Bevallingsverhalen 🤱🏼🌸 algemeen topic

Jaa ik oook want ben zo banggg voor de bevalling

Hier is al een algemeen topic voor, als het goed is. Of bedoel je mama's die al eerder een keer bevallen zijn?

Ik ben 25 april 2023 bevallen van onze zoon (nu 20 april uitgerekend dus zou zomaar dezelfde dag kunnen zijn) Vanaf 41+1 weken ben ik 3 dagen achter elkaar gestript. Uiteindelijk had ik met 41+3 al 3 cm maar helemaal geen krampen of andere zaken die zouden kunnen duiden op de start van de bevalling. Was wel die week een flinke slijmprop verloren en de baby was al 8 weken ingedaald. Kon bijna niet meer lopen. Om 05:10 werd in wakker van enorme kramp en dacht toen, omg is dit het. Ik ben naar de wc gelopen omdat ik ook moest plassen. Vervolgens liep ik terug de gang op en kreeg ik weer een wee. Mijn vriend werd wakker van me en begeleidde me naar bed en daar braken mijn vliezen (nog net op de grond gelukkig). Toen gelijk nog een week en voelde de behoefte om onder de douche te gaan staan. Onder de douche kwamen de weeën al heel snel. Elke 2 minuten. Mijn vriend was ze aan het timen en er stond toen in die timer app: je bent klaar om naar het ziekenhuis te gaan. (Ik wil thuis bevallen) Dus ik dacht hun zo snel al? Toen heeft mijn vriend de verloskundige gebeld en die zei: ik drink nog even rustig een kopje koffie en dan ben ik er zo. Het is een eerste bevalling dus meestal gaat t niet zo snel. Ik bleef onder de douche weeen opvangen die steeds sneller kwamen. Er zat 0 seconde rust tussen. Ik voelde aan mijn lichaam dat het heel snel ging. Na 20-30 minuten zei ik tegen mijn vriend, je moet echt nu bellen want het gaat te snel. Het was gelijk zo intens, ik dacht telkens dat ik flauw zou vallen toen de week op een hoogtepunt was. Uiteindelijk met veel moeite de douche uit kunnen komen toen de verloskundige er was Toen de verloskundige er was had ze ook door dat t snel ging. Om een uur of half 8 zei ze, ik ga even je ontsluiting controleren. Bleek ik al 9,5cm te hebben. Toen was ik echt in shock. Maar er kwam ook een soort rust over me heen omdat ik dacht: aha het doet dus zoveel pijn omdat t zo snel gaat. Ik heb best een hoge pijngrens maar dacht onder de douche telkens: als dit pas het begin is dan hou ik het echt niet vol. Voelde me bijna een aansteller omdat ik me had ingesteld op minimaal 12-16 uur. Om 8 uur voelde ik een overweldigende persdrang. Ik zei tegen de verloskundige: ik ga nu persen. Er was geen houden meer aan. De verloskundige heeft een spiegel tussen mijn benen gehouden zodat ik kon zien wat er gebeurde. Vond ik heel fijn, wel intens. Na 25 minuten persen was mijn zoontje er. Om 08:25. Hij begon gelijk te huilen en heb hem zelf aangepakt. Op dat moment kwamen ook de eerste druppels melk uit mijn borst. Ik kon hem alleen maar aankijken en hoi zeggen de hele tijd en dat ik zijn moeder was. Was gelijk overmand met liefde. Vervolgens moest ik nog persen voor de placenta. Na 1 pers kwam die ook geheel naar buiten. De volgende dagen en weken zijn een soort liefdevolle blur voor mij. Ik vond het echt een geweldige ervaring, en ook het meeste intenser wat ik ooit het meegemaakt. Het was dus supersnel( 3 uur en 15 minuten) en de badbevalling die ik in gedachte had is hem niet geworden omdat t zo snel gaat. Nu bijna 37 weken en hoop weer zon prachtige thuisbevalling te hebben als de eerste. Kan het nog veel uitgebreider vertellen maar ben t typen zat. Succes iedereen!!

Bij mijn vorige bevalling werd ik met 39+2 smorgens wakker met wat lichte rugkramp en een heel klein beetje bloedverlies. Ik verwachtte dat dit de slijmprop was en vertelde het opgetogen aan mijn man, die gelukkig die dag thuis werkte. Toch verwachtte ik er nog niets van, ik dacht dat ik nog wel door zou lopen tot 40 weken. Die ochtend bleef ik een paar keer per uur die rugkrampen houden. Het duurde meestal een minuutje, en kwam zo vier keer per uur. Ik kreeg iemand op de koffie die dag en dat ging prima, smiddags voelde ik me goed genoeg om nog even langs het tuincentrum te gaan. Ook daar af en toe even stil staan om naar de krampen toe te ademen, het stelde allemaal nog niet zo heel veel voor. Rond 17:00 gingen mijn man en ik koken en werden de krampen snel heftiger en vaker. Al snel zaten er nog maar 5-10 minuutjes tussen de krampen. Na gauw een bord soep weggegeten te hebben ging ik onder de douche en zat ik dik een uur, in volle concentratie en rust, de weeën op te vangen. Focus op ontspanning op mijn onderlichaam, dat lukte heel goed. Om 19:30 kwam de verloskundige die even mijn ontsluiting checkte... Een dikke 8 cm!! Wat een meevaller! Gauw liet mijn man het bad vollopen waar ik nog een paar uur weeen in heb opgevangen. De baby bleef het goed doen. Mijn lievelingsmuziek stond aan. Ik was rustig en ontspannen lukte goed. Rond 22/23 uur kreeg ik steeds meer druk maar de weeën vielen weg in bad. Uiteindelijk de baarkruk even geprobeerd maar dat wilde niet, toen toch maar op bed om te proberen mee te persen. De persfase duurde lang, maar verliep toch rustig. Ik moest even schakelen in mijn focus op ontspanning naar goed meewerken om mee te persen. Dat was even schakelen want de pijn was echt heftig, maar toen was het einde bijna daar. Om 00:30 werd ons zoontje geboren! Hij deed het gelijk uitstekend. De placenta kwam zonder problemen ter wereld, ik had weinig bloedverlies. Helaas wel fors veel hechtingen nodig, maar dat was dikke pech, mijn zoontje maakte de spildraai niet goed. Dat komt zelden voor ;) Ik realiseerde me gelijk wat een geluk ik had met deze, voor een eerste, vlotte bevalling. Het was intens, heftig, maar zonder gekke complicaties. Ik heb geen moment gedacht "ik kan dit niet" of "ik wil pijnbestrijding".. een voorbereiding met gedegen kennis over bevallen / hypnobirthing waren hierin voor mij onmisbaar. Vertrouw op je lichaam en dat vrouwen dit al eeuwen doen, jij kunt het ook echt :)

Volgensmij kun je dat tegenwoording delen als je wilt bij de geboortetopic, tenminste er staat een - met bevallingsverhaal.

Klopt ja, maar er is ook een algemeen topic voor geopend door de mods voor uitgebreidere verhalen (en gesprekken). Alleen wordt die volgens mij niet gebruikt 🙃🙈

Ik heb deze vastgepind voor jullie 🥰

Ik ben door inleiding bevallen met 38+5 omdat mijn onderdruk systematisch te hoog was, soms zelfs met medicatie. Woensdag avond werd de ballon gestoken. Dit was niet simpel en er waren zeer veel pogingen nodig. Gelukkig had de ballonn wel goed effect waardoor ik s ochtends al 4 cm ontsluiting had. Mijn vliezen werden gebroken en de weeën zijn vlot gestart. Ze kwamen op een gegeven moment bijna om de minuut waardoor ik een epidurale heb gevraagd. Hierdoor werden de weeën terug kalmer en is er beslist oxytocine op te starten. De ontsluiting ging vervolgens vlot tot 9cm terwijl ik rustig kon scrabblen en kaarten met mijn man. Ze bleek een sterrenkijker en om haar te draaien heb ik geregeld houding moeten aannemen. Op een gegeven moment was er wel ineens paniek bij de artsen en stond er in zeer snel tempo een team van 6 mensen rond ons van o.a. 2 gynaecologen en een kinderarts. De weeën waren te hevig voor de baby waardoor haar hartslag te laag werd. Gelukkig sloeg de tegenmedicatie heel snel aan waardoor we gewoon mochten beginnen persen. Maar na 1 uur weinig vordering dus was er assistentie nodig van de vacuümpomp. Een gevolg van de lange arbeid was een scheur. Tijdens de hechtingen die bijna een uur in beslag nam was er nog even bezorgdheid over mijn bloedverlies en doken er problemen op met infuus maar ook dit werd vlot opgelost. Ik had 0,0 verwachtingen en wist welke complicaties er mogelijk waren waardoor het voor mij, dank zij de ondersteuning van het team, geen slechte ervaring was. Na de hechtingen kon de borstvoeding ook vlot opgestart worden wat voor mij wel erg belangrijk was. Door mijn bloeddruk medicatie moet haar suikerspiegel voor het eten altijd gecontroleerd worden en dat gedurende 24 uur.

Ik ben door een inleiding bevallen met 38+1 omdat mijn vorige zoontje erg groot was en vast zat zondag kreeg ik een ballon die viel de zelfde avond der uit maandag ochtend 8 uur in het ziekenhuis had ik 3 cm en konden de vliezen gebroken worden en de weeën kwamen op gang het ging allemaal erg vlug ik heb optijd een ruggenprik om 12 uur gevraagd en ben om 16;55 van ons zoontje bevallen Ik heb 3 x geperst en binnen 10 Min was hij der een goede ervaring mijn vorige bevalling was een horror bevalling dit was een droom bevalling

Mooi om zulke verhalen te lezen want ik krijg ook een ballon en dan stelt dit me wel om me gemak

Wat interessant! Zijn er ook mensen met stuitbevalling verhalen ?

Zelf geen stuitbevalling, maar een vriendin van mij wel. Zij heeft het als een fijne bevalling ervaren! Alle lichten waren op groen dus mocht ze kiezen voor een natuurlijke bevalling. Geen scheurtje, niks en een prachtig gezond kind op de wereld gezet.

Hier nog mijn bevallingsverhaal van m'n vorige zwangerschap. De bevalling begon om half 3 's nachts toen ik wakker werd van weeën. Om 3 uur gaan timen, want kon er niet doorheen slapen en het was meteen al gemiddeld om de 5 a 6 minuten. Om 6 uur de verloskundige gebeld en toen had ik 3 cm ontsluiting. Tot dat punt was het nog heel goed te doen. Ze zou om half 10 terug komen, maar heb om 9 uur al gebeld, omdat de weeën heel snel heel intens werden. Toen zat ik al op 6-7 cm. Verloskundige is toen gebleven en bij sommige weeën krijg ik al een beetje persdrang. Moest het echt wegpuffen. Had al snel 8-9 cm en verloskundige heeft toen de vliezen gebroken. Toen bleek er dus meconium te zijn en moesten we naar het ziekenhuis. Erg fijn persdrang wegpuffen in de auto 🙈 Eenmaal in het ziekenhuis had ik bijna meteen al volledige ontsluiting en mocht ik meepersen. Dat lukte best goed, maar omdat z'n hoofd er net niet helemaal lekker voor lag, kwam ie niet ver en duurde het erg lang. Heb ook weeënopwekkers gekregen, omdat ze niet sterk genoeg waren en er lang tussen zat. Ik was volledig door m'n energie heen, dus toen hebben ze een handje geholpen met de vacuumpomp (ik kreeg de keuze om nog door te gaan op eigen kracht of de vacuum). Op dat moment dacht ik alleen maar: als ie er maar zo snel mogelijk uit is 🙈 Het plaatsen ervan en het trekken eraan was heel intens zonder pijnstilling, maar hij was er toen wel met 1 goeie perswee uit. Ben nog nooit zo opgelucht geweest 😅🙈 Uiteindelijk was het alleen maar nodig om z'n hoofd ff in de goeie positie te draaien en hebben ze verder niet eens heel hard hoeven trekken. M'n man was ook helemaal overdonderd, want die had niet verwacht dat ie er ineens zo snel al uit was. De placenta kwam vrij vlot, ik hoefde maar 1x te persen en toen was die er zo uit. Ik kon gelukkig heel goed in m'n eigen bubbel blijven, dus ondanks dat niet alles volgens plan liep, was het toch een positieve ervaring 😊

Oh ja, om 12:31 is m'n zoontje geboren, dus een relatief vlotte bevalling van 10 uur alles bij elkaar (inclusief vertraging van naar het ziekenhuis en weeën die wegvielen) 😉

Hoi dames gister avond om 21.17 uur bevallen van een prachtig dochtertje. Ik ben ingeleid met 38+4. Het is mijn eerste kindje dus okk gelijk me eerste zwangerschap. Ik moet eerlijk zeggen het is zeker wel pijnlijk. Het is niet niks. Het is echt zeker wel een marathon rennen. Maar ik wil jullie vertellen dat alles zo snel bij me is gegaan. Ik heb om 11.45 uur gister ontsluiting van 4 cm. Elke 2 uur wordt de ontsluiting gecontroleerd. Dit hebben ze dus ook bij me gedaan. Vervolgens bij de tweede controleren was het 5 cm derde controle 7 cm en laatste was ik op 10 helemaal ready dus. Ik was erg uitgeput van al het weeen opvangen waardoor ik eigenlijk heel moe was met het persen toch gedaan en binnen 20 min had ik haar. Dames het doet pijn je denkt ook echt dat je dood gaat maar na alle moeite als je je baby op je borst heb is alles zo zo een anders gevoel zo een veilig gevoel. En als er vragen zijn dan wil ik ze graag beantwoorden. Ik wens iedereen succes die nog moet gaan bevallen!!❤️

OMG gefeliciteerd wat leukkk… you did It💪🏻nou wij nog. Spannend maar dus het is geen pretje nee moeten er allemaal echt doorheen

Mijn vorige bevalling heb ik als heel positief ervaren! Om 2.30 ‘s nachts werd ik wakker, omdat ik wéér naar de wc moest (39+2). Toen ik weer in bed lag, voelde ik opeens weeën die al best regelmatig waren (om de 4 minuten). Na een uurtje timen heb ik toch maar m’n vriend wakker gemaakt en hebben we rond 4u samen de verloskundige gebeld. Aangezien het ons eerste kindje was, gaf ze aan dat het nog echt wel even kon duren en dat we het nog een uurtje moesten aankijken. In dat uur bleven de weeën regelmatig terugkomen, dus om 5u weer gebeld en om 5.30 was ze er. Nadat we rustig gepraat hadden, heeft ze om 6u mijn ontsluiting gemeten en zat ik al op 4cm. Ik wou graag in het ziekenhuis bevallen en aangezien het best snel leek te gaan, waren we om 7u in het ziekenhuis. Hier konden we rustig settelen en het bevalbad opzetten (hier heb ik uiteindelijk maar een uur gebruik van gemaakt 😅). Om 9u zat ik al op 7cm ontsluiting en om 10.30 op 9cm. Toen hebben we besloten om mijn vliezen te breken, aangezien ik persdrang kreeg. Vanaf 11u had ik 10cm ontsluiting en mocht ik persen. Om 12.30 is onze zoon geboren! Al met al een redelijk snelle, maar ook ontspannen bevalling. De ontsluitingsfase vond ik ‘goed’ te doen, ondanks dat ik de rug weeën echt killing vond. Verder vond ik de switch van de weeën wegpuffen naar actief meepersen wel even lastig. Uiteindelijk heb ik de bevalling zonder pijnstillers gedaan en ben op m’n zij in bed bevallen. De placenta kwam daarna ook snel. We konden heel rustig bijkomen in het ziekenhuis en waren uiteindelijk rond 18u weer thuis met z’n drieën 🥰 Heel benieuwd hoe de tweede bevalling gaat zijn! 🤭

Vliezen braken plots met 35 + 5. Ik had zelfs nog 2 werkdagen over voordat ik met verlof zou gaan. Genieten van verlof zat er dus niet in. Woensdagavond naar het ziekenhuis, waarbij de rugweeën sterk opkwamen. Dit was pijnlijk, maar gelukkig waren mijn man & moeder erbij. Ik kwam in een weeën storm en was razendsnel van 1cm naar 9cm gegaan. De rugweeën waren pijnlijk, maar mijn man hielp me mee door enorm veel tegendruk op mijn onder rug te zetten. Rond kwart over 2 ‘s’ nachts in onze zoon geboren. Gelukkig zonder complicaties, maar dus wel als prematuur. Op dag 7 na de bevalling mochten we naar huis, met deels sonde voeding, wat we nog steeds thuis ingeven als de baby te weinig drinkt. Al met al gaat het goed met ons & kunnen genieten van de mooie momenten met ons zoontje!

Nog steeds zwanger hier, maar kan wel de bevalling van mijn zoontje delen 😄 spoiler alert: ik vond het vreselijk 😅 Ik voelde het in de middag al rommelen, maar had bij vk check die dag en geen ontsluiting (40+2). Toch voelde het anders. Meer krampen. Einde middag wat oefenweeen leek het. In de loop van de avond had ik hele gekke onregelmatige weeën. 10 minuten er tussen, dan weer 7, dan 3, dan 5, dan 2. Heel irritant. Toch VK gebeld want ik had best veel pijn. Ze zei "het klinkt toch echt alsof je aan het bevallen bent, ik kom zo." Om 22u had ik 3 cm toen ze kwam. Hierna ging het intens vlot. Ik had een natuurlijke weeenstorm, waarbij er soms 10 sec tussen de weeën zat (kon ik fijn terug lezen in het verslag 😅). VK is dus ook meteen gebleven toen ze dit door had. Ik had zo ontzettend veel pijn en alle trucjes van weeën wegpuffen lukte niet. Ik kon gewoon niet op adem komen. Ik lag als een soort creperend wezen op de vloer omdat ik geen enkele houding fijn vond en het gevoel dat ik ieder moment k.o. kon gaan. De VK stelde ziekenhuis met pijnstilling voor omdat ik het niet trok, maar ik kon alleen maar schreeuwen "HOE KOM IK NU IN EEN AUTO DAN?!?!!". En toen was ze fantastisch en zei ze "je kunt het. We gaan het hier doen." En ging ze me keihard coachen. :) Vervolgens de hele buurt bij elkaar geschreeuwd "KOM ERUUUUIIIITT". En na 40 minuten persen (eerst op m'n knieën in bed, toen op de baarkruk), is onze zoon geboren terwijl ik op de baarkruk zat, iets na 01:00 :) Wanneer de vliezen zijn gebroken is nog altijd een raadsel. Want vk heeft het niet gezien en ik ook niet 😂 Ik vond het persen, ondanks dat ik heel moe was, zowaar "fijn", omdat ik eindelijk dacht "nu kom je eruit!!". Om ook maar iets positiefs te noemen haha. Een vlotte bevalling dus, die ik niet echt als fijn heb ervaren maar ik besef me zeker dat het veel erger kan :) Alleen sommige mensen roepen dat een snelle bevalling fijn is, daar ben ik het niet mee eens. Ik was echt compleet ontregeld en mijn zoontje was een intens onrustige huilbaby vanaf moment 1 (hebben meteen manueel therapeut bezocht de eerste week op advies van vk). Ik heb ook wel minstens 2 jaar geroepen dat ik niet nog eens wilde bevallen, but here we are ;) ik zit wel echt op tegen de bevalling, dit keer ziekenhuis met mogelijkheid tot pijnstilling. En heb een TENS dit keer. 😄 Succes iedereen die ook nog (een keer) moet 😊 het blijft een unieke ervaring.

Ik ben gister bevallen van een stuit kindje. Hele vlotte bevalling gehad; fijne begeleiding in het ziekenhuis.