Eerste jaardag, teleurstelling naar familie en vrienden

Hallo allemaal, Gisteren was de eerste jaardag van ons zoontje. Hij is vorig jaar met 24 weken onverwacht geboren en overleden. Hoewel we gisteren genoeg berichtjes en kaartjes hebben gekregen, zijn er ook een hoop familie en vrienden waarvan we niks hebben gehoord. We hebben bewust in de avond pas een post op social media geplaatst en zelfs daar hebben bepaalde familieleden en vrienden niet op gereageerd waarvan we het toch wel hadden verwacht. Misschien een les in het hebben van verwachtingen naar anderen toe, maar waar het me gisteren lukte om het te parkeren, voel ik vandaag toch wel teleurstelling. Vorig jaar hebben we familie en vrienden de kans gegeven onze zoon te ontmoeten en hebben we ze dan ook toegelaten op een moment waarop wij op ons kwetsbaarste waren. Iets waarvan je zou denken dat ook op hun impact heeft gehad en iets wat dus niet makkelijk vergeten zal worden. Een groot deel van deze familie en vrienden heeft gisteren niks van zich laten horen en dat terwijl wel steeds wordt geroepen dat nog zoveel aan hem en ons wordt gedacht. Wat voor mij dus niet strookt met niks van je laten horen op een dag zoals gisteren. Nu merk ik ook dat ik het lastig vind dit te bespreken met wie dan ook, omdat je al snel wordt gewezen op begrip hebben voor hoe lastig het ook voor anderen is om hiermee om te gaan. Ben ik heel egoïstisch als ik dat niet meer kan aanhoren en vooral begrip wil voor mijn gevoelens? Het is tenslotte ons kindje wat is overleden. Een geluk voor mijn omgeving dat niemand zoiets heeft meegemaakt als wij, maar dat maakt wel dat ik me vaak niet begrepen voel als ik me over dit soort dingen uitspreek. Zijn er hier meer ouders die dit hebben meegemaakt en herkennen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan?