kapot was gemaakt tijdens zo’n curretage, maar gelukkig gelijk daarna succesvol zwanger van mijn dochter. Wel vond ik die zwangerschap mentaal een stuk zwaarder: nooit meer uitgaan van een kloppend hartje op echo’s maar altijd in spanning, een jaar lang uiteindelijk zwangerschapshormonen. Heel veel sterkte 😘