Bloedverlies voor menstruatie?? Letrozol?

Ik gebruik sinds maart letrozol. Eerste ronde sloeg niet aan en is de menstruatie met medicatie opgewekt. Tweede ronde letrozol ging goed, uiteindelijk menstruatie gehad en niet zwanger. Week voor de menstruatie enorme buikkrampen gehad die gelijk waren aan mijn heftige menstruatie krampen. Dus denk dat die innesteling niet goed ging. Maar toen eenmaal de menstruatie door kwam was deze ook maar erg kort. Wel rood bloed gehad. Ik zit nu deze ronde op dag 33. Sinds dag 31 wat lichte krampen en bruin verlies. Gisteren dag 32 en wat meer bruin verlies.. en vandaag dag 33 wordt het alweer minder. Sinds deze maand zijn ook eindelijk mijn klachten wat verminderd en heb ik wel wat menstruatie krampen maar zoveel minder dan afgelopen jaar. Hele opluchting, maar denk dat de letrozol er voor zorgt dat de menstruatie nu dus ook flink veranderd is. Vanmiddag ga ik met het ziekenhuis bellen om na te vragen wat ik nu moet doen qua tellen als cyclusdag 1. Want als dit het is en er geen helder rood bloed komt, zou vandaag dag 3 zijn. Ik weet niet hoe lang je met de letrozol bezig bent? Ik ben dus nog niet zo lang bezig en pas een tweede ronde met eisprong en merk nu dus al dat die menstruatie zo enorm veranderd is.

Bedankt hoor het delen! Ik heb afgelopen maandag gebeld want ik kwam er ook totaal niet uit. Ik had vrijdag avond rood bloedverlies dus ik zaterdag dag 1 gedaan, maar toen werd het weer gewoon bruin.. Dus toen met fertiliteit gebeld maandag en die zeiden dan maar zaterdag als dag 1 aanhouden. En toen ben ik maandag avond begonnen met letrozol. Alleen ik kreeg dus dinsdag ineens kramp en weer meer bloedverlies... Dus misschien was dat wel dag 1. Maja, ik ga nu maar door met zaterdag als dag 1 en hopelijk heeft dat geen effect op de eicel. Dit is nu mijn 3e ronde met 7,5mg, maar ik heb elke keer snel bloedverlies. Ze stelde nu voor om extra progesteron te gaan nemen. Ook zei ze dat het je menstruatie heel anders kan lopen door de letrozole. Hopelijk gewoon een eicel en helpt de progesteron met de innesteling.

Vervelend he, dat het allemaal zo simpel klinkt.. Dag 3 van je cyclus beginnen met de letrozol. Dag 1 is de dag met helder rood bloed. En vervolgens wel krampen, geen bloed verlies of heel weinig en enorm aan het twijfelen wat het nu is. Totaal niet volgens het boekje haha. Heb je alleen dinsdag nog last gehad van krampen en bloedverlies of toen ook nog meerdere dagen? Ik geloof inderdaad goed dat je menstruatie veranderd door de letrozol. Het zijn toch hormonen die invloed hebben op je hele cyclus. Bij mij zijn de krampen verminderd gelukkig, maakt het weer wat dragelijker. Maar geen bloed doet me dan toch ook weer twijfelen of dit wel goed is. Ik weet er nog niet het fijne van, maar de progesteron zorgt dus voor een betere innesteling? Zelf heb ik ook het idee dat het met innesteling bij mij fout gaat. Heb voordat ik bij het ziekenhuis terecht kon een chemische zwangerschap gehad. En vorige ronde een week voor de menstruatie (dus wanneer je de innesteling zou kunnen verwachten) enorme krampen gehad een aantal dagen en oplopende hartslag. En uiteindelijk dus ongesteld een week later. Maar ze gaan er inderdaad van uit dat mijn progesteron gewoon goed is na 1x prikken. Die was bij mij 40. Die ronde veel wittige crèmeige afscheiding gehad week voor de menstruatie. En nu heb ik echt helemaal niks gehad aan afscheiding. En lees dat dat ook te maken kan hebben met lage progesteron. Maar denk dat als ik het aankaart dat ze daar niet zomaar iets mee zullen doen. Jij hoeft het dus niet nog eens te laten controleren ofzo? Ben er wel nieuwsgierig naar. Bij mij vertellen ze niet zoveel op het ziekenhuis. En ze luisteren ook niet echt naar wat ik voel en ervaar. Laat staan dat ze aan de hand daarvan iets extra s zullen proberen

Ja, echt heel verwarrend! Hebben ze nog gezegd wanneer je moet beginnen of alleen gezegd dat dag 1 rood bloedverlies is? Ik had dinsdag ochtend krampen en 's avonds zeurende pijn. Gisteren had ik ook nog rood bloedverlies, vandaag is het weer meer bruin en ik denk dat het nu wel gestopt is.. Voel nu wel heel goed mijn eierstok aan de linker kant, dus ik hoop dat dat betekend dat de letrozole zijn werk doet. Doet wel veel zeer wat ook weer vervelend is.. Zo blijf je bezig! Ik had de eerste keer progesteron prikken 60, dat was natuurlijk prima maar dag later had ik al bloedverlies. En nu al 3x zo vroeg bloedverlies, dus bij mij kwam ze zelf met de progesteron tabletten. Ik had dat toevallig al gelezen dat het kon zijn dat je progesteron te snel weer afneemt. Maar ik hoefde er niet eens naar te vragen, ze kwamen er zelf mee. Ik dacht misschien moeten ze dan eerst weer bloedprikken, maar dat hoefde niet. Wel gek dat ze bij jou niet zoveel vertellen, had ik opzich in het begin ook wel. Gewoon veel vragen, het gaat tenminste om jou lichaam. Bij mij zijn het een paar dames en de meeste zijn wel echt heel aardig.

Aah op die manier! Dan kwam je menstruatie eigenlijk te vroeg. Snap dat ze dan inderdaad ingrijpen met maatregelen. Hopelijk gaat het je helpen 🤞 Vorige ronde had ik dus week na eisprong enorme buikkrampen, oplopende hartslag. En na 3 dagen was het ineens weg. Dus toen wist ik wel genoeg dat het niet gelukt was. Maar eenmaal mijn verhaal gedaan in het ziekenhuis, werd er niet echt geluisterd of werd het opgeschreven in m'n dossier. Het waren m'n darmen was het antwoord. Nou, dat waren zeker niet m'n darmen die ik voelde, heb precies uitgelegd hoe en waar ik pijn had 🙄 Maar goed, bij mij ligt het er maar net aan wie dat ik tref. Toen had ik iemand die ik nog maar 1x eerder gehad had met een controle echo en die was toen al niet heel vriendelijk of persoonlijk. Maar goed gisteren wel iemand aan de lijn die mee wilde denken met mijn situatie. Net een test moeten doen, die is negatief zoals verwacht. Dus dit is wel echt mijn menstruatie. Gisteren ook nog steeds geen helder rood of enige kleur van rood bloed en vanochtend ook nog niks te zien. Dus dan moest ik vandaag als dag 3 gaan tellen. Maar wie weet dat het toch ineens later doorbreekt ofzo, zal je zien. Ahja, vandaag dus starten met letrozol. Wij hebben voor de komende 2 maanden even een stop op het zwanger willen worden vanuit onszelf. Volgend jaar april een bruiloft van mijn schoonbroertje. En we vonden dat we het niet kunnen maken om dan precies uitgerekend te zijn op of rond die bruiloft. Vond ik in het begin niet zo tof, duurt het allemaal nog langer. Maar om de cyclus regelmatig te houden blijf ik de letrozol wel gewoon innemen, alleen dus zelf er voor zorgen dat we niet zwanger raken. Hopelijk blijft de letrozol 5mg goed zijn werk doen. Hier ook de pijn in de eierstokken heel herkenbaar sinds ik met letrozol begonnen ben. Vooral deze ronde had ik er hele vervelende dagen bij zitten. In het ziekenhuis gaven ze aan dat dat kan komen omdat je eierstok dan reageert op die hormonen. Bij mij is het ook toevallig alleen de linkerkant. Of het dan ook de linkerkant is die alleen werkt weer ik niet.. Heb laatst tijdens mijn vakantie er echt dagen gehad dat het wandelen etc echt geen pretje was. Vond het toen wel lastig dat zelfs vakantie op die momenten geen afleiding kon zijn. Want zo wordt je er toch aan herinnerd dat je met zo'n traject bezig bent en het allemaal niet werkt.

Fijn dat er nu iemand was die wat meer mee dacht! Hopelijk heb je niet teveel last van de letrzole. Ik ben erg misselijk en ik heb ook een prikkelbare darm en die speelt nu heel erg op. Dus helaas moeten ziek melden voor mijn werk. Ik begrijp je volkomen wat je zei over de vakantie. Bij mij neemt het heel mijn leven over, ik moet het echt per dag bekijken of ik wel kan werken of niet. En leuke dingen plannen is ook erg lastig van te voren. Vanavond laatste letrozole pilletjes en dan gaat het hopelijk weer even wat beter. Ik begrijp dat je een pauze dan neemt! Wij slaan hierna ook een ronde over omdat mijn vriend dan 2 weken in het buitenland zit en waarschijnlijk precies bij de eisprong. Ik hoop dat ik dan een ronde kan stoppen met letrozole omdat ik er zoveel last van hebt. Maar ik weet niet of ze dat zomaar toelaten ivm je cyclus regelmatig houden wat jij zei. Ik wist niet van te voren dat het zo een rollercoaster kan zijn met je emoties en pijn etc. Het is natuurlijk voor een doel maar soms vind ik het erg zwaar.

Oh de pijn aan mijn linker eierstok heb ik vanaf cyclus dag 7 ongeveer, dus zodra ik klaar ben met de letrozol innemen, tot aan de eisprong. Tenminste dat was de eerste goede ronde zo. Want afgelopen ronde heb ik er best lang last van gehad, en als ik nu ook twee weken terug tel dan moest die eisprong al geweest zijn. Komende ronde ga ik proberen bij te houden met ovulatietesten, dat had ik nu niet kunnen doen vanwege mijn vakantie waar we aan het rondtrekken waren rond die eisprong. Nu kan ik het wel uitproberen, om iets meer inzicht te krijgen. Want ik kan het niet goed meer aanvoelen. Ik ben eigenlijk naar de huisarts gestapt omdat ik na het stoppen van de pil vorig jaar eerst een soort van regelmatige cyclus begon te krijgen en dat die ineens uitbleef. Toen was die pil uitgewerkt en mijn eigen lichaam was compleet overhoop qua hormonen. Maar daarbij had ik allerlei nare klachten waardoor ik me echt niet goed voelde, totaal niet lekker in m'n vel zat en dus zowel mentaal als fysiek echt niet oke was. Maar uiteindelijk na maanden bij het ziekenhuis terecht te kunnen blijkt dat ze zich echt alleen focussen op zwanger worden en mij niet konden helpen met mijn klachten. Kreeg ook het advies om een psycholoog op te zoeken, want zo'n traject is niet niks. Maar we waren toen nog niet eens begonnen, en voelde me niet gehoord over mijn klachten . Maar eenmaal begonnen met het traject, de medicatie, de informatie die op je af komt, het uitleggen naar goede vrienden waarom je je niet goed voelt en wat er speelt, je zelf continu moeten verdedigen en uitleggen dat het nu even gaat dat ik weer beter in m'n vel ga zitten en zwanger worden even op nr 2 staat.. het valt inderdaad heel zwaar. En snap nu wel dat een psycholoog geen slecht idee is, al helpt dat niets tegen mijn klachten die ik had al. Ik heb dinsdag een gesprek gehad met een hormooncoach, die me gelukkig wel begrijpt en kan uitleggen waar mijn klachten vandaan komen. Ik heb PCOS en waar het ziekenhuis niet toegeeft dat mijn klachten daar mee te maken hebben, is dat wel zo en moet ik aanpassingen maken in mijn leefstijl om dat te verbeteren. Nu dus vanalles uitproberen en kijken of ik daar goed op ga reageren. Nu is het al wel weer een beetje ingedaald, maar de eerste maanden vond ik ook heftig. Zeker omdat het continu toch weer twijfelen is of het allemaal wel werkt. Je moet er niet te veel mee bezig zijn, maar door hoe je je voelt kan je dat moeilijk aan de kant schuiven. Ik probeer er zoveel mogelijk met mijn partner het er over te hebben en het er maar uit te gooien als het even te veel wordt of niet gaat. Hij weet ook precies hoe en wat ik voel, ik moet dat gewoon echt met iemand delen. En ook op dit forum vind ik het fijn verhalen te lezen van anderen en de mijne te delen. Voel ik me ook wat minder alleen hierin, want kan er verder met niemand echt over praten omdat ze niet weten wat dit inhoud.

Ik begrijp je echt volkomen! Volgens mij hadden wij elkaar ook voor jouw vakantie gesproken in een andere topic. Ik heb trouwens ook PCOS, maar ik heb niet alle symptomen waardoor ze niet heel duidelijk erover zijn. Maar ik denk dat ik het wel heb, ik was bij acupunctuur geweest maar had daar niet het idee dat dat heel erg hielp. Maar ze zei wel meteen Ja, je hebt PCOS. Ik word wel ook nog gecontroleerd op endometriose, ik krijg een MRI scan volgende week. Misschien komt daar iets uit wat mijn pijn verklaard. Maar als dat allemaal goed is ga ik denk ook een hormoon coach zoeken voor wat hulp. Deze forum is heel fijn. Je merkt echt dat je niet alleen bent met deze klachten. Mijn collega's en vriendinnen weten wel over mijn menstruatie pijn, maar je gaat niet uitgebreid erover hebben elke keer. Mijn vriend is nu deze week weg voor werk, daarom ben ik heel blij dat ik even met je kan praten hierover.

Mij hebben ze uitgelegd dat PCOS twee van de volgende drie symptomen aanwezig moeten zijn om het als PCOS te bestempelen: 1. Meerdere blaasjes op je eierstokken te zien met de inwendige echo. 2. Lange cyclussen, uitblijvende cyclussen. 3. Hoog testosteron Ik heb de eerste 2. In mijn bloedbeeld was niets te zien aan afwijkingen. Maar het aparte vond ik wel dat ze continu vertelden dat mijn hormonen in de war zijn en niet in balans. Maar als ik daar meer uitleg over wilde van welke hormonen zijn dan niet in balans en hoe zit dat.. dan gingen ze daar eigenlijk niet echt op in. Want alles wat getest is valt binnen de normale waarden. En dat vond ik zo vreemd. Ik heb dus enorm last van extreme vermoeidheid, concentratie problemen (wat ik vooral opmerkte tijdens mijn werk), zeer pijnlijke menstruaties, en misselijkheidsklachten/brok in m'n keel. Dat laatste is intussen verminderd en niet meer zo heftig aanwezig. Maar ik ben ook al wel een hele hoop aan het aanpassen in m'n leefstijl en heb me er zelf in proberen te verdiepen. Want er is zoveel meer over te vinden en te verklaren dan de medische verklaring (de drie punten die ik hier boven genoemd heb) die het ziekenhuis alleen maar geeft. Ik heb de eerste rondes letrozol afgewacht met verder hulp zoeken. Ik moest het nog verwerken, ervaren waar we aan begonnen, ervaren hoe ik op de medicatie reageerde .. de tweede ronde bleek ik een goede eisprong te hebben dus wilde ik eerst afwachten of we misschien al zwanger zouden zijn. Maar in die tussentijd heb ik vaak zat huilend in de auto gezeten van werk naar huis. Gewoon kei hard moeten janken om hoe ik me voel, een schreeuw om hulp.. ik kan dit niet alleen, iemand moet me helpen. Ik had toen al een hormooncoach uit mijn dorp op het oog om te benaderen. Want het ziekenhuis had me al wel info sites toegestuurd waar lifestyle&hormones (of andersom) in benoemd werden. Maar ik vond het erg prijzig om een persoonlijk traject te volgen. En digitaal vond ik niet zo passend bij mij. Toen ik dus niet zwanger bleek had ik m'n hele verhaal toegestuurd naar die hormooncoach met de vraag om hulp. Zo heb ik een hele lijst moeten invullen met vragen en eetdagboekje. En afgelopen week dus mijn eerste gesprek gehad. Heb direct een uitleg gekregen waar die misselijkheid vandaan kan komen. En verschillende tips om uit te proberen of dit voor mij helpt. Maar ook heb ik een veel duidelijkere uitleg gekregen wat die letrozol nu eigenlijk doet en hoe het werkt. Ze we werkt zelf ook in het ziekenhuis op zo'n zelfde afdeling, maar dan een ander ziekenhuis waar ik zit. Maar ze stond van sommige dingen ook versteld dat het er daar toch net wat anders aan toe ging. Ik vond het een hele opluchting dat ik nu een verklaring en uitleg heb voor mijn klachten. Het is nu nog uitproberen of de tips gaan helpen. Een quick fix zal het niet zijn, dus ik moet daar echt mijn best voor gaan doen. Maar nu ik een uitleg en achterliggende gedachte voor heb, is dat wel makkelijker vol te houden denk ik. Een duidelijker plan, al zal het echt nog even zoeken worden voor mij. Maar daar helpt ze bij de komende maand of langer. Kan wel zeggen dat ik meer over PCOS heb geleerd door er zelf naar te zoeken, informatie pakket en recepten boek aangekocht etc.. dan dat ze me aan uitleg gegeven hebben op het ziekenhuis. Maar schijnbaar hebben die artsen niets over die hormonen gestudeerd hoe die samenhangen met PCOS. Zo is bekend dat vrouwen met PCOS vaak hoog in hun insuline zitten. Toen ik dat bij het ziekenhuis aankaartte van moet daar onderzoek naar gedaan worden ofzo? Was het antwoord nee is niet nodig, komt zelden voor. En de hormooncoach reageerde daar dus ook geschokt op, want dat is wel degelijk zo. Dus ik was heel opgelucht dat ik gehoord werd, dat er mee gekeken wordt naar hoe ik me voel. Dus al heb je wel een heleboel vragen klachten, dan zijn ze er alsnog niet heel duidelijk. Het blijft ook een vaag iets. Het ziekenhuis had wel accupunctuur of yoga geadviseerd toen ik dus vroeg, oke als jullie niet kunnen helpen met de klachten wie dan wel. Psycholoog of iets voor de ontspanning was het antwoord.. en voor ontspanning gingen veel patiënten naar de yoga of accupunctuur. Ahja, ik denk dat het heel belangrijk is om er goed met je partner over te blijven praten. Ik zie soms ook wel eens filmpjes op Instagram voorbij komen van vrouwen die hun man verrassen met een zwangerschapstest. Nou hier weet mijn man precies waar ik in m'n cyclus zit en of het er anders aan toe gaat dan de keer daarvoor. Die kan ik hier niet mee verrassen. Vind dat persoonlijk gezegd ook beetje desinteresse ofzo als de man het eigenlijk niet weet of wil weten waar je in je cyclus zit. Hij weet dat ik het kwijt moet hoe ik me voel, wat ik ervaar.. omdat ik het ook niet echt met een ander kan overleggen. Want vriendinnen zitten daar ook niet op te wachten als ik dat continu maar deel. Maar doordat ik me zo slecht voel wil hij ook graag begrijpen wat ik voel en wat hij eventueel voor mij kan doen. Inmiddels hebben we huilbuien samen, aangezien het hem ook verdriet doet om mij met verdriet te zien 😅 En ik ben ook best veel op het forum te vinden hier, toch ervaringen zoeken van anderen. Want soms weet ik niet precies hoe het zit en is het ziekenhuis ook niet duidelijk. Of het is een beetje voorbereiding op zo'n gesprek met het ziekenhuis, zodat niet alle info helemaal nieuw is en ik ter plekke al vragen kan stellen doordat ik er al over na had kunnen denken. Nu komende 2 maanden even die druk er vanaf dat ik graag zwanger wil worden. Hopelijk geeft het duidelijkheid over mijn cyclus en lukt het die ronde erna wel. We zijn ook nog niet zo lang bezig, en de eerste rondes waren best stressvol. En wellicht dat mijn aanpassingen in leefstijl me ook al wat helpen. De klachten zijn dus al wel wat minder, en de letrozol helpt daar dus bij. Hopelijk wordt die pijn aan de eierstok ook wat minder. We gaan het zien deze ronde. Vandaag weer begonnen met letrozol. Komende dagen zullen erg vermoeiend zijn, en nachtzweten 😅 en dan gaan we het weer meemaken.

Ow, ik heb alleen nummer 2. Mijn bloed was opzich goed en verder wat lichamelijke symptomen, geen insulineresistentie maar toen ik het vroeg van heb ik nou PCOS gaf ze niet echt antwoord.. Dus niet echt duidelijkheid voor mij. Maja, misschien komt er iets uit de MRI scan. Als ik weer heel veel pijn heb met de menstruatie of eisprong ben ik er ook helemaal klaar mee. Moet ik ook erg hard huilen van ellende.. Maar dat lucht soms ook wel weer op, het is ook niet niks allemaal. Ik laat het daarom nu ook maar gewoon gaan. Ik heb vroeger veel begeleiding gehad voor angstgevoelens en mijn prikkelbare darm dus weet gelukkig nu hoe ik er beter mee om kan gaan. Ik vind het ook wel sneu voor mijn vriend, ik heb zoveel pijn en hij zit er maar naast. Moet ook niet makkelijk zijn. Bij mij weet hij ook echt alles en dat vind hij ook fijn. Ik net laatste pilletjes genomen en nu afwachten tot woensdag de eerste echo. 🍀

Ja dat heb ik ook wel. Als het allemaal even te veel wordt is het soms maar gewoon even een potje janken. Even het verdriet eruit gooien, dan maar even niet sterk proberen te blijven. Want dat hoeft ook helemaal niet. De pijn is inderdaad niet leuk. Ik heb er soms ook heftige dagen tussen zitten. En tja voor die mannen niet tof om te zien inderdaad, want ze kunnen er helaas niet bij helpen. Dat vind mijn man ook wel lastig, maar ik vind het al fijn dat ik gewoon kan zeggen dat het even niet goed gaat of dat ik veel pijn heb en dan wordt dat wel beter begrepen. Afgelopen jaren had ik wel vaker vage klachten, nu weet ik dat het PCOS is. En het daar zeker mee te maken kan hebben. Toen werd het niet begrepen, maar nu probeert mijn man het te begrijpen en heeft meer geduld voor mij en snapt waar het vandaan komt. Dat vind ik al erg fijn. Nou hopelijk vallen de komende dagen een beetje mee en is er al wat te zien op de eerste echo woensdag 🤞

Geen rood bloed gehad deze menstruatie.. het is bij bruin gebleven. Ook niet donkerrood ofzo, wat ik ook als tussenfase(overgang heb naar het rode bloed normaal gesproken. Ik hoop maar dat dit niets betekend, al twijfel ik er soms wel aan.

Dat is wel echt vervelend en onduidelijk.. Je had al zwangerschapstest gedaan toch? Ik gisteren erge diarree gehad en veel last van mijn maag en darmen. Nu is het langzaam weer beter aan het worden. Maar doet nog steeds veel pijn, ik zit nog steeds aan de pijnstillers.. Wat volgens mij niet goed is voor de eisprong. Woensdag maar even vragen hoe en wat met de echo.

Ja zwangerschapstest had ik al gedaan. Heb verder ook geen symptomen, dus geloof ook zeker niet dat het een zwangerschap is. Heb al eerder een biochemische zwangerschap gehad en toen wel allerlei symptomen gehad. En aangezien ik best gevoelig op hormonen reageer zou ik dat zo weer opmerken als het wel zo zou zijn denk ik. Ik ga het komende ronde maar weer afwachten. Wat naar dat je nog steeds zoveel pijn hebt dat je aan de pijnstillers moet. Paracetamol kan volgens mij geen kwaad, maar voor jezelf is het ook niet fijn om maar continu aan de pijnstillers te zitten. Ik probeer er eigenlijk ook altijd zoveel mogelijk van af te blijven. Hopelijk woensdag meer duidelijkheid voor jou.

Hoe is de echo nog gegaan? En hoe gaat het nu met je?

Hee! Ik had helaas vorige week nog maar een folikkel van 10 mm en vandaag weer geweest en is er links 1 van 13mm en rechts 1 van 10mm. Zit al op cycli dag 17, ik weet niet of er nog een eisprong komt deze ronde. Donderdag weer terug om te kijken. Gelukkig heb ik wel veel minder buikpijn, dat is wel weer even fijn. Hoe gaat het bij jou? Al een echo gehad?

Oh dat is wel balen dat er nog niet heel veel progressie in zit. Maar wie weet, het kan ineens omslaan. Fijn dat je al minder pijn hebt, dat scheelt al veel. Ik krijg geen echo's meer helaas. Na 1 ronde een goed eisprong gehad te hebben gaan ze er vanuit dat het zo goed blijft gaan komende maanden. Dus dat is wel jammer. Want heb dus naar mijn idee niet echt een normale menstruatie gehad, allerlei andere symptomen en dus geen idee meer wat er van binnen nu eigenlijk gebeurt ter bevestiging. Gisteren dag 12 een ovulatie test gedaan en die was naar mijn idee positief. Heb nog niet eerder zo'n duidelijke streep gehad,dus komende dagen nog blijven testen om meer inzicht te krijgen. Afgelopen maand ging het qua klachten beter, maar wel veel pijn in de linker eierstok. Deze maand minder pijn/andere pijn bij de eierstokken.. maar wel weer heftige misselijkheid klachten en me totaal niet goed voelen. Sinds een paar dagen ook extreem hoge hartslag in rust waardoor ik erg onrustig wordt en mezelf echt niet goed voel. Beetje te neer geslagen, ik dacht dat het beter met me ging. En stiekem hoop ik dat ik toch zwanger ben ofzo, want eerder heb ik die hoge hartslag zo gehad bij biochemische zwangerschap en rond innesteling. Maar ik weet dat het niet zo is, zo stom 😑 Komende maanden even niet zwanger worden hebben we afgesproken, vanwege bruiloft volgend jaar. Erg dubbel gevoel, want je wil eigenlijk geen ronde overslaan. Maarja, ene dag heb ik er vrede mee, andere dag weer niet.

Jammer dat ze niet wat langer controleren. Bij mij was het ook wisselend per persoon. De eerste zei dat ik niet perse terug hoefde te komen bij de 1e goede eisprong, maar toen belde ik later omdat ik veel pijn had en die zei dat je minimaal 2x moest komen. Dit is dan nu mijn 3e ronde met 7,5mg en hierbij wilde ze juist dat ik kwam omdat mijn menstruatie zo raar liep. Hopelijk voor jou dat als je nu een eisprong hebt dat je gewoon normaal ongesteld word en dat het wat duidelijker voor je is. Vervelend van die klachten! Ik was ook erg verdrietig en bijna depressief vorige week. Ik dacht echt dat ik er niet uit zou komen, maar gelukkig ging het zaterdag weer wat beter. Nu probeer ik nog positief te blijven en hopen dat mijn folikkel nog gaat groeien. En als het niet gebeurd dan neem ik even een maand pauze om bij te komen van de pijn. Mentaal ga ik er anders aan onder door. Ik had vrijdag ook een MRI scan voor endometriose, maar ik zag net online dat er niks is gevonden. Donderdag word ik gebeld door de gynaecoloog, dan even vragen wat ik nu moet doen als er deze ronde geen eisprong is. Misschien toch injecties proberen? Maja hoeveel bijwerkingen heb je dan? Ik vind het erg moeilijk. Ik snap dat je daarvoor nu wilt overslaan, maar als je toch zwanger word kan het ook zijn dat je kindje eerder of later geboren word dan de bruiloft. Lastige keuze!

Gelukkig hebben ze niets gevonden op de mri. Maar dat er niets is om de pijn te verklaren is natuurlijk wel shit. Is de pijn begonnen toen je met letrozol begon? Bij mij begon in ieder geval de pijn aan mijn linker eierstok toen ik begon met letrozol. Maar deze ronde was dat gelukkig alweer wat minder fel. In plaats van steken voelde het meer als een druk. Hopelijk veranderd het bij jou ook nog, want de pijn zorgt er alleen maar voor dat je op dat moment nergens anders aan kan denken.. en dat kan je helemaal gek maken inderdaad. Ik had zondag dus een ovulatie test gedaan die ik echt als positief vond. Afgelopen dagen testjes gedaan en die zijn beduidend minder en dus negatief. Wel blij dat ik dus zondag last minute een test gedaan had, was dat bijna vergeten. Gisteren opgestaan met wat meer heldere afscheiding, eiwit achtig, dus het cervixslijm. Hele dag door wat waterige afscheiding.. dus dit zou voor mij betekenen dat de eisprong gisteren geweest is. Het gaat met mezelf ook sinds gisteren weer een stuk beter. Continu hoge hartslag is gedaald, dus voel me al een stuk rustiger. En dit geeft me ook wel weer geruststelling, dat ik als het goed is dus weer over twee weken een menstruatie heb. Baal inderdaad wel dat ik deze kans moet laten vliegen. Want waar ik zo onzeker was voelde het gisteren allemaal zo goed. Vorige ronde dit echt zo niet gehad. Die hormooncoach gaf ook aan, zou ook zo maar kunnen dat je geen goede eisprong gehad hebt toen en het daarom anders hebt ervaren. Als het ritme er maar in blijft in ieder geval. En zo eens in de maand ongesteld worden is voor mijn gevoel nog steeds super snel aangezien het daarvoor eens in de drie maanden was. Het heeft weer wat hoop en dus kan ik die negatieve gedachten beetje aan de kant zetten . Gisteren ook een gesprek gehad met mijn man, dat ik het zo moeilijk vind om nog gelukkig te kunnen zijn op dit moment, gezien er van alles met me gebeurt en ik het niet onder controle heb. Hij vind het ook erg moeilijk om mij zo te zien en dat hij niet direct kan helpen. Gelukkig blijven we er over praten met elkaar en hebben we een hoop opheldering gehad van wat we van elkaar verwachten. Inmiddels heb ik duidelijk dat ik erg slecht reageer op oestrogeen. Zodra die stijgt, beginnen mijn klachten. Afgelopen dagen voor de eisprong dus enorm veel last van gehad, nu na de eisprong weer verdwenen. Ik moet van de hormooncoach dus beter op voeding letten voor mijn vertering die niet goed gaat, maar ook zal ik dit in de gaten moeten gaan houden in combinatie met mijn cyclus. Best veel en moeilijk. Maar nu weet ik wel welke dagen ik mijn slechte dagen ga hebben, en wellicht kan ik me daar dan op voorbereiden. Ook mentaal, waardoor ik misschien minder teneergeslagen zal zijn.

Ik gebruik ook letrozol, ben met mijn 7 de ronde bezig (als deze gelukt is). Zelf merk ik ook wel dat de ene keer de ongesteldheid meer is dan de andere keer. In het ziekenhuis geven ze aan dat dit niet erg is.