Basisonderwijs, vertellen

Mijn collega’s zijn mega supportive. Ze wisten sowieso allemaal al dat ik ermee bezig was en er zijn er nu een paar die weten dat ik zwanger ben en die zijn heel blij. Welke groep heb je? Ik heb het er in mijn groep 6 vorig jaar bij Lentekriebels al over gehad, in het kader van verschillende soorten gezinnen, dus als ik het ze straks ga vertellen, herinner ik ze daaraan en verwacht ik dat ze het helemaal niet vreemd vinden. Kinderen zijn meestal heel flexibel daarin!

Ik heb aan mijn klassen “gewoon” verteld: Ik ben zwanger. Toen kwamen inderdaad de vragen, want ze weten dat ik geen partner heb. Ik heb de vragen veelal “gewoon” beantwoord zoals het is. Sommige vragen waren wat expliciet (ik geef les aan pubers), daar gaf ik dan een wat meer ingekleed antwoord, maar verder heb ik het ze gewoon gezegd zoals het is. Wij hebben voorbeeldfuncties en ik vind deze keuze heel normaal, dus zo breng ik het ook over op anderen.

Ik had het in mijn groep 6 ook verteld dat ik zwanger was. En al snel kwamen de vragen of ik wel een man had enzo. Ik zei dat het via het ziekenhuis ging. En toen kwamen de verhalen van de kinderen. ' he mijn broertje en ik komen ook uit de vriezer.' En 'ja ik ook, mijn moeder kon niet zwanger worden dus ziekenhuis hielp mee'. En een meisje heeft 2 mama's en die vertelde ook hoe het bij haar ging. Waarschijnlijk hebben de kinderen meer vertelde in de klas dan dus hun ouders wilden, maar was wel een heel leuk gesprek. Tegenwoordig vinden kinderen dat soort dingen erg normaal