Bevalverhalen

ik ben niet zo goed in het kort houden maar ik zal het proberen. eigenlijk 01/09 uitgerekend… zou 25/08 ingeleid worden. maandag 11/08 37+0: controle, hartslag baby hoog, ctg, inderdaad erg hoog (200+) bij beweging baby. dinsdag opnieuw terug voor nog een ctg. drukke dag gehad, ‘s avonds krampen. dacht mij darmen dinsdag 12/08 37+1 bij opstaan werden de krampen erger. 10:00 ctg. baby was rustiger. 11:30 op aandringen getoucheerd nadat ik aangaf de krampen weg te moeten zuchten. 3 cm ontsluiting 12:00 op triage 13:30 toucheren, 4-5 cm 13:45 op de verloskamer 15:15 man bij mij, die moest vanaf z’n werk komen (4 uur rijden) 15:30 toucheren, 6 cm, vliezen breken, ruggenprik aanvraag 17:00 ruggenprik zat erin 17:45 weeënopwekkers gestart 18:45 toucheren, 9 cm maar baby was nog niet laag genoeg. 19:30 weeënopwekkers verhoogd 20:53 beginnen persen 21:35 mijn mooiste liefste Millie geboren 2 keer een katheter die ik goed voelde, knip, flink wat hechtingen om 02:15 lag ik thuis in mijn eigen bed met een klein meisje naast me 🩷

Eigenlijk 01/09 uitgerekend, echter op 24/08 ‘s avonds ingeleid, vanwege baby met macrosomie. Bij 34wkn >P99 24/08 20.00 ballon erin 25/08 10.15 ballon eruit gevallen, 3-4 cm ontsluiting 11.30 vliezen kunstmatig gebroken en weeënopwekkers gestart 13.30 4-5 cm ontsluiting, weeënopwekkers maximaal 15.30 geen vooruitgang, wel weeënstorm 16.00 ruggenprik aanvraag 17.00 ruggenprik erin 19.00 geen vooruitgang in ontsluiting 20.30 geen vooruitgang in ontsluiting, baby’s hartslag dipt als ik op zij draai. Alleen nog maar op rug mogen liggen, keizersnede komt ter sprake. Besluit dat als er om 22.30 geen vooruitgang is, dan keizersnede. 22.30 gynaecoloog voelt ‘vooruitgang’ (goede 5cm ontsluiting). In overleg toch nog 1 uur wachten. 23.30 geen vooruitgang, keizersnede wordt ingezet. Vanwege spoedgeval moeten we wachten. 26/08 01.00 keizersnede 01.41 onze kleine meid Loïs wordt geboren🩷 Gynaecoloog heeft achteraf excuses aangeboden. Had nooit gepast en hadden niet zo lang moeten wachten. Als ze dit geweten hadden… dan hadden ze meteen een keizersnede gedaan

Gefeliciteerd 🥳 een vraagje.. wat was de reden dat je werd geknipt?

Gefeliciteerd 🥳 hoop dat jullie beide gezond zijn 🥰

4 sept uitgerekend, maar door oa hoge bloeddruk eerder ingeleid. Op 29 augustus DRIE pogingen om een ballon te plaatsen. Dat wilde niet lukken door littekenweefsel wat ik nog had. Dit was het pijnlijkste, bijna net zo erg als de bevalling vond ik. Daarom kreeg ik daarna tabletten om de baarmoederhals weker te maken. Op 30 augustus hadden de tabletten gewerkt, 1,5 cm ontsluiting. Nu lukte het ook wel om een ballon te plaatsen. In de nacht van 30 op 31 augustus viel mijn ballon eruit om 2 uur s nachts. Op 31 augustus zijn we vroeg begonnen. Om 7.12 uur werden mijn vliezen gebroken en om 10.00 uur kreeg ik de ruggenprik. Om 12 uur voelde ik al veel druk en bleek het dat ik nagenoeg volledige ontsluiting had. Om 12.50 uur begonnen met persen en 13.14 uur was ze er. Geboren met 3352 gram en 51 cm. We zijn enorm trots en blij. De bevalling verliep verder erg goed, mooi en rustig.

Op 14 september uitgerekend. Met 35+2 zwangerschapsvergiftiging geconstateerd. De volgende dag opgenomen. Enorme hoofdpijn gehad en tot 2x toe een morfinespuit gekregen om te kunnen slapen. Ze zouden afwachten tot 37 weken met inleiden, maar vanwege dat het met mij slechter ging met 36+2 in de avond een ballon geplaatst. De volgende ochtend 3 cm ontsluiting en weeën. Weeënopwekkers gekregen en eind van de ochtend een ruggenprik gehad met 4 cm ontsluiting. Dit ging fout (bloedvat geraakt) en de tweede werkte een half uur. Veel pijn gehad en met 7 cm ontsluiting opnieuw een ruggenprik gekregen toen er werd geconstateerd dat hij niet werkte. Al vrij vlot 10 cm ontsluiting maar niet mogen persen omdat hij nog niet goed lag oid. Wel enorme druk, maar niet de 'persdrang' waar ik vaker over heb gelezen. Toch het gevoel dat hij eruit moest en na 45 min persen met een knip is onze kleine Tobias geboren op 20naugustus om 19:09 met 3036 gram en 48 cm. Ik vond het een enorm heftige ervaring. Op woensdag is Tobi geboren en op zaterdag mochten we naar huis.

28.08.2025 Maylin Silvie is geboren met een termijn van 39+2. Maylin is mijn tweede kindje, dus ik wist wat ik ongeveer kon gaan verwachten dacht ik… Maar deze bevalling was zo bijzonder snel, ik wist niet wat mij overkwam. 08:30 Afspraak in het ziekenhuis voor een inleiding voor na de 40 weken zwangerschap wegens mentale gesteldheid 09:00 Gestript want ik had onopgemerkt al 5 cm ontsluiting?!?! 09:30 Thuis aangekomen met lichtelijke krampen, gaat het vandaag gebeuren? 10:15 Eerste wee die ik moest wegpuffen dus begonnen met weeën timen 10:42 Verloskundige opgebeld in paniek na 7 weeën in totaal, maar toen ik de laatste wee wou opvangen voelde ik haar naar beneden zakken. Ik kreeg de neiging om mij te verstoppen en wist hierdoor dat de baby nog wel eens kon komen, en snel! 11:08 Verloskundige is gearriveerd, controleert mij en ik had al 8cm ontsluiting. 11:18 Eerste perswee 11:25 Maylin is geboren Al met al heeft mijn actieve bevalling maar circa 1,5 uur geduurd 😳 Dit was allemaal zo ontzettend spannend, iedereen was er PRECIES op tijd. Mijn schoonmoeder was hier precies op tijd om mijn zoontje op te halen, de verloskundige was pas 15 min aanwezig voordat ze geboren werd en de kraamhulp heeft het geen eens geredt.. Dit had allemaal zo anders kunnen aflopen … 😅 En dat allemaal door een grote grove fout van het ziekenhuis, en dat is iemand naar huis sturen met 5cm ontsluiting. Dat is namelijk wanneer mensen naar het ziekenhuis gaan als ze poliklinisch of medisch gaan bevallen.. Ik ben onverwachts en ongepland dan thuis bevallen, maar ik heb deze bevalling als enorm positief ervaren en zou deze bevalling voor altijd beschrijven als een droom bevalling 👶🏼🩷

Wauw, wat een verhaal! Gefeliciteerd 🩷

Mijn bevallingsverhaal is niet zo gelopen als ik van te voren had verwacht en gehoopt, maar het was wel het beste scenario op dat moment. Let op; kan wellicht als heftig ervaren worden! Maandagochtend 25-08 controle, bloeddruk 145/105 dus bevalling moet ingezet worden. Meteen naar de afdeling voor een ballon en strippen, mocht daarna nog naar huis. ‘S middags viel de ballon er al uit en begon het wat te rommelen in m’n buik. Dinsdag 26-08 08.00u melden in het ziekenhuis voor een inleiding. Vliezen worden gebroken en infuus wordt gezet. Ballon had niet veel gedaan, slechts 1 cm ontsluiting. 10.00u infuus loopt al bijna 2 uur, ontsluiting wil helaas niet opschieten, nog steeds maar 2 cm. Weeën komen gestaagd door maar kan ze nog goed wegpuffen. 12:00u weeën worden heftiger, ontsluiting gaat door naar 4 cm, gelukkig dacht ik, er gaat toch wat gebeuren. 14:30u zit al ruim een uur in een enorme heftige weeënstorm, kom er niet meer uit en krijg paniek. Krijg het niet weggepuft, ontsluiting nog maar 5 cm en continue enorme druk in mn buik, alsof de boel op klappen staat. Ik smeek de verloskundige om het infuus af te sluiten en verdoving dus ik krijg uiteindelijk de beenprik, helaas hielp die niets. Heb letterlijk nog nooit zoveel pijn gehad in mn leven, daarnaast gaat plotseling bij iedere wee de hartslag van de baby verder naar beneden, tot hij zelfs een aantal keer wegviel, verloskundige zegt echter we gaan nog even proberen maar ik kon niet meer. Gelukkig had ik een enorm lieve verpleegster die de ernst goed in zag en haalde de gynaecoloog erbij. Daarna ging het snel, gynaecoloog besloot meteen tot actie over te gaan vanwege de hartslag van de baby en de pijn bij mij. Ik val ondertussen flauw van de pijn, mijn man geeft toestemming voor een keizersnede want de baby moet er nú uit. Vanaf toen ging het snel, ik kwam bij in bed onderweg naar de OK, kreeg een ruggenprik en om 15:46u is onze zoon Thijs geboren dmv een spoedkeizersnede. Tijdens de keizersnede bleek de navelstreng 2x rond zijn hoofdje en nek te zitten en rond zijn buik, hierdoor kon hij dus niet goed indalen en bij iedere wee werd zijn navelstreng afgeknepen waardoor de hartslag dus daalde. Heftig, maar helemaal tevreden en vrede met de situatie en de keuze die mijn man samen met de gynaecoloog heeft gemaakt. Dit was het beste voor ons allebei! Thijs heeft er niks aan overgehouden en ik doe lekker op het gemak ivm mijn herstel.

Jeetje wat een heftig verhaal.. Wel heel erg fijn dat alles goed is afgelopen en dat jij en Thijs beide gezond zijn 🩵 Ik hoop dat ondanks deze traumatische ervaring jullie de komende tijd toch zullen genieten van en met elkaar!

27-08 melden voor inleiding ivm hypertensie. Zoontje was niet volledig ingedaald maar ‘genoeg’ voor vliezen breken 2 cm ontsluiting. Dit is om 08:15 gedaan. En toen aan de weeopwekkers. Kreeg rond 11:00u heftigere weeen 4 cm ontsluiting. Ook in de rug. Om ruggenprik gevraagd. 12:00 werd ruggenprik gezet tijdens een wee. Maar ging super gelukkig. Gelijk verlichting. 🙌🏻 Toen om 13:00 ging ze kijken hoe ik ervoor stond. Wisseling van de dienst dus andere verloskundige. En ik gaf aan veel druk te voelen. Ze schrok, 10cm en baby was makkelijk voelbaar. Mocht persen ruggenprik bleef aan. 8 minuten later om 13:16 was mn zoontje geboren. Totaal andere bevalling als mn eerste zoontje. Deze kan ik omschrijven als een droombevallijg 🫶🏻 ondanks de heftige rugweeen die ik toch een tijdje heb ervaren.

Met 36 weken opgenomen in het ziekenhuis met zwangerschapsvergiftiging. Met 37 weken een ballonnetje gekregen en de volgende ochtend was deze eruit. Naar de bevalkamer, vliezen gebroken en een halfuur later gingen de weeënopwekkers aan. Rugweeën waren heel erg zwaar. Na 2 uur zat ik op 5 cm, bij 7 cm heb ik gevraagd om een ruggenprik. Samen met de verloskundige naar de badkamer gelopen om onder de douche te gaan. Onderweg naar de badkamer kreeg ik enorme persdrang; terug naar bed. Ik zat binnen 3 minuten van 7 cm op 10 cm, na 3 persweeën was binnen 5 minuten onze kleine meid daar 💕. Nog een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen omdat de bloeddruk niet wilde dalen, nu heerlijk thuis aan het genieten van onze Saar.

1 september sochtens naar het ziekenhuis voor inleiding. Bleek ik al 2 cm ontsluiting te hebben. 13:30 ruggenprik erin geprobeerd te zetten maar weer eruit gehaald want er was een spoedeisend geval Rond 14:00 2de poging ruggenprik en daarna vliezen gebroken. 14:30 3 cm ontsluiting Daarna is het heel snel gegaan. Uiteindelijk 5 minuten geperst en om 17:02 had ik mijn zoon in mijn armen. 2 hechtingen, grote baby (3760 gram) en vruchtwater in longetjes. De verpleegkundige vond hem te veel kreunen dus 1 nachtje in couveuse. Gelukkig mag hij straks eruit! Suikers (ivm zwangerschapdiabetes) getest en die zijn goed 😊 Al met al een hele snelle bevalling gehad, waardoor de kleine het wat moeilijk heeft gehad in het begin maar gelukkig gaat het nu goed 💙

Ik ben zaterdag 30/8 begonnen met gebroken vliezen. Helaas kwamen die dag ook geen weeën en moest ik mij zondag melden op het ziekenhuis voor ctg en controle. Het advies was om in het ziekenhuis te bevallen in de komende uren die zouden volgen. Mijn wens/plan was thuis te bevallen. Dit had ik ook al met de verloskundige besproken. Zowel zij als ik zagen het zitten om thuis de bevalling te doen mits ik geen koorts kreeg en de baby niet in nood zou zijn. Zondagnacht begonnen de weeën toch rond 01.00 uur. Deze waren heel goed op te vangen en zo heb ik tot 6.00 uur doorgedaan. Om 6 uur kwam de verloskundige en had ik 3/4 cm. Afgesproken dat ze met anderhalf uur weer terug zou zijn..dus om 8.00 was ze weer terug. Ivm infectiegevaar wilde ze niet continu de ontsluiting controleren. We hadden net afgesproken dat ze weer zou gaan en op dat moment kreeg ik tijdens de wee persdrang. Na deze week ging ik in ons bevalbad thuis zitten om de baby in op t vangen. Dit is gelukt en ik heb haar zelf aan mogen pakken om 09.00 uur! Echt een wonder en zo blij dat ik tegen het protocol van het ziekenhuis in ben gegaan en thuis ben gebleven.

Heb je uiteindelijk die ruggenprik nog gekregen om naar 10cm te komen of ging dat ineens vanzelf?

Dat ging ineens vanzelf, heel erg snel..

Oh wow wat bijzonder dat het zo snel ging. En natuurlijk heel veel geluk met je dochter 😊

Ons tweede kindje is vandaag geboren met 39+6! Om 8.06 zat ik aan het ontbijt en voelde ik een pijnlijkere (voor)wee dan ik tot dan toe had gehad. Ik dacht al; zou het dan beginnen? Om 8.45 pas de volgende. Om 10.30 de verloskundige gebeld omdat ik er toen niet meer omheen kon maar het was nog goed te doen. Ik had nog niet heel goed getimed want was ondertussen druk met mezelf klaarmaken en de tas voor onze oudste. Om 11.30 verloskundige nogmaals gebeld omdat de weeen, na timen, toch wat sneller op elkaar zaten dan ik dacht. Toen verloskundige kwam 6cm ontsluiting en naar het ziekenhuis gegaan (poliklinisch) waren daar rond 12 uur. Was nog steeds goed te verdragen allemaal. Later werd het wel heftiger, weet niet meer precies hoe laat. Om 14.07 begonnen met persen en om 14.42 was onze zoon er al! Erg blij dat het zo vlot ging.

Afgelopen woensdag ip 3 September is onze kleine meid gehaald. Al enige dagen niet fit meer, was niet lekker, en werd erg gehinderd door het vele vocht dat ik vast hield. Had op dinsdag controle bij de poli (ik was al medisch). HIer stelden ze vast dat mijn vruchtwater begon af te nemen. En het vocht in mijn lijf toch wel behoorlijk ernstig werd. We hadden de keizersnee op 16-09 maar ze besloten om dit de volgende dag al te gaan doen. Hier schrok ik best wel van. Probeerde nog een andere dag te krijgen omdat mijn vader jarig is op 3-09.. Maar helaas. Ik werd op woensdag om 13.30 opgehaald en om 13.46 had ik onze dochter op mijn borst.

Geboren met 38+1 Zondag 31 augustus naar het ziekenhuis gegaan voor een inleiding om een ballon te plaatsen. Helaas dit mislukt, geen verstrijkende baarmoeder of ontsluiting. Maandag 1 september terug gekomen om tabletten te slikken. Deze leken voor mij weinig te doen maar toch 1 cm ontsluiting. De gynaecoloog heeft mij weten te rekken tot 3 cm en heeft gestript. Dit omdat ik dit goed kon verdragen. Daarna vliezen gebroken en aan de weeën opwekkers. Ik bleef wat hangen op 3 cm maar de pijn was er wel. Dus de geslaagde ruggenprik erin. Ik kon blijven lopen maar had de pech dat het apparaat van de weeën opwekkers aan het stroom net moest blijven ivm een slecht acccu. Daarom weinig kunnen lopen. Uiteindelijk ging ik netjes elk uur een cm vooruit maar kreeg ik ook rugweeen. Uiteindelijk 5 kwartier geperst en toen was hij er. Gelukkig zonder knip of pomp maar wel wat uitgescheurd. Al met al van vliezen breken tot geboorte ongeveer 19 uur onderweg. Ik kijk er goed op terug