Bevalverhalen

Even een berichtje om deze weer bovenaan te krijgen. Zijn inmiddels al een paar kindjes geboren 😊

Kan deze vastgepind worden?

Aan de Moderator! Kan dit bericht vastgepind worden? 😊🩷🩵

??? 😊

Yes I did ! 💕

Het lijkt erop dat mensen in het geboortetopic ook al beetje bevalling vertellen, niet uitgebreid maar wel termijn etc. Ik hoop hier ook verhalen te gaan lezen voor compleet beeld te krijgen :)

Nou, laat ik maar aftrappen dan🤗 heb hetzelfde als in het bevaltopic maar als iemand vragen heeft over hoe het gegaan is dan praat ik er met alle liefde en plezier over! Sofie 19-2-2025 2775gr 38w+3 In de nacht om 1u braken mijn vliezen en zijn we voor controle naar het ziekenhuis gegaan, ctg was goed en ik had 3 cm ontsluiting, dus in overleg mochten we naar huis om daar lekker rustig de weeën op te vangen. Anderhalf uur thuis geweest en toen kwamen ze toch wel gauw achter elkaar, dus maar terug naar het ziekenhuis. Toen we de parkeerplaats opreden begonnen de persweeën en binnen 6 min nadat ik op de kamer was lag Sofie op mijn borst! Ik ben er zelf zonder scheuren vanaf gekomen. Na een paar uurtjes in het warmtebedje mag onze kleine meid mee naar huis!

Ik ben op 5-2-25 bevallen van Nora bij 36+3. Ik werd in de avond ervoor enorm ziek, ik heb echt uren op de wc gezeten en wel 10x overgegeven😅 Ik dacht echt dat ik buikgriep had. Even na middennacht zat ik weer op de wc: maar vond ineens dat mn onderbroek wel heel nat was. Maar goed, ik voelde me zo beroerd dat het me ook niets had verbaasd als ik in mn broek had geplast😂 Gelukkig wel nog helder genoeg om even een inlegkruisje in te doen en het vocht op te vangen. Ik had ook enorme buikkrampen, maar goed: bij een goede buikgriep heb je die ook.. uiteindelijk met een weeen timer de krampen getimed en daar zat al vrij snel steeds 3 minuten tussen. Dat in combinatie met dat het inlegkruisje weer nat was toch maar de verloskundige gebeld. Die was hier rond 02:45 en ik had al 4 cm ontsluiting. Wegens vroeggeboorte meteen naar het ziekenhuis. Daar aangekomen gingen de weeën over in rugweeën, die vond ik echt niet prettig. Buik ging wel, maar rug echt niet. Ik heb toen een ruggenprik gevraagd, die mocht onder de 7 cm ontsluiting. De verloskundige die het checkte zei: je hebt eigenlijk al 7, maar ik zal zeggen dat je 6 hebt. Die vrouw is echt mijn redding geweest. Uiteindelijk rond half 9 de ruggenprik gehad, wat een verademing. Ik zat toen al vrij snel op 9 cm en ook niet veel later op 10. Alleen zakte toen de weeën helemaal weg, ik had geen idee wat ik moest doen qua persen, want ik voelde het niet goed. Na ruim een uur daalde de hartslag van Nora, dus is er ingegrepen met een vacuum en knip en is ze geboren om kwart voor 12. Al met al dus nog geen 12 uur de bevalling. Inmiddels ongeveer 2 weken verder en het herstel gaat best prima, helemaal geen last meer van de hechtingen etc. En alweer lopend wat boodschapjes gedaan. We genieten helemaal van ons meisje💕

Tijdens een controle op 3 februari bleekmijn bloeddruk veel te hoog te zijn en na 24-uur urine opgevangen te hebben werd ik opgenomen met een zwangerschapsvergiftiging. Op dat moment hadden ze geen plek in het ziekenhuis waar ik onder controle stond en moest ik per ambulance overgebracht worden naar een ander ziekenhuis, na daar een nachtje verbleven te hebben kon ik de volgende dag weer terug omdat er weer plek was. De dagen erna waren rustig, ik voelde me op de hoge bloeddruk na goed. De bloeddruk probeerde ze te stabiliseren met medicatie maar dit werkte niet. Het weekend startte de hevige hoofdpijn, wazig zien en het vele overgeven waarop ze besloten om me via het infuus magnesiumsulfaat toe te dienen maar die viel heel erg verkeerd waardoor ik alleen maar zieker werd. Medicatie om de ontsluiting op gang te helpen hielp ook niet dus toen de optie gekregen om met 2cm ontsluiting mijn vliezen te breken en een hele lange bevalling in te gaan of een spoed keizersnede. Een lange bevalling was voor mij geen optie vanwege de staat waarin ik verkeerde en heb ik voor de keizersnede gekozen. Nog geen uur later was Jip er! Jip had een moeizame start en moest beademd worden en na een nachtje bijkomen in de couveuse was hij sterk genoeg om in een warmte bedje te liggen. Ik had gehoopt dat als Jip eenmaal stabiel was we naar huis konden maar helaas bracht mijn gezondheid roet in het eten en moesten we alsnog langer blijven omdat mijn bloeddruk wederom opliep en zelfs niet met medicatie wou dalen. Ondertussen raakte ik alleen maar meer gefrustreerd, ik zat al 1,5 week op een kamer waar ik niet vanaf mocht i.v.m. bedrust en behoefte had aan frisse lucht en een andere omgeving. Met een beetje aandringen van de verpleegkundige werd er zaterdag 15 februari besloten dat ze mijn bloeddruk stabiel genoeg vonden om ons naar huis te laten gaan. Als ik er nu op terugkijk is het best heftig voor mij geweest maar dat besefte ik me pas de dagen na de keizersnede. Ik denk dat ik op de automatische piloot ben over gegaan. Ik ben dankbaar voor de liefdevolle zorg van de verpleegkundigen en de aandacht die werd besteed aan mijn mentale gezondheid, dit heeft er wel voor gezorgd dat ik alsnog met een goed gevoel op alles terugkijk!

05-02-2025 om 06:11 is onze dochter Hannah geboren met 34 weken en 2 dagen. 2665 gram en 44cm groot met een hoofdomtrek van 32cm. Graag deel ik met jullie mijn positieve beval en prematuur verhaal🤗 De avond ervoor had ik al een zeurende buikpijn en licht roze bloedverlies. Verloskundige gebeld en die dacht aan indalingsweeën dus gaf aan dat ik me geen zorgen hoefte te maken. Voor ik naar bed ging toch maar een waterdichte molton op mijn bed gelegd, iets met voorgevoel😅 Om 02:15uur werd ik wakker en ging ik plassen. Inlegkruisje was erg nat en vertrouwde het niet helemaal. Ik stond naast het bed mijn man wakker te maken om te overleggen en mee braken mijn vliezen. Echt zoals in een film stroomde het langs mijn benen eruit.. Gelijk begonnen ook de weeën, om de 6 minuten en in mijn onderrug. Om 03:10uur was de verloskundige er en heeft ons naar t ziekenhuis gestuurd dus snel wat kleren in een tas gegooid aangezien de vluchttas nog niet klaarstond. Waren rond 3:45uur in het ziekenhuis en toen waren de weeën al om de 4 minuten. Helaas had ik erge rugweeën, met een TENS apparaat geprobeerd het te minderen maar aangezien de bevalling zo snel ging hielp het maar heel even. 04:55uur 5cm ontsluiting dus mocht ik naar de bevalkamer. Even was er paniek bij de verpleging omdat de hartslag van de baby te laag was, bleek de buikband verschoven te zijn... Paniek om niks dus😅 De weeën kwamen al heel snel achter elkaar, zat vrij weinig ademruimte tussen. Hierdoor was er ook geen tijd meer voor pijnstilling. Om 05:40uur had ik volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen. Door de rugweeën kon ik alleen maar op mijn zij liggen en ben ik dus zo bevallen. Opeengegeven moment was de hartslag van Hannah niet meer te meten dus is er een schedelelektrode in het hoofdje gezet om haar in de gaten te houden. Bijna was het nodig om in te knippen omdat de hartslag te laag werd maar na nog 1x goed persen kwam ze er gelukkig uit en had ik alleen een kleine scheurtje waar maar 2 hechtingen in hoefde. Om 06:11uur is onze dochter na een halfuur persen geboren. Tijdens mijn bevalling zat ik door de intense weeën volledig in mijn eigen bubbel. Zo ook mijn verrassing dat er wel 10 artsen/verpleging rondom mij stonden toen ik na de bevalling mijn ogen open deed😅 Vanwege het termijn stond alles en iedereen gereed om mocht er iets mis zijn gelijk in te grijpen, gelukkig liet Hannah gelijk van zich horen! Na een uur buidelen werd ze gecheckt en had een apgar score van 8 en 10! Ook in de dagen erna deed Hannah het super goed. Tegen verwachting in heeft ze naast de blauwe lamp en een warmtematrasje geen verdere hulp nodig gehad! Dus geen couveuse, beademing of sonde! Na 1,5 week met 35 weken en 6 dagen mochten we met hoge uitzondering van de arts naar huis omdat ze het zo goed deed. Inmiddels zijn we een week thuis van het ziekenhuis en volop aan het genieten!

Maandag 13.00 gestript en 19.00 begonnen de weeën maar was te doen. 6 uur s ochtends niet meer te houden dus de verloskundige gebeld die is gekomen. Met 4 cm ontsluiting, nog even thuis gebleven. Om 12 uur waren we in het ziekenhuis. De ontsluiting bleef hangen op 5 cm dus ze hebben de vliezen gebroken. Toen ging het even in een stroomversnelling. Veel heftige weeën na elkaar en rond 5 uur de ruggenprik gehad. Toen vielen de weeën stil met 6 cm. Omdat hij een sterrenkijker was kon zijn hoofdje niet goed indalen waardoor de weeën niet konden doen wat ze moesten doen. Toen hebben ze weeën opwekkers gegeven op de hoogste dosis. Toen hebben we tot 9 cm ontsluiting kunnen komen maar hij daalde niet ver genoeg in en Owen kreeg het benauwd dus al papieren getekend voor een keizersnede maar moesten nog even wachten op de gynaecoloog die de knoop zou doorhakken. Gelukkig op het laatste moment daalde hij goed in en had ik 10 cm ! Na 35 minuten persen daalde Owen zijn hartslag en móest hij geboren worden dus een knipje en na 1 pers was hij er om 00.33 🥰🥰🥰🥰

Maandag 17 februari braken mijn vliezen en volgde een ziekenhuisopname omdat ik 35+5 was. Het plan was om met 37 weken in te leiden. De rest van de week gebeurde er niks en ik mocht vrijdag een dag en nacht thuisslapen. Vrijdagavond kreeg ik om 2200 weeen. Die kwamen om de 15/20 min en ik lag een beetje te soezen in bed. Twijfelde zelfs nog of dit ‘de bevalling was’. Om 2330 werd het serieus en zijn we (te laat) naar het ziekenhuis gegaan. Autorit was een ramp 🙈 Om 0015 waren we op de afdeling en had ik 5cm ontsluiting. Meteen naar de verloskamer en na heftige rugweeen mocht ik om 0045 persen. Twee minuten later is onze dochter geboren. Het was een snelle en heftige bevalling. Gelukkig ging het meteen heel goed met haar en mocht ze een uur bij mama op de borst 🥰. Tot zondag in het ziekenhuis en daarna lekker naar huis.

Zondag avond om half 10 braken spontaan mijn vliezen echter bleven de weeën afwezig. Woensdag ochtend daardoor in het ziekenhuis moeten melden om ingeleid te worden middels infuus, helaas was mijn baarmoedermond nog stug en geen ontsluiting, waardoor infuus niet zou werken. Om die reden eerst gestart met tabletten om de baarmoedermond te laten verwerken, dit zorgde na meerdere tabletten tussen 8u en 16u, rond 16u eindelijk toch spontaan voor weeën. Van 16u tot 23u waren deze weeën goed op te vangen en al snel met regelmaat achter elkaar aan, wat resulteerde in 4cm ontsluiting. Rond 23u kwam ik ineens in een weeën storm te zitten, wat ik niet meer weg kon zuchten en waarin ik ook geen controle meer had. Eerst in bad geprobeerd, maar dit hielp helaas niet, uiteindelijk een pijn pompje gekregen om de scherpe randjes eraf te halen, wel zorgde dit ervoor dat ik om 1.55u al op de 10cm zat en persweeën kreeg. Het persen ging vrij vlot, wel de pech dat op het moment dat het hoofdje geboren was, alle weeën direct weg waren, maar de rest moest er nog uit, dus zonder weeën dit moeten persen. Maar met 20 minuten persen totaal was hij er al. Het laatste stuk was erg heftig, maar alles bij elkaar nog best vlot gegaan.

01-03-2025 Welkom baby boy. 38+3 om 16:00 een ballontje geplaatst. De volgende ochtend gemeld om 08:00 en om 09:00 een controle gehad en ik zat op 3 cm ontsluiting. Toen zijn we begonnen met de weeën opwekkers op laagste stand 0.60, de weeën waren toen nog goed op te vangen tot een uur of 12. Bij de inwendige controle zat ik nog steeds op 3cm ontsluiting wat ik echt teleurstellend vond omdat het voor mijn gevoel wel open was gegaan, om 14:00 was de infuus onder tussen al op 4.60 en ik was ondertussen in bad gegaan om de weeën op te vangen maar na een half uur merkte ik dat ik het niet comfortabel vond en kwam ik er uit en kreeg een morfine pomp waar ik om vroeg. De laatste 50 minuten ben ik van 5cm naar 10cm gegaan. Wauw, dit was zo fijn ik mocht eindelijk gaan persen 15.25 begonnen en na 3 minuten persen was hij er. Ik kijk heel positief terug op de bevalling en ik wens alle dames een makkelijke bevalling toe die nog moeten bevallen. 🩵🩷

Op 25-02-2025 om 12:50 is onze prachtige dochter, Leah, geboren!! 🩷🩷 Om 8 uur moesten wij ons melden voor de geplande keizersnede. De eerste uren in het ziekenhuis waren heel spannend en onwerkelijk! Ik was als tweede aan de beurt en werd rond half 12 naar de OK gereden. Het zetten van de ruggenprik duurde best wel lang omdat ze het juiste plekje niet konden vinden, dus ze hebben een paar keer opnieuw moeten prikken. Dat was niet heel prettig om het zo maar te zeggen.. 😅 Gelukkig is de operatie goed gegaan en is onze dochter gezond ter wereld gekomen!! We zijn zo blij, gelukkig en trots!! Inmiddels alweer een paar dagen thuis, met Leah gaat alles goed en mijn herstel gaat ook heel vlot. Ik zit op een roze wolk!! 🥰🥰🩷🩷🩷🩷🩷🩷

Op 22-02-2025 om kwart voor 3 snachts braken mijn vliezen. Ik schrok me eigen helemaal laveloos het was echt super veel vruchtwater. Dus mijn man wakker gemaakt om hem op de hoogte te stellen en naar de wc gegaan om de kleur van het vruchtwater te checken. Gelukkig kleurloos. En ook om mezelf eventjes rustig te krijgen. Toen ik terug kwam had mijn man het bed al verschoond en heb ik hem gezegd nog eventjes te gaan slapen omdat dit meestal betekend dat de baby dezelfde dag nog komt plus dit was mijn tweede bevalling dus dan gaat het meestal nog sneller. Al vrij snel had ik hier en daar weeën maar rond 6 uur waren de weeën zo heftig dat ik mijn man wakker maakte en zij dat hij de oppas en verloskundige moest bellen. Mijn weeën kwamen echt super snel achter elkaar. Nou mijn man snel aangekleed en iedereen gebeld. Daarna kwam hij weer naar mij toe met de mededeling dat ik moest gaan douche van de verloskundige. Nou dat gedaan met een hoop moeite want de weeën bleven maar komen. Half uur later was de verloskundige er. Zij mijn ontsluiting checken en ik zat al op een goeie 6 bijna 7 cm. Bij de tweede bevalling ga je meestal al rond de 3 a 4 cm naar het ziekenhuis dus dat was wel een dingetje. De verloskundige zij dus als je naar het ziekenhuis wilt moeten we nu nu gaan anders wordt het een thuisbevalling. Mijn man moest de keuze maken want ik zelf was in mezelf gekeerd om me weeën op te vangen. Aangezien het allemaal zo snel ging was mijn man bang dat ik in de auto had kunnen bevallen ook aangezien de stad waar we heen moesten voor het ziekenhuis een hoop stoplichten en een spoor heeft. Daarom thuis gekozen voor een thuisbevalling. Mijn man en schoonzus (oppas) werden gelijk aan het werk gezet om vanalles te pakken en klaar te zetten. Om 8 uur kwam een andere verloskundige die deze verloskundige moest aflossen maar ze kozen ervoor om samen te blijven. Deze verloskundige heeft ook geholpen mijn oudste dochter op de wereld te zetten 🫶 Nou eventjes later kwam de kraamzorg ook en mocht ik al vrij snel gaan persen. Echter kwam het hoofdje van mijn dochter niet door het schaam botje. Ik heb dus op verschillende houdingen moeten proberen te persen. Linkerzij, rechterzij, rug (voorkeur) handen en voeten, baar kruk. Maar het lukte niet. In tussen was ik ook kapot had maar 1 uur geslapen die nacht. De verloskundige maakte zich toch wat zorgen dus zij ik ga de ambulance bellen want we moeten aan de weeën opwekers. Nou ik dus met een hoop moeite naar beneden de ambulance in en moest ik mijn persweeën wegpuffen maaaar das echt niet te doen joh. In de ambulance hadden ze al gelijken infuus gezet (auw). 20 minder later in het ziekenhuis. Allemaal artsen in de kamer allemaal toeters en bellen waardoor ik dacht shitt wordt er iets niet aan mij verteld? Nou ik op bed liggen hun een band om mijn buik, hartje luister ontsluiting checken alles en ik mocht weer persen. In tussen tijd kwam ook nog de hoofd gynaecoloog de kamer binnen maar ik was alleen maar gefocust op mezelf. Daarna nog 10 min geperst en toen is 09:33 mijn dochter Rosalie geboren 🩷 achteraf bleek te zijn dat het hoofdje van Rosalie wat scheef zat in me bekken en dat ze daarom terug bleef schieten. Op het laatst dacht ze ik ga maar eens goed liggen haha. Ik moet zeggen ik vond het heel pittig deze bevalling. Rosalie was er binnen 7 uur mijn oudste dochter Emily was er binnen 12 uur maar ik heb liever de bevalling van Emily dan Rosalie. Ik ben nu enorm dankbaar voor mijn lieve kleine meid en we genieten intens maar de bevalling moet ik echt nog eventjes verwerken 🌹

Daya 22 februari 51 cm 3790 kg Bij week 35 is nog eens diabetis geconstateerd. Ik wist dus dat ik tussen week 38 en 39 ingeleid zou worden. Na 3 weken absoluut geen suiker was het eindelijk week 38. Bij 38.1 had ik de laatste controle afspraak en werd de verloskamers gevraagt wanneer ze tijd hadden. Gelukkig diezelfde avond nog voor een ballonnetje. Geen fijne ervaring. Pijnlijk en 2x opnieuw. Eindelijk zat het goed. Toch best krampen gekregen. Hielden aan tot we thuis waren en stopten ineens Paar uur geslapen. Met 38.2 smorgens terug en controle of de ballon zijn werk gedaan had. Gelukkig wel net aan 3 cm. Met een beetje moeite de vliezen kunnen breken. En aan de weeën opwekkers gezet. Het was 10 uur smorgens. Helaas hebben deze weinig effect gehad in het begin. Op een geven moment toch wel weeën alleen in de onderbuik. En paar uur later pas 4cm ontsluiting. 2 uur hierna veel pijn en waren de weeën onregelmatig en niet sterk genoeg. Vanwege overgewicht viel ctg steeds weg ( lees ik was die dag 125 kilo ) besloten een elektrode op hoofdje te plaatsen. Toen kon daya in iedergeval goed gemonitord worden. Ook wilden ze een electrolde langs daya de baarmoeder in plaatsen om de weeen activitijf beter te meten. Niet gelukt pijnlijk en veel bloed weinig resultaten. Dus toch apparaat op de buik zelf.Uur of 6 gevraagt om een ruggenprik. Nogsteeds 4 cm ontsluiting kom mij slecht ontspannen. En de pijn was al genoeg. En iedere keer horen 4 cm zakt de moed je in de schoenen. Eindelijk om 8 uur de ruggenprik... heerlijk! Schoonzus kwam langs voor wat vermaakt. Mijn man en ik konden elkaar niets meer vertellen. Gezegt tegen schoonzus blijf het hele feestje maar. Uur of 11 savonds even 20 min ingedommeld. Maar de weeën begon ik weer te voelen. Dus ik dacht die worden krachtiger dat is mooi.... bleek helaas de ruggenprik uit te werken terwijl ik aan het infuus hing. En 4 cm ontsluiting. Weer weeën opwekkers verhogen in de hoop op krachtiger weeën door de hele buik. Helaas half 2 nachts onveranderd. Nog 2 uur wachten en dan zou er mischien een keizersnede overwogen worden. Eindelijk half 4. Wat duren 2 uur dan lang..... kwam ze weer. Ja 5cm bijna 6 ontsluiting.. Mijn andwoord dat is heel mooi maar ik ben kapot bijna 48 uur amper geslapen ik kan niet meer. Na overleg onder artsen toch een keizersnede. Doodeng maar wel wetende dat het eind in zicht is. Lag ik dan doodsbenauwd op die tafel. Super lieve anesthesioloog die mij er doorheen gepraat heeft. En voor ik het wist was daya er al. Zo blij haar eindelijk te zien ! Ik ben weer netjes dicht gemaakt en mocht naar mijn gezinnetje. De 1e fles gegeven en haar lekker tegen mij aan gehouden. Terug naar de kwaam afdeling. Schoonzus was er nogsteeds. Beschuit met muisjes gegeten. Hierna 2 dagen in het ziekenhuis gelegen. En de ochtend erna naar huis. Fijne kraamzorg gehad. Gekozen voor 2 extra dagen. Heel fijn. Herstel valt mij niet tegen. Helaas wel nu een ontstoken wond. Maar een kuurtje gekregen en vast snel weer fit. Daya doet het geweldig !

03-03-2025 om 12.02 is onze zoon Rafe geboren 🥰 De bevalling ging voorspoedig, half 2 braken mijn vliezen en een kwartier later kreeg al ik weeën, er was (40+1) vrijdag 1cm ontsluiting gevoeld. Toen ging het echt ik een rap tempo, de weeën kwamen al heel snel achter elkaar, elke 3 a 4 min en voor 1 min lang. Ik vroeg mijn vriend de verloskundige te bellen, want dit ging echt snel. De verloskundige was er om half 5 in de ochtend. Mijn vriend heeft alles klaargezet ♥️ het bad was nog ingepakt, maar ik ben niet in bad bevallen, ik vond het vreselijk om mijn weeën op handen en knieën of zittend op te vangen. De ontsluiting heb ik niet laten checken dat hoefde niet, de verloskundige wist precies waar ik zat tijdens de bevalling. Ik ben naar de douche gegaan voor meer verlichting, ik voelde me echt een super mama, echt ik vond mezelf zo'n krachtige vrouw! Ik heb daar een lange tijd mijn weeën opgevangen tijdens het douchen, samen met mijn partner en later met de verloskundige die ook tegen druk gaf op mijn stuit , volgens mij had ik wel het gevoel van 'pers idee', ik ben toen naar boven gegaan toen mijn weeën heftiger werden, kreeg vrij snel persweeën alleen schijnbaar had ik dat nog niet door. De verloskundige zei ook dat mijn baarmoeder dat nog moet leren en ik ook, in moest mijn lichaam volgens. Ons kleintje voelde ik meer en meer zakken in mijn bekken tot er een punt kwam dat hij bleef hangen en niet verder voorderde. Dit was even een lastig moment voor me, gelukkig deed hij het fantastisch. Verschillende houdingen aangenomen, maar ons kleintje bewoog niet zo snel naar beneden, hij bleef de hele tijd hangen in een draai positie en ik moest bijna naar het ziekenhuis toe.. . Er ging een soort van knopje om, ik wilde echt niet naar het ziekenhuis en toen heb ik Rafe met alle kracht en macht eruit geperst, toch thuis! En ben daar zo blij mee. Zo trots. Ik heb 2.5 uur geperst, 2e graads ruptuur, dat had ik niet verwacht, dacht dat ik namelijk verder zou uitscheuren, maar had dus erg veel moeite om te persen, en later zei de verloskundige dat ons ventje met zijn armpje voor zijn gezicht zat, ik heb ook door krachttraining een strakke bekkenbodem en daardoor was er weinig ruimte. Ook is ons ventje 3960gram. Nou dat was het, ik ben nog helemaal ontroerd en verliefd en verbaasd, 100 emoties bij elkaar.

Gefeliciteerd allemaal! ♥️ Vanochtend bevallen van onze tweede dochter met 40+4. De eerste bevalling duurde 18,5 uur op 41+3 met veel ingrijpen nodig (handmatig vliezen breken, weeënopwekkers, knip, vacuümpomp, te klein kindje). Nu was alles het tegenovergestelde. Om 2u vannacht braken mijn vliezen. Om 2.45 begonnen de weeën, die al snel héél krachtig werden. 5.15 was de verloskundige hier en oma gelukkig ook om op te Pasen op de oudste. Al 6 cm, het ging snel en we moesten direct naar het ziekenhuis als ik dat nog wilde. Man moest nog de auto krabben (😫) en de autorit was pittig met non-stop weeën. om 6u kwam ik daar en voelde in meteen persdrang. De verloskundige is met mij in de rolstoel rennend dioor het ziekenhuis gegaan 😁. Inderdaad al 10 cm, ik mocht in bad en na ongeveer 40 min is onze dochter geboren met een gemiddeld gewicht! Ik kijk er zo positief op terug! In tegenstelling tot de vorige keer wist mijn lijf precies wat ik moest doen. Vorige keer was het persen een lange hel, nu pittig maar voelde het wel helemaal zoals het moest. Trots op mezelf en mijn lieve man die me er goed doorheen gecoacht heeft. En blij met mij fantastische verloskundige 🥰.

3-3 is onze zoon Sepp geboren! Bij onze eerste ingeleid en toen in een weeenstorm terecht gekomen, kreeg geen ontsluiting dus ruggenprik gehad en vervolgens 10u later gaan persen en met 40min persen bevallen. Vond het toen niet heel vervelend maar voelde me daarna niet top. Nu hele andere ervaring! Ingeleid met 40 weken (medische reden), ik had bij toeval al 2cm ontsluiting dus gelijk om 08u vliezen gebroken. Wel weeenopwekkers gekregen wat prima ging maar telkens opgehoogd. Om 11.45 had ik 4cm en om 13u zei ik tegen mijn partner bel maar want ik moet persen. Letterlijk 5min geperst en toen was onze zoon al geboren. Heel vlug gegaan maar geen pijnmedicatie nodig gehad, geen weeenstorm en kon alles prima hebben! Dus ook dat kan met inleiden!