Wachten tot de bevalling:

Wij hebben het bij beide keren niet geweten wat voor geslacht het was. Puur omdat je tegenwoordig al alles kunt plannen en voorspelbaar is. Was echt super leuk! Had wel bij beide vermoedens, en het klopte ook. Maar leuk om te ontdekken na de bevalling, had echt iets om naar uit te kijken tijdens bevalling. En eerste vraag toen onze kinderen geboren worden was natuurlijk: wat is het geslacht?😉

Wij hebben dat bij de eerste gedaan! Ik vond het heel leuk om de hele zwangerschap te fantaseren over jongen / meisje en die 'spanning' een beetje vast te houden. Het maakte ons ook echt niet uit! Op het moment zelf was ik alleen totaal niet met het geslacht bezig. Ik was meteen op slag verliefd op mijn kindje en ik wist niet eens wat ze bedoelden toen ze zeiden dat het een jongen was. Er gebeurde al zoveel bij die eerste bevalling, dat het geslacht ontdekken voor mij weinig toevoegde. Daarom bij de tweede ervoor gekozen het wel te willen weten 🥰

Hier ook gewacht, leek me gewoon leuk! En het was zo'n bijzonder moment tijdens de bevalling om samen met mijn partner erachter te komen. Overigens was dit ook niet eens het allerbelangrijkste toen. Ze werd geboren en ik had haar al op mijn borst en helemaal niet door wat het geslacht was tot de verloskundige zei, zullen we kijken of het een jongen of meisje is? 💕 Ik kan het iedereen aanraden, die spanning en het uitkijken naar de ontmoeting is echt heel leuk als er nog een element of surprises bij zit!

Ik heb bij beiden gewacht. Bij de eerste hoopte ik heel erg op een meisje en wist ik dat ik misschien wel teleurgesteld zou zijn bij het nieuws dat het een jongen is. Na een bevalling boeit het hele geslacht je niet en je bent 1 trotse mama. Bij de tweede zag ik gewoon in dat het geslacht echt niet belangrijk is, een gezond kindje is echt het allerbelangrijkste. De tweede was een meisje. Ik wil graag nog 2 kinderen ik zou het weer niet willen weten.

Hier sluit ik me helemaal bij aan!! Het is zo leuk om te wachten en het maakt tijdens of na de bevalling ook echt niks uit, je bent dan heel blij dat je je kindje eindelijk echt gaat ontmoeten 🥰

Bij de oudste wilde ik het niet weten, omdat ik een voorkeur had (ik vond de jongensnaam die we hadden leuker dan de meisjesnaam), en ik sowieso teleurgesteld zou zijn bij de echo als het een meisje zou blijken. Na de bevalling maakte het echt geen biet meer uit. Inderdaad een meisje, maar geen moment teleurgesteld geweest, want ik was gewoon zo verliefd op m’n kindje. Bij de tweede wilde mijn man het heel graag weten. Ook hier niet ons ‘voorkeursgeslacht’ en ik vond het ergens toch een beetje jammer. Achteraf vond ik het veeel leuker om het niet te weten, en dan gewoon je kindje onbevangen te ontmoeten. (En voordat mensen denken dat een bepaald geslacht meer welkom is dan het andere: onze tweede heeft een kleine medische afwijking die bij jongens en meisjes andere risico’s met zich meebrengt. Grootste kans op een gezond kindje hing hier dus samen met het geslacht, vandaar dat we een voorkeur hadden. En ondertussen een super gezonde baby, gelukkig)

Hier sluit ik me ook bij aan! Bij de oudste wisten we het niet en dat was zo speciaal! Bij de 2e wisten we het wel onder het mom van "hebben we het beide een keer meegemaakt" maar al vrij snel hadden we er spijt van omdat we het best "saai" vonden dat we de grootste verrassing van de bevalling eigenlijk al wisten. Inmiddels zwanger van de 3e en het was overduidelijk dat we het weer niet willen weten nu :)

Wij hebben gewacht, het was de leukste verrassing die ik tot nu toe heb mogen meemaken 🤗 Tja en de reden.. het maakte mij niet uit welk geslacht ons kindje had. Het is wel een mooi idee dat een kindje eigenschappen op zijn/haar eigen tijd toont vind ik. In de buik kan een kindje sterk blijken of bijvoorbeeld een avondmens, pas als het geboren is weet je het geslacht, de haarkleur, etc. 🙃

Ik heb ook gewacht. Het leek mij heel mooi om na zo lang wachten er pas bij de geboorte achter te komen en dat was het ook. Stiekem ook wel grappig om de nieuwsgierige aagjes om ons heen nieuwsgierig te houden 😄. Ik wilde het eigenlijk heel de zwangerschap niet weten, maar rond het eind opeens wel. Soort van geërgerd dat ik het niet wist en nog niet kon weten, terwijl ik het zelf zo wilde 😂. Mijn man wist het overigens wel. Hij wilde het vanaf het begin al wel weten. Compromis: hij mocht het weten zodra we de jongensnaam en meisjesnaam definitief hadden. Voornaam en tweede naam dus. Uiteindelijk met ~32 weken, omdat we er niet zo snel over uit waren 🫣. Ik heb hem een mini gender reveal gegeven op een leuk kaartje (zo een met een envelopje van voor, daarin briefje van de echoscopiste gedaan). Bij onze eerste wisten we het wel. Ik wilde het toen ook gelijk weten. Toch het gevoel dan beter voorbereid te zijn en gericht spullen te kunnen kopen. Nu had ik zoiets van: baby slaapt toch bij ons (geen kamer in te richten) en baby is baby. Ik moet óf een vulva óf een penis en ballen schoonmaken en altijd billetjes. Niet zo'n groot verschil. En ik had dus al een dochter en dat vinden wij heel leuk, dus nog een erbij is hartstikke leuk. Een jongen zou dan weer heel leuk zijn omdat we er nog geen hadden. Nu hebben we dus een van elk 😄.

Hier was dat achteraf ook zo leuk. Ik woon in een appartementencomplex met echt 90% bejaarden, vooral vrouwen. Allemaal dol op mijn dochter en heel benieuwd wat het nu is geworden 😄..