Eerste keer twinmama en bezorgd

Ik zou zeggen lekker gezond eten. Niet te veel willen doen. Lekker met verlof met 30 weken en je rust pakken. Dat heb ik gedaan en ze zijn met 36+4 geboren dus dat is heel netjes.😊

Heee, Wat fijn dat het goed gaat en je je zo goed voelt! Herkenbaar wat je schrijft. Ik ben nu 32 weken zwanger. Ik voel me ook goed. Ik vond het zelf vanaf ca. week 28 zwaar/anders worden dan mijn eerste zwangerschap (mijn dochter is nu 3 jaar). De buik maakte vanaf toen, naar mijn idee een groeispurt. Ik heb het idee dat mijn buik vergelijkbaar was met een buik van ca 38 wkn. van een eenling zwangerschap. Wat ik doe is veel rust pakken en ik ben in gaan zwemmen om in beweging te blijven (even lekker gewichtloos zijn!). Ik heb het advies van gynaecoloog gekregen om vanaf week 20-24 te minderen met werken en tussen week 26 en 30 te stoppen. Ik ben met 28 weken gestopt.

Oowja en met 20 weken ben ik halve dagen gaan werken. Vergeten te vermelden.

Hi, hier 28 weken zwanger ook van een tweeling en eerste zwangerschap. Ik snap je angst goed over de vroeggeboorte. Ik had dit ook. Ik vond het erg moeilijk om mijn lichaam te vertrouwen dat het deze dubbele zwangerschap aankon vooral met die enorm snel groeiende buik. Wat mij hielp was deze angst benoemen bij de verloskundige en gynaecoloog, waardoor ik nu een coach heb gekregen in het ziekenhuis om over die angst heen te komen, en ze controleren nu vaker de lengte van mijn baarmoederhals zodat ik mij minder zorgen maak. Hierdoor ben ik echt veel meer gerustgesteld! Dus als je er mee zit, bespreek het in het ziekenhuis. Hielp bij mij echt.

Hoi! Gefeliciteerd met je zwangerschap - het hebben van een tweeling is aanpoten, maar ook zó ontzettend leuk! Fijn ook dat je zwangerschap zo goed verloopt. Ik ben zelf in april bevallen van een twee-eiige tweeling met 38 weken. Tot ca. 20 weken voelde ik me topfit en was er weinig aan de hand, maar de tweede helft van de zwangerschap werd het een échte meerlingzwangerschap. Lees: een razendsnel groeiende buik en achteruit denderende energie. Een aantal dingen zou ik je zeker aanraden: - Ga op tijd minder of anders werken. Ik ben zelf vanaf 26 weken een dag extra thuis gaan werken en dat deed mijn lichaam echt goed. Achteraf bezien had ik dat misschien iets eerder moeten gaan doen. - Ga met 30 weken met verlof. Die mogelijkheid is er niet voor niets en helpt jou (en je baby’s) enorm. - Kies elke dag voor (extra) rust. Ik ging vanaf mijn verlof elke dag van 12-2 op bed liggen. Soms - steeds vaker naarmate mijn zwangerschap vorderde - viel ik in slaap, soms rustte ik alleen. Dat zorgde voor een sterker lijf en heeft geholpen met het lang dragen van mijn baby’s. - Blijf zoveel mogelijk bewegen. Houd wel goed in de gaten wat mogelijk is (en blijft), maar probeer een vorm van beweging in te bouwen in je dagelijkse routine. - Last but not least: gezonde voeding. Genoeg eten vond ik steeds lastiger naarmate mijn buik groeide. Ik nam elke middag een bakje met komkommer, tomaten en walnoten om in ieder geval een gezonde boost te krijgen. Al met al toch een hele lijst haha. Als je nog specifieke vragen hebt, stuur me gerust een berichtje!

Hi, Gefeliciteerd met je zwangerschap en fijn dat het goed gaat! Mijn zwangerschap ging lichamelijk ook voorspoedig tot 34 weken. Toen kreeg ik pijn in mijn bovenrug, alsof er iets gekneusd was, eind week 34 pijn in mijn onderrug en ik ben geheel onverwacht met 35 + 1 bevallen. Ik ging naar het ziekenhuis voor een check ivm slijmverlies maar ik en de verpleegkundige waren er van overtuigd dat ik weer naar huis ging zoals ik erbij liep. Toen bleek ik al 8 cm ontsluiting te hebben. Mijn tip, luister naar je lichaam en geef je grenzen aan! En misschien moet je dat maar wat sneller doen dan je zou denken. Als niemand tegen mij had gezegd dat ik echt voor mezelf moest kiezen, was ik veel langer dit gaan werken. Lichamelijk was het voor mij niet zwaar, lang gesport en flinke stukken gewandeld. Mijn brein daarentegen werkte voor geen meter mee. Ik ben vanaf 20 weken 4x6 gaan werken ipv 36 uur, mn brein kon het niet meer bijhouden. Vanaf week 27 volledig in de ziektewet omdat ik door de drukte op het werk veel harde buiken kreeg. Die waren daarna gelukkig weer snel weg. De week voor m’n bevalling was ik onze box nog aan het schilderen op mn knieën. Ik snap dat je bang bent voor een vroeggeboorte, maar mocht dat gebeuren neem het jezelf dan echt niet kwalijk! Zoals ik al zei, de vroeggeboorte van mijn jongens kwam erg onverwacht. De verloskundige twijfelde die avond zelfs nog of ze wel inwendig onderzoek moest doen. Nu ben ik blij dat ik er wel op aanstuurde. Ik weet zeker dat ik niet te gek gedaan heb ofzo, maar soms gaat het nou eenmaal zo. Ze waren ook op een heel normaal gewicht voor 35 weken dus er was ook niets wat erop wees dat de placenta niet meer goed werkte. Mijn buik was absoluut niet groot, ik denk dus dat ze geen ruimte meer hadden. Je mag het rustig aan doen en laat het lekker op je af komen. Druk maken heb je maar een persoon mee en dat ben jezelf. Geniet van de zwangerschap want het is zo speciaal!

Gefeliciteerd! ❤️ Ik ben zelf in juli bevallen van een jongen en een meisje met 41 weken! En toen zijn ze gehaald want meneer en mevrouw hadde b eigenlijk nog geen zin.Tijdens de zwangerschap voelde ik me eigenlijk ook continue goed en had weinig tot geen kwaaltjes. Ik ben altijd op mijn gevoel afgegaan. Heb gewerkt zolang als mocht van het UWV, maar had op het eind wel gezorgd voor meer thuiswerkdagen en zon yogabal op het werk. Op die manier bleef het voor mij goed vol te houden. Daarnaast ben ik tot het einde blijven sporten, wel steeds in minder fanatieke maten natuurlijk en ik ben dingen blijven doen waar ik blij van werd. Ik merkte dat als ik dat deed ik me ook beter voelde dan als ik thuis op de bank ging 'wachten', want zo voelde dat voor mij. Dus ik ben in mijn verlof vooral veel gaan afspreken met vrienden, ben in juli nog naar een festival geweest etc. Maar pakte daarnaast mijn rust op momenten waar ik voelde dat mijn lichaam het nodig had. Ik vond het idee van vroeggeboorte ook spannend. Iedereen bleef maar roepen dat ze er met 35/36 weken zouden zijn En dat ze anders bij 37 gehaald zouden worden een uiteindelijk werd het dat allemaal niet. Dat vond ik bijna het zwaarste, mentaal gezien. Ingesteld zijn op vroeggeboorte en dan pas veel later bevallen. Ik weet dat 41 weken uitzonderlijk is bij een tweeling, maar ik bedoel vooral te zeggen luister naar je eigen lichaam. Kijk wat je aan kan en waar je al denkt ik doe een stapje terug. Jouw lichaam is uniek en jouw kindjes zullen komen wanneer jij en zij er klaar voor zijn. Dit kan wat vroeger zijn dan bij een eenling maar dat hoeft niet. Pin jezelf niet vast op vroeggeboorte en laat je niet leiden door de angst van wat er mis kan gaan. Probeer juist te genieten van deze tijd en van die ukkies in je buik. Dan komt het vast en zeker goed ❤️

Het enige dat ik hier nog niet voorbij heb zien komen is voldoende drinken. Zelf probeerde ik voor drie liter per dag te gaan, maar ik was wel zwanger in de zomer. Je lichaam heeft meer nodig dan anders voor het vernieuwen van het vruchtwater etc. En uitdroging kan baarmoeder samentrekkingen veroorzaken en de werking van de placenta verminderen. Daarnaast werkte zwangerschaps yoga goed om mijn lijf een beetje in beweging te houden. Dat heeft me echt geholpen met de bekkenpijn. En natuurlijk blijven eten. Op het einde at ik echt de hele dag door kleine beetjes. Mijn tweeling is uiteindelijk geboren dmv een keizersnede (zelf voor gekozen) met 37+1 weken. Vanwege zwangerschapsvergiftiging en een stuit ligging. Ondanks de zwangerschapsvergiftiging voelde ik me zelf prima en had ik nog wel langer willen afwachten. Beiden hadden een gezond geboortegewicht voor een eenling.

Hi, gefeliciteerd! Super leuk! Hier sinds 3.5 maand mama van een 2-eiige meisjes tweeling. Ik vond de zwangerschap zo rond de 20 weken zwaarder worden, ben toen 6 uur p/d gaan werken en met 24 weken 4 uur p/d en met 28 weken moest ik fysiek wel al stoppen. Een beetje schoorvoetend want ik had toen wel langer gewild, maar m'n lichaam zei nee en op advies van de gynaecoloog toch gestopt. Achteraf blij mee. Ik heb veel extra rust kunnen nemen, goed kunnen luisteren naar m'n lichaam en niet geheel onbelangrijk genoten van mijn verlof/mij kunnen voorbereiden (soort van haha) op de komst van de meiden. Onze meiden zijn met 37 + 4 in goede gezondheid geboren via een keizersnede. Moraal van mijn verhaal is dus: neem lekker je rust, je lichaam maakt 2 kinderen! Heel fijn dat je je natuurlijk nog zo goed voelt, ik zou zeker wel met de 30 weken met verlof gaan. Waar het lukt bewegen en verder gezond eten, voetjes omhoog als het moet etc. De spanning snap ik heel goed, had ik ook. Heb dit met de gynaecoloog/verloskundigen besproken en zij hebben mij doorverwezen naar een soort coach/psycholoog in het ziekenhuis. 2 gesprekken mee gehad en heeft goed geholpen! Wat mij wat rust gaf ook is proberen te onthouden dat een 2-eiige tweeling veel vaker wel dan niet langer blijft zitten. En met goed voor jezelf zorgen kom je ongetwijfeld en hopelijk ook een heel eind. Veel succes en geluk! Het is het mooiste wat ons ooit is overkomen, dus dat gaat bij jullie vast ook zo voelen :-)

Hi, Hier een twee eiige tweeling van bijna 6 maanden. Rond de 28 weken begon het echt heel pittig te worden en kon ook niet altijd goed rust pakken door dat ik al een kindje heb rondlopen. Pak goed je rust en vraag nu al hulp. Dan is het misschien makkelijker ook om hulp te vragen als je kindjes zijn geboren ☺️ Verder kun je vroeggeboorte niet echt voorkomen heb ik zelf ervaren. Onze tweeling is geboren met 36+4 en hebben 2 weken in het ziekenhuis gelegen. Het enige wat ik je dus kan meegeven is rust zoveel mogelijk, maar blijf wel bewegen. En zorg dat je koffer op tijd klaar staat 🤭 ik stond met gebroken vliezen midden in de nacht mn koffer nog in te pakken.. Stop met werken bij 30 weken, dit is echt nodig. Succes met je zwangerschap en geniet er van☺️