Na 3 miskramen weer zwanger, hoe blijf je rustig?

Wat vervelend dat je ook zoveel miskramen hebt gehad! Ik heb 2 kindjes maar er tussen zitten ook meerdere miskramen. De laatste zwangerschap, die dus goed is gegaan, heb ik mij mentaal er echt helemaal van afgesloten als een soort ‘schild’. Ik liet het niet toe, kostte best wat moeite maar het lukte mij wel. Pas na de 20 weken echo liet ik het steeds meer toe. Ik voelde hem toen dagelijks en na de 24 weken grens ging het steeds beter. Het is moeilijk!! En de angst is niet gek. Ik hoop dat deze zwangerschap goed gaat 🍀

Niet echt tips, wel herkenbaar. Ik heb 'maar' één miskraam gehad, maar vertrouwde mijn lichaam ook niet meer. De verloskundige zei dat ik na twee goede echo's en een goede nipt er van uit mocht gaan dat het goed zou gaan. Pas na 24 weken precies werd ik wat rustiger. Ik denk dat het vooral tijd nodig heeft om weer vertrouwen te krijgen ❤ Goed dat je erover praat, geef het ook aan bij je verloskundige 😊

Geen idee, tot ie er was was ik onrustig. Het werd wel beter toen ik hem voelde bewegen. En ik had in het begin een hematoom dus ja… lachen 😣. Ik mocht heel vaak langs komen en ook altijd bellen. Dat was fijn want soms belde ik al met: “ ik weet dat dit mijn hoofd is maar ik moet gewoon even gerust gesteld worden nu.”

Heel herkenbaar! Ik heb 2 miskramen gehad en ben nu ongeveer 8 weken zwanger. Het geeft mij wat geruststelling dat ik nu veel last heb van symptomen (dat had ik de vorige keren niet). Ook vind ik het fijn om sowieso om de week een echo te laten maken. Ik heb er inmiddels al 2 gehad en over 2 weken heb ik er weer 1 gepland staan.

Jouw verhaal lijkt veel op dat van mij! Drie miskramen en toen weer zwanger. En oh wat vond ik het ongelofelijk spannend. Ik ben echt zenuwachtig gebleven tot zéker de 24 weken. Bij twijfels mocht ik altijd de verloskundige bellen en verder zorgde mijn zus voor wat extra afleiding in de eerste weken (dat had ik op dat moment niet eens door maar ze vertelde het achteraf). En dat waren dan dingen die helemaal niets met zwanger, baby's en kinderen te maken hadden zodat ik even ergens anders aan dacht. Is er iemand bij wie je je veilig voelt die deze rol voor jou kan vervullen? Weet ook dat jouw lichaam blijkbaar heel goed weet welke vruchtjes gezond zijn en een gelukkig kindje kunnen opleveren (dat is iets wat de verloskundige mij meegaf en die gedachte gaf mij steun). Je hebt nu meegemaakt dat het niet goed kan gaan maar het kan ook zomaar wél goed gaan: ik heb na mijn drie miskramen twee kindjes mogen krijgen. Ik wens jou ook alle geluk en een gezonde zwangerschap toe! 🍀🤞✨

Dankjulliewel allemaal voor jullie reacties❤️ en wat verdrietig dat jullie ook ervaring hebben. Afleiding helpt inderdaad wel wat. Komende weken natuurlijk de feestdagen dus dat geeft wel wat afleiding. Iedere keer hebben we een slechte eerste echo en moet het met medicatie op gang worden gebracht. Als de eerste echo nu een keertje wel goed mag zijn, ga ik vragen of ik wat vaker mag komen tot de termijnecho. Symptomen zeggen bij mij helaas niet zo veel. Twee van de drie keer was ik mega misselijk en bleek het toch niet goed te zijn. Door de ervaring die ik heb, heb ik me de tweede en derde zwangerschap heel erg afgesloten van de zwangerschap. Een soort schild inderdaad. Ik kon me niet verbinden met het kindje, terwijl ik dat juist zo graag wilde. Ik ben pas begonnen met acupunctuur en dat helpt mentaal wel een beetje. Hopelijk helpt het ook voor het kleintje in mn buik🤞

Ik had in het begin ook heel veel moeite met het blij zijn met de zwangerschap en om het houden van toe te laten. Mijn zoontje en ik hebben een prima band, de spanning en onzekerheid die ik heb gevoeld heeft er geen invloed op gehad! Wilde dat nog even laten weten voor het geval je je daar zorgrn over maakte

Ik heb 2 miskramen en een biochemische zwangerschap gehad voordat wij onze dochter kregen. Ik heb tot ik denk een goede 16 weken angst gehad, ook fikse bloeding gehad met 11 weken dus angst zat relatief hoog. Ik probeerde wel om momenten te nemen dat ik even alle angst toeliet om mentaal daarna het weer weg te leggen. Iedereen ervaart op een ander moment het gevoel meer vertrouwen te krijgen.

Ja erg herkenbaar allemaal helaas. Ook de symptomen. Ik had deze vierde zwangerschap minder symptomen vooraf dan bij de eerste drie, dus dat zei bij mij niets. En ik herken het gebrek aan vertrouwen in je eigen lichaam ook heel sterk. Ik kon pas vanaf de 21 weken echo meer gaan genieten. Contact maken probeerde ik wel, maar vond ik tot die tijd ook lastig. Mijn tip zou dus vooral zijn wees lief voor jezelf. Het is niet niets allemaal. En nu m’n kleine er is, bonden we extra veel. Ik heb niet het idee dat ik haar daarin tekort heb gedaan door de zwangerschap. Ik ga voor je duimen dat het nu een goede echo mag worden!