“Rouwen” om oude leven…

Ik herken je! Vooral in tijdens als het allemaal even niet “makkelijk” gaat. Ik had het ook vooral de eerste maanden. Onze dochter is nu 8,5 maand, en echt waar! Het gaat allemaal leuker worden, en je krijgt steeds meer vrijheid terug ❤️

Vanaf wanneer vond je het beter worden?

Het is vallen en opstaan hoor. Maar bij mij werd het beter toen ik meer interactie met de baby kreeg. Anders was ik de hele tijd half naakt (bv), met een knot ergens op de zijkant van mijn hoofd met een tamagotchi aan de gang. 🥲 Maar met meer interactie, en elkaar leren kennen dan werd het echt familie. Het is ook veel verandering en iets waar je aan moet wennen. Maar dat blijft wel even, want een baby ontwikkelt zich zo snel dat je steeds moet herpakken en nieuwe routines moet leren. Maar je zult je weg wel vinden en dan ook steeds meer dingen kunnen doen zoals in je oude leven. Het wordt beter.

Tegen de 5 a 6 maandenb

Ik heb dit ook gehad, ik ben nu 20 jaar en mijn vriend en ik hebben nu een zoontje van 4 maandjes (ongepland). De eerste 2 weken heb ik het daar ook moeilijk mee gehad. Ik rouwde ook om mijn oude leven, ik vond het ontzettend moeilijk dat onze vrijheid weg was en dat alles nu voor altijd anders was. Niet meer zomaar spontaan met vrienden op t terass, niet zomaar meer even in de auto stappen om even ergens heen te rijden etc. Ik had ook echt de gevoelens dat ik me afvroeg of dit het leven voor mij was. Ik ben nu een paar maandjes verder en ik zou het niet anders meer willen. Ik ben echt ontzettend blij (en was) met ons kleine zoontje en kan me niet anders meer bedenken. Het kost echt tijd, langzamerhand ga je wennen aan je nieuwe leven en gaat alles zich stabiliseren. Met te tijd gaat alles steeds normaler voelen, en hopelijk kan je dan ook meer genieten 💛

Ik herken je! Heel normaal hoe je je voelt hoor.. niet dat je het leven nu niet fijn vind met je baby! Maar reflecteert ook nu juist terug naar hoe het was.. en dat is oké 🫡 een baby hebben veranderd alles. Ik was 23 toen ik moeder werd van mijn eerste vond mijzelf ook veelste jong ze was ook niet gepland zou ik zeggen met het krijgen van haar veranderde voor mij toen ook veel we sliepen wel bij elkaar door de weeks en weekenden na het krijgen van haar werd dit samenwonen en ik merkte dat ik dit moeilijk vond. Niet dat ik niet gelukkig was.. ook dit heeft echt tijd nodig heb mij een tijdje zo gevoeld nu inmiddels 34 en zijn wij aan het proberen voor een 3e ik vind het leven heerlijk en ik geniet zo van mijn gezinnetje