Boos op mijn borsten

Hey, ik herken heel veel van wat je zegt. Ik ben twee jaar geleden op 10 december bevallen van mijn oudste dochter, en was heel fanatiek in de borstvoeding. Ik deed zowaar alles om productie op te krikken; ofwel lag ze aan, ofwel was ik aan het kolven, powerkolven, triple feeden, ik nam medicatie om productie op te krikken etc. Vier soorten kolven, want stel dat het daaraan lag.w Tong, wang en lipriemen laten kaderen. Niks maakte uit.w Alles, maar dan ook alles draaide rond die borstvoeding. Naast een moeilijk voedingsverhaal was ze ook een huilbaby, dus die haatgevoelens tov jouw borsten (en wss is dat ook nog wat algemener dan je nu wil/durft/kan toegeven) herken ik ook: ik zag mijn dochter als een eeuwigdurende taak die enkel maar faalde. Ik liep constant achter op de feiten en was enkel maar daarmee bezig. Ook ontzettend jaloers tov anderen bij wie een borstvoeding gewoon een momentje op een dag was. Achteraf besef ik dat ik niet bezig was met ouderschap, enkel obsessief met borstvoeding geven voor God weet welke redenen. En vooral niet met mijn dochter. Nu ben ik op 26/11 bevallen van een tweeling meisje en jongen en heb ik mij de hele zwangerschap voorbereid op een zelfde verhaal en hoe ik mij daarin kon beschermen om niet te ver te gaan. Want het klinkt alsof je te ver gaat. Ik geef hybride voeding op dit moment: borstvoeding aangevuld met fles, en heb een vroedvrouw die regelmatig langskomt en mijn verhaal kent (en ook lactatiekundige is). Zij denkt in het belang van de baby’s maar ook in dat van mij. Dankzij een zachtere blik heb ik een veel aangenamere kraamperiode, kan ik verliefd kijken naar mijn kindjes en zie ik ze niet enkel als een taakje waar ik niet aan kan voldoen. Hier wat redenen die mij milder laten kijken naar mezelf: - tweelingen voeden is op zich al niet van de poes, de meesten beginnen zelfs niet aan borstvoeding; - alle beetjes helpen - de immuunstoffen zijn meer geconcentreerd in een kleine hoeveelheid bij lage productie. Dus ze krijgen evenveel als iemand met grote productie - ouderschap is meer dan voeding alleen, gaat over in connectie gaan met je kindje en zelf ook je grenzen bewaken - zonder mama geen baby; eerst jezelf zuurstof geven en dan de baby’s, zonder jou zijn ze niets dus het is je plicht om voor jezelf te zorgen - het hoeft niet zwart wit te zijn: je kan borstvoeding geven zonder te ver te gaan door bvb aan te vullen met een flesje Stel dat je echt geen poedermelk ziet zitten om bvb hybride te voeden kan je op zoek gaan naar donormelk… al is er niets mis met poedermelk, da’s een keuze!

Sorry, typos door nachtelijk berichtje tijdens de voeding - the irony. Kaderen moet laseren zijn.

Och lieve mama.. Ik was eerst benieuwd waar het onderwerp naartoe ging, welk kind boos zou zijn op borsten of welke kant het op zou gaan.. Maar dit breekt bijna mijn hart. Je doet het echt super goed, sowieso het feit dat je productie uberhaupt met 29+1 (en een tweeling) al op gang is gekomen en dat je gewoon 8... ACHT!! WEKEN lang fulltime hebt gekolfd. Alleen dat verdient al een lintje of een staande ovatie. Vervolgens ben je al weer 4 weken thuis.. dat betekent dat je al over de periode zit waarna de meeste mensen weer gaan werken (rond de 10/12 weken). Vaak stoppen vrouwen die maar EEN baby gekregen hebben dan met voeden, omdat het teveel tijd en moeite kost of omdat het kolven niet lukt.. En jij doet het gewoon nog even he! Respect. En je tweeling is gecorrigeerd nog maar net geboren 😘 Dat gezegd hebbende (ik meen het echt).. Je moet er inderdaad zelf niet aan onderdoor gaan. Maar, ik weet niet hoe vaak je nu kolft/aanlegt en hoe groot de flesjes zijn die je aan je kids geeft? Dan kan ik misschien wat gerichter meedenken of tips geven, voordat ik hier precies ga typen wat je al doet of gedaan hebt 😉 Een tip die ik je wel mee wil geven: Teddy Roorda, echt een fijne lactatiedeskundige, zoek haar maar eens op op insta! Ze had laatst ook een bericht over het voeden van tweelingen, het is mogelijk. En dit zeg ik echt niet om jou een gevoel van falen te geven, maar juist omdat ik hoop dat je misschien net die ene tip vindt waardoor het haalbaar voor jezelf wordt en je minder het gevoel van falen hebt. Want je faalt echt niet❤️ je doet momenteel al meer dan dat je kan ongeveer😘. En, waar nodig met (kunst/donor)voeding bijgeven is niks mis toch. Als je kindjes maar groeien en een gelukkige mama om zich heen hebben, dat is het belangrijkste.

Je mag me trouwens ook altijd een berichtje sturen als je prive even wil sparren of gewoon je ei kwijt wil zonder te horen dat je maar moet stoppen😊😘

Bedankt voor je lieve woorden. Ik vind het lastig om trots te zijn omdat het als een vereiste voelt. Rationeel gezien weet ik dat ik bizarre eisen aan mezelf stel, maar emotioneel...? Das nog een dingetje. Het kolven was het enige concrete wat ik voor ze kon doen in de ziekenhuistijd. Ik dacht dat ik die tijd aardig was doorgekomen, maar volgens mij is er toch een trauma achtergebleven waar ik mijn vinger niet goed op kan leggen. Vele krasjes maken een grote wond denk ik. Vanuit het ziekenhuis voedde we ze 6x per dag. Inmiddels drinken ze flessen van 90-100ml. Ze krijgen afwisselend de borst en als ze tussendoor honger hebben krijgen ze ook de borst zodat mijn borsten ook weer een signaal krijgen. Ik kolf na elke voeding en als het logistiek een beetje kan na 90 minuten nog een keer 10-20 min met de handsfree. Snachts krijgen ze de fles omdat de borst erg lang duurt en ik niet wil dat ze na een uur weer wakker worden. Ik doe dan een kolf sessie van 2x 20min. Ik kolf tussen de 550 en 650 per dag naast de borstvoeding. Drinken aan de borst lukt wel maar vinden ze vermoeiend. Soms vallen ze daarom in slaap na 15 minuutjes. We geven dan een klein flesje na en dan kolf ik de rest af. Ik ga het filmpje van Teddy Roorda zeker even kijken! Mijn lactatiekundige heeft zelf ook een tweeling, dus dat is fijn. Die herkent de struggles. Misschien dat ik ook even ga informeren naar donormelk inderdaad, om net de gaatjes te dichten.

Jeetje, wat een herkenbaar verhaal.. het houdt me echt een spiegel voor. Gek is dat, als je het van een ander leest, zie je pas hoe heftig de fixatie is. Waarom is dit zo belangrijk voor mij? Hoe is jouw start geweest met je eerste kindje? Ik merk dat ik de borstvoeding erg heb gekoppeld aan een goede moeder zijn. In het begin kon ik namelijk niet op een andere manier moeder zijn naast het kolven en 2x per dag buidelen. Ik merk ook dat ik het lastig vind om ze in de box te leggen, want ze hebben al zoveel alleen in een couveuse of wiegje gelegen.. Tijdens de opname was ik meer bezig met hoe de ervaring van anderen "besmeurd" werd door de zorgen om de meisjes. Ik voelde zelf niet zoveel verdriet of zorgen op dat moment, dus ik dacht dat ik het wel kon dragen (inclusief alle zorgen van anderen). Ik had wel zorgen om de hechting en gevoel van veiligheid van de meisjes. Dat ze mijn melk kregen, betekende dat er toch een lijntje naar ze open stond, ook al was ik thuis. Nou, weer tranen hier.. Ik heb een verwijzing liggen naar een postpartum psycholoog. Ik wilde hem afzeggen omdat het wel weer ging, maar ik denk dat ik dat maar niet moet doen. Bedankt voor je verhelderende bericht en wat fijn dat je deze keer meer kunt genieten van je kraamtijd.

Lieve mama, Precies wat Bommetje zegt. Je lever echt een topprestatie. Respect daarvoor. Hopelijk komt voor jou dit gevoel ook.💛 En ook als je ze niet meer (volledig) zelf voedt, dit heb je ze maar mooi meegegeven. Bouwstoffen, anti stoffen en de liefde en nabijheid (liquid love, noem ik zelf het gekscherend). En je moet goed voor jezelf zorgen voor je voor anderen (en dus ook borstvoeding) kan zorgen. Kijk gewoon wat haalbaar is en waar je zelf van kan genieten. Zodat het voor jou ook een prettige tijd wordt (naast loodzwaar, want dat is het sowieso al vaak met een tweeling) -Kan je zelf genieten van de momenten aan de borst? Dat vond ik veel minder belastend dan kolven (ook al duurde het langer). Toen ze goed groeiden ben ik het kolven los gaan laten (eerst live+kunstbijvoeding+kolven, daarna live+ na voeden met afgekolfde melk, toen volledig live. Behalve de nachtvoeding, want kolven wat sneller dan live) en op de plasluiers gaan varen. Dat gaf mijn mentaal veel rust. Maar die van mij waren alleen dysmatuur, niet prematuur, dus ik weet niet of jij nog op een “verplicht” schema zit. Praktische tips of overweging - heb je al kruiden gebruikt, die van mothers gem waren mijn fav. Ik heb het idee dat dat me wel een paar keer door een dip getrokken heeft - heb je hulp? En dan geen gezellig kraambezoek, maar het type dat van aanpoten weet. Nabije fam of vrienden die het echt geen probleem vinden om de was te vouwen, kids te verschonen en de keuken kastjes open trekken om eten en drinken te maken zonder dat jij er om hoeft te vragen. Want ik vond het niet te doen om te herstellen, 2 kinderen te voeden en een huishouden te moeten runnen. Dan heb jij tijd voor zelfzorg, jouw meiden en misschien een kort momentje van ontspanning? - hoe doe je de nachten? Zou je minder stress hebben en een betere productie als je ‘s nachts wat langer zo slapen? Kan iemand anders de fles geven in de nacht, zodat jij meer rust krijgt? - zijn alle onderdelen van de kolf goed en sluit het goed aan? Evt kan lactatiekundige/kolf consulent dit voor je nakijken. Maar zoals Evitalala al zei, 4 kolven verslijten lijkt me ook niet nodig;) Kolfschema’s (naast nakolven) van mijn lactatiekundige - Netflix en chill. 1-2 x per dag uur 10 min op/af. Terwijl je iets voor jezelf doet. Boek lezen/serie kijken (dit was mijn enige haalbare schema) - iedere x dag je langs de kolf loopt 3-5 min kolven. Max 1x per 45 min - 3 uur lang iedere 20-30 min kolven tot toeschietreflex en stoppen als de melk minder wordt. Je bent nu al een topper!

Hoi❤️ Ik herken me heel erg in jou verhaal. Mijn tweeling is geboren met 34 weken. Ik wilde ook borstvoeding geven en dat leek in het begin heel goed te gaan. We hebben 4 weken met ze in het ziekenhuis gelegen en live drinken lukte niet want daar waren ze niet sterk genoeg voor, dus ik kolfde zo'n 10x per 24 uur om te voldoen aan hun behoeften. Ik heb de pech gehad dat ik 3x in korte tijd borstontsteking heb gehad waardoor mijn productie halveerde. Eenmaal thuis en toen mijn man weer ging werken ben ik gestopt met borstvoeding. Ik wist niet waar ik de puf en kracht vandaag moet halen om de tweeling te voeden en daarna nog de moeten kopven terwijl ik alleen was. Ik heb in totaal 6 weken borstvoeding gegeven en had het graag anders gezien. De tweeling is nu 2 en ik vind het soms nogsteeds moeilijk als ik vrouwen zie voeden. Borstvoeding geven is pittig en al helemaal met een tweeling omdat je het dubbele moet hebben qua productie. De meeste beginnen er al.niet aan. Dus petje af.voor jou!❤️

Hoi Siza,ik vind de momenten aan de borst fijn (als ze een beetje goed aanhappen). Ik hoop dat ik het kan gaan opbouwen dat ik ze overdag live kan tandem voeden. Mijn vriend is thuis tm de kerstvakantie. Hij is een hele betrokken vader, dus daar heb ik veel hulp van. Mijn familie helpt ook graag. Ik merk zelf dat ik hrt soms een beetje afhoud. Al die mensen steeds over de vloer.. mijn vriend is heel steunend en geeft mij ook echt tijd voor mezelf (geen "op de babys passen" perikelen gelukkig). We voeden om 23 uur en daarna worden ze pas om half 4 weer wakker. We geven ze dsn een fles, want als ik pech heb, duurt de voeding een uur en dan is de fles gewoon wat betrouwbaarder. Ik kolf dan nog 2x 20 minuten. We liggen s ochtends tot 11 uur in bed dus ik krijg genoeg slaap en mijn energieniveau is goed. Ik vind het leven met een tweeling tot nu toe meevallen. Het zijn hele zoete kindjes die makkelijk te troosten zijn gelukkig. Ik ben benieuwd hoe het gaat als ze wat actiever worden. Het trotse gevoel komt wel een beetje na deze lieve berichten. Tranen in mijn ogen.

Wat heftig van die mastitis. Wat kun je daar ziek van zijn. Ik heb het 1x net weten te voorkomen met koelen en ibuprofen. Ik snap je teleurstelling heel goed. Het voelt ook oneerlijk dat je met een tweeling soms dingen moet laten liggen die je met een eenling misschien wel had gekund. Knap dat je er toch aan begonnen bent ❤️

Wat fijn dat jullie nog even samen hebben komende weken. 🩷🩷 Wat ik me kan herinneren dat de jongens na 3 en 6 weken(dus rond en 3 weken na uitgerekende datum) hun eerste onrustige dagen hadden. Toen was het 4-5 dagen alleen maar huilen of aan de borst en daarna op mij slapen, het waren pittige dagen, maar voor de productie was het echt een behoorlijke boost. Want het huilen trok ik slecht, dus ik heb echt dagen met ze op de bank gelegen. En hoe groeien je meiden en zijn ze tevreden? Mijn jongens hebben nooit meer dan 120 ml in gekolfde flesjes gehad (nacht en toen ik weer ging werken), meer spuugden ze uit. Met de kleinste speen dronken ze dit binnen 10 min op, terwijl ze aan de borst veel langzamer/langer dronken en zelden teruggaven (geen idee hoeveel ze live dronken). Toch groeiden ze goed, waren tevreden en altijd natte luiers. In de eerste maanden kwamen ze om de 2-3 uur overdag (net als die van een vriendin met één kindje) Toch heb ik me toen ik weer ging werken wel druk gemaakt of het wel genoeg was (niet volgens “de formules”). Maar die 120 ml was gewoon genoeg voor ze. Misschien maak jij ook wel slagroom en hoef je straks dus helemaal niet naar flessen van 150/180 ml. Laat je vooral niet gek maken, doe wat goed voelt en (comfortabel) haalbaar is voor jou. Het mag voor jullie allemaal een fijne en bijzondere periode zijn. Wees niet te streng voor jezelf, topper!

Ooooh even trouwens.. Ik zou ook inderdaad vertrouwen op de plasluiers. En aan de borst weet je vaak niet wat ze eruit krijgen, maar de eerste maanden (waarbij uitgegaan wordt van de gecorrigeerde leeftijd!!!) Is 8 tot 12 voedingen per 24u helemaal niet gek. Ik vind het ziekenhuisadvies van 6 voedingen bij prematuur geboren kindjes echt bizar en de flesgrootte die ze hanteren in het ziekenhuis ook. Als je je gaat verdiepen in de natuurlijke maaginhoud hoef je eigenlijk nooit flesjes groter dan +- 120 ml te geven, misschien 150 als je echt hongerige kinderen hebt. Maar mijn kids (zowel de oudste die met 39+6 geboren is, als de tweeling met 35+3) hebben nooit meer dan 120ml gedronken in een flesje de eerste 1,5 jaar. Daarna kreeg de tweeling wel eens grotere flessen, maar dit was dan geen gekolfde melk, dat was dan koemelk of soja melk. En je zou idd kunnen kijken naar regeldagen, vaak hebben ze die periodes even wat meer melk nodig maar kunnen ze daarna ook best weer wat "afbouwen". Dus idd rond 3 weken gecorrigeerd en rond 6 weken, maar ook rond de 4maanden slaapregressie etc. En (overdag) volledig live aan de borst scheelt echt al zoveel stress / gedoe.. heb je een fijn voedingskussen dat je ze tegelijk kan voeden? Misschien kun je overwegen om een of twee weken (of standaard) in de nacht een flesje kunstvoeding te geven (dat half 4 moment). Dat je man die fles geeft en jij gelijk in die tijd kan kolven. Dan kun je eventueel een voorraadje opbouwen en je productie wat opkrikken, zodat je misschien daarna geen kunstvoeding meer bij hoeft te geven 😊 (smorgens hebben de meeste mensen wat meer melk!) Verder goed voor jezelf zorgen! Elke voeding minimaal 1 glas drinken drinken (eigenlijk 2 want je voedt ook dubbel😉) en zorgen voor genoeg voedzaam eten (en lekker eten, is ook zelfzorg)

De meiden groeien uitstekend gelukkig. Vorige week dinsdag waren ze 3.7kg. We verschonen na elke voeding en er zit altijd wel.plas in. Na de nacht is hij heeeeel zwaar. Ze zijn tevreden en blije babys. In het begin had de baby die aan de borst had gelegen al eerder honger, maar de laatste week komen ze heel wisselend. Soms na 3 uur, soms na 1.5 uur. Dus dat lijkt allemaal goed te gaan gelukkig. Dat geeft vertrouwen. Misschien ben ik niet gemaakt voor kolven haha

Ja ik vind 6x ook weinig. Toen ze nog 8x kregen en constant dipjes in de hartslag en saturatie hadden doordat hun buik zo ontzettend vol zat, heb ik gepleit voor 12x per dag. But no, dat hoefde niet. Achteraf had ik meer op mijm strepen willen staan. Ik heb nog geen fijn voedingskussem voor 2. Ik heb de twinZ maar die is meer voor flesvoeding. Ik wil een my brest friend kopen maar het duurt superlang voordat die is ingevoerd vanuit Amerika. Ik ben nu aan het proberen eentje tweedehands te kopen. Ik ben vandaag aan het mealpreppen geslagen om wat voedzamer te kunnen lunchen en snacken. Ik heb vandaag chili con carne als lunch gehad en ik merk dst ik direct meer kolf. Drinken gaat goed... 3.5L per dag, zon Dorst!! (Nog steeds donkere urine, hoe is het mogelijk?)

https://www.vinted.nl/items/7702888728-zwillingsstillkissen-mybreastfriend Vinted staat er vol mee, ik had deze (precies ook met deze print hahah) en die vond ik echt super fijn! Heb de mijne al tijd terug doorverkocht helaas, anders kon je die overnemen!

Ha! Deze heb ik net gekocht. Grappig.

Lieve lieve mama's. Wat een kracht krijg ik van jullie berichten. S nachts lijkt alles zwaarder. Ik ben wel verwezen naar de psycholoog om die periode van de vroeggeboorte te verwerken. Dit onderwerp zal zeker ter sprake komen. Het zal vast niet altijd soepel gaan, maar ik voel me echt gesterkt in mijn wens om borstvoeding te geven en dat alles wat ik nu doe al heel goed is. Heb met tranen alle berichten gelezen. Enorm bedankt ❤️🧡💛

Ja, ik vond het ook heel herkenbaar wat je typt! Weet je… het is zoiets complex omdat het start vanuit super goeie bedoelingen, dus het is moeilijk om te zien/begrijpen hoe je daarin kan doorschieten. Ik zou ook echt een vroedvrouw/lactatiekundige erbij nemen en énkel nog naar die persoon luisteren. Eén stem, en echt niemand anders. Want niemand anders heeft een gelijkaardig verhaal met jouw opstart, een tweeling en daarbij individueel jouw kindjes’ drink/aanhap/zuiggedrag, jouw borsten en klieren. Er zijn zo veel factoren aan productie! Ik heb mij erbij moeten neerleggen dat ik te weinig klieren heb… Maar dus idd, mijn verhaal is er ook geen zonder rugzak. Ik ben voor mijn dochter opeenvolgend drie kindjes verloren telkens in het eerste trimester, en mijn metekindje/neefje is gestorven in de crèche op 4 maanden en zijn verjaardagsdatum is 2 dagen na mijn dochters geboortedatum (zouden wel een jaar schelen). De zwangerschap van Penelope was er eentje vol angst om haar te verliezen, om te bevallen op de verjaardag van mijn metekindje en ik had zwangerschapsdiabetes dus vond het echt mijn plicht om gezond te zijn. Borstvoeding zou mij helpen om gezond te zijn, mijn dochter ook beschermen tegen allerhande ziektes, zorgen voor geborgenheid en steun etc. Het probleem vond ik dat het vaak lijkt alsof borstvoeding maakbaar is. Er is vast altijd wel nog iets wat je even niet hebt gedaan en dat bevestigt dan dat je niet genoeg geprobeerd hebt. Terwijl…. De meeste mensen helemaal geen moeite moeten doen of toch niet zo veel. Ik denk dat het feit dat je hier je weg al vindt om dit neer te pennen echt al getuigt van jij die beseft dat er iets moet veranderen, of dat er iets niet klopt. En dat op zich is al super!!! Je beseft het en je wil verandering!!! Jouw baby’tjes hebben het meest aan een gezonde en gelukkige mama, niet aan een mama die enkel maar bezig is met voeden en productie opkrikken.. mijn vroedvrouw/lactatiekundige fluit mij heel vaak terug en onderbouwt alles ook goed zodat mijn gedachten en gedrag tov borstvoeding een beetje binnen de perken blijft 🙃😀 hechting, gezondheid, veiligheid en noem maar op komen door meer dan voeding en een mama volledig overstresst door een borstvoeding die niet lukt is misschien tov hechting minder ideaal dan een ontspannen, gelukkige mama die een flesje geeft en daarbij in het moment kan blijven. Snap je? Maar dat is niet simpel he!! Ik hoop echt dat je een mildheid vindt om naar jezelf te kijken. Je doet zo je best! Meer kan je eigenlijk niet doen, behalve jezelf beschermen zodat je ook op lange termijn er kan staan. Je bent een super mama met super intenties! Misschien moet je eens denken wat je zou denken/doen als je kinderen hetzelfde zouden doen als jij nu en dat advies opvolgen? Weet ook dat je geen simpele start en traject achter de rug hebt. Je moet dit allemaal een plekje zien te geven én terwijl ben je een tweeling aan het grootbrengen. Dat is heeeeeel veel tegelijk!!! Vergeet dat niet: je bent duidelijk een mama die alles wil doen voor haar kindjes. Dus enkel dat al is voor hen een godsgeschenk. Probeer gewoon jezelf niet uit het oog te verliezen, jij bent de belangrijkste figuur in hun leven dus jij moet goed voor jezelf zorgen. Het is ook een goed voorbeeld voor hen als jij opkomt voor jezelf 😉 dat is een beetje mijn mantra om milder te zijn, dat het belangrijk is dat de baby’s dat zien! En niet enkel een moeder zien die veel te ver gaat en te weinig zelfrespect heeft om zichzelf te begrenzen. Ik hoop echt dat je het gevoel een beetje kan dempen en een mooiere en mildere tijd tegemoet gaat met jouw tweeling! Het komt sowieso goed, het is gewoon heftig als je er middenin zit. Maar ze mogen blij zijn met zo’n mama als jij die zo vecht voor haar kindjes en zo hard het beste wil voor hen ❤️