Baby op eigen kamer

Ik heb mijn zoon 9 maanden lang gevoed s nachts. Mijn man had nergens last van die sliep gewoon door. Het is dodelijk vermoeiend om constant je bed uit te moeten zeker in de winter!! Je bent je privacy met een kind sowieso kwijt is mijn ervaring🙈 Je gaat elk geluidje van je baby horen als moeder dat zit in je instinct. Of je nou de babyfoon naast je hebt of de baby zelf. Enige puntje is je katten daar zou ik wel voorzichtig mee zijn, dat die niet in de wieg van je baby kruipen.

Mijn vriend wordt nu al meerdere keren wakker als ik naar de wc moet 😅 terwijl ik juist heel zachtjes doet

Snap ik, maar geloof me jullie gaan mega vermoeid zijn de eerste maanden. Nou had ik niet de meest makkelijke baby en een enorm moeilijke slaper. Ons zoontje slaapt nu nog steeds tussen ons in. Je moet gewoon doen wat je hart zegt, dit kun je ook pas voelen als je kindje er is. Ik wilde mijn zoontje graag bij me houden maar er zijn er zat die hun kind gelijk in eigen kamer leggen, ook daar is niets mis mee.

Dit dacht ik ook totdat hij geboren was. Ik keek 100x of hij nog ademde, voelde me heel beschermend en bang dat hem wat over kwam. Had een paar keer snachts meegemaakt dat hij half stikte in een slok melk door een boer. Denk dat je er het beste open in kan gaan en dit kan beslissen als de kleine er is🥰

Ja hoor, wij hebben onze eerste gelijk op z'n eigen kamertje laten slapen. Ging prima, gewoon doen wat goed voelt. Hij kreeg ook flesvoeding, dus uit bed moesten we toch wel en zo was er voor één van beiden toch wat meer (nacht)rust. We zijn van plan dit met de 2e weer zo te doen.

Ik ga ook de baby redelijk direct op eigen kamer leggen. Ik heb een chronisch slaapprobleem en word wakker van mezelf als ik wil omdraaien. Een pruttelende baby naast me, wordt heel heftig. Mijn ouders hebben het, toen ik werd geboren, welgeteld 3 nachten volgehouden met mij op de kamer en daarna ben ik op een eigen kamer gelegd. Mijn siblings hebben überhaupt niet meer op hun kamer gelegen. Ik denk dat we redelijk zijn terecht gekomen. Ik merk dat ik mijn plan hierin regelmatig moet verdedigen, maar ik vertrouw op mijn gevoel en ik denk dat iedereen dat zou moeten doen. Als je na een week toch denkt: dit werkt niet of het voelt niet goed, is een co-sleeper ook weer zo gekocht.

Dit! Daarnaast is het sowieso de week/weken na de bevalling het prettig dat je man snachts de luiers doet en dan de baby aan jou geeft zodat jij kunt blijven liggen/rusten. En de weken erna hielden wij dit ook nog even vol zodat ik eten kon pakken voor mezelf in de tussentijd. Van borstvoeding krijg je honger😆

Oh als er ook luier verschoont moet worden dan moet de baby sowieso naar eigen kamer om op de commode verschoond te worden 😯

Meestal is het een plas luier. Ik ik had luiers naast mijn bed en verschoonde hem op bed (als het alleen een plasje was). Eerste week doe je alles perfect en daarna zoek je je gemak op.. Als ik echt uit bed moest in de kou dan lag ik daarna uren wakker. Om de 2 a 3 uur voeding/luier.

Doe wat je zelf fijn vindt! En wat voor jullie haalbaar is. Ik denk dat je slaappatroon gaat veranderen. Ik vind het vooral vervelend en heel koud om snachts het bed uit te moeten. Bij de eerste hebben we het wel gedaan gelijk op de babykamer, maar ik ging toen elke keer kijken of hij nog ademde. Toen de wieg lekker op onze slaapkamer en dat ging veel beter, want dan hoorde ik het als er wat was.

Zeker! En vergeet de kruiken niet, zeker met een winterkindje. Mijn man moest er de eerste 3 weken vaker uit dan ik. Toen ik eenmaal hersteld was deed ik de nachten volledig en dat is nu nog steeds zo. Manlief werkt ontzettend hard en slaapt elke nacht gewoon door. En die luiers deed ik alleen de eerste 10 dagen voor de kraamzorg verschonen daarna vond ik het wel prima, tenzij poepluiers natuurlijk😅

Mijn vriend was een super lichte slaper voordat we kinderen hadden. Inmiddels... Slaapt hij overal doorheen. Door de hormonen was ik na de bevalling opeens de lichte slaper en mijn man sliep na een paar nachten slaapgebrek als een blok. Ik zou overigens nooit een kind direct op zijn eigen kamer liggen. Ze hebben 9 maanden veilig in jouw buik gezeten en moeten nu alleen slapen? Mijn kinderen wilden in het begin niet eens in de cosleeper en sliepen eigen alleen goed op ons (ook geen aanrader.. maar ja als ze dan sliepen legden we ze voorzichtig over). De jongste kwam elk 1,5 uur voor voeding s nachts, dus dan was ik blij dat ik alleen maar om hoefde te rollen en niet mijn bed uit moest. En niet onbelangrijk... Je kind bij je op de kamer laten slapen de eerste 6 maanden is beschermend tegen wiegendood.

Mijn ervaring is dat je van te voren allemaal ideeën en plannen hebt, en je uiteindelijk gewoon gaat ervaren wat voor jou, je partner, en de baby (en de katten), het fijnste is. Misschien merk je na een paar nachten dat het toch handiger is als de wieg in jullie kamer staat. En anders slaapt de baby op zijn/haar eigen kamer. Dat er studies zijn waaruit blijkt dat cosleeper voordelen heeft, betekent niet dat jij daardoor verplicht bent om de baby naast je bed in een cosleeper te hebben. Sterker nog, als het bij jou, je partner of katten voor stress zorgt, lijkt me dat zelfs iets wat je juist niet wil. Doe wat voor jullie het beste werkt, en probeer je niet teveel van te voren vast te pinnen op 1 ideaal. Je gaat het vanzelf merken!

Wauw, wat een verademing dat je iig op dit moment zo relaxed bent dat je er geen moeite mee hebt je baby op een andere kamer te leggen. Ik moet er niet aan denken. Dat lastige ademen van newborns en idd zoals iemand anders ook zei, ik vind het heel fijn om wakker te worden als mijn pasgeboren zich lijkt te verslikken enzo. In de meeste gevallen ben je de eerste 6 weken überhaupt heel blij met een beetje slaap. Kind heeft continu voeding nodig en veel baby's hebben een omgekeerd ritme. Het wordt overigens ook echt geadviseerd om uit veiligheid je baby op jouw kamer te leggen. De kans op wiegendood is daarmee minder groot. Dus alleen om die reden zou ik het zelf al doen.

Je moet doen waar jij je goed bij voelt... Voor mij persoonlijk zou ik dat dus absoluut niet fijn vinden als mijn baby(s) op een andere kamer liggen ivm kans op verstikking etc. In principe zijn baby's heel sat gewend aan geluiden als ze eenmaal geboren zijn, vooral geluiden van jou en de geluiden in omgeving. Maar nogmaals, het is aan jou de keuze waar jij goed hij voelt.

Hier hetzelfde! Wel onze slaapkamer deur altijd open.

Ik snap je gedachten, maar heb ook ervaren dat van te voren bedenken hoe je het zou willen vaak niet werkt omdat de baby een andere behoefte heeft. Kijk dus vooral in het moment wat voor de baby en jullie werkt. In het begin is het gewoon uitproberen en kijken wat werkt voor jullie.

Jaa hoor, wij hebben het bij de eerste gedaan, 1 week naast ons (wel in haar eigen bed) en daarna op haar kamer in haar bed. Dit willen we nu weer doen omdat we echt een makkelijke slaper hebben die nooit bij ons slaapt verder, en om jaloezie te voorkomen proberen we het gewoon weer :)

Maar wat hier onder ook gezegd word op het moment zelf bekijken waar je baby behoefte aan heeft, miss gaat het bij ons nu ook heel anders.

Ik ga borstvoeding geven dus lijkt mij in een cosleeper/wiegje op onze kamer wel het handigste. En ik zou niet kunnen slapen weten dat hij/zij daar alleen ligt.. maar voor iedereen is het anders, lekker doen waar jij je goed bij voelt.