Al weken is het onrustig in mijn buik. Veel pijnlijke harde buiken, krampen enz. Ben nu 33+1 zwanger van en di-di tweeling zwangerschap.
Al een paar keer in het ziekenhuis geweest (ook vanwege wat licht bloed verlies), maar elke keer ga ik dan voor niks naar het ziekenhuis. Durf nu dus ook bijna niet meer te bellen.
Vandaag weer hele middag erge krampen in buik en zelfs rug gehad. Ze nemen nu iets af maar heeft zeker 3 uur geduurd.
Gynaecoloog gaat ervanuit dat mijn buik gewoon heel gevoelig is en snel reageert op prikkels (dus kinderen die bewegen enz).
De 2 jongens zijn ook heel druk.
Heb zo getwijfeld om toch weer te bellen omdat het ook onrust geeft, wanneer het zich wel een keer doorzet ben ik dan niet te laat met bellen.
De jongens liggen ook in stuit en hebben niet veel ruimte meer om te draaien (wil niet zeggen dat het helemaal.niet zou kunnen). Dus als bevalling zich aan dient dan vind ik het fijn om nog een keuze te hebben in stuitbevalling of keizersnede.
Hier moeten wij sowieso over nadenken wat we willen.
Ik wil dit gewoon even kwijt, baal zo van deze onrust in mijn buik en het steeds bellen voor niks (voor mijn gevoel). Maar als ik wel te lang wacht en het zet wel een keer door dat wil ik ook niet.
Meid, gewoon bellen! Ik lag me ook steeds te verontschuldigen daar en toen zeiden ze: "liever tig voor niks komen dan 1 keer te weinig." Heel herkenbaar.