Geen borstvoeding geven wie nog meer?

Hai! Het is ook ons derde kindje en ik ga ook voor kunstvoeding. Bij de eerst bv geprobeerd maar ik maakte geen melk aan. Nadat onze zoon alleen maar afviel moest ik de keuze maken, of kolven (hopen dat zo nog de melk opgang kwam) of over naar kv. Ik had een hele zware bevalling en het voelde echt als failen maar ik kon dat kolven mentaal gewoon niet aan. Overgestapt naar kv. Mega goede beslissing. Ik werd weer meer mezelf en de baby deed het ook goed! Bij de tweede niet eens bv geprobeerd en ga dat nu hij de derde ook niet proberen. Gewoon gelijk over naar kv. Ik had ook geen stuwing, geen pijn dus maakte gewoon echt geen melk aan. De beste voeding voor een baby is voeding is mijn menig. Tuurlijk zeggen heel veel mensen dat bv het aller belangrijkste is maar in mijn optiek is een gezonde moeder het belangrijkste! Geen bv geven is niet falen maar gewoon ook kiezen wat het beste is voor je kindje. Wordt vaak als ‘makkelijke’ oplossing gezien maar zo simpel werkt dat niet. Er zijn heel veel verschillende redenen waarom er voor kv gekozen wordt maar daar wordt vaak niet eens naar gekeken of geluisterd. Komt wel goed mama!

Bij mijn eerste was ik al op voorhand overtuigd dat ik geen borstvoeding wilde gaan geven. Maar wat mij vooral irriteerde was de weerstand daarin van bijvoorbeeld de kraamhulp en dat ik me overal moest verantwoorden. Kunstvoeding in NL is van super kwaliteit en op die manier weet je ook exact wat je kind binnenkrijgt. Voor mij voelde borstvoeding gewoon totaal niet waar ik me goed bij voelde, wat de mening van anderen ook is, ga voor wat jij wilt. Het is jouw lichaam, jouw keuze. Ik heb een super gezonde en vrolijke peuter en nu zwanger van de tweede en ga het bij hem/haar weer meteen zo doen.

Doen waar jij de beste mama mee kan zijn! Als je ongelukkig wordt van BV geven dan is KV gewoon de beste keuze, ook voor je kindje en dat is niet erg. Ik herken het heel erg van mijn eerste kindje, heb toen echt 3 maanden gestreden. Maar vond het zo ontzettend zwaar. Achteraf had ik gewoon beter meteen KV kunnen doen maar het lukte dus waarom zou je dan geen BV geven.. Die druk die er op wordt gelegd vind ik niet oké, het belangrijkste is dat je kindje gevoed wordt en hoe dat doet er niet toe. Bij mijn 2e ging het heel goed en heb ik lang BV gegeven wat uiteindelijk ook handig was ivm koemelkallergie maar als ik na deze bevalling merk dat ik me weer zo voel als bij de eerste dan ga ik gewoon over op KV!

Ik heb bij mijn eerste misschien 3 dagen borst gegeven, bij deze kindje ga ik het helemaal niet doen. Het is jouw lichaam, jouw keuze. Anderen zal altijd een mening over hebben. Doe wat voelt het best voor jezelf als mens. Jij bent eerst vrouw en alleen daarna ben je moeder. 🤍

Ik ga ook KV geven, bij mijn eerste ook gedaan. Niet omdat het niet lukte, maar ik wilde het gewoon niet. Ik voel me er niet prettig bij en ik vind het een fijn idee dat mijn man ook flesjes kan geven. Mijn zoontje is inmiddels 4 en een gezonde levendige kleuter ☺️. Het is wel vermoeiend om je altijd maar te verantwoorden waarom je geen BV wil geven..

Ik heb 7 weken volledig bv gegeven bij mijn eerste en ging er volledig aan onderdoor. Geen productie, huilbaby en alle toestanden. Nu ervoor gekozen om gelijk te starten met kv en dat geeft heel veel rust. Doen waar JIJ je goed bij voelt♥️. Happy mom happy kid!

Het wordt de eerste, dus geen idee hoe ik mentaal en fysiek uit die bevalling kom. Na de eerste mk had ik echt iets wat leek op postnatale depressie (bij de 2e niet gelukkig, maar die was veel minder ver, dus veel minder stuiterende hormonen), dus ben me toch een beetje aan het voorbereiden dat dat een serieuze mogelijkheid is voor mij dat het na de bevalling weer gebeurt. Dan lijkt BV me absoluut geen optie. Als het fysiek al lukt, er is natuurlijk 0 garantie dat ik überhaupt genoeg produceer als het mentaal wel goed gaat.

Ik ga ook voor kunstvoeding. Dit wordt mijn tweede kindje, bij de eerste heb ik het 4 dagen geprobeerd en ik ging er mentaal helemaal aan onder door dus ben toen gestopt. Dat heeft me toen heel veel tranen en schuldgevoelens gekost en eigenlijk mijn hele kraamweek verpest omdat ik alleen maar met dat voedingsvraagstuk bezig was. Diep in mn hart voelde ik denk ik toen van te voren ook al dat borstvoeden niet bij mij past. Ik had heel veel behoefte om mijn lijf weer voor mezelf te hebben en niet meer alleen verantwoordelijk te zijn voor de baby. Dus ik vond het ook heel fijn en belangrijk dat mijn partner ook de flesjes gaf en we het echt verdeelden. Dus nu besloten dat ik het dit keer niet eens ga proberen maar meteen kv ga geven en er hopelijk op die manier meer van kan genieten zonder de struggles van borstvoeding.

Oh en misschien nog een toevoeging, ik heb me de vorige keer echt uuuren ingelezen over de voordelen van borstvoeding omdat ik heel erg bang was mijn kindje tekort te doen en je overal gek wordt gemaakt dat borstvoeding het aller allerbeste is. Borstvoeding heeft wat voordelen, met name op de korte termijn voor de baby (antistoffen bijvoorbeeld) maar heel veel voordelen die er ook overal bij staan voor op de lange termijn zijn enorm overdreven en wetenschappelijk slecht onderbouwd (bijv. Alleen correlatie maar geen causaliteit bewezen). Dat stelde mij enorm gerust:) Laat je dus vooral niet gek maken, er wordt een hoop nonsens verspreid (ook door verloskundigen/lactatiekundigen etc. ik kan me daar echt nog steeds boos om maken).

Als jij nu al denkt het gaat mij niet lukken mentaal moet je het echt niet doen je kan dan beter kv geven puur ook zodat je er beter voor je kinderen er kan zijn denk dat dat belangrijker is dan dat jij bv geeft. Iedereen heeft er natuurlijk zijn mening over dat bv beter is etc maar zelf vind ik het belangrijk dat je als mama ook goed in je vel moet zitten

Ik zou je kindje de keuze laten maken na de bevalling.

Sorry ik begrijp dit niet helemaal? Het kindje kan toch geen keuze maken en daarin de mentale last die een moeder ervaart erin meenemen?

Ik bedoel je kan altijd een bus voeding in huis halen en daar dus voor open staan. Maar als je bijvoorbeeld na de bevalling met je blote borst ligt met kindje erop en die hapt aan. Dan heeft je kindje die keuze gemaakt.

Zeker, altijd goed om een bus kunstvoeding achter de hand te houden. Persoonlijk vind ik een aanhappend kind geen goede reden voor borstvoedingskeuze. Het aanhappen is een natuurlijke reactie dus de meeste kindjes zullen dit doen. Daarin wordt vervolgens geen afweging gemaakt of de moeder dit aan kan fysiek en mentaal. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb al een keer borstvoeding gegeven en ben voornemens het weer te proberen. Maar ik vind wel dat altijd de staat van de moeder goed moet worden afgewogen.. als die het op welke manier dan aan kan is dat in mijn optiek niet goed voor moeder en kind.. daar kan alleen het kind niet over beslissen naar mijn mening..

Als de moeder het op welke manier dan ook niet aan kan is dat in mijn optiek niet goed voor moeder en kind * De zin liep niet zo lekker 😅

Ik voelde helemaal niet de behoefte om borstvoeding te geven. Dus ik ben gelijk begonnen aan kunstvoeding, aangezien deze hier gewoon gewoon goed is! (Er is ook een aflevering gemaakt bij keuringsdienst van waarde, misschien iets om te kijken) M’n kind is nu 10 maanden en groeit super goed! ☺️ dus bij de tweede op komst kiezen wij ook weer voor kunstvoeding. Gewoon voor m’n eigen rust en mentale gezondheid. Doe vooral waar jij je goed in voelt! Als je het wilt proberen, dan kan je het gewoon proberen. Als je er met een berg tegenop ziet is het een overweging om kunstvoeding te geven ook waard!

Een baby zal altijd op de borst af gaan. Dat is instinct.

Bij mij zei mijn moeder bij de eerste toen ik ook erg struggelde, ze was kraamverzorgende ook, dat een mentaal fitte moeder belangrijker is voor je kind dan bv. Vooral als je aan de bv ondoorgaat. Kunstvoeding is tegenwoordig erg goed. Maar ik snap je schuld gevoel wel! Zelf had ik bij de eerste ook erg last van, maar toen ik stopte werd ik veel rustiger en mijn dochter werd ook veel rustiger! Dus toen zag ik dat een mentaal fitte moeder echt wel belangrijk(er) is. Dat is mijn ervaring. Ik wil nu wel weer proberen om bv te geven, maar als het gewoon niet wil dan ga ik ook niet doorstruggelen. Geeft aan beide kanten veel stress

Ja helemaal mee eens. Dat instinct van aanhappen kan ook een enorme mindfuck zijn. Mijn kindje hapte na de geboorte in het gouden uur direct goed aan dus leek perfect te gaan. Achteraf hoorde ik dat dat vaker gebeurt, dat babies dan super alert zijn en het vaak in het begin goed lijkt te gaan. Maar die daaropvolgende nacht en dagen ging het aanhappen heel slecht en mijn productie kwam niet op gang dus de baby werd helemaal gefrustreerd en huilerig van de honger. Maar omdat dat aanhappen in het begin goed ging, voelde ik enorme druk om het maar te blijven proberen, want het was immers toch wel al gelukt dus we zouden dit toch moeten kunnen. Zowel de baby als ik werden er uiteindelijk heel onrustig door en toen we op kv overgingen was het een wereld van verschil bij mijn dochter ook, eindelijk rust omdat ze niet zo hongerig en gefrustreerd was omdat aanhappen niet lukte en er te weinig uit kwam.

Ik ben zwanger van m’n eerste, en ik wil erg graag borstvoeding geven. Maar. Ik weet dat het niet voor iedereen weggelegd is, dus ik haal een bus kunstvoeding in huis voor het geval het niet lukt, of ik het (fysiek of mentaal) niet trek. Ik wil me graag flexibel genoeg opstellen dat niet alles voelt als een teleurstelling of een tekortkoming. Een gevoed kindje met kunstvoeding is beter dan een ondervoed kindje met borstvoeding. Een mentaal gezonde mama met kunstvoeding is beter dan een mentaal gesloopte mama met borstvoeding.