Geboortes van andere baby's rondom uitgerekende datum van sterrenkindje

Hi Sop3737, Mijn schoonzus scheelde 2 weken met mij en ik zie ons neefje redelijk vaak. In het begin was dat gevoel heel sterk voor mij zo, geen jaloezie maar vooral onbegrip waarom mocht ons zoontje niet blijven. We zijn inmiddels 7 maanden verder en het is echt een heerlijk ventje met een eigen gezichtje die extreem op zijn broers lijkt. Echt hun zoontje. Naarmate hij groter is geworden veranderd dit gevoel. Dat neefje zal altijd speciaal zijn omdat hij toch verbonden is met ons allergrootste verdriet. Maar ik kan nu naar hem kijken als iets moois. Wetende dat onze zoon evengoed geweest zou zijn, en blij zijn dat ons neefje wel zichtbaar is. Moeilijk te omschrijven, maar dat is wel veranderd. Wat betreft wat ik noem vers geperste babys blijft het wel heel moeilijk voor mij want het verlangen naar mijn eigen baby'tje die er niet meer is blijft. En dan doet het wel zeer. Maar geen jaloezie gelukkig. Gewoon enorm verlangen en gemis. Ook jij sterkte met het levenslange gemis. Liefs, Amy

Ons zoontje is 22 febeuari stil geboren. Ik was uitgerekend 22 mei, mijn collega is 29 mei uitgerekend en ik zie er nu al tegenop om op kraamvisite te gaan. Maar ik gun het haar wel en hoop echt dat alles goed gaat.

Dat zeg je mooi 'vers geperste baby's', dankjewel voor je reactie! Ik hoop dat het met de tijd voor ons ook makkelijker gaat worden.

Dan zou ik vooral zeggen niet gaan.. aan jezelf denken hoor! Goed op jezelf passen! Iedereen zal begrijpen waarom je er niet heen zal gaan.

Herkenbaar, hoor. Ik was nagenoeg tegelijk zwanger met mijn zusje, met wie ik echt heel close ben. Ze liep 10 dagen op mij achter, was zo bijzonder om gelijk op te gaan. Maar ons zoontje is op 24 februari stilgeboren. Ik vind het nu ook telkens lastig om mijn zusje te zien en hoe haar buik eruit ziet. Dat had ik kunnen zijn. Ik zie ook erg op tegen de uitgerekende datum die nu toch dichtbij komt. Maar ergens hou ik me ook vast aan de gedachten dat ik met elke nieuwe fase die haar dochtertje zal ingaan, ik dit ook als iets moois en bijzonders kan zien. Als soort extra verbondenheid met mijn nichtje. Beetje zoals Mamy2024 beschrijft...hoop ik ...

Hey! Ook heel herkenbaar. Ik was deze zwangerschap 2 dagen eerder uitgerekend dan mijn schoonzus. Zij heeft een gezond zoontje mogen krijgen en ze stuurt elke dag een foto in de familiechat over hoe gelukkig ze zijn, terwijl ik mijn zoontje met 16 weken heb moeten laten gaan. Ik weet helaas uit ervaring (3e stilgeboren kindje) dat het uiteindelijk wel anders gaat voelen als het kindje ouder wordt. Maar het is echt super normaal om dit gevoel te hebben . Ik heb geen tips hoe je ermee om kan gaan, ik heb sommige mensen bij wie ik heerlijk erover kan klagen en dat mag gelukkig ook gewoon❤️

Wat ontzettend verdrietig dat je dit 3 x is overkomen en wat enorm ongevoelig van je schoonzus om er totaal geen rekening mee te houden. Wat leef je dan in verschillende werelden. Sterkte met al dat verlies en kracht voor de toekomst liefs

Lief dankjewel, ja het is echt verschrikkelijk! Ik heb meerdere keren op het punt gestaan de app te verlaten, en ik vind het lastig iets ervan te zeggen. (Zelfs de profielfoto van de familiechat is een foto van hun baby) 😅 . Sommige mensen houden veel rekening met je en andere zijn helaas alleen maar met zichzelf bezig🫣

Nah.. ik heb er geen woorden voor. Je staat in je recht als je die app verlaat hoor. Snap dat je gelukkig bent als het goed is gegaan, maar het zodanig in iemands gezicht duwen die zoveel verlies heeft meegemaakt waarvan JE WEET is echt ontzettend onmenselijk egoïstisch en gevoelloos. Hopenlijk wordt je omringd door mensen die wel lief voor je zijn rekening met je houden en je kracht geven. Xxx

dankje❤️! Heb zoveel lieve mensen om mij heen gelukkig 🙏🙏

Hey meiden, Ja een mama van de dansles van onze middelste was ongeveer uitgerekend als ik bij onze jongste (hij is 5 weken geleden overleden). Ik had net moed verzameld om mee te gaan naar de dansles van de middelste en toen zag ik die mama met baby uit de auto stappen. Ik had er even geen rekening mee gehouden dus dat overviel me totaal en maakte me erg verdrietig. Ben toen naar huis gegaan.. dus ja ik snap je zeker. Vriendin van me is ook zwanger, baby komt rond augustus en denk er ook wel eens aan hoe en wat als er een babyshower georganiseerd wordt en er kraamvisite gaat komen.. ik vind dan ergens dat ik het niet kan maken om niet te gaan maar het lijkt me zo ontzettend moeilijk

Ja hier ook, uitgerekend met een goede vriendin van me met 1 dag verschil. Onze dochter is stilgeboren op 24 weken. Uiteindelijk hebben zij ook veel pech gehad in hun zwangerschap en is hun zoontje gehaald met spoedkeizersnede op 31 weken wegens zw-vergiftiging. Zij heeft daarna Asherman gekregen wegens een curettage. Hoewel niet geboren op het moment dat hij zou ‘moeten’ voel ik toch altijd wel een steekje als ik hem zie, omdat hij mijn dochter had kunnen zijn. Het is zoals anderen zeggen niet echt jaloezie maar een gemis en verdriet om wat had kunnen zijn. Hij is intussen 2,5 jaar en het wordt wel beter merk ik. Ik ben niet bij hem op kraambezoek geweest en heb het eerste half jaar ook foto’s van hem vermeden. Gelukkig was mijn vriendin mega begripvol. Intussen sturen we vaak foto’s van onze kindjes naar elkaar door en krijg ik kleertjes van haar zoontje voor die van mij 💕

Ik was 2 weken later dan 2 collegaatjes uitgerekend (14 mei) en een bekende. Op het werk gaat het alleen maar over de baby’s en wanneer de volgende wordt geboren. Ik probeer heel leuk mee te doen maar ergens breek ik toch elke keer weer een beetje van binnen. Ik gun het hun zo maar ergens voel ik ook een stuk jaloezie… waarom hun wel en ik niet? Vind het ook heel erg dat ik zo denk af en toe.

Ik was 22 mei uitgerekend, ons zoontje is stilgeboren met 27 weken (22 februari). Ik krijg net te horen dat mijn collega van mijn afdeling gisteren is bevallen, ze was 29 mei uitgerekend. Ik had niet verwacht dat het me zo erg zou raken. Ik kreeg meteen helemaal hartkloppingen enz. Haar dochtertje heet evi, en ons zoontje davy, dus het lijkt zelfs nog op elkaar. Ik ben wel blij voor der hoor maarja ik weet het niet ik ga gewoon dood vanbinnen.

Dit kan ik me heel goed voorstellen. Heel veel sterkte 💕

Herkenbaar. Ik kreeg te horen dat een collega opa was geworden van een kleinzoon. Zijn dochter liep een paar weekjes achter tov mij. Ik vond het toch heel heftig om te horen en schrok er toch ook heel erg van om ermee geconfronteerd te worden.