Borstvoeding in de weg van herstel van keizersnede

Hoi Hilde, hier ook herstellende van keizersnede. Zelf ben ik na 2 dagen na de geboorte van onze zoon gestopt met de borstvoeding ik heb (voor mijn gevoel) een horror bevalling gehad wat geëindigd is in een keizersnede. Na 2 dagen aanleggen proberen en veel pijn en tranen verder toch samen besloten om ermee te stoppen. Ik was het meerendeel van de voedingen met tranen aan het voeden wat niet bevordelijk werkt. Door de keizersnede en 17 uur weeen wegpuffen en 2 uur persen. Daarnaast had hij echt te weinig binnengekregen, zag hij inmiddels wat geel en plaste uraten. Voor mij was dit het keerpunt, ik kan beter voor onze zoon zorgen als ik ook goed voor mijzelf zorg. Nu 4 dagen later sta ik nog volledig achter mijn besluit en ben ik blij voor alles wat hij wel heeft binnen gekregen, maar nog blijer met het feit dat hij weer wat aankomt en we weten dat hij genoeg voeding binnen krijgt. Echt dapper dat je zo door hebt gezet! Elk besluit wat je neemt is oke!

Hi! Ik herken mezelf en mijn eigen ervaring in jouw verhaal. Ons zoontje is 3 weken eerder gehaald vanwege een verwachte groeiachterstand en hij is geboren door middel van een keizersnede. In het ziekenhuis gestart met borstvoeding geven, maar gezien zijn lage gewicht kostte het hem te veel energie om aan de borst te drinken. Hierdoor gestart met kolven en bijvoeding aan de hand van kunstvoeding. Bij thuiskomst borstvoeding blijven geven, maar wel in flesvorm. Ik merkte dat het kolven op een gegeven moment te veel van mij ging vragen, tijdens leuke momenten werd ik weg geroepen om te gaan kolven, het kostte toch ook best veel tijd (om de 3 uur ongeveer 30 minuten bezig) en ik bleef last houden van diarree wat me ook weer onzeker maakte, want kreeg ons zoontje hierdoor wel genoeg voedingsstoffen binnen? Mijn herstel van de wond, gaat ook super goed en ik kon een dag na thuiskomst eigenlijk ‘alles’ alweer. Wel merkte ik dat ik sneller geïrriteerd was en ik erg emotioneel was vaak juist op leuke moment wanneer er bezoek was. Vanwege meerdere redenen heb ik vorige week besloten om te stoppen met het kolven en het geven van borstvoeding. Ik merkte eigenlijk direct een groot verschil. Ik ben veel minder emotioneel, heb meer energie en geniet meer van alle momenten. Wel voel ik me af en toe nog schuldig richting mijn zoontje, want ik had hem graag wat langer van borstvoeding willen voorzien maar gelukkig groeit hij super goed op de kunstvoeding die hij nu krijgt. Ik denk dat je alle voor- en nadelen voor jezelf moet afwegen en je aan de hand daarvan een keuze moet maken. Ik was ook continue bezig met wat zullen anderen hiervan vinden en borstvoeding is wel de beste voeding, waardoor ik het lastig vond om de knoop definitief door te hakken. Ik ben nu een weekje verder en ik ben blij met mijn gemaakte keuze. De diarree is weg, ik ben veel minder prikkelbaar, huil niet meer en kan meer genieten van alle momenten met mijn gezin.

Hi, Mijn zoontje is nu 3 weken en 3 dagen, ook bevallen dmv een spoed keizersnede. Ik ben thuis pas begonnen met kolven en gelukkig was het snel op gang maar mijn zoontje had de energie niet om lang te drinken dus kwam ook vaak. Ik heb toen alleen flesjes afgekolfde melk gegeven, nu sinds een week heeft hij genoeg energie om met 10/15 min een borst leeg te drinken en dan vaak nog de andere kant ook. Misschien kan je anders de nachten alleen KV geven, zodat je niet hoeft op te staan. Ik denk niet dat het goed is als je zelf geen energie meer hebt, dus elk besluit wat je neemt is goed. KV of BV.

Hier 2x zelfde verhaal gehad. Althans oudste dysmatuur ook met 42.3, middelste dan weer niet. Maar bij beide de eerste weken echt slooooopend met voeden, bijvoeden en kolven en echt niet fijn voelen. Bij de oudste veel gedoe, met tepelhoedje en altijd te licht. Toen na een half jaar gestopt. Bij de 2e in zh besloten ik ga overstappen nasr kv. Maar vrij snel me toch bedacht.. na weer slopende weken uiteindelijk,goede drinker en emotioneel ook weer beter en toen ruim 2 jaar bv gegeven (laatste jaar alleen sochtend en saafs nog paar slokken ;). Dus geen spijt gehad van toch doorzetten. Maarja, lastige keuze 😬 die eerste weken zijn dan gewoon vreselijk 😬😬

Ook ik vind het herkenbaar. Ik heb bijna vier weken geleden een geplande keizersnede gehad ivm voorliggende placenta. Ik heb drie weken bv gegeven en voelde de energie uit mijn lichaam gaan. Tegelijkertijd voelde ik de warmte en oxytocine wel tijdens de bv en had ik het idee dat het mentale stuk wel ondersteund werd door bv. Nu ging ik na twee weken steeds een stapje verder in dingen ondernemen en ik ben vandaag hard terug gefloten door mijn lichaam..ik ben al aan het kolven en ga dit ook afbouwen. Weloverwogen en overlegd met partner en ggd. Uiteindelijk woog het niet op tegen zowel mentale als lichamelijke plus en minpunten. Ieder herstel gaat anders, ik heb wel wat extra complicaties (royaal bloedverlies en vastzittende placenta). Dus ieder zo zijn eigen proces. Toch vind ik het ook fijn om andere ervaringen te lezen om te weten dat je er niet alleen in bent.

Heey, onze zoon is vorige week geboren na ook een keizersnede omdat bij de mij de ontsluiting ook niet verder dan 6 cm kwam. En ik herken helemaal wat je zegt, ik heb soms echt het gevoel dat de borstvoeding alle energie uit me trekt, waardoor ik ook geen energie overhoudt om te herstellen van de operatie. Daarnaast merk ik dat ik zo ontzettend somber word als ik hem borstvoeding geef. Het doet ook pijn en eigenlijk zit ik alleen maar op de klok te kijken van hoe lang moet ik dit nog volhouden? Vandaag heb ik de hele voeding zitten huilen. De verloskundige gaf aan dat dit waarschijnlijk komt door de hormonen die vrijkomen bij het voeden en dat dit bij mij dus niet goed gaat. En dat ze daarom in mijn geval ook aanraad om te stoppen voor ik er mentaal aan onderdoor ga. Mijn schoonzus zei vandaag ook dat je baby er veel meer aan heeft als jij blij bent en er voor je baby kan zijn, dan dat je aan jezelf voorbij gaat. Zet jouw herstel voorop, dan kun je ook de beste mama voor je baby zijn ❤️