22 Reacties
gisteren
Ik was elke avond aan het overgeven vanaf week 8,5 tot in week 11. Verse gember in heet water hielpen tegen de misselijkheid van de eerste weken, maar vanaf week 5 voelde ik me beroerd. Ik ging trouwen in week 14 en wilde graag gewoon kunnen eten/de dag doorkomen zonder misselijkheid en dat was het geval!
gisteren
Dit is voor iedereen heel erg anders.
Velen hebben 1e trimester inderdaad veel misselijkheid en vermoeidheid tot een week of 13-14 en gaat het 2e trimester beter. Derde trimester doorgaans ook pittig voor velen door de grote buik met meer ongemakken zoals bekken klachten en slecht slapen doordat je moeilijk meer een houding vind.
Sommigen hebben amper ergens last van.
Persoonlijk heb ik beide zwangerschappen sinds het 1e trimester al bekken klachten die steeds erger worden gedurende de zwangerschap, en continue veel vermoeidheid door laag ijzer gehalte.
Je zal het denk ik dus echt zelf moeten ervaren 😅
gisteren
Reactie op Jadole
Ze zeggen dat de piek vaak is tussen 7 en 9 weken, dit heb ik ook wel zo er ...
Dit klinkt hoopvol. Ik zit nu bijna op week 8, maar het idee dat dit nog tot week 14 kan duren maakt me heel erg neerslachtig
gisteren
Reactie op WijzeFlamingo589568
Ik was elke avond aan het overgeven vanaf week 8,5 tot in week 11. Verse ge ...
Fijn dat je wel van je trouwdag hebt kunnen genieten! Helaas staat alles wat warm is me tegen, dus warm water lukt niet. Gember is altijd fantastisch inderdaad.
gisteren
Reactie op M_1986
Ik heb geen klachten gehad tijdens de zwangerschap.
Ik heb me eigenlijk be ...
Heel fijn. Het is alsof mijn lichaam elke dag zegt; 'dit wil ik niet, kan het weg'. Word ook elke dag koortsig wakker
gisteren
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik voelde me het eerste trimester ook heel erg beroerd: misselijk en moe. Vaak ging ik na een paar happen avondeten al naar bed toe. Ik heb toen echt veel verjaardagen en leuke activiteiten afgezegd helaas.
Vanaf 12-13 weken ging het beter. Tweede trimester was echt top. Fijn om ook weer te kunnen genieten van eten.
En ja, bij het laatste trimester kwamen er weer allerlei andere dingen om de hoek: rugpijn, bekkenpijn, buik zit in de weg, vermoeidheid, maagzuur.
Maar ik vond ieder trimester wel zijn charme hebben. In het begin is het echt jullie geheim. En ik was ontzettend blij/trots dat ik überhaupt zwanger mocht worden. En op eind was ik heel erg trots op mijn buik en ik vond het erg leuk dat ik leuke reacties kreeg van vreemden.
gisteren
Het heeft bij mij tot week 17 geduurd, daarna ging het beter. Hang in There 🍀!
gisteren
Reactie op Juni2025
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik voelde me het eerste trimester ook h ...
Hi Juni2025, fijn dat je er wel van kon genieten. Heb je wel kunnen werken in die weken in het eerste trimester? Ik vind het juist ook heel eenzaam dat niemand het nog weet dus heb het maar aan 1 vriendengroep vast verteld :)
gisteren
Het is helaas voor iedereen anders, dus echt een tijd kun je er niet aan stellen. De meeste hebben er na het eerste trimester wel minder last van.
Ikzelf ben de zwangerschap compleet klachtenvrij doorgekomen en heb tot 32 weken nog intensief gesport en tot 36 weken gewerkt.
Mijn beste vriendin is op dag 1 begonnen met overgeven en dat stopte pas bij de bevalling. Zij is met 4 weken de ziektewet ingegaan en pas weer na haar verlof gaan werken.
En alles daartussenin komt ook voor.
Hopelijk trekt het snel.weg voor je en kun je er wat meer van genieten
gisteren
Beide zwangerschappen was het totaal anders. De eerste keer was ik heel moe aan het begin. Achteraf verklaar ik mezelf voor gek dat ik volledig door ben blijven werken. Dit duurde wel 16 weken. Daarna eigenlijk amper klachten gehad. Deze zwangerschap juist een fijn eerste trimester gehad. Tweede trimester had ik wat meer klachten. Ik vind het laatste trimester steeds het fijnste. Deels meer acceptatie wat je niet kan omdat het zo zichtbaar al is. Want fysiek kan ik toch echt een hoop niet meer haha. Maar ik voelde mij beide keren wel heel goed.
Niet om negatief te doen. Maar bereid je ook voor op de eerste maanden na de bevalling. Je bent dan echt nog niet de oude en dat vond ik mentaal soms ook pittig. Sporten duurde echt een tijdje en regelmatig voelen dat je je grenzen over bent gegaan is niet echt fijn.
gisteren
Reactie op GracieuzeEik857313
Hi Juni2025, fijn dat je er wel van kon genieten. Heb je wel kunnen werken ...
Ja die eenzaamheid herken ik ook wel. Onze families wisten het bij 8 weken. Op werk had ik het ook een paar collega's in vertrouwen verteld. Ik heb wel de hele tijd gewerkt, maar vraag me niet hoe. Achteraf gezien had ik me best een keer ziek kunnen melden. En dan collega's die van niks weten die zeggen "Oh ik ben echt moe". Grr, je moest eens weten hoe ik me voel, dacht ik dan..
gisteren
Reactie op Juni2025
Ja die eenzaamheid herken ik ook wel. Onze families wisten het bij 8 weken. ...
Hahaha. Ja dit dus!
gisteren
De klachten die jij omschrijft heb ik zeker tot een week of 16-17 gehad. Daarna voelde ik me wat dat betreft beter maar kreeg ik andere, lichamelijke klachten. Die alleen maar intenser zijn geworden gedurende de zwangerschappen.
gisteren
Ik ben 40 weken misselijk geweest. Zelfs tijdens de bevalling nog overgegeven. Voelde me direct beter na de bevalling 🥲🥲
gisteren
Ah wat rot dat je je zo voelt. Ik herken het helaas. Het is zeker niet zo dat je lichaam het niet wilt! Het is een sterke reactie op het hcg hormoon. Bij mij werd het vanaf week 11 ongeveer echt beter, helaas komt dat punt voor iedereen op een ander moment, maar hou vol!
gisteren
Bij mij was het beide zwangerschappen anders.
Bij de oudste was ik in het eerste trimester ook heel misselijk en heel moe, nare smaak ook in mijn mond.
Na ongeveer 16 weken ging het beter en heb ik me op wat lichte kwalen na tot het einde prima gevoeld.
Bij de jongste ging het tot 24 weken goed, weinig klachten, amper misselijk. Na 24 weken kreeg ik structureel harde buiken, vermoeidheid en had ik last van een verzakking. Na 38 weken had ik een actieradius van in en net om het huis, waar ik bij de oudste toen nog 5 km kon fietsen.
Cliché, maar je doet het ergens voor. En neem je klachten serieus! Het hoort er bij maar dat betekent niet dat je door hoeft te bikkelen. Het houdt weer op, het gaat (grotendeels) weer over. Ik heb er nu twee en ben zelf weer gewoon op de been. En ik heb ook momenten gedacht: dit komt toch niet goed?!














