Wisselende gevoelens

Hooi, Ik heb daar ook heel erg last van. Zo erg dat ik in het verleden een abortus heb gedaan omdat ik zoveel bomen op de weg zag. Dat ik dacht dat ik het niet kon en niet wilde. En na de abortus verdwenen de hormonen en heb ik zoveeel spijt gehad. Daaraan merkte ik dat het echt de hormonen zijn waardoor je in paniek kan raken en soms niet heel herder denkt.

Oh meid wat heftig! Maar dankjewel dat je dit met me deelt. Ik dacht echt dat ik gek werd namelijk🤦🏼‍♀️🤭

Nee helemaal niet 🙂 mensen praten er misschien niet zo snel over. Maar we zullen niet de enige zijn hoor. De hormonen in een zwangerschap zijn echt een achtbaan! Sommige vrouwen zijn er wat meer gevoelig voor dan een ander. Ik slik daarom ook geen anticonceptie daar merk ik ook al veel van haha.

Maar begrijp ik goed dat je nu weer in verwachting bent? 🥰

Ja ben morgen 6 weken ☺️☺️

Wat leuk! Gefeliciteerd! We hebben trouwens dezelfde naam, hoe toevallig ☺️

Jij 7weken nu zie ik? 🙂 jij ook gefeliciteerd 🤗🤗 heet je ook Amber ?

Ja ongeveer! Heb volgende week woensdag de eerste echo dus dan weet ik zeker hoe ver ik ben. Ja! Mooie naam hè 🤪

Haha ja toch. Ik mag donderdag! Spannend he ☺️ laat maar weten hoe het is gegaan. Is dit je eerste?

Hier ook , 7 weken zwanger, we hebben zoontje van 4met Tos. Nu ben ik zoo bang dat de baby het ook krijgt. Ik sta overal alleen voor, heb geen familie en vrienden. Dus als het 2e kindje ook zo wordt heb ik echt een probleem. Zoontje speciaal onderwijs. Ik heb vorige week verloskundige gebeld. Echo gehad . Maar ik kan niet blij zijn. Zelfs na de echo niet .. dat is toch ook niet goed ? Ben zo bang dat als ik het weg laat halen zoveel spijt krijg. En dat ik het me zelf nooit meer ga vergeven. Ben bijna 38. Ik zou het heel leuk voor mijn zoontje vinden. Als ik naar hem kijk en bedenk dat ik het niet wil, breekt mijn hart. Ik zou het nu eerder voor hem doen als voor mij zelf . Wat een hel is dit. Geen idee wat ik moet doen . ! Pfff het laat me geen seconde met rust. Ze zeggen, het 2 e kindje Hoeft niet het zelfde te krijgen als je zoontje, maar wat als dat wel zo is. Dan heb ik een probleem ..

Hoi Bo otje, Wat een verhaal.. ik weet niet wat Tos is ik zal het is googlen. Als je nu al twijfeld zal ik geen abortus doen want dan krijg je geheid spijt. Maar als je het alleen moet doen krijg je het wel super zwaar. Ik ben ook alleenstaande moeder geweest dus weet er alles van. Hoop dat je er uit komt voor jezelf! 🤗

Hoi Bo otje, Wat rot voor je om te lezen dat je zo worstelt. :( Ik lees geen fam/vrienden, maar heb je wel een partner die jou kan steunen? Vraag eens na bij je verloskundige of er in jouw regio mama-groepen zijn waar je kunt aansluiten. Wellicht kun je daar wat steun/contacten uit halen? Als je dat ziet zitten natuurlijk. Mijn ervaring met zo'n mama-café of limonade-brigade is dat het heel fijn is om met andere mama's te sparren over alle struggles die je tegenkomt in het ouderschap! (En google evt eens op buurtgezinnen) Liefs voor jou❤️

Ik herken je gevoel helemaal! Dit heb ik ook. Ik ben inmiddels 6 maanden geleden bevallen van een lief meisje en 8 weken zwanger. Ik heb hier ook wisselende gevoelens over. De ene keer denk ik we gaan er voor en de andere keer zie ik het zó niet zitten, ben ik blij hoe mijn leven nu is en wil ik het helemaal niet. Heb ook serieus overwogen om een abortus te doen maar ik weet zeker dat ik daar spijt van ga krijgen. Wat me vooral veel onzekerheid brengt is de begin periode met een newborn en kindje van net 1 jaar. Ik denk echt dat wanneer ze wat ouder zijn ik het helemaal geweldig zal vinden. Volgens mij ben ik gewoon niet zo gemaakt voor de new born periode en vind ik het pas vanaf de leeftijd van 1 jaar leuk worden. Ik heb ook nog een dochter van net 6 jaar waar ik me enorm schuldig tegenover voel. Veel mixed feelings dus, maar natuurlijk spelen hormonen ook een rol hierin. Laat de gevoelens er zijn en praat erover met de mensen om je heen. Uiteindelijk vindt alles zijn weg wel💕

Jazeker! Mega spannend dus allemaal🫣

Ah dankjewel! Ja het is mijn eerste zwangerschap en ik begin echt een nieuwe versie van mezelf te leren kennen haha! Verder heb ik nergens last van dus moet het maar voor lief nemen denk ik. Lijkt me voor jou idd ook erg pittig met zo’n kleintje er naast nog. Heb je verder geen klachten? ☺️

Nee gelukkig niet! Bij alle drie de zwangerschappen heb ik nergens last van gehad!

Heerlijk zeg! Ik ben 7 weken en ook nergens last van 🤭

Heel herkenbaar dit, ik heb de hele nacht niet kunnen slapen uit angst om m'n kindje te verliezen, terwijl er helemaal geen reden is om te denken dat ik het kindje ga verliezen... super gek dat je ineens zo kan wisselen van stemming...

Heel herkenbaar! Ik ben 7 weken en 6 dagen. Emoties vliegen alle kanten op, ik ben er super blij mee en soms kan ik oppeens zomaar huilen, denk hormonen🤭

Dit zegt al zoveel dat je ook gelukkig bent geweest met de zwangerschap.. ik denk echt dat je hier uiteindelijk zo spijt van krijgt. Ik zou zeggen; zoek hulp voor dit gevoel!🩷🩵🩷🩵 je hoeft t niet alleen te doen.. Je hormonen spelen ook een enorme rol hierin, als ik zo al je topics lees. Ik krijg heel sterk t gevoel dat je een verkeerde beslissing maakt voor jezelf... en soms zien anderen dat eerder dan jij zelf, er is geen weg meer terug.