Alleenstaande moeder to be?

Hey hallo! Ja ik toevallig 😅 dit was eigenlijk helemaal niet de bedoeling maar goed here we are. Ik heb diegene het wel gelijk verteld.

Heb je niet twijfels over hoe dat gaat zijn als alleenstaande moeder? Of was er voor jou helemaal geen afweging om te maken en wist jij gewoon meteen zeker dat dit is waar je voor gaat? Bij mij komen er wel veel onzekerheden om het hoekje kijken. Ik ben 26 jaar nu dus kwa leeftijd zit het goed.

Ik ben al een alleenstaande moeder dus dat maakt voor mij geen verschil. Alleen de leeftijd tussen mn jongste nu en de baby zal bijna 7 jaar zijn. 😅

Wat spannend en dapper! Geen alleenstaande moeder to be maar kan me iets voorstellen bij dat het nog meer onzekerheid geeft (wss weten wij geeneens hoeveel) Voor mij wel eerste zwangerschap dus als je wil sparren die je normaal met partner doet, kan en mag altijd ❤️

Wat fijn dankjewel voor je bericht. Ik zal even een beetje uitleggen wat de situatie is op dit moment. De jongen van wie ik zwanger ben ken ik al een lange tijd, dit omdat hij het broertje is van mijn beste vriendin (om het nog lastiger te maken). Mijn beste vriendin weet wel al dat ik zwanger ben en staat volledig achter mijn keuze, dat is fijn. Afgelopen maanden ben ik door verschillende onderzoeken gegaan, waar uit is gebleken dat ik pcos heb. Ik heb al jaren een kinderwens, maar geen vaste relatie. Ik was zelf ook te makkelijk door het zonder condoom te doen, dit omdat ik echt totaal niet had verwacht dat ik ineens spontaan zwanger zou worden. Ik heb die jongen eerlijk verteld dat ik pcos heb en dat hij mij kan vertrouwen wat er ook gebeurd. Alleen had ik dit natuurlijk nooit verwacht. Ik ben bang om eerlijk tegen hem te zijn, omdat ik bang ben dat hij zich in de maling genomen voelt. Wat oprecht niet mijn intentie is geweest. Nu heb ik zoals ik zei net mijn nieuwe woning en zou ik veel moeten veranderen om dit zo aangenaam mogelijk te maken voor de kleine en mezelf. Ik heb geen idee hoe ik dit moet aanpakken met die jongen. Hij is 23 jaar en dus ook wat jonger dan dat ik ben. Ik heb zelf wel het gevoel dat ik dit graag wil, maar alle onzekerheden zorgen ervoor dat ik twijfel over wat de juiste keuze is. De gedachte dat ik dit aan hem moet vertellen geeft mij al helemaal tril benen. Heb je misschien wat tips of advies over wat jij zou doen in zo’n situatie? Ik merk dat ik mezelf echt een beetje op slot heb gezet en een beetje vastloop in wat ik nu als volgende stap moet doen. Vandaag ben ik precies 4 weken zwanger.

Wat een moeilijke situatie voor je ❤️ terwijl een kindje ook zoiets moois en zeker als je er van uit ging dat het niet makkelijk zou gaan en dan nu spontaan Ik snap je twijfel heel goed en ik zou in jouw situatie misschien het gevoel hebben het zelf al helemaal te moeten weten voor ik het deel met hem. Maar ik denk dat het wachten met vertellen het alleen maar moeilijker maakt en ook na het vertellen kan je pas besluit nemen Persoonlijk vind ik dat hij het moet weten, ook in geval van toekomst later als je kind vragen heeft misschien. Maar het is natuurlijk ook een keuze hem het niet te vertellen

Ik las je verhaal ook en wat een dubbel gevoel zal dit je geven. Ik denk dat je diep van binnen heel goed aanvoelt waar je hart ligt in de keuze die je maakt. Als je hem even weg zou denken en alle problemen zou ‘vergeten’ waar leidt je hart je dan heen? Problemen zijn niet onoverkomelijk en als dit je diepe wens is, zou ik zeggen ga ervoor. Ook al kan ik natuurlijk niet inbeelden wat jij doormaakt aangezien ik een partner heb en we samen de keuze hebben gemaakt voor een kindje te gaan. Ik denk dat je sterker bent dan je denkt en dat je het heel goed gaat doen alleen! Ik ben het met respectvollegolf eens. Maar dit is een keuze die alleen jij kunt maken. Wat voel je zelf, wat zegt je hart als je alle onzekerheden wegdenkt?

Helemaal eens dat het uiteindelijk jouw keuze is ❤️