Bevalverhalen

Bij mijn eerste beviel ik met 40+2 weken. Ik had die dag een voetreflex gedaan. Om 22:30 uur braken mijn vliezen, ik kreeg direct een weeënstorm en 03:17 uur was ze geboren. Gelukkig geen hechtingen of iets daarna!

Mijn eerste was echt helemaal volgens het boekje of film. Eerst slijmprop, na 6 dagen braken mijn vliezen waterval, en de weeën waren best goed te doen ja doet pijn maar kon zonder pijnstillers, wel ingeknipt was minder, maar moest het paste niet. Jongste ben ik ingeleid en dus heb ik niet die fases gehad en is het nu zoeken naar de voortekenen bij een derde bevalling. Naast de weeën storm bij mijn jongste verder een schram en kon alles gelijk weer. Ik ga er nu ook nuchter in en laat het over mij heen komen.

O geen hechtingen dat is wel fijn 😊 die weeën storm is echt heftig bah 😩 maar het is snel gegaan. Dan gaat jouw tweede bevalling ook sneller. We gaan het snel meemaken spannend 🤞🏻💪🏻

Een hele mooie geboorte van ons eerste kindje thuis in bed gehad met 41+4! Mijn man en mijn moeder waren erbij, dat was voor hem ook heel fijn omdat hij ook voor het eerst dit alles ervaarde. Ik heb veel tijd in bad doorgebracht maar tijdens de geboorte wilde ik toch heel graag op bed liggen. Zijn navelstreng was kort dus hij kon niet gelijk op de borst komen liggen. Ik was zelf zo moe dat ik hem niet gelijk aan kon pakken en het verliefde roze wolk gevoel ook even uit bleef. Ik wist niet zo goed dat dat ook een optie was, dat je niet gelijk in extase bent. Sommige vrouwen moeten eerst even de prestatie van de geboorte op zich laten inwerken. Wat later kwam dat gevoel alsnog! En nu, kijk ik onwijs uit naar onze tweede en kan ik wat milder naar mezelf zijn! Ook in de kraamweek, ik blijf lekker de hele week in bed en ga me echt laten vertroetelen en alleen maar huid op huid met de baby liggen. Heel benieuwd naar alle komende verhalen!!

Ik zie bij het geboortetopic ‘11 berichten’ staan maar kan maar 5 geboorteverhalen lezen, iemand enig idee hoe dit komt?

Ik denk omdat mensen dan reageren op de geboorte met gefeliciteerd en dat de moderator het dan verwijderd zodat het overzichtelijk blijft met alleen de geboortes

Vannacht is onze tweede dochter geboren na een bi-zarre bevalling. Deze bevalling was BIZAR. Echt niet normaal. De hele dag rommelde het al een beetje. Overdag verloor ik wat slijm/bloed en had ik lichte krampen in mn buik. Tegen half 11 kreeg ik wat vaker krampen en toen ik om 11 uur in bed lag leken ze regelmatiger te komen. Vanaf ongeveer half 12 kwamen de weeën best regelmatig en startte ik met timen. Er zat ongeveer 3/4 minuten tussen en ze duurden een minuut. Vrij snel werd het wat gevoeliger en zei ik tegen mijn man dat het goed is om dochter en hond naar oma te brengen. Die werden wakker gemaakt en ik belde de verloskundige. Zij was er om 00:45 en ik appte mijn man dat de weeën nu wat sneller achter elkaar kwamen en of hij wel op wilde schieten. De verloskundige meette mijn ontsluiting en mijn man kwam om 00:50 binnen. 5 cm. We mochten naar het ziekenhuis. Terwijl de verloskundige het ziekenhuis belde kreeg ik ineens stevigere weeën die wel echt pijn deden en waarbij ik ook druk voelde. Er was plek in het ikazia. Vanwege fluxus bij mijn vorige bevalling was dat de planning. De auto was volgeladen en daar gingen we. Toen ik net bij de auto was kwam er weer een wee. Deze was heel krachtig en ik voelde m’n vliezen breken. Mijn man dacht dat ik de auto niet open kreeg en kwam helpen. Ik zei dat m’n vliezen waren gebroken en dat ik het hoofdje voelde. Hij liep naar de verloskundige en die zag aan me dat het nu andere weeën waren. Ze zei dat we thuis bleven en mijn man. ondersteunde me terwijl we naar binnen liepen. De verloskundige zei dat we naar de bank gingen en ik vroeg of ik naar boven mocht. Toen kwam er weer een wee. Ik steunde op de eettafel en riep ‘de baby komt, ik voel het!’ Terwijl ik het zei voelde ik het hoofdje naar buiten komen en hoorde ik gehuil. Mijn man en de verloskundige hebben me naar de bank gedragen en op m’n zij gelegd. Nog 1 keer persen en daar was de baby dan. 01:06 uur. Een prachtige dochter!

Ah zo mooi! Gefeliciteerd 🥰 heb je veel naweeën gehad? Bij mijn 2e ging het ook zo snel dat mijn man hem gevangen heeft onder de douche. De verloskundige was er niet eens bij zo snel ging het! Nooit verwacht na de eerste😅 ik wist ook helemaal niet hoe ver ik was. De weeën voelden als harde buiken en later iets heftigere samentrekkingen. Maar pas toen ik het hoofdje voelde vlak nadat de vliezen braken en toen dacht ik oh, dit gaan we met z’n 2en doen dus😅 Práchtige ervaring! Nu 37,5 week zwanger van de derde en enorm benieuwd naar deze bevalling

Allahuma baarik, ik hoop dat de tweede bevalling bij mij ook zo snel en minder pijnlijk zal verlopen. Lees hier vaker dat tweede etc vlotter gaat. Bij mijn dochtertje werd ik met 42 weken en 2 dagen ingeleid door middel van een ballonkatheter. Bij 3 cm ontsluiting hebben ze mijn vliezen gebroken, waarna ik in een weenstorm terechtkwam. Het was ontzettend heftig, en ik had dat totaal niet zien aankomen. Uiteindelijk heb ik gesmeekt om een ruggenprik, ondanks dat ik in mijn geboorteplan duidelijk had aangegeven dat ik die absoluut niet wilde. Helaas had de ruggenprik geen effect: ik voelde nog alles, behalve dat mijn benen verlamd raakten. Alles duurde erg lang. Na 19 uur mocht ik eindelijk persen, maar dat duurde nog een half uur omdat mijn dochter telkens naar beneden zakte en dan weer omhoog ging. In het laatste half uur kwam de gynaecoloog binnen en zei doodleuk: "Ik ga deze kamer niet verlaten totdat ze geboren is." Dat zorgde voor veel stress, want ik dacht: als het nu te lang duurt of niet lukt, gaan ze misschien ingrijpen op een manier die ik niet wil. Ik heb toen echt alles gegeven en geperst, zelfs zonder persweeën, waardoor ik op vier plekken ben uitgescheurd. Daarna was ik compleet in shock en dat gevoel hield aan tot de volgende ochtend.

Ik vond mijn bevalling echt heeel heftig.. met 34+2 braken mijn vliezen en heb ik 4 dagen in het ziekenhuis gelegen. Daarna mocht ik met thuismonitoring naar huis, want de artsen dachten dat ik na 72 uur geen weeën meer zou krijgen en dan met elke dag thuis een ctg maken en 1x per weer in het ziekenhuis, thuis kon afwachten tot mijn inleiding. Elke dag gebeld door de gynaecoloog om het ctg te bespreken en met zorgen of klachten moest ik langskomen voor een ctg op locatie. Uiteindelijk met 35+2 begonnen in de avond de harde buiken echt pijnlijk te worden, achteraf de eerste weeën. Ik ben die avond optijd naar bed gegaan en om 1.15 werd ik wakker van pijnlijke krampen. Het ziekenhuis gebeld en we moesten hun kant op komen. In het ziekenhuis aan de ctg gelegd waar ze toch al gauw zagen dat dit toch wel echt het begin van de bevalling leek. Na 3 uur hebben ze toch mijn ontsluiting gecheckt en zat ik op 2 cm. Een uurtje later nogmaals gecheckt omdat ik voelde dat ik naar het toilet moest. Toen 4 cm, dus de verloskundige was positief. Dr nachtdienst werd afgelost door de dagdienst en die zou na 2 uur weer komen checken, helaas nog steeds 4 cm. Mijn ctg was slecht te lezen dus de arts wilde graag een schedelelektrode. Dit lukte niet omdat het bij mij heel veel zeer deed doordat mn baarmoeder nog ver naar achter gekanteld lag. Wel de 2e set vliezen gebroken. Daarna in een mega weeënstorm gekomen. Gevraagd om pijnbestrijding, eerst nog een keer ontsluiting meten, 5 a 6 cm en toen meteen de schedelelektrode geplaatst. Ruggenprik werd aangevraagd maar het was heel druk op ok dus dit duurde een hele tijd, waarop de arts na 30 minuten als advies gaf toch een morfine pomp te nemen want hij zag dat ik niet op adem kon komen. Deze werd aangesloten wat iets verlichting bood. De hartslag van de kleine man was continu gigantisch aan het dippen naar 60. Door de verpleegkundige en mn man op mn andere zij gedraaid om die weer omhoog te krijgen. De arts sprak na een tijdje uit dat hij bang was dat we naar een keizersnede moesten overgaan omdat de hartslag bleef dippen. Hiervoor wilde hij nog één testje doen door bloed af te nemen bij het hoofdje van de baby. Dit bloed liet zien dat de kleine man het heeel zwaar had en dat hij NU eruit moest. Vanaf toen ging het heel snel, 6 verpleegkundigen in de kamer, de gynaecoloog, een tweede gynaecoloog en een kinderarts en rennen naar ok. Binnen 15 minuten moest de kleine geboren worden, onderweg was er twijfel of er nog tijd was voor een ruggenprik of dat het algehele narcose zou worden. Maar gelukkig kwam de anesthesist tegelijk met mij op ok en zat er super snel een ruggenprik in. De kleine snel eruit gehaald en gecheckt door de kinderarts, gelukkig een goede start en daarna mocht ik hem eindelijk bij mij nemen🩵. Morgen is hij 3 weekjes en ik merk dat ik het nu mentaal beetje bij beetje een plekje kan geven, maar het is een enorme rollercoaster geweest.

Mocht het toch blijven sluimeren werkt EMDR ook heel erg goed bij traumatische bevallingen, hopelijk kun je het een plekje geven maar wellicht goed om in het achterhoofd te houden.

Dit is ook super heftig toch? Zijn jullie wel thuis inmiddels?

Joh wat een verhaal. Gaat het lichamelijk verder nu een beetje oke met jou en natuurlijk ook de kleine? Heel veel sterkte, en vraag gerust om verwerkingshulp. Dat is denk ik helemaal niet gek 🥰 (sowieso nooit, heftige bevalling of niet). Heel veel sterkte en hopelijk gaat het steeds beter met je!

Jaa we mochten gelukkig na 6 dagen lekker naar huis met hem.

Gelukkig gaat het elke dag een beetje beter lichamelijk! Moet wel echt zorgen dat ik niet teveel doe anders gebeurt ik snel last van mn litteken

Ik lees je verhaal en herken een deel hiervan in die van mij afgelopen woensdag 23 april.

23 april is onze Bowie geboren. Eerst langdurig gebroken vliezen. Gelukkig startte de weeen vanzelf rond 02.00 ‘s nachts en aangezien ik medisch was zijn we in de ochtend naar het ziekenhuis gegaan. Om 08.00 aan de ctg en 3cm ontsluiting. Echter voelde ze toch dat de vliezen hoog gescheurd waren dus heeft ze onderin de vliezen nogmaals laten breken. Toen naar andere kamer zodat ik in bad de ween kon opvangen. Dit was heerlijk, ik merkte wel dat ze sterker en frequenter kwamen. Na een tijdje moest ik plassen dus uit bad, jeetje! Door de zwaartekracht werden ze ineens een stuk heftiger. Wel zeiden ze nog; mocht het nog niet vorderen dan toch tikkie weeenopwekkers starten. Bij het checken 4cm en advies toch starten met opwekkers. Hiervan raakte ik wat in paniek dus wilde graag een epiduraal. Vooral omdat ik liggend al giga last had van de weeën en sneller achter elkaar kwam. Epiduraal 2x moeten prikken. Pijn zakte wat af. Daarna 5-6cm ontsluiting en nog wat later voelde ik me niet zo lekker, raakte wat in paniek, kon het niet zo goed plaatsen. Opnieuw ontsluiting gecheckt en 10cm maar baby nog niet goed ingedaald dus op de zij liggen en af en toe meedrukken. Daarbij liet ctg zien dat ze daar niet lekker op ging. Andere kant gedraaid en hier ook hetzelfde verhaal. Weer op de rug en ik maaakte me zorgen. Verloskundige kwam toen tijd bij me zitten om ctg goed erop te houden maar zag aan haar gezicht dat ze niet tevreden was. Weeënremmers… Uiteindelijk bloed afname van haar hoofdje en toen ging het ook snel. 7 man in de kamer, vacuüm of spoed keizersnede… verloskundige nam de beslissing tot knip en vacuüm dus kwam de gyn vanaf spoed ok die voorbereidingen deed, vervolgens kwam een andere gyn die het weer overnam. Aantal spuiten erin, knip, vacuüm en zelf moeten persen zonder wee. 2 rondes hard persen en toen kwam ze. Gelukkig in goede gezondheid. Maar de knip was zo gezet dat het een spuiter was en verloor 2 Ltr bloed. 20 hechtingen verder en 3 mega aambeien. Bloedstolling medicatie gekregen. Nachtje ter observatie maar gelukkig nu herstellende en genieten van gezond kindje ❤️🩷

Ohh jeetje!! Ook heftig

Wow, wat een heftige bevalling. Heb je het wel een beetje een plekje kunnen geven en vrede met hoe het gelopen is?

Pleun is met 38+4 geboren. Ik werd ingeleid omdat er gedacht werd dat ze te klein zou zijn. Ik had al dagen voorweeën en flink wat gerommel, dus een ballonnetje was niet meer nodig. Had al 2 cm ontsluiting en bijna helemaal verweekte bmm. M'n vliezen zijn om 10:45 gebroken, ik wilde het graag eerst aankijken zonder opwekkers. uurtje later kwamen de weeën op gang, maar doordat de ctg niet goed zat en mijn weeën dus niet goed weergaven, stelde de gyn rond 13:30 voor om toch aan de laagste dosering te gaan. Ik had toen 4 cm en dacht toch best serieuze weeën te hebben. (Zo zie je maar, ga je toch vertrouwen op een computer ipv je eigen lichaam) De verpleegkundige was nog niet terug met de spullen voor het infuus, of de weeën werden écht krachtig. Dit zag zijn zelf ook en zei hierom dus ook dat ze toch nog even afwachtte. Ze zou het bad ook laten vollopen, ik vroeg haar hoelang dat duurde... halfuurtje; dat red ik niet! En inderdaad... niet gered. 14:08 10 cm ontsluiting en 14:12 is onze meid na 2 persweeën geboren. Ze hadden haar op 2500 gram geschat, maar ze woog 3000 gram precies! 🤭 Al met al heb ik een super fijne ervaring met het ziekenhuis gehad. Ze gaven me alle tijd om het aan te kijken zonder opwekkers en ook toen de gyn toch aan de laagste dosering wilde, was dat totaal niet pusherig. Na de bevalling kregen we gelijk het gouden uurtje met z'n drietjes, ze lieten ons echt even samen. En de verpleegkundige haar inschattingsvermogen was top, haar hand heb ik op het laatst nog net niet fijn geknepen 😂