Zwangerschap afbreken 18+ weken

Wat verdrietig! Veel sterkte gewenst ♥️

Wat verdrietig om te lezen dat jullie voor deze keuze staan, echt hartverscheurend! 💔 Je hebt op dit forum ook een ‘Vlindertuin’ groep met allemaal mama’s die voor eenzelfde keuze hebben gestaan en hun kindje zijn verloren. Hier kan je heel veel ervaringen lezen over de bevalling en alle mogelijkheden die er zijn om herinneringen te maken met en van je kindje (indien je dit wenst natuurlijk). Ik ben zelf bevallen met 23+5, dus mocht je vragen hebben mag je me altijd een berichtje sturen. Veel sterkte! 🤍

Heel veel sterkte met dit nieuws! Ik merk dat ik er meer moeite mee heb dan jijzelf. Ik zou toch wat meer stilstaan bij het kindje, en toch de liefde geven nu het dan kan en niet nu al aan een andere zwangerschap denken. Bedoel , dit kindje leeft nog. Alsof het niets is en hup weer de volgende. Dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening. Maar nogmaals heel veel sterkte met straks het verlies ❤️

En dat is ook prima dat jij het anders zou doen. Wij weten dit nieuws al sinds 11 weken en ben straks 18 weken op het moment dat ik ga bevallen, we hebben al heel veel verdrietige weken gehad omdat we de toekomst niet gaan krijgen die we voor ogen hadden met dit kindje. Dus we zijn al genoeg verdrietig geweest (zegt niet dat we na volgende week nooit meer een traan laten), maar dat maakt denk ik wel dat ik de ruimte al heb om over een volgend kindje na te denken. We hebben al een beetje afstand genomen. Waar iedereen bezig is met het kamertje, kleding kopen en een wagen hebben wij dat allemaal niet gedaan, we staan er daarom denk ik al wat anders in.

Wat vreselijk voor jullie sterkte. Ik heb een positief verhaal voor je. Ik ben bevallen met 17 weken ivm geen hartslag meer. Ik ben bevallen in Deventer ziekenhuis. Ze plakte een vlindertje op de deur zodat personeel niet zomaar binnen kwam. Ik mocht ten alle tijden pijn medicatie en had mezelf voorgenomen om geen pijn te gaan leiden. Achteraf niks gehad want het ging te snel. Ze is om half 6 in de avond geboren. De pijn vond ik dus erg meevallen (was al wel eens bevallen). Ik had zere benen en wat krampen maar niet te vergelijken bij een normale bevalling. Helaas kwam de placenta niet los dus wel een curettage. Ook dit viel me enorm mee. Ik vond het bijzonder dat ze in het ziekenhuis met mijn dochter gingen praten, zeggen hoe mooi ze was,ze haar in een bakje deden en goed voor haar zorgden. Ze is op water gelegd en iedereen mocht haar zien. We hebben haar mee naar huis genomen en hier ook op water gezet en in de koelkast gehad. Dit was erg mooi voor de verwerking. Ik was eerst ook van ik wil niks en ik vind het verschrikkelijk, maar toch op dat moment gewoon alles besloten. We konden haar op mijn begrafenis verzekering cremeren. Dit hebben we gewoon met zijn tweeën gedaan. Mijn zoontje heeft thuis afscheid genomen. Ondanks het verdriet kijk ik er erg goed op terug. Mocht je nog iets willen weten vraag me gerust !

Ik begrijp je hoor. Ik wens he veel sterkte toe alvast en hoop dat je weer snel zwanger mag worden ❤️❤️