Miskraam drieling 💖

Oh lieverd mijn hart huilt voor je grote verlies. Gecondoleerd en heel veel sterkte 😢🕯🫂

Op 2 januari heb ik mijn 2ling moeten verwijderen. Ervan bevallen en vervolgens toch een curettage omdat ze in hadden geschat dat er nog zwangerschapsweefsel in mijn buik zat. Een half jaar hiervoor nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad waardoor ik helaas 1 eileider kwijt ben geraakt.

Heftig je verhaal en dat verwerken daar zit ik ook mee. Werk je weer? Ik ben momenteel werkloos.

Wat ontzettend verdrietig dit... Ik ben er maar 1 verloren zonder een goede echo te hebben gezien en dat was al heftig zat. De eerste week was het voor mij erg zwaar met name door de hormonen die alle kanten op schoten. Nu 2 weken verder heb ik het gevoel weer een klein beetje mezelf te zijn. Inderdaad sterk de behoefte aan een nieuwe zwangerschap, maandag echo ter controle en dan willen we niet langer wachten. Hoop dat het jullie weer snel gegund is

Wat heftig en enorm verdrietig. Heel veel sterkte met het verwerken! ✨Ik hoop ook voor jou op meer geluk de aankomende tijd.

Ja ik ben een halve week erna weer gaan werken, maar achteraf was dit veel te snel fysiek gezien. Toch vond ik de afleiding wel heel fijn en ik was bang dat de stap anders ook te groot zou worden voor me. Ik heb het ook verteld op werk omdat ik voor de MK ook afwezig was. Dus er is gelukkig veel begrip als ik wat rustiger aan doe nu. Voor jou heel veel sterkte ook met de verwerking! 😘

Dat kan ik heel goed begrijpen. Je had toch al allerlei plannen in je hoofd gemaakt en waarschijnlijk al zo verheugd op de 1e echo en dat verlies je dan.. Jouw verdriet mag er net zo zijn als dat van mij. Hopelijk heb je een goede echo maandag 🍀 Dank voor je reactie!!

Heb iig eindelijk een negatieve test gehad, dus dat geeft me goede hoop voor maandag 🙏🏻 Ik merk dat ik de laatste dagen ook minder hormonaal-emotioneel ben. Wel nog verdrietig en kwaad op de situatie, maar de scherpe randjes zijn eraf.

Mijn ervaring lijkt in bepaalde opzichten op die van jou. Op 5+1 weken kreeg ik links hevige pijn, waardoor de verloskundige wilde controleren of er sprake kon zijn geweest van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Bij het onderzoek gaf zij aan dat ze niet goed kon beoordelen wat zij zag en schakelde daarom een collega in. Ook haar collega vond het beeld onduidelijk en besloot mij naar het ziekenhuis door te verwijzen. Drie uur later werd ik in het ziekenhuis onderzocht. De echoscopiste keek ongeveer dertig minuten zonder iets te zeggen. Uiteindelijk zei ze dat ze een vruchtzakje kon zien, waarna zij ook haar collega erbij haalde. Door mijn sterk vergrote myomen waren zij bijna 45 minuten bezig geweest met het zoeken naar de eierstokken. Op een gegeven moment hoorde ik de gynaecoloog vragen of het tweede vruchtzakje al was gezien. Ik kon haast niet geloven dat het om een mogelijke tweeling zou gaan. Negen dagen later hadden wij onze eerste controle bij de verloskundige. Helaas was er alleen maar 1 hartslag zichtbaar. Bij het tweede vruchtzakje leek er iets te proberen te groeien, maar dat lukte niet. Dat was verdrietig, al was ik opgelucht dat er in elk geval één vruchtje goed zichtbaar was. Op 7+3 weken lieten wij een pretecho maken: daar zagen we één mooi kloppend hartje en een tweede vruchtzakje dat al leeg begon te raken. Bij de controle op 8 weken, in het ziekenhuis dat mij wilde overnemen vanwege de vele myomen (5), kregen wij te horen dat er geen hartslag meer was. Dit was anderhalve week geleden. Maandag werd een bevestigingsecho gemaakt, waarbij helaas hetzelfde werd gezien. Tijdens dat onderzoek meende de gynaecoloog een derde vruchtzakje te zien, al gaf hij aan dat dit ook een bloedophoping kon zijn. Ik kreeg medicatie om de miskraam op gang te brengen en startte daarmee op maandag. Dinsdagochtend nam ik om 10:55 de vier tabletten. Binnen dertig minuten verloor ik extrem veel bloedstolsels en had ik hevige koude rillingen. Het bloedverlies was zo fors dat ik dacht dat alles er in één keer uit was gekomen, maar even later verloor ik daadwerkelijk één vruchtzakje. Hoewel het bloedverlies daarop iets afnam, hielden de krampen aan. ’s Avonds belde ik de spoedlijn van het geboortecentrum omdat de pijn ondraaglijk werd. Daar bleek dat waarschijnlijk drie vruchtzakjes waren geweest: één had ik thuis verloren, maar twee zaten nog steeds vast. De gynaecoloog vroeg of hij deze handmatig mocht proberen te verwijderen. Ik dacht dat dit kortdurend zou zijn, maar de pijn was extreem. Het lukte om één vruchtzakje te verwijderen en het andere te openen, maar mijn partner en ik waren allebei bijna flauwgevallen. Er zat daarnaast nog veel placenta vast, en na veertien uur weeën was het onwaarschijnlijk dat mijn lichaam dit zelf nog zou kunnen afstoten. Daarom kreeg ik om 01:00 ’s nachts een spoedcurettage. De volgende dag mocht ik rond 11:30 naar huis. Inmiddels heb ik mogelijk blaasontstekingsklachten en wordt er een kweek gedaan om dit te bevestigen. Deze tweede miskraam was in niets te vergelijken met mijn eerste op 4+5 weken. Die verliep vanzelf, duurde kort en was zeker niet traumatisch in vergelijking met deze ervaring. Dus als ik ooit weer zwanger zal raken met een meerling en een miskraam zou hebben, zal ik direkt voor een curettage gaan.

Hoe gaat het nu met je?

Oh lieverd, wat verdrietig om te lezen dat jij dit ook moest meemaken. Ik zit je verhaal met kippenvel te lezen en voel zo erg met je mee. Je verhaal lijkt in veel opzichten heel erg op die van mij. Het is echt niet normaal waar je allemaal doorheen bent gegaan en nog steeds gaat. Het is heel belangrijk om je verhaal te doen en hopelijk heb je ook mensen om je heen waarmee je open erover kan praten om te verwerken en te rouwen. Geef jezelf de tijd! Het is echt niet niks. Veel sterke 😘

Lief dat je even incheckt. Ik zie dat je zwanger bent, wauw wat een mooi nieuws: Gefeliciteerd 💖 Hopelijk gaat het goed met je! Met mij gaat het op zich goed. Maar het was een vrij pittig jaar op allerlei vlakken en mijn cyclus is nog steeds onregelmatig en aan het herstellen. Ik heb dus nog een curettage gehad een maand na de medicatie en nu 11 maanden verder ben ik helaas nog niet opnieuw zwanger. We blijven hopen op een gezonde zwangerschap.. en blijven positief. Maar sommige dagen gaat dat bij mij echt even niet en ook rondom deze kerstperiode komen er veel herinneringen naar boven.

Hebben zij tests gedaan om te kijken waroom je een miskraam hebt gehad? En wat erg zeg nog een curettage 1 maand later... duurt alles gewoon zoo lang en jij probeert gewoon verder te gaan en met alles een beetje af te sluiten. Echt sorry dat het sindsdien nog niet is gelukt. Echt een rollercoaster tussen niet zwanger worden, zwanger zijn en miskramen.

Klopt het is eindelijk gelukt maar hartstikke spannend! De angst zit hoog gezien de miskramen. Ik hoop dat het jou ook gauw zal lukken❤️.hoe komt het dat jouw cyclus nog steeds onregelmatig is? De curretage heb ik ook gehad. Kwam het daardoor?

Ik heb iets vergelijkbaars meegemaakt Tweeling Eerste echo 7w6d, duidelijk niet goed qua groei. Hartje wel gezien. Niet heel lang verder gekeken. Week erna was het over maar bleek er een tweede vruchtje te zitten. Die had het al eerder niet gehaald zo te zien. Dus een vanishing twin dan zogezegd. Ik had ook dezelfde gedachtes. Ik dacht ook dat ik 1 a 2 weken na de miskraam (die kwam met +-11 weken dacht ik) wel weer kon gaan werken. Nou niet. Veel fysieke klachten toch nog. En nu mentaal wel ok maar echt niet zo sterk in concentratie en energie. Ik had ook veel bloedverlies maar lang niet "alarmerend" veel dus had een beetje het gevoel dat dat (bij de huisarts ook) binnen een bepaald protocol viel en HB was ik maar ijzer was laag maar niet onder de grens. Nou toch ijzer bijgenomen en merk wel echt verschil! Want ik was weer gestopt en kwam niet verder in mn herstel Sterkte meid. Dit was je eerste? Meteen drie.. onwerkelijk voelt dat he? Voor mij voelt het toch nog wel eens alsof ik lieg als ik het zeg, of overdreven. Ik heb twee kindjes dus dit waren dan eigenlijk meteen 3 en 4. Maar ik denk ook dat een van de twee, die we pas later zagen het hoe dan ook niet gered had. Ik vond ook de realisatie dat andere vrouwen dit mee maken heftig. En besef me tegelijkertijd ook, ja het komt vaker voor, maar nee, lang niet elke vrouw maakt een miskraam mee zoals dit. Misschien soms enkele dagen over tijd, maar hoe ver je komt hoe minder het toch voorkomt dat denk ik echt. Verlies boven 13 weken bijvoorbeeld ook al minder laat staan boven 20. Dus ja, velen hebben dit meegemaakt, maar ook veel niet

Oh sorry zie nu 10 maanden geleden

Nee ze hebben geen tests gedaan eigenlijk. Volgens mij doen ze dat pas nadat je meerdere keren zwangerschapsverlies hebt gehad. Ja het was en is een lange nasleep en soms is het nog steeds niet te bevatten wat er allemaal is gebeurd he? Doe je rustig aan? Sterkte!

Heel begrijpelijk ja. Zal altijd spannend en onzeker blijven. Hopelijk kan je er ook wel een beetje van genieten ❤️ Lief, dankjewel. Ik weet niet waarom het nog steeds lang en onregelmatig is. In januari ga ik dit verder laten uitzoeken. Heb ook al acupunctuur geprobeerd en mijn voeding aangepast, bloed laten prikken recent en had wel wat tekorten (ferritine en B12, waarschijnlijk door het vele bloedverlies). Dus wie weet gaat het snel wat beter nu.

Wat verdrietig om te lezen dat je dit ook moest meemaken. Ieders verhaal uniek kent zijn eigen verdriet. Fantasiegedachten over de nieuwe gezinssamenstelling, planningen. Het valt allemaal ineens even weg. Heel goed dat je je ijzer hebt laten controleren. Iris de Goede op Instagram deelt ook veel fijne tips over ferritine waardes. En die was bij mij in september nog steeds te laag. Dus daar heb ik veel aan gehad. Je HB kan dan wel weer in orde zijn, maar je ijzervoorraad aanvullen kost maanden de tijd. Ik merk ook echt verschil in energie sinds ik ijzer en B12 bij suppleer. De huisarts kijkt helaas niet altijd een stapje verder. Dank je wel, dit was inderdaad mijn eerste zwangerschap. Ik herken wel wat je schrijft met dat je je soms overdreven voelt. Maar ergens hoeft dat natuurlijk helemaal niet. Jouw kindjes waren gewoon ook zó welkom en had je al in je hart gesloten. Het hele idee alleen al heb je ook verloren. Voor mij voelt het soms ook alsof ik al ergens een soort mama ben van 3 sterretjes. Maar dat hou ik altijd wel voor mezelf. En in dit forum hihi. Sterke ❤️

Probeer hijama ! Niet bekend op Nederlands gebied maar er zijn wel praktijken die dit doen.